장음표시 사용
241쪽
PANEGΥB. CAP. II. 23 7 constet; tantumque a specie adulationis absit gratia
riam actio mea, quantum abest a necessitate.
II. Eqitidem non consuli modo, sed omnibus civibus enitendum reor, ne quid de principe nostro ita dicant.
ut idem illud de alio dici potuisse videatur. Quare in
abeant ac recedant voces illae, quas metus exprimebat : nihil, quale ante, dicamus; nihil enim, quale
antea, patimur: nec eadem de principe palam, quae prius, praedicemus; neque enim eadem secreto loquimur , quae prius. Discernatur orationibus nostris 3 diversitas temporum, et ex ipso genere gratiarum agendarum intelligatur , cui , quando sint actae. Nusquam Ut deo, nusquam ut numini blandiamur: non enim de turanno, sed de cive; non de domino, sed de parente loquimur. Vnum ille se ex nobis, et hoc magis excellit atque eminet, quod unum ex nobis putat; nec minus hominem se, quam hominibus praeessedi,tinguere, ulfies intelligatur, ina Caesari et reipublicae obstrictus sit. Saepe Ides et Deritas ut effectus et Caussa iungunti ir. Nisi m lius sit fidem pro simplicitate atque integentate accipere, e qua veritas consectui. tur. Precatur Pliatus, ut sibi eonti gat, liliere et ex animi sententia et vere dicere E. - AnecesMωM. Quod, etiamsi gratiarum actio intermissa suisset, tamen ei a Traiann nihil fuisset limendum. Ergo etiam in hoeati aequitate et clementia Traianum Iaudat. E. - Sie et Gierio . Sed fallinitur viri doctissimi. A necessita te, subaudi a Lagitanis. S. II. l. myindem ... υid Irar. I. A.
Ernestii eristia de hoe loco, qui mihi
anissimus videtur, vehementer miror. S. - Sed omnibus es 4bus -- te iam reor, ne i iid de princitae no
stro ita dicant, ut idem altia de alio diei potuisse videatur. Hic locus non
una de mussa displiret. Primum emisl ndum est ab sententia alienum , et aut ridenatim scripsit Plinius, aut non ne seripsit. Nam requiritur hie significatio ea endi, quae non est inverho enitendi. Deinde nee alterum
placet, quod dirit, ne quid . . . ita dicant, ut idem iuud de alio dici polii se vidoatur. Etsi maxime simpli. eiter dicatur, ne idem diei potuisse videatur , tamen illud plane languet,
et alienum est. ER . 2. Lovianu , quae Prius. Paullo com
pinniorem sententiam e libris MS. et editis Gierigius reddidit: neque enim eadem a retra , qua mitis, loqui se . E. - Al. neque enim e em, Prius, secreto loqtamri . Quod magis etiam placet. S
242쪽
s meminit. Intelligamus ergo bona nostra, dignosque nos illis usu probemus, utque identidem cogitemus, quam sit indignum, si maius principibus praestemus Obsequium, qui servitute civium, quam qui libertate 6 laetantur. Et populus quidem Romanus dilectum principum servat, quantoque paulo ante concentu sermosum alium, hunc sortissimum personat: quibusque aliquando clamoribus gestum alterius et vocem, huius 7 pietatem, abstinentiam, mansuetudinem laudat. Quid nos ipsi 3 divinitatem principis nostri, an humanitatem , temperantiam, facilitatem, ut amor et gaudium tulit, celebrare universi solemus 3 Iam quid tam ci-Vile , tam senatorium, quam illud additum a nobis OPTiMI Cognomen' quod peculiare huius et proprium 8 arrogantia priorum principum secit. Enim vero qu meoinmune, quam ex aequo, PIOd FELICES NOS, PELI M5. Dignosque nos illis. Si iacilem et sui similem lite quoque Plinium esse volumras, sic ut Lipsio suadente dedimus, legendum puto. Si e enim ita intelligas, Priamus nos digurasti
Traiari quod defendit SehWartius
duriusculum est, sive , Probemus uos dignoa illisu , nempe Traiani, Grae cismus est, poetis dignior , de quo Dra Lenb. ad riit. XI, 38l , et MI, 81. Itiis plaeuisse etiam Peritonio, docet Amitemus, qrii ex L vxv, id est, ilia utu ortam putat Iecsouein ilii us1ι. Putat itaque dignos eum dativo construi. G. Add. Gesneri ad I. A. Ernestium epistola. 6. Conserim. Proprio ad rem verbo.
