C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et Panegyricus cum notis variorum volumen prius posterius

발행: 1828년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

in eo iudicabant, si uxor Et soror tua, quam si Augustae dicerentur. Sed quaecunque illis ratio tantam 'modestiam suasit, hoc magis dignae sunt, quae in animis nostris et sint et habeantur Augustae, quia non vocantur. Quid enim laudabilius seminis , quam 8 si verum honorem non in splendore titulorum, sed in iudiciis hominum reponant, magnisque nominibus pares se faciant, etiam dum recusant 2 LXXXV. Iam et in privatorum animis exoleverat priscum mortalium bonum, amicitia, cuius in locum migraverant assentationes, blanditiae. et peior odio amoris simulatio. Etenim in principum domo no- amen tantum amicitiae, inane scilicet irrisumque, manebat: nam quae poterat esse inter eos amicitia, quorum

sibi alii domini. alii servi videbantur Tu hanc pulsam

et errantem reduxisti: habes amicos, quia amicus ipse es. Neque enim, ut alia subiectis, ita amor imperatur; a neque est ullus affectus tam erectus, et liber, et dinminationis impatiens, nec qui magis vices exigat. ΡΟ- qtest fortasse princeps inique, potest tamen odio Esso

nonnullis, etiamsi ipse non oderit; amari, nisi ipso umet, non potest. Diligis ergo , quum diligaris, et in aeo, quod utrinque honestissimum est, tota gloria tua est; qui superior factus, descendis in omnia familia-5. Vtrinque. Hinc amarilibi s le , hine tibi, qui amaris. Sic rescripsimus pro utrique , bonis apini Seliwarrisimauctoribus. G. - Finitim uestis o M. Xiphil. e Dion. lib. VlII, pag. 772, C. Και γαρ θηρας καὶ συμποσων , τι καὶ βουλευμτων,

Similia Eutrop. Vlu, 4. G.

XXV. l. Iam etiam M. Duae particulae ab negligente librario iteratae r quod non idisse viros doetos

mireris. Scribe: iam et in Priμα--, ele. Hoc et respicit sententiam a Plinio non expressam: uIn principum animis exolevisse non mirum; etenim in principum domo, nomen tantum ,

- Manebar. In aliis libris seripiis

et editis legebatur remane et . quod , ierigius recepit. E. 3. Viatis. Suspicor u alitia. S.

382쪽

C. PI IMI SEC 'NDIritatis ossicia, et in amicum ex imperatore submitteris: immo tunc maxime Imperator, quum amicum ex im-s peratore agis. Etenim quum plurimis amicitiis sol tu napi incipum indigeat, Ρraecipuum est principis opus,

7 umicos Parare. Placeat tibi Semper haec secta , et quum alias virtutes tuas, tum hanc constantissime tenera; nec unquam Persuadeatur, humile esse principi, nisi odisse; iucundissimum ost in rebus immanis Amari, Sed non minus amare: quorum utroque ita

seueris , ut, quum ipse ni dentissime diligas, adhuc a tamen ardentitis diligaris. Primum , quin facilius est,

L num umare, quam militos: deinde, quia tibi amicos tuos obligandi adest facultas tanta, ut nemo possit te, nisi ingratus, non magis amare. LXXXVI. Operae pretium est referre, quod tormentum tibi iniunxeris. ne quid amico negares: dimisisti optimum virum, tibi carissimum, invitus et tristis, et quasi retinere non posses : quantum a mureS eum, desiderio expertus es; distractus separatusque, dum

a Cedis et vinceris. Ita, quod sando inauditum, quum princeps et principis amicus diversa velletis, id potius factum est, quod amiciis volebat. O rem memoriae literisque mundandami Praesectum praetorii non cx ingerentibus, sed ex subtrahentibus legere; cum-

7. Hiamite. .. DuιMe. Otium non Oderimus sere nisi unde malum metutinnius metus autem humilem animum

mieitiam principem dei cere,

quid tibi humile esse . praeter ianum odium. Sed potest etiam hic esset noli credere iis, qui lihi dicunt, arribelliam et familiaritales esse humiles et parum decoras Principii Odi uni esse generosum et regium. Id saltem melius est. E. LXXXVI. . Tibi carissiam . Al.

