장음표시 사용
281쪽
lagenam ex ijs quae attulerant; quod prompte praesti- rterunt, sciveruntque postea conatos mille Chinenses din tuis officinis similia elaborare iversim nondum eo- rum sensse persectionem assecutos. Interea eorum in E. civitate Auch ense mora protendebatur, dilata aut im- xpedita omni perficiendi negotia sua occasione. Ideo- 'ue ne prorius inertes moestique domi reliderent, ad risua quisque oblectamenta exierunt in civitatem, in
qua cumnumma esset rerum venalium copia,unus ad hhanc, alius ad istam emendam sua voluptate invita- rtabatur, praesertim cum pretio ad stuporerri exili om- nia vaeniren . Itaque res oppido curiosas sibi com- et pararunt, maxime diversorum subjecturum libros , a
quos secum ad Insulas Philippinas advexerunt, prout 'latius proprium caput explicavit. Altera luce por- l
tas civitatis aliaque raritate sua, qualia ibi sunt pluri- ama, admiranda spectatum iverunt. Lustrarunt inter 1 caetera templum sumptuosissimum idolis suis dico itum, in cujus sacello principaliori numerarunt unde- rcim supra centum. Eorum quoque numerus sacelli; particularibus non deerat. Omnia erant egregia arte excisa & deaurata, tria tamen in praecipuo sicello prae reliquis eminebant, medio inter omnia loco colloca- ta. Primum in corpore tria habebat capita plenissimo se invicem intuitu conspicientia. Secundum mu-
282쪽
pars II. Lib I. Cap. XXI lieris puerulum gestantis similitudinem ex bibebat, tertium viri vestiti eo modo quo Christiani Apostolos depingimus filiorum nonnullis quatuor , aliquibus sex, alijs octo dederant sculptores brachia, vel E-guras prorsus monstrosas. Omilibus, praesertim tribus piaecipuis plurima luminaria & thymiamata in
. Quo oblectandi se & lustrandi portas ac templa studio ad Pro-regem, forte & sinistra interpret tione, delato, illis misso ad n0stros nuntio egredi e domo sine suo consensu vetat, Centurioni vero ad custodiam dato praecepit ne egredi permittat, publi. cando insuper ne quid venale exteris adferatur, &, si quis quippiam attulisset, fustigando. Interea vero quotidie ipsis, quaecumque necessaria erant non avare ministrabantur. Sed parum ad gustum adferri poterat inclusis tristibusque, quod sua praecipua desideria non tantum non peragerentur, sed indies in pejus declinarent. Solum restabat solatium in precibus, quas fun- ebant Deo serventissimas, intueretur quo animois hanc illi prosectionem inchoassent: in hac praecipue ipsis propositum fuisse veli Numinis honorem, ani- , marumque sub saevissima daemonis tyrannide ier--vientiuui liberationem. Instecteret itaque ipse ma-- gnatum corda, ut PP. Augustinianis ad ediscenduin
283쪽
Rentis .idioma, quod facere coeperant, potestatem is facerent io Regno permanendi. Paucis in hac moestitia & precibus diebus exactis statuerunt Pro-regem conVenire sua cum eo negotia tractaturi , ac deinde seu ad manendum seu ad redeundum se resoluturi. Quod caPut sequens dicet.
No bi, ni Pλo regi loquuntur, laudunt: id nonpermisit epist
Lonscribunt, cui Proirex per Perba respondet. Eae res admodum particulares.