Plebs inquit Taeitus XVI Annal.
personabat certis modia, plausuque composito. L. Formo iam. Domitianum MLB- et decerum vocat, et plura ea de re commemorat Suet.
cap. XVIII. Pulchritii dinia caussa et-tiam Apollinis nomen et insignia ipse et Nero assectabant, qui firmostra est: ad Neronem etiam perlinet geuus αυ- Iaudata, cultis insaniae plura spe- ei ua dat Suetonius a cap. inde XX.
7. OPTIMI eognomen. Quod sex eenii nummi et inscriptiones servant. Vid. LXXXVIlI, 6. G. - Ciride, dignum cive. L.
8. Conuntiue. Commiane est: hoc est, principem communem, eirilem et hia. mantio indicat est. Serv. ad Aen. III, 275. Alii eommunem deumcdictum Desting) hvim vim, beneferam, φιλανθρωπον, unde re communes h mines dicimus. G. - Simplicitis tamen est et aptitas, illa Mam conantia. - , quam ea aequo , iis iungere, ut communis et amlualis praedicaniivinuos intelligatur. Mox eodem sensti eruis Dolia dieit. E. - mihi vero Oonuniam et ex Gequo idem sere vide.
243쪽
3LLvM praedicamus t alternisque votis, HAEC FAcIAT , HAEC AUDIAT, quasi non dicturi, nisi secerit, comprecamuri Ad quas ille voces lacrymis etiam ac multo pudore suffunditur. Agnoscit enim sentitque sibi,
non Principi, dici. IIII. Igitur quod temperamentum omnes in illo subito pietatis calore servavimus, hoc singuli quoque
meditatique teneamus; sciamusque, nullum esse neque Sincerius, neque acceΡtius genus gratiarum, quam quod illas acclamationes aemuletur, quae fingendi non habent tempus. Quantum ad me pertinet, laborabo, aut orationem meam ad modestiam Principis moderationemque submittam, nec minus considerabo, quid
aures eius pati possint, quam quid virtutibus debeatur. Magna et inusitata Principis gloria, cui gratius a
RCturus, non tam vereor, ne me in Iaiadibus suis par- Cum, quam ne nimium putet. Haec me cura, haec i
d isticultas sola circumstat: nam merenti gratius agere,
lur, quoid Plinius antea vi de dixit. Ciuilitatis liuidem Traiani signumerat, quod Romaui non solum imperatorem, sed se quo iue selices
praedicarent. S. --Haec fetae. Haec
opera, digna optimo prines , semper factae Traianus t Maeo nomina, hos litulos, has laudes, semper audiat f G. - Rectius, puto, Gierigius haee ita supplevit: mox dicimus, haec, quae
ipsi ex animo appreeamur, aridiat Ni,i sorie ultima haec melius sic sum Pleantur: haee, quae reprehendimus, vel eonquerimur, audiae s Certi enimaumus, eum ne reprehensionibus quidem nostris aut querimoniis irasci,
sed indulgentissἰme eas audire, et iis, si fieri possit, mederi. E. - Εg Gesneri rationem . in qua nihil duri ides, wquar. Apparet enim, Pli nitim loqui de iis, quae Traianus olἰm sit auditimis, si civium exspectationi satisseeerit. S. - α unditur. De pudore proprie dieitur: non itein de lacrymis. Sic
autem saepissime utrilisque linguae iniptores unum pluribus nominibus verbum iungulit, euius significalici non omnibus illis nominibus ad amus. sim congruit. S. III. l. aestam Mit... ω tis. Quautam celeriter prorumpunt, ut Veriimpectoris sensum ellerant, non selum ex adulatione. E. 3. Magna et inrasitata Priscis s gloria. Epiphonema, cuius sensus tam palet, ut satis mirari nequeam , Gie
rigium hie interpretando labi po
244쪽
facile est, Patres conscripti. Nou enim periculum est, ne, quum loquar de humanitate, exprobrari sibi superbiam credat; quum de frugalitate, luxuriam ;quum de clementia, crudelitatem; quum de liberalitate axa Pitiam; quum de benignitate, livorem; quum de
continentia , libidinem ; quum de Iabolae, inertiam ;quum de sortitudine, timorem. Ac ne illud quidem
vereor, ne gratus ingratusve videar, Prout satis aul, parum dixero. Animadverto enim, etiam deos ipsos non tam accuratis adOPRntium precibus. quam innocentia et sanctitate laetari; gratioreuique existimari, qui delubris eorum puram CastaliaquE mentem, quam qui meditatum carmen in interit.