383쪽

ilem Itie otio , quod pertinaciter amet, reddere : iuuitique sis ipse distentus imperii curis, non quietis gloriam cuiquam invidere. Intelligimus, Caesar, quantum tibi pro laboriosa ista statione et exercita debeamus , quum otium a te, tanquam res Optima, et petatur , et detur. Quam ego audio confusionem tuam fuisse, stium digredientem prosequererisi prosequutus enim nec temperasti tibi, quominus exeunti in litorunmplexus Osculum series. Stetit Caesar in illa amicitiae specula, precatusque maria, celeremque si tamen ipse voluisset recursum, nec sustinuit recedentem non etiam atque etiam votis, lacrymis, sequi. Nam de liberalitate taceo: quibus enim muneribus

aequari haec cum principis, haec patientia potest, clua meruisti, ut ille sibi nimium sortis, ac prope

gerenti s excidisse se, per occasionem se ilientis particulae re L Id iam vidit

I id. , 5. G. - G iam. Al. Aloria, qtiod vel solae aures commendant; vid. ad Epi l. I, 30, 32. Caeterum s stra lenia it viri doeli lectionem vulgatam: maius liuid latra est, quiete gloriosa alicui non in idere, quam simpliciter quiete. S. Non viaelis

vellei in libris esse gratiam , quam ait esse aptiorem Horia. Ego autem legerim eo iam; id arbitror esse et rei et seritentiae exadversum respondenti: iam sis Use diu Itis i ιι ii cisis, id est , careas quiete , aptius. E.

La riosa. .. exercita. Bene Heu mannus eOmIκ,tiit cum Cic. pro Milon.

II, Quid uo/is lab ,riosius, quia magis exercitum diei aut si vi must G.

os Iram. Miras fila loeus turbas dedit. quod viri docli se pro substan-livo haberent. In mo particὶpit ni est. ad quod subaudi etim. Valet enim in Latinam linguam, quod de Graeca pulchre monti it Porscinus ad Eiari pid. Ned. 73l. u Graeci scilicet, inquit,

quum Aerba duo, diversos castis reis gentia, ad idem nomen aeque resertantur, ne nomen aut pronoanen minus suaviter repetatur, in utro in regimine semel ponunt, allem omisso. S. 4. Preciatuque maria. Vid. I. A. Erilestium ad h. I. S. - Preeinrasque

maria. Ille desidero epillieton, ut placata , tramiuilla ; nam mviris Precari ximpliciter, sensum desinitum non habet ; itaque non displicet coii-

384쪽

C. PI, MI SECUN Di durus vi deretur 7 Nec dubito, quin agitaverit secum. an gubernacula retorqueret: et secisset, nisi quod

paene ipso contubernio principis selicius iucundius-4 que est, desiderare principem desiderantem. Et ille quidem, ut maximo fructu suscepti, ita maiore depositi ossicii gloria fruitur: tu autem facilitate ista con-

Sequurus es, ne quem retinere videaris invitum.

LXXXVII. Civile hoc erat, et parenti publico comvenientissimum, nihil cogere, semperque meminisse, nullam tantum potestatem cuiquam dari posse, ut non, sit gratior potestate Iibertas. Dignus es, Caesar, qui ossicia mandes deponere optantibus; qui petentibus vacationem invitus quidem, sed tamen tribuas; qui

ab amicis orantibus requiem non te relinqui putes; qui seinper invenias, et quos ex otio re OCeS et quos, otio reddas. Vos quoque, quos parens noster samiliariter inspicere dignatur, lavete sancte iudici uin eius, quod de vobis habet: hic vester Iabor est. Princeps

s. Desiderare. Vide, an non ordi. nai ius fluat oratio sic, mM, desideraret minae em desiderantem. I. - Non tamen opus est quicquam mutare, si modo eum Schwarato ita explices: nisi, hoe est. verum ideo tioniscit, quod, quia, Paene imo, et . E. - Desiderasuem. Uoe verbum ehrinis libris revocavit Schwartius, qui etiam sequentia restituit, sie tameniat auspicetur legendum, in numinuts racemi, ita miore demasiti osseti gloria fiam . Uflandit nemiae x irum rimila 'cru friarur licet non ignoret Incertum Auctorem Paneg. VIII, 7 , S dixisse: ii Quum duplici fructu fruebantur matres et virgines , quum pulcherrimi imperatoris formam viderent, et lieentiam non timerent a.