a. IDRO- regem in primo Nostrorum conventu qdaesivisse an a Rege suo literas adserrent, & . negantibus dixisse se Regi scripturum, & respon- .so accepto se illis', quod petebant , concessurum, i. supra libavimus. Illius responsi dilatione & impe- irata sibi solitudine, quae quandam captivitatis speciem habere ipsis videbatur. taedios statuerunt. Pro-regem accedere, ejusque plenius indagare voluntatem, qui gnita ipsi decernerent, utilius nesiret ad Chi- iriae Regem pergere, an sic expeci are, an ad insulas, i Unde Venerant, redire, donec Divinae bonitati visum esset aperire portam, perquam Evangelium in illud i
284쪽
suo , ut illis potestate adeundi Pro-regem faceret,persuaserunt, quam etsi pro adfectu, quo illos complectebatur; ipse concessisset, prohibuerunt tamen quibus portarum palatij fuerat mandata cura. Quae illos repulsa magis concitavit injecitque tantum non integram suarum rerum desperationem , nana etsi neque vi neque manifesto mandato projicerentur, factis tamen discedendi causa non una ingerebatur. Quae illos sollicitudo dies aliquot adflixit, ex qua ut se evolverent, epistola perficere, quod coram non concede. batur, decreverunt. Epistolae haec summa fuisset, ve-Anisse se in Chinae Regnum ad stabiliendam intero Hispanos & Chinenses pacem,amicitiamque: hujus si nuntia ad Manilae Pr sectum milites referrenx, guri gustiniani autem in Regno veram fidei & vitae, , legem praedicantes remanerent. Verum qui eam scriberet, reperiri non poterat, qualecumque pretium offerretur: tandem multis precibus Victus eam scripsit 0 ncon, & mox ad vicinam civitatem Ampia dis-'cessit, obtentu quidem ut Provinciae Visitatorem , quem Stain vocant, videret, reipsa vero ut scriptae
epistolae, a Pro regi displicuisset, ius icionem evaderet. non minori difficultate epistolae latorem quam scriptorem invenerunt,quam tamen muneribus Cen
285쪽
1 oz Historia magni Regui ctinensis
porrigens addidit se ideo eam attulisse, quod asseverassent Hispani contineri illa rem non exigui momenti quae Pro-regem ipsum concerneret. Pro- rex ea lecta respondit, se Regi suo significaturum adventatum , prout ante fecerat: Vt autem Religiosi ma neant in Regno novam fidem praedicantes nondum
esse tempus, requiri ad hoc Regij Concilij beneplaciatum: se literis a praefecto Manilensi acceptis responsurum, ac illis eundi ad suas insulas potestatem facere, unde captum aut caesum Lamabonem quando adveherent , regredi in Regnum possent, amicitiam quam praetendunt, contracturi mansurique ad praedica dulma..Quo responsis omni prorsus profectus spe excidentes, ut Manilam redirent, se praeparare coeperunt, emendis libris, quibus Regni historiae & regimen explicabatur, maxime intenti, ut Philippum fuit is nominis illius secundus) Hispaniarum Regem amplissime edocerent. Hujus stud ij pro- rex per exploratores, quos disposuerat, conscius factus misit ad illos qui diceret, ista se cura liberarent, Pro-regem gratis tributurum quot, quosque vellent; quod postea aut oblivione aut alijs causis secretis non praestitit: petitamen ab illis jussit ex libris, quos Hispani attulissent aliquos, ac quippiam ipsorum manu scriptum. Miserunt
286쪽
pars II. Lib. I. Cap. XXVL aos
runt libros & scriptam oratione Dominicam, salutationem angelicam S decem praecepta,quae cum legisset, approbasse retulit eorum lator. 3. Inter caetera quae nostri Auclei,dum ibi haeserunt intellexerunt,fuit captivita cujusdam Lusitani, quem coeperant in nave Iaponensi cum alijs suae nationis , quos aerumnae exstinxerant,solus hic alijs superstes vivebat. Hunc alloqui nostri desiderabant ad ejus simul solatium & suam instructionem. Solatium ipsi, etiamsi verbis non potuissent, sola patriae significatione attulissent: ad instructionem ab eo accipiendam longa eius in Regno Chinensi mora apta videbatur Ideoque a Supremo Iudice Pro-regis Vicario visum fuit petere eum alloquendi facultatem, . quam non tantum nlin dedit, verum studiosissime de indice ina uisivit, sedulitate inquisitionis fatis superque manifestans acerbitatem poenarum, quas instigere statuerat detecto. Ast nulla saepiusque repetita indagine
287쪽
1o Hylaria magni Regni chineisu
Nuntia Auchrum deferuntur magua in finitimas ctinctii dam- ina a quodam pirata inferri,Mppidumque intervum ab eo fuis- se dejbuslin. Suspicatur Pro-rex ista a Limabone fieri, a neque Nostros neqκe 0montanem lsum*e Peritatem a- a 1. TD X actis Auctii ita, ut diximus, viginti diebus, & praecisa omni praedicationis Evangelicae spe, quae praecipue Augustinianos in illud Regnum 44 impulerat , quasi omnia in pejus pondere quodam tivolverentu. , nuntia ausseum adferuntur consterna-
tione plena Limabonem xu iam partes Chinctii mariti- mas solita crudelitate infestare, oppidum unum spo- liasse destruxisseque. Nec mentiebatur damnorum is factaeque saevitiae publicatione fama, ei tamen populi suspicio ex facinorum similitudine Limabonis nomen stassinxerat, qui ab authore horum scelerum, cui Tao- hco nomen, maxima inimicitia dissentiebat. Taocus liscilicet Vinioquium piratae junctus fuerat, quem navali ii proelio Limuhou superavit. a Populi opinio facita pro-regem praecipuosque alios traxit in societatem retoris, qui jam dudum in animos suos admiserant
288쪽
pars V Lib. I p. VII. Io exteros nullo bono fine in viscera Regni penetrasse. in quo nunc confirmatiores plurimum pristinae benignitati demere coeperunt.
