장음표시 사용
391쪽
iliti rursus consules fiunt, bis quidem, sed temporibus diversis bbligantur: nos duos consulatus acci Pimus simul. simul gerimus, alterque in altero Consules, sed
XCII. Illud vero quam insigne, quod nobis prae
sectis aerario consulatum ante, quum SUCCESSOΓCm
dedisti l Aucta est dignitas dignitate: neque Conti
nuatus tantum, sed geminatus est honor, sinem Itio potestatis ulterius, tamquam patrum esset ex Cipere , praevenit. Tanta libi integritatis nostrae fiducia fuit, aut non dubitares, te salva diligentiae tuae ratione esse iacturum, si nos post maximum ossicium privatos Esses non sineres. Quid , quod eumdem in annum consulatum nostrum contulisti Ergo noti ulla nos Pagina, piam quae ira consulem accipiet, et nOStru quoque
nomina addentur fastis, quibus ipso praescriberis. Tu Comitiis nostris praesidere, tu nobis sanctissimum illud carmen praeire dignatus es, tuo iudicio Con
sules DCti. tuu voce renuntiati sumus: ut idem honoribus nostris suffragator in Curiti, in campo docturator exsisteres. Νum quod eum Potissimiam mensem attri- 4buisti, cpiem tuus natalis Exornat, Paam Pulchrum
XCH. 4. Pr j etis a. rario. Ii erant Primo tiliaestores, deinde aediles, tertio praetores. L. - mi a uia alterius. suspicor P testatis a feria ιδ ritis. Quam lacii. poluerit altera excidere, nemo non videt. S. 2. Prioatat esse. Vt ad rationem redderidam superioris mimeris vocari
- mmdem in aurium. Quo tu consulatum geris nil rimam, quod ere, quae sequuntur, satis declarant. Onu- Plirilis Patri in . quci l in mei Schwartius, in Fastis h. l. ita reseri, aeum deni in annum consul itus tui e tisu-lalii in I Osuum contulisti . . bene. G. Piam quae te. IlIud quiae e Cod. Paris. inserit Schwartius. Abesse qui dem poterat, sed auget tiaritalem. G. 3. Carmen Praeire. Vid. ad LXIV. 3. G. - αν-iliarii. Primo vocanturiri hus, deinde sertur suuragium, Post describlititur, tandem renunciantur.
392쪽
nobis i quibus edicto, quibus spectaculo Celebrare continget diem illum, triplici gaudio laetum: qui principem abstulit pessimum, dedit optimum, melio
s rem optimo genuit. Nos sub oculis tuis augustior solito currus accipiet: nos inter secunda Omina, et vota certantia, quae praesenti tibi Conserentur, vehemuri alacres, et incerti, ex utra parte maior auribus nostris aecidat Clum P.
XCIV. Super omnia tamen praedicandum videtur, quod puteris consules esse, quos secisti: quippe uultum periculum, nullus ex principe metus Consulares animos debilitat et frangit: nihil invitis audiendum, nihila coactis decernendum erit. Manet manebitque honori
veneratio sua, nec Securitatem auctoritate perdemus;
ac si quid sorte ex consulatus fastigio fuerit diminutum, nostra haec erit cespa, non saeculi: licet enim, quantum ad principem, Iicet tales consules agere , qualesa ante principes erant. Ullamne tibi pro beneficiis referre gratiam parem possumus 3 nisi tantum illam, ut
Semper nos meminerimas Consules fuisse, et consules tuos; ea Sentiamus, ea censeamus, quae consularibus digna sunt; ita versemur in republica, ut credamus. esse rempublicam; non consilium nostrum, non operam subtrahamus; nec disiunctos nos et quasi dimissos
XVII. G. - , laetita coles M. AN-tiquum lioe; itaque singulare illud Tiberii Sueton. XXVI, quod g natalem suum plebeiis iueurrentem Circensibus vix unius bigae adiectione honorari passus est . G. S. Greus accipiari. Quo per circumvehebantur. Iam laudatus Liven. X ,36: . Quid si vidisset praetorem curribus aliis Exstantem, et medio sublimem in pulvere circa , ete. η Add. xl, 39ι , sqq. G.
