장음표시 사용
301쪽
κ4 APPEN DIXVersionibus V. T. Chaldaicis, quas vulgo Paraphra-fes dicunt: quia non semper verbis Textus Hebr. stricte inhaerent, sed saepius eundem liberius circumseriabunt & uberius oeplicant. f. VIII. De Uu Targumim sive Paraphrasium Chalae dictum est praeped. f. s. iam quoque de earundem oriagine ac sicosto, numero, auctoribus ti conditione quaedam in medium proseremus. Judaeorum nonnulli, ut alia multa, ita & Targumim, traditionem Moss esse ex
monte Sinai perhibent; alii vero iam in captivitate Babylonica eiusmodi Paraphrasium initium factum esse volunt, idque ex Neli. 8, 8. colligunt: quos L multi ex Christianis sequuntur. Causam vero eius rei suisse putant, quod Judaei, in captivitate Babylonica Hebraicae vernaculae obliti, Totum S. Hebr. non satis i telligerent; sed vid. Sect. I. f. I9. Rectius earundem initium aliquamdiu a captivitate illa factum esse asseritur; quamvis tempus accurate definiri nequeat. Qua ratione Iudaei iam in captivitate Babylonica linguae
Chaldaicae assueverint, ti dehinc successu temporis vernaculam Hebraicam cum aliis linguis miscuerint, tandemque in Dialectum, vulgo Hierosoldimitanam dictam, . depravaverint, supra Sin. I. f. IO. monstravimus. His
aecessit plebis Judaicae ignorantia, in cuius proinde
gratiam Paraphrasis illas Chaldaicas confici necesse omnino suit, cf. pluribus moLFFII Biblioth. Heis. Vol. ILLVI. c. I. & CARPE OVII Critica S. V. T. p. 43I. seq. Sunt autem Taetumim illa eiusdem nec aetatis nec auctoris. Paraphrastes omnium celeberrimus est
ON RELOs, proselytus Judaeus, qui tempore Christi vel paulo antea vixit. Judaei in Talmude ΟNRELO SI cuiusdam, cognomine Glon os, menti
nem faciunt, qui nepos sororis TITI UEsPΛsIA
302쪽
N I fuerit, quique a quibusdam cum Paraphraste pro una eademque persona habetur. Sunt quoque ex Christianis, quibus ΟNKELos idein esse videtur cum AQUILA Pontico, ipso quoque proselyto& Versionis Graecae V. T. auctore, cons. Introductis in ling. Graeci Sect. XII. f. 9. Quam parum Vero utraque ista sententia fundata sit, a compluribus demonstratum est, quos laudat WOLFFI Us l. C. c. a.
sect. I. ON REL Os itaque, quisquis ille suerit, Paraphrasin Pentateuchi Chaldaicum condidit, quam J dari magni faciunt atque diligenter perlegunt. TeXtum Hebri stricte & sine ambagibus sequitur, nec fabulas Iudaicas adiniscet, post libros Biblicos purissimo usus Galdaiymo, ut diximus 3. 3. ON K E LO s V M, si non aetate, saltem ordine eXcipit JONATHAN Ben iei, qui, testibus Judaeis, discipulus fuit HILLE Lis, adeoque brevi an Christum natum floruit. Huic JONATHANI duo tribuuntur Targumim, al- terum in Pentateuchum, & alterum in Prophetas tam , priores quam posteriores. Quia vero duo ista Tar-gumim toto coelo differunt: cum I argum Pentateuchi congeries quaedam fabularum Iudaicarum vocumque barbaricarum, alterum vero stylo conscriptum sit longe puriori; certe eiusdem auctoris esse nequeunt.
