장음표시 사용
31쪽
16 S. ROM. IMP.Saltem aduersus pontificem, cui tamen Blondesius, quasi
per monstru doctrinae in gente Resormatora, tam firmum ius tribuit, nihilo minus valeret ratio, de Romanorum Muti.i ubi L vel genio vel facto. Notus est Pauli Iovii Iocus : Romam et M pristini decora se antiqua libertatis memores, siue ut sunt natura turbidi atque feroces , sacerdotum imperia, quod
plerique eorum parum moderate auaraque Imperirent, aequo
animo ferre non possint. - Cepere a i quando ais inte emere Bonifac-m Octauum, hominem quamquam factio.
Fum,morum tamen ac literarum dignitate venerabIL m. quinor Eugenium, eximia virtutu Pontificem , sede atque urbe immaniter expulere : alios 'alam expugnauere armis, altos coniuratione facta , ac obsess itineribuis in maxima vitae a s amittenda dignitatis peracala coniecere Rectius iudicant, quibus in conuentu Roncallinsi probata est ratio Friderici dicentis, se vclle iura, quae Lotharii cir conradi sinorum decessorum isoria obliι rata, atque ab Italiciae usuri lata sunt, repetere, ac nous msuetutis abiliret. Quod de incuria docesserum dicitur, vcl ad quaedam pertineat, nota ad omnia, cum de dirae necessitatis impedimentis supra dictum sit; vel significet nihil aliud, quam non vindicatum ius, quantum ad euentum actumque : vel neque enim omnino negari potest) reuera non tam strenue se adhibuerunt in suo iure vindicando Lotharius dc Conradus, sicut facere debebant. iterum enim repetit illam
Mi ii tibi. querelam Fridericus anno ii i apud Sigonium : Si Loiha ν 3 7- ram ct conradus acriores se sepromtiores in Italia coercon
ferocia abuissent, haudquaquam sibi tantum ad eam retianendam labor fuisse ac retcuum exhauriendum. Quamst porro falsum, quod Blandesius de Friderici secundo ad-
uentu ait , cam postea Romam ante annum rior eam frustra
32쪽
vnde discimus, 'iderisum capta urbe esciuibu pace data, ob des accepisse, Paschalem restituisse, Alexodro profugis . te; pesimo dum, peste in exercisu oborta, Paschali Roma cum asidio relicto urbe discessi ei. An hoc es inrustra ab Heravdem 3 Mirum,quod non etiam attulit fabulam de collo Imperatoris a Pontifice calcato, & hinc felix Logicus at, gumentum nexuit. Legenda hic omnino & Biandrigo liter opponenda sunt ver ba Sigonii expriscipio libri X V de
regno Italia : deum etiam Fririnem Imperator cum multa εκ ditione Ecclesia oppida in Marchia, Vmbria, Etruria Romaniola occupata teneret, non modo non ea restituebat.
sed proxima quoque assectare se ostendebat. Extat etiam grauis totius diuidii inter hunc Imperatorem & Pontifi- ces, ac impotentibus studiis partium libera consignatio apud Petrum de Marca, Archiepiscopum hodie Tholosanum, virum doctissimum, in opere de co-ordia Saceris' tib Li ιε m ct Imperii. De Henrico VI itidem mira ratione argumentandi
utitur Elonde : Si Henricus una conditione coronam n
menque Imperatoris promeruit, virissulum istam Romani que infestum,nequid Romani pericuti ab eo,quod/anquam fruitutissiua instrumentum exhorrebant, deinceps experiarentur, diruendum tradere coactin eis; quid i potestatis qua coercerentur, retinuerit, aut quidvisis subitaque ἀ-rionis uniuerso dominio excussin a Papa Romam ue prater nudum nomen o insigne resis vacuum obiisueris Ualde rhetoricandi se peritum ostendit, qui verba God ridi Mo---. nacti, tam horribili glossa extendit. Scilicet, si Imper tor coronandus Pontifici petenti aliquid concedit, quod sepe factum est, inde a primo ortu Pontificiae coronationis 3 ea ratione coronam nomenque Imperataris meretur:
rem optimo iure debitam sibi, neque nisi per nefas ab
33쪽
as S. ROM. IM Rullo Pontifice denegandam, aut in dubium vocandam.' An aliter loqueretur, qui omne Caesarot fastigii arbitrium vel conserendi vel adimendi Pontifici in solidum vindi.