XCIII. Auctoritate. Dum auctoritate nostra coiisulari utemur. E. 3. Rempublicam. Minus recte Post hanc voeein plene interpungitur. Sequentia enim item a superiore ut Peu-dent. S. - 4. Nec distinctos nos et quasi dimissos cona uti, sed quiari advirictos et . unctos metemus. Haeserunt quidam in disiunctos. Sed malei acei e lentarunt defunctos , quod non aptum taeteris est. Ego non dubito ,
393쪽
PΛNECγn. CAP. XC Vconsulatu, sed quasi adstrictos et devinctos putemus; eumdemque locum laboris et Curae, quam reverentiae dignitatisque, teneamuS.
XCIV. In sine orationis praesides custodesque imperii deos, ego consul pro rebus humanis, ac te praecipue , Capitoline Iupiter, precor, ut beneficiis tuis saveas, tantisque muneribus addas perpetuitatem. Au- adisti, quae malo principi precabamur; exaudi, quae pro dissimillimo optamus. Non te distringimus votis;
non enim Pacem, non concordiam, non seCuritatem, non opes oramus , non honores : simplex cunctaque ista complexum unum omnium votum est, SALUS PRINCIPIS. Nec vero nova tibi iniungimus; tu enim iam tunc sillum in tutelam recepisti, quum praedonis avidissimi saucibus eripuisti: neque enim sine auxilio tuo, quum altissima quaeque quaterentur, hic, qui omnibus excelsior , inconcussus stetit. Praeteritus est a Pessimo
principe, qui praeteriri ab optimo non potuit. Tu . clara iudicii tui signa misisti, quum proficiscenti ad
exercitum tuo nomine, tuo honore cessisti. Tu voce s
tam saepe in libris mulatum est in distinet . Equus dieitur diatingi a iugo, curru. Diaunctus M exercitu et similia sunt apud Livium. Sie hi diiuncti eo uatur idque adeo bene opponitur adstricto. E. XCIN. 2: Pre hamiar. Hoc est imprecabamur. Sie in Graeca lingua eiussime αραε, ἀρασθαι. S. Nori te distringi s. Non quasi s ligamus et cibtundimus te votoriam multitudine. E.
- S. lex e muriae ista eo te xiam .... M tum. Compara XXIII, s. it.
LXXII , 3. Lepidus est Martialis VII, 59: a Nil pro me mihi Iuppiter. ρο-
lenti Ne succensueris, velut superbo ;Te pro Caesare debeo rogare: Pro me debeo Caesarem rogare a. Via. ad LXXX, 5. G. - Vnum. Alii omittunt; mala: vim enim sententiae auget. Quod autem Gierigius eo su lato minui ea phoniam opinatur, non meminit, hute vIlio pronuntiationem per eethlipsin mederi potuisse. S. 3. Praedonia aridissimi. Domitiani bonis omnibus iii,idiantis. Vid. Ep. IIb 24 , 4. G. - Altissima emae P. Viri summi a I omitiano suppliciis ameli, exsilio mutetati. Itaque mox Praeteritias ab eodem mmiliano, hoe est, supplieio non asseelus. E. 4. Ttio nomitie. Imperatoris. Vid. V, 3. G.
394쪽
Imperatoris quid sentires loquutus, fidium illi, nobis parentem, tibi Pontificem Maximum elegisti. Quo maiore fiducia iisdem illis votis, quae ipso pro Se
nuncupari iubet, oro et obtestor, si bene rempublicam, si ex utilitate omnium regit, primum. Ut illum nepotibus nostris aC pronepotibus serves; deinde, ut quandoque successorem ei tribuas, quem genuerit, quem formaverit, similemque secerit adoptato; aut . si hoc sato nega tuo, in consilio sis eligenti, monstresque
aliquem, quem adoptari in Capitolio deceat. XCV. Vobis, Patres Conscripti, quantum debeam,
publicis otiam monumentis continetur. Vos mihi in tribunatu cylietis, in praetura modestiae; vos in istis officiis etiam, viae o studiis nostris circa tuendos socios iniunxeratis, cuneti constantiae anti piissi inuma testimonium perhibuistis. Vos pinxime destinatis nona consulatus mei his a clamationibus approbavistis, Ut intelligam, etiam at pie etiam enitendum mihi , ut
hunc ConSensum vestrum compleCtar, Et teneam, et, in dies augeam. Etenim memini tunc verissimo iudi-Cari, meruerit Piis honorem, nec ne, quum adeptus . est. Vos modo favete huic Proposito, et credite, si cursu PIodam provectus ab illo insidiosissimo prin-s Titi mulseem 'Iaximiam Quod Pontilleis Maximi dignitas imperio
tum coniuncta . quod nummi omnes et inseriptiones loquuntur. G. Si hene re Miteam d. LXVIII. . G. - 'Io - tur. Sterile , quod sei lur, Traiani cum Plotitia coniuωgium. G. XCU. . miris mori motis. Credo, quae senatus Plinio statuit: in actis certe senatus. G.