a. Ad famae primordia 0-nconem ex Ampin reversum & Si oum , quos honoribus & titulis Gi- M ac Centurionum auxerat, Pro- rex ad se venire imperavit, accerrimeque quod Nostros introduxit .ssint , reprehendit, mendacij eos apertis verbis a gRens, quod tam abonem conclusum, ut eVadere inon posset, dixissent: incensas ab Hispanis ejus naves , adductos e iis captivos, meros esse & ex composito confictos fucos; revera autem esse Regni exploratore, 0bservaturos quid in Regno debile enet aut validum ideoque muneribus eorum fidelitatem concussisse. Respondebant magna humilitate Omontan & Sinfastus nihil se a veritate retulisse alienum , nec quidquam M probationem innocentiae requirere quam magisterium temporis cuncta e tenebris evolventis : a quo si per contrarios successus convincerentur,nullos se detrectare cruciatus. His mitior factus Pro-rex utrumque dimisit temporis beneficio ad doctrinam veritatis
Quae cum mox Omonoen atque fastus ad Nostros pertulissent, tanta eos formido arctavit, ut ea sola favorum praecedetium conviviorumque ampli-
289쪽
ios Historiae mumii Regni Chino is
tudinem solvere sibi viderentur. Desperationem nata inter o non ne dc se um contentio, qua ne a mutuis quidem injurijs sibi temperabant, exasperabat. Improperia utriusque in narratione rerum in Insulis Philippinis gestarum infidelitatem detexerunt,o non- conu maxime, nam dissimulando magis quam mentiendo Sin eus peccavin qui Pro-regi passimque omnibus persuaserat sua industria suisque auspicijs incentas fuisse Limah naves, ipsum LMalonem obses sum, quaeque his sunt conjuncta, inverecundo certe mendacio,quem constat viginti amplius dies tardita quam consecta essent ista omnia, ad Insulas Philippinas appulisse. Dissentiendi causam ambitio genuerat tacunda discordiarum mater. Munia tituloique honoratiores, quam Sin eo, 0m coni pro rex contulerat, quod foederi inter se inito, quo, ut aequalia praemia consequerentur,mutuas sibi laudes spoponderant,adversari Sinseus reputabat, ex tributorum titulorum inaequalitate educens infidelitatem Omontanis, quasi in suas fuerit quam soch laudes copiosior. 0-ncon vero se, qui nobilis erat Centurioque, aestimabat non irri- merito praeferri Sin aeo vili ac nautae. Illa utrimque dissidentia praesumptioneque stratam secretis paetisque mendaci viam coram Pro-rege aperuerunt,dederuntque occasionem ut pronus jam malam suspi-
290쪽
cione Pro-rex ex unius falsitatis solemni probatione, eande omnibus dictis ignominia affricaret crederetq;ja nihil vel de classe conflagrata, vel obsesso Limal one.
In comentu praefectorum Pro inciis decernitur ut adfluos nostri redeunt. a. A Ngebantur itaque ob illas causas aliquot ux diebus nostri aedibus suis clausi & minori visitantium, quam solet, frequentia,sumpta hinc nova sequioris suspicionis occasione, donec Pro-resem aut proprio motu aut particularia Regis quove Concilii imperio indixisse omnium Provin tae Auctiensis Praesectorum comitia intelligeret,in quibus de Limabonis, suique in Chinam adventus causis ageretur. Cum Pinnes brevi temporis intervallo adveHissent,&inter eos Praesectus Chinc enses, quem non semel In- fuantum appellavimus, habitis aliquot inter se & cum Pro-rege particularibus conventibus, placuit gener
tem indicere, & ad eum Hispanos quos diximus supra a Chinensibus Castillas passim fuisse vocatos ) cbtare dicturos publice causas ob quas in Chinae Regnum advenissent, quod non semel privatim, praeser