Praeterea quoque Targum quoddam PentateuchleΣstat, incerti auctoris, vulgo dictum, scriptum quippe Dialecto Hierosobmitana, cuius tamen maxima pars periit; ut & alia Taetumim in Hagiographa & in quinque Megisiora, quorum auctores similiter latent. Targum quidem in Hagio apba vulgo R. J o s E sive J o s E P H o Coeco cuidam tribuitur. Caeterum hoc loco observandum est, x in libros Bi-
303쪽
blicos, ex parte Chaldaice scriptos, Danielem scit. &Fseam, non rastare Tar mim; M Targum in lihros
Chronicorum non dari quondam creditum, done tandem MATTH. FRID. BEcxIus illud ex codicemscr. risertensi an. 168o. Augustae Vindelicorum, D A V. WILRINs autem ex codice mser. Academiae Cantabrigiensis an. Iris. Amstelodami luci publicae exposuerunt. Omnia Tur mim, modo memorata, initio quidem Punctis caruerunt, quorum defectum meros sic dictis Lectionis compensarunt.
Temporibus sequioribus Punctis quidem hinc inde instructa sunt, sed analogiae Chaldaismi Biblici parum congruis. Tandem vero Io H. BVxTORFFIVS
rem aggres us, eadem in meliorem sormam redegit. Plura de Targumis sive Paraphrasibus Chaldaicis legere est apud eos, qui ex instituto de illis tr diderunt, magno numero excitati a WOLFFIoin Biblioth. Hebri Vol. II. p. Ii89. I Vol. IV. p. 733. & a CARPeto VIo in Critica S. V. T. p. 43o. quibus addi possunt C. H. LE IBI cui I Diff. de malae Paraphrasibus, CHR. CELLARII Cha
Superest, ut quoque Subsidia discendae linguae
Chaldaicae paucis indicemus. Sunt autem illa tum Insitutiones Grammatica, tum Loica, tum scripta, quibus vocum malae significationes ti Anal sis illustrantur. Primus Grammaticam Chaldaicam conscripsit SEB. MuNsTERVs, quem deinde secuti sunt Iou.
304쪽
guam malae. ΙOΗ. Bux TORFFIVs in Grammatica Chalae s S . THO M. ERPE NIVs in Grammatica atria ac Dra, CHR. CRINEsIVs in Θmnasii Chaldaici Parte I. Lu Do v Icus de D I E U in Grammatica Orientali, Η ILLIGE Rus in Summario linguae Aramaae, H. OPITI Vs in Chaldaimo Targumi -Rabbi-nico, CAR. ScHAAFIVs in opere Aramao, IO αLBVs DE NIVs in Θnops Hebr. s Chalae. FRAN c. ΗΑsELBAVER Vs in Fundamentis Gram. Hebri schald. V Ic T. BYTHNERus in brevi s perspicua Insiturione linguae Chalae adiecta eius Lyrae Propheticae Davidis, CH R. CELLARIus in Chaldaismo, CH R. VI EG Ius in Trihorio Chald DAN ZIus in Luteratore Hebraeo - Chalia eiusque Compendio, HER M. HARD TIus in Via in Chaldaeam, IAc. ALTIN-G I v s in SInops Institutionum Chaldaearum, &c. Εquibus praecipue BVxTORFFII, LV DO VICI MDI EU, OPITII, CELLARII & Sc HAΑFII Grammaticas commendamus. Qua ratione ac methodo Lexica Chaldaica constituta esse debeant, ABR. GIBELIVs docet de Lexi graphias Chaldaeae constitutione. dd) Illorum praecipua ac notissima sunt IoΗ. BUXTORF-FII, patris, Lexicon Chriae nisuae s Rabbinicum, omnium locupletissimum, triginta annorum Opin, Io Η. Bux TORFFII, filii, Lexicon Chrid. cs Θr. ELIAE Levitae Lexicon Chaiae Taetum. Talmuae Rabbim CRINEs D in mureo C M. Pars II. GIBELII TM-
di Exstat eius Commentatis in C axesis Analectis P. 2S . seq.