sititiis nostris Pro saeuitate dicendi: v. g. ial Baeticis adessem, de qua re M. III, 9, 4. G. 2. His aceti intoniatu. Malim iis
gius pro probabiliter eoniicit sti6. S. -- Insidiosissimo. Milicet Domi. iiano. L.
395쪽
cipe, antequam profiteretur odium bonorum, postquam professus est. substiti; quum viderem , quae sad honores compendia paterent, longius iter malui; si malis temporibus inter moestos et paventes, bonis inter securos gaudentesque numeror; si denique in
tantum diligo optimum principem, in quantum invisus pessimo sui. Ego reverentiae vestrae sic semper o inserviam, non ut me Consulem, et mox Consularem, sed ut candi latum consulatus putem.
S. Viderem. Re itemim con iiderata non Pulci opus esse, ut eontra libros omnes M praeponamiis quod Plinius ad propositionem mod rapitalem adiecit; haec quum riderem maeui, incidens modo est, qua interpretatur illud siastiti. . - Ineptissime hic parenthesis interponeretur, ut quae vim impetumque orationis misera sumaminaret. Itaque nullus dubito si inserendum esse , quod eur exciderit, cile patel. S. - Quae M honores eo mina. Per malas aries et delationes. L. - Diligo optimum. Amta et elegans ore illo. Duae notae boni eivis. una, diligere optimum Princimm; altera , inMistim esse pessim . G. 6. Caridi tram. a Quo quidem tem pore omnia non modo, quae repre hendi palam. sed etiam . quae obscure cogἰlari possunt, timemus a rumorem. sabulam ii elam. salsam perhorrescimias: ora omnitim alipte oculos intuemur, ete. η Cicero pro Milone
396쪽
LOca quaedam, quae clarissimus Panegyrici Pliniani editor, Christianus Gotti. Schwartius maiore medela Opus habere, neque nisi πe oetiastioris et integrioris dicis, quam quibtis ipse usus sit, luculentius e lanari Posse, subfnem yraefationis suae adiectorem monet , sic restitui posse censet Georgius C liliantis Ciouius:
CAP. III, stet. 2. Sie lege, tibi maximis horior , excubare pro temPlia, PoWbtisque praetexi. Sic se tu mi Minum. Inter homines fastigium semes, olium Deorum nondum a temus. Praeivit nobis Codra Palavinus optimus, si quis alius, cuius lectionem refert Schwaratus otis. XL I, p. 55 , qui sic habet, sed fracte cum , ex quo reperimus ' Ocium , h. e. tranquillitatem Deorum s. beatitatem, cuius participes demum sunt principes boni, curas mortalium supergressi. Nondum in caelum profecti, si quidem modesti sunt, excubias agatit in xestibulo templi s. pro te inplo tamquam Dii morta Ies, serventque summum Dei inter homines fastigium, suaque simulacra non statuis moriam in ipsis templis permisceri cupiant. Qui Codd. et edd. priscarum et ipsius lectionis pro erroribus editorum recentiorum vulgatae Marte lalem noscere gestiunt, illi tonserant Arat Lenii, Lallem an dii, Seli artii et Gestieri editiones. p. LIV, seel. 7. Turbata ex eo est Delio, quod vox veri tam in Codd. locum mula ii suum: quod saepius aeeidii, si, quae librariorum oscitantia sorte prael eruiissci fuerant, manus eorrectoris in margine adseripsisset, indeque inscius librarius in alienum locum reposuisset. Itaque leges iam rectius ri Iagni laum est, e bus iura; quid hostiuias' reddere certam fori pacem; quia immianes camms selia et uli iure nixque Huigio Premere' Speci vim, imminere miniacitias νψis luttim qia itimqtie; piad sp moe, etc. Iam vide, quam sint omnia plana, et quas turbas moverit speci iam, quod irrepserat inter verba reddere et certam fori Pacem; ex tilia coniectores secere Parrem. p. LXVIII, sera. 7. Argulari nimis Schwarzium in h. I. et dissimi tales nee iere ex voce mouismmis, recte existimat Ernestius cum Gestiero tu ep. illitis V Imne praemissa ed. 4770, p. XLIX. Recte iam Ioeum istum explieaverat Cellarius. αρ. LXXI, secl. 6, sed addimus etiam s. 5, ubi Pilteola in , ed. principis Panegg. auctor et Beroaldus haud inutiliter, quod Seli Naraius ait, sed veri