catum cuperet quod praeter adulatores curiae Romanae nemo unquam fecit. Quomodo autem ex eo , quod Tusculum Romanis tradidit, id est , compedem urbis refractariae, eo ipio omni se in urbem iure abdicauit 3 Anqui fidem urbis alicuius sequitur , neque vim adhibet, siue vim remittit, ideo ius suum in urbem amittit 3 Quam bene ac prudenter, facilitate illa usus sit Henricus, non exquirimus. sed iuris sui adeo post haec immemor non
fuit, ut iterantur, qui Iuris Imperatorii vindicias, iniu- . Nam Romanae Ecclesiae vocant,quod Henricus oppresserum, Rom. Ecclesiam, sicut antecessores eius. in Chronico Belgico
Magno. quibus hoc verbo nihil aliud exprobratur. quam quod iuris & imperii in Romanam urbem & ditionem . memores se retinentesque praebuerunt. Sed quod tanto Polyhistori ignotum esse, aut etiam dissimulari non debuit, male de non integre ex Codefrid onacho illa historia
resertur, quae ex Suomi accuratioribus monumentis om-za 'i' nino peti debuerat. Inde constat : de rebellione Roman rum, , qua seiunctasuit causa Caelestini Ponti scis di in cuius
manus Henricus tradidit Tusculum, adversm Romanorum odia patrocinio defendendo. Eam rem cum Romani probassent, se ut legem concordia accepissent, digresso Imper ' tore de rupta Pontifici yer vim admotam Tusculum exto
perunt. Quam hinc alia rerum facies, & a Blon dellianis glossis diuersa emergit i Ex eodem Sigonio discas licet: Henricum Pontifici multam aerionem ademi e , & Imperio mis vindicasse: Duces uestria ac terra Mathiaris, Rauenna, Anmcona, Spolaticon ιν se λ
34쪽
Sequitur de Philippo Henrici fratre, & otiove IV, quo. tempore interregnum decem annorum ab aliis ponitur: siron. is.
longe diuersa a dish de Po scilicci sentientibus. Iniqua ii autem Pontificis odia non omisit arguere V ergensis. ex quo ctiam diligenter notabis contra Blandellum ista, quando de reconciliando Pontifici Philippo actum est: A legatis Principum inducitur rapa, ut vetit permitiere, tu, MI quatenio regnet Philinus. AP propter hoc mi retulerunt nobis siri veridico promittitur Papae, quod silia Regis daretur in uxorem silio fratris sui Richarae,qui iam Comes fuerat effectu Papasiusfragio, Nec sTAT vi T PAPA REPETERE TER
CONSUEu RuNT ANTECEssoREs sui, in Tincia se Spoleto, o Marchia Anconae perans, quod in potestatem nepotisse per praedictas nuptia essent deuenire. Antea autem,tanquam BONA EccLEsiae iniuste obtinentem, communione sacro. rum excluserat, ut est apud Sigonium. Haec Vrs'ergensis verba neque Philippum patiuntur in illo con- sistere, quo detrusum cupit Blandesius, cum de iure Imporii Romani in ditioncm, quae Pontificis habetur, quaestio incidit.
