Bernardi Guilielmini C. R. Scholarum piarum Sermonum libri tres

발행: 1742년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

8a LIBER SECUNDUS.

Et plebi exposuit devotae rite colendum. Ex pruno tantus labor est effingere Numen. Nos ipsi sumus obliquae, SANCTONICE, pruni, Nodoisque; sacrum quemque ut redigamur ad usum, Multo opus est serro, naultaque bipenne, recidat Quae trunci vitia, & ramos abscindat inanes.

Uni tanta penus ventri non convenit, unum Non tot eget tunicis corpus. Gaza additur arcae

Quid nova, ubi brevior restat via, senus & instat Iam cano capiti Quid sumus, & aura popelli Debilibus lippisque oculis cerebroque caduco tHaec sunt abscindenda irritamenta malorum omnia, & incipies ex curva prunus habere Formae aliquid rectae . Sed non haec ultima rerum est. Nitere concretos quoque pruno evellere nodos. Sunt, qui nobiscum crescunt, SANCTONICE, nodi, Non aliter tumuisse animo, quam rana, superbo,

Atque sibi seli mentem & partes sapientis

Contemtis aliis committere: protinus ira Quidquid ob adversum ebullire, ae poscere poenas: Uelle omnes servire sibi, se subdere nulli. Nodorum series horum est vincenda , priusquam Ostula, vota , preces populi mereatur imago: Et siquis superest naevus, quo nemo carere Est unquam visus, nisii pauci Numine pleni; Expolias, patiensve seras. Fac denique de te Auxilio Superum, quod fecit rite Sacerdos De pruno, & melior prima nova fama redibit; Sectantem at fugiet levis, aeternumque latebit. φ

a Propense ad Religionem secundum fignificationem Christianae Legis. b Potes quidquam esse absurdius , quam q- mimia via restat, eoριώι via.

c Gloria umbra virtutisU: fugies tes magis ac magis sequitur . sis. de Benei. c.I.

102쪽

LIBER TERTIUS

Laadat B ENEDIC TDM XIV. P. O. M. praespue ob animi nitorem, ac siseeritatem . Transit hine ad perstringendam semulationem, ac fraudes, quarum causa praespua sunt avaritia e . ambitio : deinde ad Ponti=is laudes regreditur.

RIMA quanquam dignum, BENEDICTE , Thiara omnia constituant, pri1co de sanguine origo Scilicet , & vultus Majestas& vigor aevit Et Patris bonitas & rebus na-l ta gerendisj Dexteritas & vita bonas tra- ducta per artes Et probitas N Relligio, qua cedere nulli Suevisti a puero: tamen his magis omnibus una

L a Me

a Lambertus Nobilis Germaniis eum I praeclarissimae Gentis Lambertinae au

Othone Magyo in Italiam venis . ubi 's ctor fuit . Vid. Hi

103쪽

Me movet, atque rapit Virtus hoc tempore rara: Nempe animi nitor ille oculis manifestus & ore , Illa tenax veri sententia , quae Tibi in omni Constitit ossicio, media & concrevit in aula. Haec, BENEDICTE, Deo similem Te praestitit aeque, Atque Petri Solium rerumque Suprema Potestas. Namque Deum nobis ostendit in omnia plenum Non magis imperium, quam quod verum omne fideli Peliore conclusit, nec quemquam fallere novit.

Nostri o prodigium sectit quo sucus obumbrat

omnia, nec sensus animorum verba revelant,

Verba fide prisca vacua & contraria faetis. Majorum sanetos mores sinceraque dicta Τurpis avaritia ' infecit, corrupit iniqua Ambitio vitium quod utrumque cupidine servet Immensa, atque ad se trahere omnia nititur, ad quae Quum jus deficiat virtus & vera, necessi est Fraudes atque dolos moliri, fingere vultus, Pingere sermonem, verborum invertere sensum .