397쪽
Min dederante Neque enim M tillo Peri uo fram- Win ytim longius aberi, quam humilitias. Mil. humilitiis h. l. refertur non ad animum, sed ad soriuriam et conditionem, ei opponitur Jortunae Principiam; quae quidem non longius, quam 1 intiti seu humilis conditio, abest ab ullo perieulo. Scilicet securus est aeque princeps humanus seque submittens, ut humilis fortuna; et principum sortunam et humilitatem modestia tegit ad securitalem. Caveamus igitur pHseam Iretionem mutare in illam tamiliariis, quam eorrupte habent membranae plures, etiam Livineii, et receperat Lallemandius et Sehwarxius, vel quam a Cataneo et Aldo invaluisse videmus M miliarite, vel quam ex Plantiniana recepit Bememerus seu Haeviana, indeque Gemerus praetulit M humilitutis. Mel. 6. Vulgalam, quae in omnibus seselis et impressis bene se habebat,
quum ras stragatorum nomina honore, quo scident, exemermetur; is quoque intre ex intemes eras: et ex . . . . Schwareius immutando et interpolando corrupit in haec verba: Dram suifraginores eam didatorum normam honore , quo Oiacris, exciperem; tu emoque imiter excipiemes eras, et ex . . . . Ergo etiam Traianus
princeps, qui ipse Candidatos commendaverat, denuo post suffragatores. commendabat illos, quimi Senatorium assensum signifieare it Intelligo suffrato in nomina, ut clarissima, a. ipsos suffragatores, qua ipsi suffragati erant primi, a Geleris Senatoribus honorifice assentientibus, tanilem ab ipso Principe assensum Senatorium declarante exceptos esse. Sic probamus, Gesnerum a vulgata non deuivisse. mestium, qui aecedit inversis Schwartii verbis,
neque lamen vocem insertam eariat meum, quippe ex nexu sermonis intelligendam . admittit, ego quidem non assequor. αρ. LXXIII, aere. 5. A tie hoe magis incensi Aramvis , ut meu--- , uec Maendo tibi non eadem eama lacri Fum , usque al. --- ramyfrontem Dinm Muregeres. Noe mman, etc. Lectionem hanc mire corruptam, et interpolatam ob MM. dissensum et edd. v arietatem, Amigenius et Schwar tius expedire se non posse lassi sunt. Verbum quidem Mure res neque in
ullo MX. eodice , neque in impressis see. XV et XVI reperitur, sed Lix inelua G. eredo Gryphium secutus margini adscripsit, unde in edd. Lipsit, Graiis ieri, P. Stephani, Elzevirii et e. textus ipse eontaminatus est. At vox ναυαγι- in MM. et edd. va Hal; Cuspinianus dedit no sequam, alii seHpli habent noninuptiam, et quae praecedit vox utre, s. uti Codex Patav. habet, in qu e, Da. ela uobis videtur. Si quidem abstergis insitivum verbum asset meres, quod prorsus h. l. alienum dixit Lipsius, et voces inreme s. in ρο- et Nunquam l. non umquam per infestos librarios et diversos errorc , dein coniunctos ex uno verisbo amuel, ortas putes ob notarum scribendi aliquam similitudine mi lectio prodit ne quiando elai h. e. alii ino tuo, pudoris pleno non eadem emisia lacrima Mu se et fronsem mam. Accedit, quod demissus gaudio vultus faciliusae et frontem. me Φxtim has sedes nos quasi re insuras tuterrogemux , viderintne u Nam ne iam lacrimas 2 At senatus ariem υiderint. - Nodum hic in scirpo quaerit Sehwartius, dum nos, quod seripti Codd. habent, superstitiose eontra vulgatam inde ab Aldo, etiam Gesnem rereptam maia, defendit ae iue ut Lal-lemandius. Qui quidem notas seribendi του notis et stes in Codd. vetustioribus vidit, is intelliget, quam facile rudes librarii lique transcriptores eo su-derint istas. Et sane iniquo loco nos ita poni, quia non sentit' me ipsum te