sito I . quomodo terras, quasS. Petri vocant, IN rio vindicaveru, atque adeo ditionis Romanae compos fuerit. nemo Historicorum tacuit. Et quamquam, violatum in
eo esse iusiurandum, quod Pontifici praestitisset, conque- ἰ . rantur, inter ipsas querelas non dicunt nihil pro Ottone. Cod iam ille, qui Blondellosundus est, ait: factum esse iusiurandum ab homine nouo O rei nescio; deinde ρHI consecrationem, a magistratibus se potestatibus reuocatum esprohibitum esse, quo minus restitueret, Aisgonii linam m. xνι lenta est narratio: Otio et de egressus in visum Etruria cen- -
35쪽
3o S. ROM. IMP. diligenter inquirere tanquam ea constituturus, incepit. Camavim quaerim oppida in Etruria a Pontifice, alia vero in Nania a Friderico modo vacante Imerio . occupata comperiret, qua ad Imper-m e regnum pertinere flutaret. nussa Ponti scis ac sacramenti μι habita ratione, militibus protinuι immis d recepit. Addantur sequentia, ubi nominatim recensentur plura: & sergensis narratio. Habere hic locum quodammodo potuit, quod postea a Friderico II usurpatum est ; qui dixit : si ex primosuosacramento Imperisiura tueri. ct Hssersa congregare debere . Quid ad haec Blandestus e Per haec, inquit, odium Ponti f. is incurrit,
ct ab eo excommunicatis eis: ergo nihil veri in Romanos es Romanam ditionem dominii consecutora, Romanorum imperator non secundum esse . sed secundum aeri fuerit. Quid protervius loqueretur emtus mancipatusque curiae Romanae
vernula 3 Itane de Pontificiis illis brutis fulminibus quae nullo iure, nullo more in sacrosancta Principiam capita vibrabantur consuetudine eius temporis, iudicat The logus Resormatust Non est leue prosccto bonae caussae documentu ex parte Imperatorum,quod excommunic re eos imo Imperio deiicere illi ausi sunt, quibus nullum eius rei ius esse aut fuisse unquam, nemo bene sanus negauerit. ne de ipsa serie rerum vitio gestarum aliquid dicam . Quanto aequius est nominari intonis fulmen, qui omnes populos,qui ase disciverant,prosim t. Non enim possunt defendi, qui excommunicationem pontificiam, caussam desectionis habuerunt. Fridericum secundum non Augustalia tantum orn ι menta Romae accepisse. sed Patrimonium, quod appellitant oua duione tensisse, Iura Imperii ct ouincias ei Abiatas exsummostia o vindicasseAonsensu Histori corii m constat. vidi illud': banc pro Miali cum Ponti sce dissidendi
36쪽
S. ROM. IM . 3t caussam fuisse P. Per dissidia autem ut priora, ita haae ipsa, fieri aliter non potuit, quam ut quidam Pontificis, alii Imperatoris partes sequerentur. quare & Gibellinorum&Guel ptiorum certamina dirum in modum per haec tempora saeuiebant. Quis hic sanus, etiamsi inter tanta certamina pars Pontificia aliquid imperio debitum occupasset, ius imperii propterea extinctum . possetaribus stabiliatum .ssereret Quis, si Imperator in ipὶ recuperandi
vindica ridiqu e actu morte praeuentus, aut rebellionibus ac defectionibus debilitatus, ab luere coepta non potuit. ius Imperii intcrii me iudicareti Quis errorem e rum, qui Pontificia anathemata, ut oracula veneranda esse perluasi erant, vero iuri cuiusquain kominis praeiudicio esse debere contenderet i Bundesius aduersus haec omnia, quasi opertis oculis,excerpit infortunia quaedam: Seditionem , inquit, mouerunt Romani aduersus Papam 3 ergo ante seditionem Papae paruerunt non Friderio. Qua si
vero Fridericus quicquam Papae iuris concessisset, nisi fato, iure es honore Imperi, sesuorum regnorum. quae exceptio , etiam si verbis non expressa esset, naturaliter su intelligeretur; Friderico tamen sollennis fuit, apud Sigoniam. Amplius insonat: Vuerbium amisit, errecedere M Lla. maco mu in Fridericus. Scilicet ut fortior postea ressis ret, in suos REBELLEs insurgendo. Sicut ipse, quem testem citat. loquitur Musis, in Parisensis. Ille de mutatis fortunae vicibus & Paparum desperatione fugaque amplius docere poterit: ille, utut metuens a Pontifice dissentire, diligentissime Friderici apologias &actionem aduectis Pontificem, adeoque iura Friderici consgnat; nec sinense. . ut cum dicit: Pontificis inuestiuas Imperialem e - - im iam luet ratOBASILIA contineret sussectam redd d e . r. - ut cum refert: Dominud Imperator admiram, quod ro σ
37쪽
31 s. ROM. IMP.Romanorum nimis enervatum ἁ constantia siuae subiectionis debita delitatis tam fiducialiter promissae recalcitrauit.