At procul est pestis Regum assentatio φ nostri Principis a selio, sanctisque Penatibus. Ille est Verte laudis amans, haec false prodiga sensim

Incustoditas Magnorum illabitur aures, Pervaditque animos, & dulci corda veneno Imbuit. Ut nacta est male pronum pectus in iram,

Vindictam laudat , compellit & ultro volentem Ulcisci: siiquem , transversis aspicit hirquis Vultuque incessuque animi testarier ignem Incesti, pharetram gerit ipsa Cupidinis, arcum Concutit, infligit nullo medicabile vulnus

a Corrupti sunt depravatique mores admiratione diυitiaνum. 2. Ossic. b Maxime adducuntur plerique , ut eos iustitia cupiat oblivio , cum in hon runt'cupiditase nciderint . I. Osse. c Diogenes interrogatus , quaenam bestra morsum haberet omnium nocem tissimvn , respondit: Si ae feris interrogas , es sitrectator , si de mansuetiι, adulator. Laert. l.s.

104쪽

Tempore. Mentitis rationibus urget iniquam Causam, ubi propendet judex; ubi sacra profano ore quis attingit , convellit & impius , Obben Induit, & scedo Spinosam pectore manat. Ausa nefas tantum , quod crimen grande putabit rCum lurcone gulosa vorat, vacuatque trientes Cum potore , rapit, vel coeco subtrahit ungue Cum latrone , facit cumque omnibus omnia. Solam nanit egestatem, nec laedere parva Veretur Corpora. Suspicio de me siqua incidit Aulo, . . Deque Lyco, melior mihi quo , nec amicior alter, Hac fingente nefas, aut amplificante minuta, Protinus efficimur Gyaris, aut carcere digni.

Ex nigro quid non album facit , aut ex albo Nigrum t Adolescentes prognati sanguine claro Vix primo laeti rationis lumine vitae omnibus obseptum hinc vitiis, virtutibus illinc Ingrediuntur iter: jam illorum sedulus laaeret Palpator lateri; discrimen turpe & honestum Nullum inter reputans connivet, si illecebrosis Principiis aetas improvida flagitiorum Se dederit, si ludo si dapibusque meroque:

Frangi animum turpi concedit inertia, amori. Dat veniam, credit quaecunque licere juventae. Heu quam his seminibus patriae seges ampla malorum Imminet, hinc habitura quot est Respublica monstra ICur potius juvenes, animus quibus integer atque Nativus rubet ore color, quum quidlibet audent, Vir mulierve gravi non increpat ore , .secatque Radicem vitii in duram quercum olim abituri, . Quam solum valido prostemet turbine lethumi Cur

a Sem ν auget assentatis id, quia i esse magnum uacujus ad voὶuptatem dicitur , vult l

105쪽

Cur nemo dicat, quae res est tantula, verum Z 'Ne tantam redii trahat ignorantia turbam In scelera & fraudes. Verum non audiit unquam Pieta & olens multa balanitide , noete dieque Septa viris Lalage, quam Numinis instar adorant, Ni quod adorantes reverentia longius arcet A statuis Divum. Verum non audiit unquam Ansatus, tumidis buccis, sermonis avarus,

Qui solus pulcher, dives, sapiensque beatusque EF sibi Fronto; sumus nos turba & inutile vulgus.

Pauca quis haec vacuas utrique susurret in aures: Quod sic, Fronto, tumes, odium es juvenumque senumque,

Tu famae, Lalage, studiosior esto secundae. Hoc nude dictum, sincero & pectore curat

Saepe graves morbos h. Est tanta potentia veri . .

At verum illud ubi est . Spes lucri siqua refulget,

Merx antiqua nova est, corrupta annona salubris, Luscus cernit equus, corroses tabe valet bos.

Nam quae sunt avidis injusta negocia avaris Utile mentiri docet hos, mercede minori Mos alios docet urbanus ei vilis & usus. Omnia mancipiis sunt plena ad cuncta paratis Servitia: obsequiis servet via, servet & aer Nomine amicitiae repetito iterumque iterumque. Ilisce a mancipiis, ab amicis hisce venustis Posce aliquid ; color ore fugit, vox faucibus haeret Conspecto velut angue; domi cras esse negabit Servus berum, quum pulsabis, frustraque redibis.

a Quia hae e sola esse videntur . ex quibus verum saepissime auditur 3 pa r ιia , Iomnus , imprudentia , vinoiantia, infanta . Cic. in Topie. b Est inieraum isa perspicaea veritaF, ut eam infirmare nuιla res possis. Pro Q tio.C.Αligusto sedentipro tribunali

ac mortis sententiam in multos pronun elanti redditae simi per manus multitudinis tabellae Meeeenatis inscripto li monito: durge carnis x . Surrexit illico Augustus,vitamque omnibus condonavit.

