장음표시 사용
341쪽
triumpho sui effigiem per ciuium
a suotum tulit, e margaritas &-siae veteris opulentia aedificatam illa quoties popu Romanus 'tuebitur, quod vosme grata Heris memoria fieri potest, toties omnium ordinum ultu de obteruantia religiosam cada celebrari existimabit. Et olim quidem in Capitolio Clypei ponebantur in quibus eleganter apressae forent praestatissimo.
rum hominum emgies auro vel aruento lucentes sed istam a mari c. H-gies diuimq; oris simulacrure , erit olypeus antiquae religionis & Romanae fidei praesidium, quam vivens moriano ue defensam vita voiuiti ornatam. Coronam non pretio magis quam arte nobilem quam exis ster Clodoveus Petri Manibus auctoritatique sacrauit. Hormisda sapientibimus Ecclesie uis bernator nam hpedauit. Tu Ro--llam Priac sis Gallicani effigiem
Ha,' i eo Manibus4 aeterne memoris sacram, non regnum, sed mP- puella, fatere, eum ipsum curti, lana humanitat, reeordatione caperis, in Europa, num fuisse maximet cui meri--axarisiimo iudicii Princeps terrae
342쪽
eam dicendi libcrtatem aequo animo Rex Darius , nec est ausus cum se inferiorem agnosceret, tanti Regis praeclaram effigiem tropharum gloriae, virtutis monumentum emoliri. Non erit Princeps opinor ullus, aut Imperatortam oblitus sui, tam cosilii inops, tam confidens mincredibili auctacia, tam denique Regis nostri facinorum ignarus&excellentiae, ut se praeferar, ut se iactet immoderate, statuam HEN-RICI cum viderit, eam ex illa sede honoris eruendam suamque potius collocandam putet. Id si quisquam aliqua-do cogitauisset, Summus ille religionum&ceremoniarum praeses ac magister, vel potius omnium populorum iudicia obsisterent, testarentur, Magno regi, qui virtute plurimos antei erit, fusi decusis gloria monumentum seruari oportere. Atq; hic mihi venit in mente: pietatis religionis,quam in ipsa adolescentia, etiam in castris medioq; horrore Bellonae, inter fumos strepitusque bardarum haud obscuram suisse vo lunt quae cu fuisset a Catholicis erudita, illi coetu pariter ac solium Mori Niu corda aperuisset, mirum est quas,
343쪽
tum splendorem ceperit, quantum m crementum, quam flabilem duratione, quantam felicitatem. Nihil est enim quia Iamine clariore prafulgeat, quam recta sue in Principe, nihil quod ita nequeat occasui subiacere quam rera Rιleio, ut Ioanes urbis Roniae Anti ius vere: grauiter Iustiniano quondam imperatori aiebat. Et vero quanta felicitatis fuisse dixerim, quod prauas de religione opiniones, a maiorum pietate moribusque dissentientes. generosa mentis inductione coelesti a impulsu funditus ab animo repudiaritΘIllum ego sane diem omnibus triumphis & victoriis antepono, cum Religio pulcherrimo instructu cultuq; Romano, la: titia exultas, ea manu qua coelestis pallatii fores aperuerat, capiti regio diadema imponeret ' primum Ecclesii filium arcte suaviaretur. Tum nimirugesties HENR1cvs liquid6q; plenus gaudio, illa diuini Sapietis, iure quod a suo pronuciare potuit, ibi omniae uincligione bona, quasi uno cataplo obuenisse, regno pace, animo tranqui litatem, liliis splendorem, Galliae decus, coelitibus hilaritate Ecclesiae gaudium, magnum orbi Christiano firma
344쪽
29'mentuliti Reges Galliae qui suis olim i. I1isi coronae imperatoriam aquilam diadema iungebant, Caroli Magni instituto pompa illustri, regia ,tres
coronas sumere consueuerunt, terream
unam Aqui rani, Mediolani argentea, Rornae auream ubi fuit honoris Astigium. O HENRICE , tu quidem in Herois Valesiiobitu iures natura dominus regni amplissimi renunciatus,
χoronam induisti,at ferrearn, in eo Galliae tumultu, stricto ferrori lucente, vibrantibus hastis,& ubique furente Bellona mox argenteam pacatis urbibus, prouinciis compositi , qua tuum nomen venerabatur. Sed profecto sple-didam e margaritis atque auro, mirabili modo consectam coronam, jderei pignus regni sumpsisti, cum te Romastum agnouit religione filium, maiestate Patronum. Hic mihi amoebaeum studium Mornatum contuemini Auditores; Religio HENR C vi ornauit, HEMRI Cus Religionem coronauit, quae victrix miri una phans beatissimos deinde cursus habuit, in e regno vnde sibili si furioso couicio impiorum
hominum, paulo ante e terminabatur.
