장음표시 사용
271쪽
zas I cape lallanti regias ira Polo. sales etenim Pietas, quos clementia
Hispatet atherea ianua clara domus.
VI EMBL. In auersa parte Cenotaphij.
HEN Ricvs Reeio cultu inter ω- lites, dextra eladium Lua
Horum cura Indiretum patet ardua telim, Terraque I dereis Heroas honoribus auget. O Heros, honor Indiretum, decus addite
272쪽
Atria auem supris capiunt scitantiam tarse manum cokorte sim meliore corona, Galliis to dissat, meritosque repensi h
Siti uiate; ηο pacauit munere tereas
Victo fulmineus 1lclutus Iastide invio
utatim mortalis adhuc mortalia concuria
273쪽
o, I S, pace, virtutibus admirabilite aucta. I verum est quod macia viri& sapientes quonda a fletu e - runt, nullum esse animi ci-lorem tam odiosum Macerbum, quem non temporis longinquitas minuat ipsa dies postulare iam videbatur, RhedonenseS, 'tqui iamdiu in communi Gallia luctu iacuimus, leuationem aliouando capcremus. Nam vos quidem ante annum fenebribus exequiis, superbissimo apparatu, trib diebus iustitio indicto, omnium ordinum frequentia declarauistis,nullaia esse prouinclam in Gab
274쪽
lia, quae exmεNRici Magni fato plus
moeroris hauserit, nullam urbem quae magnificentius eidem parentarit. Quo
tempore huius quoque Gym si parietes cum picturis, tum magna carminum varietate Mornatu circumuestiti,& huius loci muta subsellia oratione celebrata, boni Regis immaturam disicessionem occasumque lugebant. Sophocles poeta summus iublici cons.lij princeps , aues quasdam in recta fuisse ait Meleagridas nona Liuitas, quae cum die quasi prodita in In diam euola ui sient, ita Meleagrum luctuosa caede
peremptum luxerunt, ut labentes ab oculis gutta in succinum pretiosum conuerterentur sic Musarum docta tu Qiniae quae in huius Academiae sylva inhabitatat, non Meleagrum nescio quem Vnius bellu venatione gloriosum, sed HENRICv omni genere trop Gruna
affluentem , gemitu lacrymisque prosecuti sunt, e quibus sese efferebant Esuccino quasi corolli, & ex omni elegantia ingeniorum , poetici uniones regiis Manibus lacri, ut videbatis. Sed nec dolor iustissimus ille vester annuo
spatio fuit exhaustus, Clarissimi Rhe-
275쪽
onenses, neque lacrymae nostrae exaruer ut, quae utinam in pyropos, aliaqua visenda conuerterentur, quibus regius erga nos amor, aliqua saltem ratione, ornatus fuisse videatur . Tantum enim H E in Lino Magno debent omnes ,
non ii modo qui Gymnasi rhuius complexu continentur Societatis nostrae homines, instituti, sed quotquot in Gallia uniuersa degunt regiae beneuolentae alumni& caritatis, quantum ho- mo homini debere potest. Quo aequius me a vobis audiendu hodierna die spe, ro, qui pia quadam honesta fretus cupiditate, in aere alieno veteri atque imagno di sibi uendo elaborem Namsi iure Praeceptores sapientiae dicunt, qui momenta officiorum omnium singulari diligentia ponderant, qua parentibus debeantur πρωβυφὼ esse, Θύρ, antiquissima debita, neque studi s libe- rorum vilis, aut beneuolentia aquari posse nos patri et non commune modo praesidium atque decus, sed parentem religiosi ordinis quedam, assertore, singulari numinis prouidentia nobis donatum,orbi ac destituti lugemus: cuius ea in nos omnes incredibilia merita
276쪽
tamineenses tamque insignitus amo tot beneficia tam cliuina fuersit ut uia suo queat infinitam grati animi significationem contentionemque repetere.