Nisi quod, itios iusqtie eae, desiderare Prinemem desiderarium. Sie Ioeum dedit Schwaratus, restitulo eri . desiderantem. Atque hane lectionem lentant et explicant varie. Gesnerus coniicit desideraret. nisi , quod est, derideraret e quae est sane mollis correetio. ci arbitror , vitium Ioci ortum esse ex est, quod irrepsit pro esset: ad id iiivandum tuis sertum a quod: nisi paene ipso eo -ltibernio prineipis felicius iueunditis. que esset, desiderare pianeipem desiderantem a. Schwarati interpretatio durior est, nee apla sunt loca allata defendendi caussa, praeter unum sorintasse locum o idii e. IIer. XVIII, mr a Ascensurus eram, nisi eluod , quum vinolla navis solveret, in Ueculis omnis Abydos erat s. E.

385쪽

enim, quum in uno probavit amare se scire, vacui culpa, si alios minus amat. Ipsum quidem quis me- 4diocriter diligat, quum leges amandi non det, sed

accipiat8 hic praesens, ille mavult absens amari: utex que amatur, ut mavult; nemo in taedium praesentia nemo in oblivionem absentia venit. Tenet quisque locum, ciuem semel meruit; saciliusque est, ut oculis eius vultus absentis, quam ut animo caritas excidat. 5

LXXXVIII. Plerique principes, quum essent Civium

domini. Ithei torum erant servi: horum consiliis, horum nutu regebantur: per hos audiebant, per hos loquebantur: per hos praeturae etiam, et sacerdotia

et consulatus, immo et ab his petebantur. Tu libertis tuis summum quidem honorem, sed tanquam libertis habes, abundeque sincere his credis, si probi et frugi a existimentur: scis enim, praecipuum esse indicium non magni principis magnos libertos. Ac primum neminem in usu habes, nisi aut tibi, aut patri tuo. aut optimo cuique dilectum; statimque hos ipsos quotidie a

lis. Docet Plinius. quid saeial Traianus legibus amandi obsequium prae

xius e Codd. duo ius recepit υenit: quod et sequentibus aptius. E. 5. Semel meruit, hoc est, Conse quutus est, non exclusa licet dignitate. Credo, ad hune intellectum vecti, consuetum sane Pliuio , non aliendisse, qui se re substituerunt. Semel ex M,S. reponit Schwartius. G. LXXXVIII. 4. Lia reorum acrin.

Vt Claudius Narcissi, Pallantis, de cuius opibus, ne longe abeamus, id. . VII, 29 , et VlII, 6. G. - Cons. Sue ou. Claud. XXIX, et Galb. Xlv,

mum , si molemtis te , qui habes; ut Paullo post, honor Oninis illis praeis flatur. Et tamen duriusculum est summum : itaque sere est, ut malim eum Lipsis avium. Sed noti addicunt libri. Vid. Ses1waratus. G. - Vulgata non sollicitanda. Summus autem

ille honor, liheriis habitus a Traiano, fuit, quod probi et frugi existima

rentur. S.

3. O imo mi e dilectum. Recie . nec sine suffragio . NS. Privemum post etiique omitii iubet Sehwaratus. Pro seritimque, quod incommodum fiane est, quum quotidie ae deinde sequantur, Lipsius legendum silvi-catiir, dilectiam a limotumque. mamma. Cui eatenus subscribo, ut certe

386쪽

38 a

C. PLINII SEC 'NDI deindeJ ita formas. ut se non tua lar Una, sod sua metiuntur: et tanto magis digni quibus honor omnis 4 praestetur a nobis, quia non est necesse. Iustisne de caussis S. P. Q. R. OPTIMI tibi cognomen adiecit 2 paratum id quidem, et in medio positiam, novum tamen.