IV. Sed parendum ost Senatusconsulto, quo ex utilitate publica placuit, ut Consulis voce. sub titulo gratiarum agendarum, boni larincipes, quae lacerent et recognoscerent; mali, quae iacere deberent. Id nunc
eo magis solemne RC DC SSarium, Ost, quod parens noster privatas gratiarum actiones cohibet et comprimit : intercessurus etiam publicis, si permitteret sibi, Fetare, quod Senatus iuberet. Vtraimque. Caesar Auguste. moderate, et quod alibi tibi gratias agi non sinis, et quod hic sinis. Non enim a te ipso tibi honoriste, sed agentibus habetur. Cedis afflectibus nostris
- Liι Orem. Livor Proprie vexil-gitain et macula quae ex conlusione orili r. L. 5. Accuralis. Cum cura et arae quadam conceptis et concinnatis. Nompe pietas non verba, sed sensim curiata ita lue mox meditatum carmen opporalliar. E. - Medita n ea men.
Formulatu verbis conceptis. Collegi tu hoc etiam geliere plurima Brisson. de sis m. I, 403 His pertinent IIviiiiii Ilomerici, Mae liuaeciam II salii ei Catulli. G. V. 4. Quo .... P mil. s. rigius elibris II S. ei ediiis multis edidit quod...Hamit, hoe sensu : parendum est uoto
illi Scio, quod utilitatis publicae caussa c senatui placuit s. iacium est. hoc
consilio. ut consulis voce et . E. Praetulit eamdem lectionem Gemeismis in epistola ad I. A. Ernestium. E. 2. Iinere arti . . Nerare. Tribunitiae potestatis verba, commode his adhibila, quarti eam habuerii etiam Imperator. G. a. Sed age uibias Lia,cι . t uum Per.
245쪽
I ANI GYR. CAP. IV. a. 4 nec nobis munera tua praedicare, sed audire tibi
Saepe ego mecum, P. C. Lacitus agitavi, qualem quantumque esse oporteret. Cuius ditione nutuque nuria. terrae , Ρux , hella. regerentur: quum intercas ingenti sortia antique milii principem, quem acquata
diis immortalibus potestus de ei Ct, nunquam voto Saltem concipere succurrit similem huic, quom vi domus. Enituit uti piis in bello, scd obsolevit in pace talium Loga, Sed non et urina honestarunt: ΓΕ erentium
ille terrore, alius umorem humilitate captavi L: ille quaesitum domi gloriam
millis tibi gratias agi publice , ea in
re non tibi habes honorem, sed no-lns, qui agimus. Plana sententia, sed quam obscuraverat inculcata temereia . quum legeretur: Non enim a lei'ν tilri horior iue, sed assi agenti sMibetur. Eiecimus itaque i raeposilio nem Schwarxiani libri auctoritate. Idem vir doctissimus mali l. mnerum a te imi tibi, non isso: recte sane el erit plenior oppositio. G. His mi itidem acquiescam. Plura molitur l. Λ. Erilestius: dubito, an iure. S. Non mim a re imo tibi honor iste, sed agentibus ha<i . olim etiam erata γ agemibtis. Vid. notulam Gesnei I. Ei Seli variaus malebat, non improbante Gesnero, ipsi tibi , ut opposilio clarior esses. Locus ne sic quidem
salis placet. Quid enim illud a re' quid a te tibi honor Miatis 3 quia honor iste, quem videri possit Traianus sibi babere ' Locus elegans sorte, si sic legeretur, non enim tibi horior iste, sed a re agenti s halet γ' scilicet non tam tibi hoe modo hahetur honos gratiis agendis. sed tu honorem tribuis senatui, quum admittendia
gratiis ostendis reverentiam senatus.