Sed ego sane haud soluelido sum Auguste parens, neque Socii, qui perenni
mecum astu amoris,& dulci recor Caintione, clarissimae tuae bonitatis aeterna monumenta venerantur is optanda
nobis foret illa vetus Atheniensium si-sechthia, qua praeitabili ingenio Solon paupecum inopiae solitudinique prouidit. Sed Ephesitos imitabor cauto dcreiligio s,qui cu rere alieno premerenis eur, in Diane templum confugiebant, ubi vis creditorum hebescebar. Ita regia aram bonitatis,4 inusitatani tuam humanitatem petam, quae prope vim numinis, delubri sanctitatem in ho- num mentibus beneuolentiaque obtinuit, ubi sit quid minus quam par est ditero, tutius inopiam languidae orationis ieiunitatemque retinebo.Verum enimuero quid tandem eloquar Audi. tores aut quo se ardor cupientis animiae effervescentis,4 materiae suavitudine allecti toni ieiet' nam volebam de
niniplici sesicitate verba facete, quae
277쪽
agi mei Regis vitam catornauisset, Mim comparabileia reddidisset omniuiei tium literis, oratione celebranduma At quemadmodum canes venatici ad indagandu mestigansumq; instruci ,
ut docti homines inemorarunt, cum in
montem Aetnam Venerint propter c
piam abudant limque florum, e quibus
instifica vis odoris emanat, haerenti Obstupescunt, ea fragrantia, Qtacita quadam voluptate recreati sic in m gni a MEI CI vitam ingredientem affluentiamque virtutum, gratus odor admirabitum rerum memoriam obtur bat meam, neque patitur xt in coelesti illa vitae ratione indaganda, nota via communique vectigio decurram. Non
haerebo tamen otiosus,nec incitata me
risi amoris contentio frangetur , sed
vestra fretus aura beneuolentis Auditores vestra luce recreatus, quantum
hora, aeuique temporis spatium com cedet orabo vos eam per mihi gratam iucudam humanitatem, quam in hoc Ioco sepe declarauistis, in re in I Caselicitate audienda hodierna die reti nete. Ac mihi quidem in introitu orationi mee: communis quedam is et
278쪽
satur hominum elegantium & honestiGsmis in studi j hauentium opinio, qui
Inter bona quae hominum pret stantissimoru dignitate ornare solet,& gloriam in mulare, sumo loco ponebant RE UICIT A TE M. Sic enim aiebant quia husdam summis viris ad amphtudii tematque decus, Dad res magnas beneri feliciter administrandas, fuisse divinitus quandam adiuncta fortunam, qui fecisset, ut illis imperia mandarentur, is pelidem magnos exercitus administrarent,vi ex sui sententia omnia con lficerent. Quo in genere eloquentis Romaniprinceps gloriosum multis victo litis Scipionem, Marcellum,Maximum, innumerabiles alios,ipsum denique magnum Pompeium reposuit, cuius unius eximiam felicitatem summa dictionis copia exornabat. Hoc bonus simul cum Imperiorum Ducibus QDynastis oriri quidam existimauerunt, causa νq; insata retulerunt, quorum aiunt id beneficium, ut non prius vita homines,
quam felicitate potiantur. Sic Mamertinus in Genethliaco Maetim lari dicere non dubitauit cum nascentibus nar ter
279쪽
esse,almorum bona. remiaqη sator . Id hausisse videbatur e Pythagoreis in
magna quondam eruditione dicendiqι subtilitate versatis, qui docebant nullum esse bonum Imperatorem, rq stantem, qui non vinceret otia, τ' ἄρετῆ
Fortuna, eamque ipsam optabilem sortunam seu felicitatem persecti viis comitari, que: humanorum si v λ σνιι συμπλήρωσis summa quedam absolutioque bonorum. Ego vero Christianis legibus institutus, in Ham selio citate predicanda Veterum fatum&Fortune vim, ona vestra cum veniarepudiabo Auditores, ab antiquis strema religione cultam di honore,quam Fila superbissimus imperator sic amauit, ut se bone Fortunei filium, quam Venerem indigitabat, esse gloriaretur. Qui cum bello, Mithridatis copias illustri victoria cecidisset orcphium clarissimum ex dificauit, in quo esset Epigramma Deorum trium nominibus ins gne Nartis, victori ,Veneris cum significare vellet, eam victoriam qua mal riosissime reportavisset, o modo Marti di presiorum colentioni, erY m etiam
280쪽
esse Fortunt genio tribuendam.Mecum oculos in Galliam uniuersan, Mi M gni 's, tiiumptho, si placet intendite , omnes vias aditusque Ocis: ausos temeritati Fortunet reperietis. fatumque eiectum de exclusum subito autem sese obiiciet praestabilissiman tura atque indoles bonorum fundamε- tum tum regii animi excellentia plena prudentiae, & chorus omnis admirabi. tium virtutum,quibus iam inde a principio , tuens omnia atque regens Dei prouidentia & beneuolentia quaedam singularis adiungebatur. Hinc extitit ea felicitas heroicae vita persectio, regni decus, operu ornamhiatum H Μ-αICI bonum, Mom virtutum, cumultis victoriarum, quem miramur.
cuius lucem splendorem dignitatis vix cogitando assequimur, tenemus. Eam ipsam selicitatem si quis velit asseverare cum Hs Mareo natam simul
effloruisse, meo quidem iudicio nihil dicet quod non viri sapientis cogitata ratio postulare videatur. Hic mihi si eant Mathematici nefariae scientiae cluce re praecones vanitatis qui AH.-sta: et M unde fluat ia nascentes