permittendo in eundem Imperatorem, Dominum suum naturalem , siententiam excommunicationis inferri in ciuitate,
scripsit curii R. Cardinalibus se Senatori prbis es Romanis. ut cum desectores omnes comparat hominibus tempora. riis, qui ortuni sequus. ur serenitatem. ut cum Lanagrauium ait dilexi e Imperatorim , es Rom.in e cana, inimicos&aemulos Friderico quaerentis,ias coligariones. Vt cum . ait, quaesitissimas ad uetius Frideri cum criminationes multos potuisse erigere, nisi Papales ei dem Fnderici ainersarios, auaritia ,simoniae, se et fura, aliorumque vitiorum maculae coinquinassent. Sed curiae quidem Romanae corruptelas infinitis locis fatetur deploratque. Cui non cxcerpsit ex Matthiso cordata illa testimonia. via dc de iure Friderici & iniuria Pontificis non obscure constare potuit Z Grauissima sunt Regis Galliae verba,quibus Pontifici respondetur : Do spiritu vel auseu temerario Papa tantum Principem quo no' eu malor, imo par inIer Christianes, non
conuicrum vel confessum de obiectis i criminibus exhaeredauit, o ab apice Imperiali praecipitauit Z Aut si meritis suis exigentibus deponendus esset, neu nspergenerale Concilium cassandus iudicaretur. De transgress ibussitas non eB hostis bus suis fides adhibendis; quorum Papa dignoscisar esse capis
lis. Et quae sequuntur, valde consideratu digna. consimili grauitate Sacerdos Parisiensis iusius excommunicationis formulam e suggesto publicare: Auiare, inquit, uniuersi: accepi in mandatis, mi candetis acceisi, Opulpicampanis in Imperatorem Friderisum feram stententiam solennem. causam autem ignorans, non ignorograuem contro
38쪽
S. ROM. IMP. 33 in quantum se mea extendit potentia, excommunico, o excommunicatum denuntio , alterutrum Horum , viriliceti'sum, qui abi iniunatur, ab luo iniuriam patientem quae tam damnosa eis Ioti Christianitati. Si al iquid ex hac indole hausisset Blondellus, non sena per iniurias, & facta Pontificum nullo iure nixa, aduersus iura Imperatorum allegaret, cum praesertim talia peraeque Pontificibus cquibus ipse tantopere cautum vult nocere debeant,si suarum in diriputando legum memor esse velit. Digna est, quae legatur apud eundem Matthaeum Parisiensem disputatio populi Romani, sibi iura Pontifici nullo modo obnoxia vindicantis De interregno XXIII circiter annorum non opus erat dicere. Sed, quanto rectius iudicauerint ipsi Pontifices Ronrani,quim Blandes , manifestum est. Bund Eusad Abolitionem Iuris Imperatorii in ditione Romana, id interuallum retuli L At, non ita sensit Pontifex Nico- Iius, qu a Rod pho I. post interregnum Imperatore Electo, pro vicariatu Etruria restituto, Roman/ola Comitatum
poposcit, quem Reges iam inde a Friderico I. sibi in magna com serioηe retinuerant, ιum ad im Ecclesia ab antiquo pertinerat : sicut apud Sigonium loquitur. Α Rudolpho I omnibus Austriacis Imperatoribus inso.
lentius insultat Bundemia. Rudolphu nominatim criminatur, quod nec Rom. Imperatoris nomen nec coronam , Rom.