Sive porro addatur in eapite ipso,
sive post solbatur a te non traulistum refert: neutrum admodum es gaus est, et pro concinnitale alia Plinii. Nam ut plena et accurata o positio esset, D essarii in sorei, non enim a senistra tibi honor iue, reia a te
ag tibus hMeetur. R4. Sciem ego. Ille proprie ipsa tra- clario incipit, et agmea quoddam laudum proponitur, quas deinde per partes persequitum. G. - Num. Nuinius tribuitur diis et est indicium arammae potestatis, quum in nutu ipso residet auctoritas. L. - Maria, te me. As deton, quod genus praesertim in oppositis Ioeum hahet, ut mea caesa, saria recta. Vid. quae dedimus ad Calon. XIV, 4. G. b. mimia allatiis. Iu udum erit videre antrorsum IIci merum II. v, 730 sq. ab alte ira parte vero Claudianum Si ilicon. I, 25 sqq. G. - Αω
rem luantilliine. Vt gra ilialis Mitia alias paratur reverentia, exce riis toror est,
sie iam nitalia, eomitatis. benignitatisque, humilitas. Recte igitur post alicis e suo e iee vindicavit fimmilitatem Schwargius, quam m. te hie hui
246쪽
partain domi perdidit. Postremo adhuc nemo exstitit, cuius vi Ptutes nullo vitiorum confinio laederentur. At Principi nostro quanta concordia, quantusque. Concentus omnium laudum. Omnisque gloriae contigit l
, Vt nihil severitati eius hilaritate, nihil gravitati simplicitate, nihil maiestati humanitate detrahituri Iam irmitas , iam proceritas corporis, iam honor capitis,
ct dignitas oris, ad hoc a uatis indeflexa maturitas, nec sine Dodam munere deum sestinatis senectutis insignibus ad augendam maiestatem Ornata Caesaries, nonne longe lateque Principem ostentant 7 V. Talem esse oportuit, quem non bella civilia, nec armis oppressa respublica, Sed pax, et adoptio, et, tandem exorata terris numina, dedissent. An fas erat nihil differro inter imperatorem, quem hominES, Et
quem dii secissent 7 quorum quidem in te, Caesar
manitas pepulerat. G. -- Quaesitam domi. Vi Caligula et Galba. quo nemo se tis melior, nec deterior domi. . L. - Domi Perdidit. Vl Augii-sius in lilia, nepie, nepotibus, et tota similia ivselix. L. 6. Grimitiai simplieircite. Dissielle inprimis harum rerum temperamen tum : lilia qui graves volunt esse aevideri, saepe in assectationem et quaein silum eo mirumpae quemdam rigorem incidunt, mn dieita i illi ei lia contrariuin, quae nihil sicium, nihil adscitum habet, sed candide
omnia, et exerassis quasi omnibus eodidis recessibus atque plicis, administrat. G. 7. Ad hoe... minamitas. Ad hoc ae. viis lernpu pi vecta, sed nondum lamen desexa mammias, nondum nil inii atque decrescere in ipiens. Prope ἀκμηυ et summum vigorem est aetas quarium ei qMadragesimum ariniam tuui agebat Traianus . nondum la- mora deelinare coepIt, lil sol, quum primum solstitialem terminum alii-git, desiectit. G. - Reele omnia Ger nerus, nisi ty cid ad hoe nnne extra terca , ut ce retes apud Plinium. Guis. Epist. I, 10, 6. E. - Ad hoc. Amizenius interpretatur ad haec, Praeterea. G. - malim ad Mee. S. - Festinatis .... imis uitiu. Claudias. Nupl. II ii or. 324 : Via usqNe aurium verendos Canities fulva G. Lon e diuoque. Non refero ad Princi-tΜm h aec ad erbia, sed ad oste arant.