345쪽
Meminimus Gallia multos Reges qui
summorum Pontificum, ecclesie propugnatione,aut uiti religioni propa-3atione suum nomen illustrarint . sed nescio an eorum omnium gloriam pubcherriinis facinoribus in Q. CasMagnus, loc genere pietatis officiique superarit. Qui cum sciret, id quod est scriptum diuinitus a tribus summis Imperatoribus in Edicto Constantinopolitano, eos tantum esse Christia. norum& Catholicorii nomine censendos qui in ea religione versarentur qua D. Petrus Romanis tradidisset, Mi se Pontifex urbis Romae tueretur, retia quos autem esse demente vaesanosque iudica dos in eo semper omni curata, dioque elaborauit, ut iummos ornaret Pontifices, Meam ipsam Petri rei gionem ad nos usque derivatam seruaret. Hoc eius pulcherrimum studium Sc diuinus amor, ita fuit orbi uniuerso cognitus, ut tot paene in locis, quot sunt Prouinciae regnaque terrarum, clarissima fides suae monum et a reliquerit RQ
ma ipsis dum cincta muris refigi orio defensa, decus splendorόmque suum retinebit, Haustres illam iugiem
346쪽
augusti honoris testimonium, suae beneuoletiae pignus, immortalitatis monumentum seruabit. Praedicabit Regis optimi studium in Clementem octauum Ecclesiae praefectum, cui volens, sponte maxima in negotio Ferrariens, regni sui opes: potentiam, dexteram, gladium suam denique suorumque operam benignissime detulit Meminerit etiam quod obliuisci non potest illius diei, cum Principe rami uernensena illustrissimum vidit Paulo quinto Pontifici Maximo, nominem Igratulantem,t primi Ecclesia fili vota obseruantiamque deferentem. Quod spectaculum non modo laetum populo Romano, iucundum fuit, veriuri etiam admirabiles, cum Dux ille praepotens magnificus, sui Regis paene dicam maiestatem omnem , inusitatu in Gallia splendorem, inauditam magnificentiam in Italiam intulis et Quare non mirum si sanctissi inus ille resisti ni moderator audita potetissimi Regis morte collacrymatus est, Mamorem erga illum suum miniimsi beneuolen tiae sensum declarauit qui etia in purpuratorum Patrum consessu dicere no
347쪽
3Q2 dubitauit, funestam illam atque nefariam importuni hominis dextera, que Parenti patriae mortem attulisset, grauem securim inflixisse Ecclesiet niuer-ss,in imprimis sedi Romani, qui suorum consiliorum duce, glori administro, latrono fidei spoliaretur. Sed quid ego peregrinis in prouinciis hε-
reo,in non in Gallia, ubi Heros signa religionis fixit innumerabilia, non ad exigui pret di ationem temporis, sed ad memoriam posteritatis sempiternam Nam eius ductu atque auspiciis eius imperio, ardore singulari, maioram pietas in trecentis Vrbibus, quod ante me viri magni meminerur,4 quid vos numerus conturbat Auditores nil augendi causa dico,latine me loqui puta tote fide Gallica hoc est vera & conte stata, trecentis inqua in locis ab H a , Rico Christiana fides posita est, cum antea vel nulla esset, vel squaleret, ut tum mihi accidi se videatur, quod olima diuino vare pr nunciatum fuit LataM-tur destria scinuis O exaltabis solitia in Orebit quastiuiliam Tum enim urbes prouinci quasi lilium, vel potiust tis inprouinciis lilium Galli anum effla