Scias neminem ante meruisse, quod non erat excogis talidum, si quis memisset. An satius fuit, FELICEM vo-

c RE 7 quod non moribus, sed fortunae datum est: satius, ΜAcxvri 2 cui plus in idiae , quam pulchritudinis inest. Adoptavit te optimus princeps in suum,s senatus in OPTIMI nomen. Hoc tibi tum proprium . quam paternum; nec magis definite distincteque designat, qui TRAIANVM , quam qui OPTIMUM appellat: ut olim frugalitate Pisones, sapientia LaeIii, pietate Metelli

monstrabuntur. Quae simul omnia uno isto Domino

continentur: nec videri potest optimus, nisi qui est omnibus soptimisJ in sua cuiusque laude praestantior. , Merito tibi ergo post caeteras appellationes haec est

addita, ut maior: minus est enim Imperutorem, et Caesarem , et Alagrastum, quam omnibus Imperatori, bus, et Caesaribus, et Augusti S esse meliorem. Ideo-

qite ille pavens hominum deorumque OPTIMI Prius,

Matin is corruptum ex nomine ad illuc tim adiuncto arbitrer: suilite multinritie t G. l. Iustime de ea taxis. Vuleatur : ilLVI ,2. G. - opetiui. id cognori et m. xime Traianum oblectavit. Idein ad saecula inter ae laniationes principitin manarit: sis felicior Augusto .

νιinus . liteludet idiim miravi ut nimis luxurians, et sol le impiadenter tantum hic relatum ex praecedentibus. G. - Ο misit adeo Gierisius. Mihi salis conirn diatriatiliae vere Plinianum videtur. Musus: Don potest optimus videia, nisi qui vincit omnes, qui in sua quisque laude maxime excellulit. Cap. LX mi , t , ii optimus ipse nciri timuisti eligere naetioreni a. t p. XCII. 4. v nielior em Optimo genuit s. Supra cap. LXll. 8, a nullamque in eo gloriam ponit, quotl sit ovi litius maior, nisi maximi fuerint, quibus maior est a. S.

387쪽

deinde MAXIMI nomine colitur: quo praeclarior laus

tua, quem non minus Constat optinium esse, quam maximum. Adsequutus es nomen, quod ad alium tram ssire non possit, niSi ut appurcat in bono princii e alienum, in malo salsum: quod licet omnes postea

usurpent, Semper tamen agnOSCetur ut tuum. Et nim, 0

ut nomine AVGusTI admonemur eius, cui primum di- cutum est, ita haec OPTIMI appellRtio nunquam memoriae hominum sine te recurret, quotiesque posteri nostri OpTIMuri aliquem vocare Cogontur, toties recordabuntur , quis meruerit vocari.

LXXXIX. Quanto nunc, dive Nerva. gaudio frueris, quum vides et esse OPTIMUM , et dici, quem tamquam optimum elegisti l quam laetum tibi , quod

comparatus filio tuo vinceri si neque enim alio magis approbatur animi tui magnitudo, quam quod Optimus ipse non timuisti eligere meliorem. Sed et tu, pater a Traiane nam tu quo lue, si non Sidera, Proximam tamen sideribus obtines sedem quantam percipis voluptatem, quum illum tribunum, illum milites ms. In ἐπινιο mineme alienum. Quia alius iam oecupavit, ut adeo non iam valeat ad distinetioneni: nixi sorte

placeat Uminum se Iulum, et dein. Ps, o I E. G. - Gierigius explieai Hienum, ad alium quasi per metaphoram modo translatum, quod in Traiano proprium nomen esset. E. 40. Avcvsra. Quod eognomen Munatii Planci sententia assumpsit, pium alii Romulum vocandum censerent.