Narrat e Dione, lib. LXVIII Xiphili nus, pag. 78, D. in Expeditione
247쪽
Augusto, iudicium et favor, tunc statim, quum ad exercitum proficiscereris, et quidem inusitato indicio enituit. Nam caeteros principes aut largus color ho- 3stiarum. aut sinister Volatus avium consulentibus nun
tiavit: tibi ascendenti de more Capitolium, quamquam non id agentium civium Clamor, ut iam Principi, currit. Siquidem omnis turba, quae limen insederat, εad ingressum tuum soribus reclusis, illa quidem, ut
tunc arbitrabatur, deum; caeterum, ut docuit eventus, te consalutavit imperatorem. Nee aliter a cunctis somen acceptum est. Nam ipse intelligere nolebas: recusabas enim imperare; recusabas, quod bene erat
V. 2. Exercitiam. A mmitiano, in Cermaniam inferiorem missus, legatus consularis. L. - licio enitiat.
Dieio typorum Cuspiniani errori videtur deberi r plane omittitur in hwaraeiano. Enomit, quod est in quibusdam libris, et ipsum Plinianum est II, 30, 3. Caelerum Emexti meus Iogi volebat eminuit. G. I id. I. A.
Emestius ad Mine limim. S. - Θεμρο m. in te iudieitim et Amr itine si timiumitato indicio eniti t. Verinam misiuit est aptum meque iudicio, neque favori. Hinc qnaesitum vide ureuoetiit, liuod nec ipsum commodum est. Verba propria favori sunt e-nore et emicare. Confunduntur autem saepe in libris emiuere et mitive. id. v. e. Burmatimim ad Sueton. Calig. I.
3. Laqua cruor. Pm Caio Caesare trilius, ac ne totis quidem mensibus, a Tra erri mn sexaginta millia victi. marum laesa. L. - Si nix in Do tuo.
ngentium. Ea enim ominis ratio est, ει quis εἰτι id ex sua re atque o moaermone dixerit, et eius Derbiam aliquia πω ceciderit ad id, cpmd ages iam cogitabis, ut ridens, vere tamen, quod exeinpla declaratit, ostendit Cie. de Divin. II, M. Est omnino stultitiae humanae hie exemplum. Ille apud Phaedrum V, 7, tibian, qui Prinoem uno nomis e di retur, irrisus est, quum Prino pi, id est, Imperatori
dierum eammen udae operet: et -- antem romanum meoncilio terea morbis gra, issimo non pudet, Persuadere velle Traiano ad ipsum perli-mnisse verba, quibus LoMem mmmditorem Mimabat populius. Ibviis μ' --ia mentio Cis. in Verr. G, Κη; origo Liv. VI, 29. Dissensum quemdam utriusque tollere hie studet Lipsius. G. 5. O . Id est, augiiritim qii adsit ore, quasi oremen aut potius os-
- A M- rem unm mri. Qui antelligeret, quantum onus esset imperium , qui illud voti negligere velisset, sed ex dignitate gerere. Similia de Titeodosio Pacalias, cap. 30 sq.