305쪽
Durus dictionum Hagiographicae lingua malae , CAR. S c H A A F I I Lexicon Chalia adiectum eius Operi Aramaeo. Dc. Adiuncta quoque sunt Lexica Chaldai Io H. Cocc EI, BUXTORFFII, OPITII, STOC E I I , HASELBA VERI aliorumque Lexicis Hebraiacis , quae saltem ad Chaldaismum Bibticum sufficere posisunt. Ut taceamus Lexica linguarum orientalium Harmonica, Sect. I. f. 29. p. 47. memorata. Inter scripta denique . qyibus vocum Chalae Agnificationes & Anaia I is illustiantur, referuntur IoΗ. ΗEEsERI Prodromus Criticus sive Observationes in omnes voces Chri multas Hebraicas V. T. IOH. DR Vs II liber singularis de Particulis Chaldaicis, Dr. Tamuri s Rabbinicis, CAR. SCHA AFIL Selecta Tagumim, inserta eiis operi Aramaeo, FR. SΑΜ. LIKLERI Chaldaismus Danielis Prophe , Cl. I. R HIRTII Commentat. de Chaldaismo Biblico, &c. Ut taceamus varias variorum Observationes, hinc inde exstantes, quibus GaDdaismo Iux affunditur.
306쪽
Ad p. 8. Linguam Briacam omnium esse antiquissimam, i eX recentioribus quoque contendit IAc. SAVR IN in Discursibus Bibl. p. IO8. seq. p. II. Asserto nostro, Omnes Radices sive Primitiva Hebr. tribus tantum absolvi litteris, non obstant Verba muris iterae nam haec quoque vel ex duabus Radicibus tril/tteris com posita sunt, vel ex Radicibus trilitteris, per geminationem uniuS atque alterius litterae radicatis, aut praemisso P Iervici, se mata, Coll. p. 2OT. p. I3. lin. 8. post voc. postremi add. V. T. p. 3 . l. s. post vOc. Dialecti add. uti vulgo putant. p. 46. 3. 29. Lexicis Hebr. recentioribus add. FRAN c. ΗΑsELBA VERI Lexicon Hebraico GaId. edit. Pragae an. IT43. in sol.
p. v. Grammaticis, per quaestiones & responsiones digestis, add. G. F. STE IN NE EGII Erleioterte Ti.
P. T. CARPo VII Commentatio de criteriis ΝΟ - minum s Verborum linguae Hebr. qua nova methodo ad facilius s solidius insituendam Anast
, via panditur, edit. Lipsae an. I 38. p. 7s. Verba MENINsΚII de pronunciatione litterae Ain sic habent: si Ain in profunda parte gutturiSissormatur, magna saucium dilatatione, atque inni Xa extremitate linguae interius subtus inseri Drta dentes, profertur, cum quodam gutturis
307쪽
se fragore, instar vocis vituli matrem vocantis, istae narium adminiculo, qualem sonum addo is ego ederet dolore pressus aliquis, vim sibi quanis dam inserens ad aliquid iaciendum.
p. IAI. Supponit nimirum laudatus G. S. NIco LAI, litteras vi & P proprie geminum involvere elementum: quidem s & eo sive Graecorum P autem t b, quae coniuncta, quatuor litteras conficiant. P. III. l. 8. post Voc. Nomina add. quae notant. p. I83. ad finem f. a. add. IV.) Casus Pronominum Pedisonalium Obliquos exprimi per Pronomina A a, praepositis Particulis. Casiuum Obliquorum re alias
indicibus, b, nN G. ut '' mihi, Pn N Egos, G. P. 18T. ad finem f. s. add. quae uri Separabiles sunt vesInseparabiles. p. I94. lin. ult. post v . At add. s tertia ' ves Dd. P. 2OT. Formantur quoque Verba Plurilittera adscito ab initio n servili, quas ex DI Coniugationis Hilvabel, ut a n , cons Arcanum nostrum Formar. Nom. Hebri p. Iz4. not. 0 P. 228. ad 3. 4. Litterarum Epentheticarum rationes haudita pridem explicare tentavit Celeb. C. E. de WI N D-Η E I M in Dissert. qua Utterae uentheticae Hebraeorum ad rationem suam revocantur. p. 23S. lin. penult. post voc. Numeralia add. Carrinalia. p. a T. Duos codices mseri sed mancog, Norimbergae in bibliotheca Gneriana exstantes, describit Celeb. I. A. M. NAGE OVs in Dissert. de tribus codicibus incri Hebraicis. ι Λω'