398쪽
taverat Lipsius ut o aptum; ipse tamen mox recti ira explicat v Noe imem rogemvis has clivid Me mmmp nempe quod dico de lacrimis . . Reseras
igitur nobiscum hine instim ad interrogationem υiderisum - uti rexm uas ad illud, at Sen-- a. v. Cay. LXXVI, seel. 3 et 2. Iam quam arui tim, quam consulare . quod tri iam torum Senatas αβ exem O mi sedui quum interea nihil maerer constitem ageres. Interrogaria quisque, quod pia iit dissentire, di oedere et eo iam iudieii reipublieae Deere, lutum fuit. Grinini omnes, atque etiam dinumerari stamus: incitque sementia non prima, sed mitior. Sie vulgata, quam reddidit Schw-xius, quamvis ipse testetur, verba tuetum Itiu in omnibus, quos consuluit,
diei bus, et ab ediit. Puteolani, Beroaldi et Rhenani abesse. Sed ea tamen retinuit, quod ad explacidam sententiam necessaria videbantur, uti primo interpolatori in modum Plinii, eap. XVIII, 2, et LIII, 3, hue assula et a se- pientibus editoribus exeepta. Nobis quidem prorsus aliena videntur, si quidem priora reeliori interpunet ne mecum corrigas hune in modum: amister, ni ut praeter constitem ageres. Interrogarit inti Consul a. ipse Princeps a. collega Fronto : Quisque, quod Haetiit, dissentire, discedere int. in partes et copiam mi iudieii remia erae facere. Conmisi om-s -- CL Plinii ipsius Ep. XI, L. II, et Lipsium cum Be emcro ad verba dissedere et di merati. Sic sanis verius non opus fuit nova medicina, quam volebat Schwar-xius, sed regimine. Cv. LXXXII, reet. 5. Doctissimus Schwartius nimie anxius videtur in tranandis fluminibus congelatis, eredo quod Plinius sellas tractorias soleasve, quibus illa superentur, pro navigiis dare oblitus esset. Cur non potius grat- Ialorio gradu superemus hunc locum, ne Aristarchi samus 'Cap. LXXXIII, Met. 5. Et h. l. Schwarxius, existimante Emestio ad Ces-nerum, p. LII, dissicultates sibi singit, quoa Traianum Pontilicem Maximum iubeat esse staminem Dialem, qui in uxore simili gaudeat. Atque Traianus castissimam sibi elegerat, antequam Princeps fieret et pontifex maximus, in cuius gloriam talis uxor cederet. Sic et Lipsius. GP. LXXXV. seet. 5. Et in eo . . . lola gloria rivi est, qui stiperior factus dradendis in Omma familiariarietis esseta. Sic vulgata, cuius quum iustis retinentior sit Arnlaenius, ab ea limoque discedere veritus est Schwartius; quam . vis ipso teste Codices melio is notae, ut Parisiensis, uterque Venelus, qu et Pata, inus, liber Vossianiis legant fatis, et Vaticanus integerrimus ae Guel smbytanus scis, pro fatis; neque neget facitia ii. I. Otiosum tueri. Quidni igitur dubitemus obsequi fatis, haud quidem eo sensu, quem Schwargius innuit , ut fata sint pro casti, ciatamitina et Periculo, quibus superior sit Traianiis princeps optimus, sed quomodo Cicero in Verrem, I, cap. X, secl. 29. aii Veietem dixisse, Metellum non faeto, ut meteros ex ipsius familia, sed opera sua, eonsulem factum. Fars h. l. idem est ae muti diDino et faMoxo s. I iis sis via tibvis. Caveas igitur, ne eum Schwartio velis si riorem fatis di-elum pro averiore saam fata, h. e. casum et pericula; ut1M quam indignum Plinio suisset dictu, quivis sentiat. αρ. LXXXVIII, reel. 3. Ae primm neminem in tuti Ses . nisi aut Tibi,
