Orationes quibus pompam exequiarum atque funus Henrici Magni Galliae & Nauarrae Christianissimi regis moerens cohonestauit Collegium Rhedonense Societatis Iesu

발행: 1611년

분량: 392페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

22쪽

OR ATIO PRIMA

m principatum. V o D sanctum Ambrosium

diuina mentis homine pr nuneiasse ferunt, cum Ualentiniani Principis ab hac vita migrationem oratione prosequeretur, id multo magis in hac tempesta tem, quae Galliae prope statum gloriamque euertit, conuenire meritissimo mihi videtur, Auditores. Aiebat ille flere Omnes, squalere ciuitates, iacere prouincias uniuersum imperium in situ, tenebri s qnlanabili dolore cotisenen cere Omnes, inquit, non tanquam imperatorem sibi; sed tanquam parentem

publicum obiisse domestico fletu doloris illacrymant. Quod doctoris grauissimi dictum, nulli accommodatius A

23쪽

qtiatum si in Ie o M A Xam qui a nobis ad diuorum resigionem vitaimque: migrauit, tribuendum sentiet, quivr- bivio qui prouinciarum, qui Gallorurnoninium fletum &ι moerorem attendeta

qui profecto satis superque significat se

non tam Regem omnibus fortainae muneribus abundante, & regendi scietia&moderatione praestantem, quam bonu, quam suauissimum parentem amisisse. O Gallia gentium domina, itinerit Iaesque paulo ante huius ductu atque auspiciis, tanto principes moderatore gl6riosia& triumphans caput in caelum e ferebas quae tui metu nominis ceteras nationes compIebas' quae barbaris nationibus que regnis Christianis ina dita crudelitatis sit imminebant, terrori cras itane omnia derepente a sum mis gaudiis ad complorationem, atrophaeis, insignibus victoriar ad acerbum squalorem sepulchri , a laurea ad cupresibs, a pompa ad sordes atque su-nus, ab effusa talitiae voluptate ad lamenta, ab omnium gentium gratulatione ad platagorem gemitumque reciderunt Epaminondas cum vitata egre

gie traductam honesta morte clausisset.

24쪽

Thebanorum gloriam cum eo sudiri a natam, simulis extinctam, qui tum erant viri sapientes iii Graecia opinabantur. Non ego quide patrii decus omneam plificatamque fortunam HENRI coad coelites Getinte , suis ornamentis

spoliatam funditus periisse dicam , qua videmus regiis triumphis continuisque

victoriis pacatam, corroboratam legibus minstitutis, paternarum Virtut uinhaerede stabilitam hoc dico, eam securim inflictam este imperio Gallicano, ut immane vulnus Macerbum nulla teporis longinquitas sanare posse videa tur. Sed est tamen quod recreet mcntem, Min hac tanta tamque importuna calamitate leuationem adferat , quod ea ipsa quae nos ad fletum eiulatumque vocat, sint illi, quem desideramus,gloriola Neque enim tam communis esset luctus atque moeror nisi is quem de vita existe moeremus , omnium animos praestabili vitae ratione conciliasset Issetis nur virtutes regiς,que hominum ninione fructui utilitate consecrantUr .aninm Iuctuvi moerore fractos debilitatosque reficiant, in vivorum memoria haereant, ad omnem posteritatem

25쪽

fama& praedicatione mittantur.Nemo sit tam desertus ab omni honestate,tam mollis, tam praeposterus, ut de maximo Rege orationem quamlibet logam ωcopiosam, aut molestam, aut immo. derata reijciendamq; putet. O certe, Auditores , pro vestra in Heroem pietate,quae religioso a me officio proponentur, minime repudiaturos esse confido. sed in hac tanta rerum immensitate,quae copia& splendore suo mentem obruunt , unde initium mea ducet ora

tior Hic vero sese aperit ingens quidam immensusque Rhetorum capus, in quo

soleat exultare,in triumphare iuueniliter eloquentia. Aiunt illi dicendi artifices,sic hominum laudem instituendam, ut antiqua prosapia ex annalium mon

mentis eruatur, exornetur genuS, amplificentur diuitiae, familiae dignitas atque Opes Oratione augeantur, nihil denique obscuretur silentio,quod a fortuna magnis viris, aut a natura donatum ess et ideatur. Λ quorum tamen institutis que doctrina mihi certum est hodierna die recedere non Vult HEN-RIcus usitata ratione commendari,

in tanta excellentis animi diuinique sa-

26쪽

pientia, in tam incredibili copia virti,

tum in hac rerum admirabilium luce, noua quidam ratio excogitanda, nouae regiones ineunda sunt. Facessa ut hinc oratorum tralatilia cantilenat,4 peruagata hic eoru leges doctrinaeque iaceant: illamentiens seque iactans liberius & flumine quodam abundans, ad

aurium modo delectationem coparata oratio, priuatarum exercitationuvmbraculi si cancellis definiatur Tepol. Iens Gallia rector ENRICE, stirpe regia oriundum dicam Nec eum posse non regio esse animo, ad virtutum excellentium dignitatem coelesti indole, animique inductione, qui tot Reges in Borboniorum familia, tam praestantes in omni viti ratione paretes habui Dset Magnum quidem illud est,sed commune cum multis. Propria quaeda sunt

exquirenda in eo ornando, qui omnium gentium, omnium seculorum, omnis paene memoria facile princeps,no modo eorum hominum qui nunc sunt Verum etiam antiquitatis gloriam super.-uit. Itaque praetereantur illa nomina Regum, & Dynastarum quorum egregie factorum memoria, per honorifica