248쪽
6 imperaturi. Igitur cogendus suisti. Cogi porro noni, iteras, nisi periculo patriae, et nutatione reipublicae. Obstinatum enim tibi non suscipere imperium, nisi servandum fuisset. Quare ego illum ipsum furorem
motumque Castrensem reor exstitisse, quia magna vis magnoque terrore modestia tua vincenda erat. Ac sicut muris caelique temperiem turbines tempestatesque commendant; ita ad augendam pacis tuae gratiams illum tumultum praecessisse crediderim. Habet has
vices conditio mortalium, ut adversa ex secundis, ex adversis secunda nascantur. Occultat utrorumque semina deus, et plerumque bonorum malorumque caussae sub diversa specie latent.
VI. Magnum quidem illud saeculo dedecus, magnum reipublicae vulnus impressum est. Imperator, et pa-
6. Maritio- rem leae. Sic omnino Iegendum ex libris ;rulem inspe- , Ctis. Mutatione non convenit: neque enim mutata est respubIica, sed ruum in contempta Nervae auctoritate , minam minata est, ut inuaritia se M, infra Ll, ε. GnL VI, 3: Mem -- imperatorem imperitim. G. - 2 si in indum fuisseα Nisi servandum habuisses; nisi nutatio reipublicae servatorem poposcisset. Nescio, eurytassee I. A. Ernestio et Gie-rigio divit erit. S. - marinati milia, uori Murimine i rerum , nisi ser. Maradt-μMeg. In obstineratim intelli-geudum erat. Itaque sequi debet esset, vel foret ; alterutrum sequendum. Mox praesaerisae melius est, quamyraecestisse. Virum Plinii verbum sit.
an aliquis i a margine Vosaiani libri aeripserit, ut melius Pliniano verbo,
non dixerim. MN. 7. 'rorem. Prael miorum militiem, Casperio Aeliano, Praefecto,
8. Praeeranue. Codex V ses. Pria saretisse, quod iure praetulit Arnigenius. S. 9. Naseantur. Avuoeulus Nostri VII. 40, seu 44 , eumdem Iocum traetat: u dZ quod iste ea tili in ore tuo lati rus dira originem mali 1 ruit Quiam uvama aere a re ore i eris' quam minos bona perdidere, et tillimis mersere avrticiis 1 Malui itaque ser
vare nasciamur, quam noscant. e Ii Iaquibusdam reponere: quum aperium
sit, non de cognitione hie agi, sed da ipsa origine secundorum ex adversia, ei contra I seu. ut ipse ait, de caraasia
Bonorum malorumque, sub ἀνα- φ eie iacentisin. G. - Mihi quoque ---tur unice veriam videtur. De -- minibus ae caussis agitur, non de modo, quo secunda adversaque --
scantur. Caeterum mira Gierigit ea. tio , ambas lectiones in ipso veriarum comeatu Ieetori proponentis. S.
rai Xiphilinus a Dioni, lib. LXVIII,
249쪽
rens generis humani, obsessus , Captus , inclusus: al, lata mitissimo seni servandorum hominum potestas;
ereptumque principi illud in principatu beatissimum. quia nilii, cogitur. Si tamen haec sola erat ratio ι aquae te publicae salutis gubernaculis admoveret; prope
est ut exclamem, tanti suisse. Corrupta est disciplina castromam, ut tu correetor emendatorque contingeres: inductum pessimum exemplum, ut optimum opponeretur : postremo coactus princeps, quos nollet, occidere , ut daret principem, qui cogi non posset. Olim 3 tu quidem adoptavi merebare; Sed nescissemus, quantum tibi deberet imperium, si ante adoptatus esses. Exspectatum est tempus, in quo liqueret, non tam accepisse te beneficium, quam dedisse. Confugit in