aut metri tuo, auet opumo eratque prinemrim dilectram: statimque hos imos Uidie deinde ita formas, in se non tua Dotina, sed sua meliantur, et latito magis
digni, quitas honor omnis prestetur a nobis. Vulgata haee lectio nititur omnium Di li
399쪽
Codicum eo ensu, riui quod vaticanua princeps et Guel ser lamas statim . iis ut hos ipsos cotidie , deinde ita formas. Sed nee sie emendatior fit lex lus. Di,plieuii primum illud optimo cui rue principiam ditietum M. Gudio, nulla credo auctoritate IIS . munito: eiusque fide Schwaretio et Gesnero eliminanda vox minei tim videbatur, ita ut Schwaraius eam ut dubiam uneinis ineluderet, Gemerus delere non dubitaret, quod cum Traiano, cognomine optimo , etiam alios optimos Principes, ut Vespasianum et Titum componere noluisset Plinius. At sie vox priue iam leniori mulatione emendari potuit in praecipue, quod et aptum est sequentibus Praecipue dilectum struimque. Nimirum statim . priorem syllabam habens longam , Nomo L. IV, 423 et Donato ad Terentii Phorm. V, 3, 7, est Permitio, areruiliter et creti tino ara . Quam vim v is uiatim etiam adhibuimus ad locum Taelli Annal. IV, 38. p. 236, ed. Bip. vindicandum, et mi doratus est Livineius ad h. l. Plinii, in euius Paneg. e. XV ex tr. eamdem significationem admittit Schwaretius in supplem. not. P. 593. Non vidit haee Lipsius, qui ex stati/mme se gide feeit xummumque , dein aestimarumqtie, quod Gruterus etiam hariolatus est. Dein Arattentus ausus est rori. scere Pro rumque I quasi aestimatio et prohatio sequatur dilectionem. Mittamus igitur hos hariolos et legamus: optimo euique Praeci ue dilectram seruim que. lam existimemus, retinim a glos,atore redditum esse Per quotidie s. eotidie r quod cum in textum irrepserit, novam ex adverbiis cumulatis creavit dillieullatem; adeoque in textu obliterandum venit. Quod autem Valicanus Codex et Guel rhyt. habent tu, muto in tum, quod optimi seriptores etiam τω Primum opponunt, et coniungunt m ei ita Columella L. II, 8 et Celsus IlI, 6 construunt primum . . . rum, deinde. Commodius quidem xIe legi videntur verba: omimo euique Praeemiae daretram statimque: iram hos ipsos inae itia formas. Verum H mii displIcet h. l. illud a sim pro Perseverameter
diei, omissumque eo vidie, is videat, num melius legatur praecvme ZiDetram: Llatimque in hos imm convenis, dei e itri formin. - Viravis certe lectio propius abest a ratione et ordine verborum in Codd. quem Sehwartius ita immulate aut γtimo cuique prineipum dilaetumr deinde atritim hos te os quotidie ita formas. Tandem aeeedimus Schwarato, re tanto emendare eupienti
Cap. XC, Met 6. Lege metum: in nos, etsi m nores, ut bonos tamen . Pro--Mere Neli l. Sie eerte Ionius ra minus. quod habet vulgata ex Codieum consensu, emendes, quam si cum Lipsici augeas minus uolos, aut eum Amizenio sensum verborum detor paeamus in alienum.
Breuis esse siti dui ob otii penuriam in exmnenssis his Deis; si
autem sunt, quos ossendat mea lenocinio m parcitas, i forte mihi irascentur. Neque tamen sic mihi iratos manes ρuto Miri, cuius doctrinam et Pirtutem Mimmam semper suspexi et stim iam, ut quis' que maxime. Is Mero nune immortalis mortalia haec super it. Nos etiamnum eum iis conflictam tir, minime in otio visentes.