27쪽

scriptorum commemoratione celebratur. Sileatur stirps illa sanctitatis &innocentismagnus Lu Do I CVS, que sedibus eatorum exceptum piis ceremoniis,&maiorun religione veneramur; cuius splendor, augusti nominis amplitudo, ad eos laudandos nobilitandosque seruetur, qui ipsi cur laudarentur, nihil magnopere suis posteris

reliquerunt. Omittatur etiam puerilis educatio, regio more in aula regia instituta relinquatur adolescentiae tempus omne, claritatis futur augurium,

feminarium dignitatis, palaestra magni

excellentisque animi humana omnia sim perantis cuiusqtatis clarissima decora tametsi per se tanta esse confiteor, ut nullius oratione hominis,pro dignitate fatis explicari queant, eaque Ornari magnifice iucunde audiri possint, facile tamen sileri patiar, ne dum prima nos nimium tenent, sero ad postrema de splendidiora veniamus.Nam me Gallia regifico ornatu instructu elata glo- osius, quodammodo absorbes orationem meam , ad latissimam illam tempestatem vocat, cum repressis edomitisque belli factionibus, pacato gremio

28쪽

dominatorem suum excepit, ver augustum, felicem, triumphalem. Deus 'immortalis quamam species oboritur oculis meis quis status reuiuiscentis Galliae)quamam HENRICo ad imperandum viaῖquantus aceruus insignium mira utorum quam clara, quam inusi tata Dei beneivolentia, quanticoelestispr uidentiae significationes in hoc uno Rege extiterunt Quis HENO CYMsperauisset aliquando , illis temporibus, quibus ciuili discordite incendia, per uniuersam Galliam longe lateque iurebant, posse ex illis difficultatibus tot& tantis, quibus undique septus, de

oppressus tenebatur, emergeres eme sit,i eo quidem illustrius, quo tempestas vehementitor, maioresque turbines

eum p rtu N Isatione prohibebant ma uemadmodum latens calor, frigida nube circumuallatus , quo spissior illa est,is vaporis accessione densior, elisis quassu agitatione lateribus gestit e-Tumpere, maiore tandemsonitu a

risque fragore, incensa vis in liquidum fulmen vibransque attollitur sic ardens Herois animus nihil non altum diuinui lue modeus , Herculeis arumnis,

29쪽

quot id ianis exagitatus, qbo fortuna temporumque asperitas urgebat vehementius, eo magis terrore sui nominis famae lato splendore vibrabatataque

pol homines natos luculente unus declarauit, in uiam virtuti nulla esse viam,

nec obices, claustraque ulla tanta fitamitudine stabilita,tanto robore ad impediendum fixa collataque reperiri, ut non animi generosi constantia frangi conuelli possint. Armatos vidimus exercitus, Iuperbissimo delectu eo-pias, infestis odiis tuter se cocurrentes: furiales quaedam faces in exangue Reipula corpus erant immisse: , quae nisi Gallorum sanguine, internecione restingui posse non viderentur. Iam fuisnesta bellorum lues nobilitatis florem parn omnem exhauserat familiivet res atque nota partium insano studio, contentione distrahebantur. Multet prouincis dominatu regio solutae ac liber , suam sibi usque principem, gubernatorem legebant, qui quasi in ea ducam hereditatem vacuamque incidissent, regia insignia supremumque dominatum, sibi aut aliis cogitabant. Sed ille omnia tuens ac reges Deus humana Omnia

30쪽

- eonsilia ad unius HANRICI dignitam

tem accommodabat,qui tam prisens iulis temporibus opem, auxilium nobisque tulit, ut illius nutu ato; imperio, &se de stad prouisa omnia fuisse videantur. Nam pace tua dixerim, Rex maxime, non illa tantum exaggerati animi fortitudo, qua ceteris longe omnibus antei- isti, non labor aut rei militaris scientia, qua tuum nomen immortalitati commendasti,non casus aut fortuna,cui veteres nimium tribuebant, non tela,

non gladii, no inuicta in priliis cohors,

non equeS, non Centurio, non armatae

ferro legiones,non denique sola te virintus excellentia tua in hoc regni solio collocauit. Illa diuina mens,lterna, cuius arbitrio uniuersus mundus administratur, te per strata cadauera hostiusaluum mmcolumem deduxit, corona auro gemmis colluentem ceruicibus

imposuit, sceptrii dedit. Na ut morbo& gritudine olim, quae lethalis duprema illi fuit, decumbens Alexander Macedo, cum ab illo viri principes tati imperii succe rem peterent, tanquam ex oraculo respondit, non alium se velle dominationis heredemis glorie, quam

SEARCH

MENU NAVIGATION