106쪽

Ο quibus in latebris clausa est nitidissima Zona , ' Zona auro pretiosa magis purisque lapillis , Quam sugiens terras Dea veri pulsa reliquit ZSerpere nam salsum quum cerneret undique , sertur Paucos antiqua virtute, fideque vocatos Sic effata. Palam mihi vivere in orbe negatur, Vertitur & vitio verum . Mens est remeare

Sedes ad superas. Ne sueti fallere, fallant Vos quoque, linquo meam vobis , ac divido Zonam. Incedet siquando animis formido, dolose Nequis agat dicatve, premet sub pollice partem Quisque suam, quoties labiumque manumque movebit. Quisquis is est, illum coget nova dicere verum Q stio , & urgebit tormentis valdius ipsis. Namque insensibiles in conscia pectora trudit Particulas vero praegnantes perspicuoque, Evulsisse habiles falsum ab radicibus imis. Illi consilio firmati & munere Divae

Noverunt fraudum artifices, vulpesque dolos , Altum riserunt jejuno ventre abeuntes. Horum erat in numero juvenis prudensque probusque, Cui puero abstulerant nummosque domumque propinqui. Nec mora: praedones notos in jus' vocat. Illi Soliciti ad testes concurrunt causidicosque, Addicuntque sibi pretis. Nec enim ardua res est Verba emere, & modico perjuria cogere lucro. Ergo die dicta partes se judice coram Sistunt, turba ingens hinc , inde juvenculus unus. Incipit Hermogenes clarissima jura clientum Pectore secundus proferre & maximus ore. Tum jussus causam juvenis defendere, dextram Inserit in loculos tacitus, premit atque potentem

scientiam intellige , cujus praecipua lex l h Veritas.

107쪽

88 LIBER TERTIUS

Funiculum. Rissi dignum & mirabile visui

Pallet causidicus, vicesque in peetore tentat Claudere, sed frustra: invito labuntur ab ore. Ergo se orditur contra , & sua die a refellens , Non cadet hic , inquit , causa . Bona namque propinqui Pupillo rapuere , & magna dicere contra Mercede hos homines meque induxere ' . Parabant Talia dicentem iugulare; adeo ira pudorque Mentem incendebant. Zona at cogente, fatemur,

Illi ajunt: falsiim testes juravimus , ajunt cImo crucem meritum se clamat hic , ille triremem. hForte quis expectat , quid Iudex fecerit. Ipse Palluit & judex sese accusare paratus Multorum. Sed enim juvenis reverentia dextram Continuit , posita qui Zona ablata recepit , Eque soro miruml quod adiverat unus inopsque ,

Victor multorumque opulentorumque recessit.

o Zona i o de te quis filum mi dabit unum , Quisve meis , genti ingenuae, dabit alterum amicis , Quod circumpositas possit dissolvere fraudes, Et parasitorum nostro de limine turbam Pellere t Continuo premerem , quum Gellius ad me

Ventitat , & Proceres numerat longo ordine , queis est Iunctus amicitia, recitat quos nomine nudo, Et facit auctores longorum, quae mihi narrat Nunc super Urbe , super nunc Caesare , commentorum. Continuo premerem, quum schedas Gargilianus Dat mihi pro nummis, vel quum me poscit in aurem Mutua pauca dies in sex, septemve Mamercus. Quam vis tunc aspicerent me luminibus , quam Torva frontel Tamen majora pericla caverem,

a Adversumne illum ea am dicerem, i b Nam se Indice nemo nocens abso

cui veneram advocatuι Terent. in luitur. Iuv.

108쪽

Hos & seligerem, queis possem fidere tutus. At venti mea vota ferunt. Fraus pestis ad instar

Aera corrumpit verbis effusa, monetam

Inficit & pannos , subrepit in interiora Tecta hominum, violat penetralia sancta Deorum. o quis nos miseros monstro servabit ab illo λTu , PRINCEPs, fraudes contra & perjuria nostrum es Prmidium, sontesque dabunt Te vindice poenas. Falli non patitur tua Te sapientia. Quanti Constent res hominum novisti, quamque caducis Sint tibicinibus subnixae: hinc fingere tota Nil usquam vita didicisti, quod Tibi vero Nil usquam visum est majus meliusve . Potestas In populos, Regesque nihil mutavit in aureis