Ecclesia consecuim, nihil de patrimonio Petri posse eris, aut ad accesseres transmis ero potuerit: tum quod accepto a ciuitatib. Longobaricis Missis in Italia,pretio regni iura infringipasim fuerit. Sed notum & es ibi de inon stratum est, Nomen Imperatoris Romanorum& coronam siue Iura Im. perii Romani, non competere Imperatoribus nostris pet& propter caerimoniam coronationis Pontificiae, sed per
39쪽
3 s. ROM. IMP. . Electionem Principum Germanorum, olim communia ter ; ab aliquot saeculis, a Collegio Electorali factari . sicut ipse Ponti sex publico testatoque diplomate iam tonis I tempore agnouit. Neque obcst huic assertioni, quod nonnulli ante coronationem Pontificum se Reges
tantum Romanorum dixerunt, non Inpera rores Romano
rum. Id enim nil iuuerit Sion Agam: quia Rex Romanorum non minus ius in urbem Romam notat, quam Imperator Romanorum. Deinde nulla necessitalc, sed liberiimo arbitrio factum id est ab Imperatoribus. unde, siqua suspicio aut ratio maioris rei sic offerret, aliter factum est. Sic Maximilianus Primus in Italiam prosecturus, Triden- .is. y' 3i titulum Imperatoris Romani, pro Rege Romanorum, assumsit, & publice promulgavit: & in hunc diem opti- mO maximo iure, nec repugnantibus Pontificibus, Imperatores Roman0rum,etiam Romae non coronati, Vocantur. Perpetuo autem liberalitatem & beneficia Caesarum aduersus Pontifices Blondellus, pro abdicatione omnis iuris Imperii,quasi de plano, arripit. Verum nee potuisse vel Rudolphi vel Alberti vel Carolii V, aut ullorum Caesarum donationibus,alienari ba quaesunt Imperii ; neque non reseruatum esse summum ius Imperii in Romanos sde quibus Blondesim potissimum est solicitus) ostendit,&nobis disputationem ampliorem lucrifecit doctissimus Conringius in praecellenti de Finibusvere cap. XX es XX LVnde etiam corruunt Bundelliana carmina innum umextensa : Germaniae Imperatores Romam Romanami diis nem ab anno Iara adeuntes in ea us h 'ires in alieno vixisse, nasiumque in Romanos o circumposita regionis populos im- penum hab/υsse,sed Ecclesilae Romanae supremum In temporalibus dominium agnou se : adeoque Imperatores Romano
40쪽
AS. ROM. IMP. tuisse P. & quae plura, non falso minus, quam eum contu- . naclia eructat. Rectius inTheologia sua aetatem fatigasset, quam in iis rebus,ubi non potest discernere possessionem dependentem a summo alterius iure, &independentem prorsus: tum intelligere dominium Vtile, etiam plenum; quod non excludit ius superioris. In primis autem nisii plane voluisset in tenebris micare, debuit requirere Acta publica es monumentis authentica,unde Crearibus&Impe. io disertis verbis adimereturius in urbem Romam. Hic Rhodus hic saltus. in quo profecto crus fregerit, vel celeb trimus controuersiarum desultor. In hac confusa sed audaci asseveratione, rursus fraudem commisit Mondesius non reticendam. cum enim de omnibus ab anno ita, Imperatoribus dispu tationem instituisset, eosque quicquam in urbem Romam aut Romanam ditionem iuris obtinuisse , impudenter negasset, postea ad Austriacorum Caesarum nomen versus, rimam
sibi clabendi reperisse visus est, si omittere posset Henr
cum VII Lucessurgium, &Ludovicum Bauarum, Ut omnis
Iuris Imperatorii, ita n Italiam& Romam Romanosque, grauissimos vindices. ne scilicet cursus ille temporis, quem Pontificibus quasi ad usucapionem contra Caesares procedere optauit , nimis manifesto interpellaretur. quamquam ne tum quidem, si abessent haec iuris tam potenter excerciti documenta, peruenire, qu0 Vult, posset.
Et de Henrici quidem VII imperio in urbem, de latis per Italiam in victos legibus, factis in reos laesae maiestatis
iudiciis, exempla sunt omni exceptione maiora. in quia bus dc renouatam Legem Regiam a Romanis ponunt; SV ergensis supplemento,& Gl asto, non omissam. cetera . de Imperio in Italiam urbemq; Romam candide denarrant Ataenin Argentinensis, Conra in Vecerim, Mentim