348쪽
xuit cum Rex bonus salutis cupidus ocstudiosus suorum,Rupellam, in Cantabriam,in alia loca viros docto: egregia vita&moribus Ecclesiastas mittebat. Hippocrates facile Medicorum ex omni antiquitate coryphaeus, cum futuram pestilentiam ingenio prouidisset, discipulos suos quosdam probEhistitutos, ad auxiliandum circa urbes
dimisit quod facinus ita existimauerunt Graeci omnes humanitate exculti,
ut eosdem quos olim Herculi benemerito honores, ni suffragiis & omniuconsentienti animorum conspiratione decernerent. Pono mihi ante oculos s ualuem quae ex veteris disciplina perturbatione,& contemptu religionis, invItimas oras Galliae, & florentes antea civitates, perfidioso conatu audacium, multos ante annos irrepsit,quam vide
bamus grassari in dies liberius & omne Rei p. partem inficere. Hic vero prouida mens millustris in patriam caritas Ilerois magni glorioso testimonio declarauit,nihil eu maluisse qua vitante pestilentiae morbus, non tantum e finiis bus imperii, sed e naturae uniuersi can. Gellis eiiceretur. Delectos dixi ad .
349쪽
hibuit homines misitque suae beneuolenti e vicarios, doctrini eruditos, sa- pientia nobiles , egregiis animi ornamenti sis virtute illustres, quos puta uit Reipub Christianae malo tam insito tamque exitioso medicinam facere posse. In hoc Solehcncficentiae & religionis, an non decusvi existimatio veterum Heraclidar, imo Regu Gmperatorum Omnium splendor intereat neces. est xin obscureturZAtque hanc eius admirabilem pietatem illa etiarn declarant, quod si quem olim perduellem, si emansorem, si quem e castris h reticorum ad Ecclesiae sinum Minnocentiam sugere animaduerteret, gaudio exultans Mincredibili voluptate in aureas aetheris arces vota mittebat, parentiq; omnium Deo grates in comuni sermone fundebat. Sic memini dicere
Eusebium qui res gestas Magni Constantini summa fide memorisfrodidit, enim multis periculis defunctum &ὶ minum perditorum o spiratione gaU-dio prope incredibili Mimmenso frui
coepisse, cum videret omnes si a ditioni parentes tr aquillam vitam agere,
plenam otii lignitatis,4 imprimis
350쪽
Christi religionem magno splendore
triumphantem, quam sceptro omni, corona longe potiorem existimabat. Sed habeo quod in hoc praeterea genere dicam quae mirer commendemque Ruditores, quaeque eximiam in nobili Rege aduersus Deum caritatem, religionem ostendunt, at verba non habeo, neque vires,neque latera,nec eam orationis copiam obertatem , quae rem tantam pro dignitate exornare queat. Nam sapiens moderator cuia noribus animarum4 Antistitibus magnis viris & praesidibus illibata sanctitatis, lubens societatem coiis et Ecclesiae restaurandae, ornandae, locupletandae. Q iod ante annos fer duodecim
Archiepiscopo Turonesi religiosissimo viro maxime Sapienti, memorabili elogio significauerata cuius orationem plenam ardoris, elegantiae , cum Rex optimus aequis auribus accepisset, os, inquit, pro munere vor incumbite diligenter in eam curam pietatis ρbscada et measun- raritimere si divis e stitu regioni, m