Moribus: exiguos homines affaris, ut ante, Nec pateris tristes a Te discedere . Namque est Ante alias res una animo Tibi fixa , Supremum Quod non Pontificem faciunt Diademata terna, Nec stipatorum longissimus ordo, beata Nec vita inter opes, aurata palatia, pronos Vertice, quum transis , homines, genibu'ue minor s: Sed pura in Superos pietas, constansque carensque

I abe animus, populum Patris complexus amore,

Et populus Patrem complexus amore vicissim Certatim qui clamet io l sua gaudia testans Sincero plausu, quoties datur ora tueri Pontificis, qui pene sui rerumque suaruinoblitus totas in publica commoda curas Versat, & exemplo durum superare laborem Usilue suo docet urbanis juvenesque senesque Rebus praesectos; Vir talis denique, quem non A recto & vero fractus deterreat orbis.

109쪽

SERMO SECUNDUS.

Sub persona Fabii probi senis deplorat parentum oscitantiam ne candis liberis, quorum licentiam arguit . ostendit quotae quanta mala ex prava educatione proveniant.

NTIQUAE exemplum probitatis honorque sene stae, Ille Tibi Fabius par, ANGE

LE ', moribus aureis,

Dodtrina longo sed dillitus intervallo , Me convenit heri vultum d jeistus honestum, Imo & multa trahens suspiriam store sed ii, Et mihi vix totam tremulo dedit ore salutem. Pallidus hortor ego sui, quid triste bidental Moverit. Ille animis paulatim & voce recepta: Nunc, inquit, capitis nulla est reverentia cani, Nullus honor Superum pueris . Furit improba turba Nunc quoque non procul hinc, & saxa sudesque praeustas Conjicit. In medios illapsus, ut huc veniebam, Frustra objurgavi, frustra hunc illumque tenere Sum nisus, nam de manibus mihi plura minantes Evasere: tuas veni vix salvus in aecies: Densa adeo lapidum grando est, & tempora circum Sibilat aura. Senem multis consbior, & imam Derim in plebem facinus, tutatus h γnestae Gentis progeniem . Sed negligit ille loquent em,

a Miehael Angelus Iaeomellus Summi Pontificis Cappellanus secretus Vir liberalibus quibusque disciplinis eruditione omni omnique liumanitateClarus. b Quid infausti acciderit . Duarum bidentium sierificium fiebat pro expiandis heis sulmine tactis, & avertendo malo omine.

110쪽

SERMO SECUN D Us. 9 I

Longum imo orditur sermonem, ac talia satur. Quis vecors , Quis mentis inops non serveat ira

Tam justa Z Sobolem Lucina parentibus auget, Et studium sobolis formandae. diminuunt, &Ad Nomades sensim & sustos migravit ad Indos Cura juventutis. Pauci sumus & prope balbi Qui juvenum vitiis obsistere nitimur, & qui , Pullis histe togis & Qto nomine patres

Stentorea veros agitamus voce parentes,

Ut vigilent: sed deprensi minus accola Nili Surdescit. Quid id est i Torpebimus, atque sedentes In lapide obstipi ut lapides spectabimini Euge,

Majores sumunt negieeta incendia vires: Nemo suis non injiciat pro viribus undam. Natus ut in magnis nitidisque Penatibus insans Implorare suae vagitibus atque querelis Incipit auxilium matris, veluti reus ausus Ingentis, patriis te stis expellitur exul, Ut perturbator somni, mammaeque tenellae. Cur igitur natura ipsam turgescere mammam Jussit lacte novo i num serie malagmatis esset Ut cibus, an pueri i Nostrae sua pignora matres

Ab se abigunt: pudor ol generisque infamia nostri lEt vaccae cornu vitulos armoque tuentur,

Audet siquis eos propius mulcere. Bubulci Aut cerdonis ei nutrix datur uxor. Horati, Clama, 3e matronis Uenusinam ostende lucernam: ,, Quo semel est imbuta recens, servabit odorem se Testa diu'. Fratris saxo, quod serie tenebat, Tempora collisit, quum moenia Romulus Urbi Poneret. Anne sapit seritas haec ubera furvae

a Messicamenti genus, quod triatrum git 8c exsiccat . heribus applicatum , lae sensim exv. b Lib. I. epist.2.

SEARCH

MENU NAVIGATION