ντροδώραν ου μην ri και-. ἀλλ', ους Aιλια ὀς εἱουληθη. Hi se statim secti Nerva, quod res rebamus ad i , S. G. 2. Haec sola... ratio. Antiquum este M. Permissa a providentia mala dicere ob eam caussam, quod bona quaedam rasistere aliter non possunt. G. -- Tanti bisse. Exiguit m suilineommodum illud, et eontemptus Nervae oblatus, si comparetur eum bonis ex imperio Traiani. quod peperit iste tumultus, eo sequuti. Igitur iam fuit; aequum pretium fuit tantorum bonorum, contemptus Ne vae. Contulit hune loeum Grottiis eum eant illo I, 37 : Seelera ψω ν-- fasque Hac mereriti placent. Plura e
Graeei, hic dedit Lipsius. Quin sic quoque cecinit Melesia in sequent a
ad primam missam in nocte nativit. Domini, o eiam ulmitim Muta, qua redem a Me niatura etc. G. - Corruta est ete. Ad solum illum
mnino ad disciplinae eorruptionem sub prioribus principibus. S. - , ἐω... comingeres. Qui eruerit hine ea. nonem grammatieum, in hi terdiunetiam referri ad eventum, non ad consilium , id enim est, non τελικι
poni, sed ἐκμοκωc: poterit illo in
magis seriis rebus nonnunquam uti. Caeterunt corrector emendatorque suit
Traianus ipsorum etiam in Nervam admissorum, explevitque versiculum Iliad. α, 42 , quem sua manu ei seripserat senex. Τυπιαυ Δαυαοὶ ἐμα δάκρυα σοῖσι ut osten ii e Dione Xiphilinus lam est. pag. 771, C. G. - Quos nouet. Non damnarim hane leelionem. Sed lamen magis placet, quod est in MS. Saviaris Eius et al. uiae v. G.
250쪽
sinum turam concussa respublica, ruensque imperium super imperatorem imperatoris tibi voce delatum est. 4 Imploratus adoptione, et accitus es, ut olim duces
magni a peregrinis externisque bellis ad opem patriae
serendam revocari solebant. Ita sitius ac parens uno eodemque momento rem maximam invicem praestiti
stis : ille tibi imperium dedit, tu illi reddidisti. Solus
ergo ad hoc aevi pro munere tanto paria accipiendo secisti, immo ultro dantem obligasti: communicato enim imperio, solicitior tu, ille securior iactus est.
VII. O novum atque inauditum ad principatum iter lΝon te propria cupiditas, proprius metus; sed alienaa utilitas, alienus timor principem iacit. Videaris licet quod est amplissimum consequutus inter homines; selicius tamen erat illud, quod reliquisti: sub bonos principe privatus esse desiisti. Assumptus es in laborum Curarumque Consortium, nec te Iaeta et prospera' stationis illius, sed aspera et dura ad capessendam eum compulerunt. Suscepisti imperium, postquam 4 alium suscepti poenitebat. Nulla adoptati cum eo, qui adoptabat, cognatio, nulla necessitudo; nisi quod uterque Optimus erat, dignusque alter elegi, aIter eligore. Itaque adoptatus es, non, ut Prius alius ariue alius, in gratiam uxoris. Adscivit enim te filium, non
4., Me ae i. Fhmal hane laeti nem e suo et Gudia libro Schwarxtus. Al. sinu . m. G. - oro dassem ομγMi. ΜΛ. I inpini quidam Hreorum dantem, epiod ad ini sti re remium est. Adimasti, prior illi beneficiam praestitistit eant enim vim esse hi ius adverbii, ut non tam ad liberam voluntatem, quam ad pra ventionem quamdam et oecuini limnem pertineat, exempla tiIa docent, iret, is nescio quae aliae MDilleat nes in texieta liabituntur, quod ostendimus in novo, Mem motrimar, Lin guae Latiuae thesauro. Sed nee d mnaverim ustra, quod habetit quidam r ut remigat illud Dria fretati. ora, id est, amplius tu illum, quam ille te, obligasti. Sed tuae o etiam esse
irrever studet ostendere Amtaenitas. n. I. Pri l . Atqui senator erat et mnsularis et provi ae praeses.
Nihil ad 1 em. More huius aevi, Omnes misini qui non principes. L. 4. Nora intrietis. Vt Tiberium Augustuν, CIaudius Neronem. G.