LXXXIX. l. Non rimitisti. Crantra quam Augustus seelase accusatur aptid Tae. Aran. I. ur a Quoniam auro gnritiam saevitiati pie Tiberii inim- spe erit, comparatione deterrima sibi gloriam sic risse n. G. 2. Si nou Mdera. Nimirum .dι I eorum sedes. In his φ-uordecim non licet sedere nisi consecratis Λugustis. ons. Xl. 2. Mil. si I ucarium

audimus. IX, 6 : η Quod initet terras inter, lunaeque meaitis . semidei trianes habitant . . I.audaxit Lipsius: Cellarius aut m Manil. I, 76l et 800.

Caetera m non passus est Traianus patrem suum semper exsu are caelo ipso. Iri,tat enim nuntimipsexto in iis Con latri P sus , in εpio misHER A ET TRAiA vs PAT. advorsis utilii. Lus p ponunitin. vid. Spanti. dis s. X l. p. 328. G. - Tribu tum . . . mi

388쪽

tuum, tantum imporatorem, tantum principem cernis Icumque eo, qui adoptavit, amicissime Contendis, pula chrius suisse genuisse talem, an clegisset Macte uterque ingenti in rempublicam merito, cui hoc tantum boni contulistisi Licet alteri vestrum filii virtus triumphalia, caelum altori dedorit, non minor tum n , stra laus, quod ista per filium, quam si ipsi meruissetis. XC. Scio , P. C., quum Caeteros Civ CS, tum Praecipue consules, oportere si e ustici, ut se publice inna gis , quam privati in obligatos putent. Vt enim malos Principes rectius pulchriusque est ex communibus

iniuriis odisse, quam Propriis; ita boni speciosius

amantur Ob ea, quae generi hum uno, quam quae ho- , minibus praestant. Quin tumen in Consuetudinem venit, ut consules, publicu gratiarum actione perlata ,

G. - Immo Schwartius allemini Dr-dinem aptiorem consilio oratoris do. cel. TraianiIs pater silium miratur et fluvim , et e gregario adeo milite ad iiii peratoria in dignitatem evecti m. E. - Au et gisse s IIaec ei iislmiolio laborare videtur. Nam debebat ita connecti oratio, a Pulcimiis suisse genuisse talem, eluam elegisse v, velita, a pulchriusne ira erit, genuisse tali m. an elegisse' ii G. ---An elegisse. Prius daturiis erat Ernestius. Ila ,

inquit, non dubitavi eum Gieri gloimnere pro vulg. an elegisse , quae ictust miclio Corrupta est: Gesneriasia in monuerat debere ita contieeli oratione nit Pi lchrius suisse genuiue idem, ut ιaut elegisse; vel iis, mi clis iusti 'ferit, ge/vuicae Latim, ara eti-si c. IIaec i,osterior constructio mihi et Iam aptior videtur verbo utemi re, piod sequentem comparationem aliquam pi,stulare , idetur . . , eris,ltiium hoc. Vilium Gl, uou in an, sed 1n

fuisset Dixi quid exeid Isse dicamus. S. 3. Triam uitia. De illa Parthiea

lauro loquitur, quam declaratum ivimus ad XIV, 4. Sed sine clubici et atri triumphralem Mattiam patri posuit, et positam instauravi tr ornanaeniaque illi triumphalia conservavit. De earlυ mae clato vid. supra cap. M. G. XC. 3. In emutiet inem venis . Lum taetradinem υertia NM. impiussique plures apud Scliviai κ. Haeret ipse:

dubito ego quoque. nisi quod ad Pertit Propemlit animus, quia hoe paullo abstrusius. quod proinde librariis minus placuit. G. - Perlata. Vid. I. A. m. ad h. l. S. - Griniariam Gione Perideri. Semper eredidi hie te .gendit ira esse peracta , quod Seli a P. α ius sibi aliquando in mentern venisse dicit. Poltitia mala ab eo des nil dur

389쪽

suo imoque nomine, quantum debeant principi. pi O

steautur : concedite, me non Pro me magis munere

isto, quam Pro collega meo, Cornuto Tertullo, C. V., sungi. Cur enim non pro illo quoque gratias agam, 'pro quo non minus debeo 2 praesertim quum indul

gentissimus imperator in concordia nostra ea praestiterit ambobus, quae si tantum in alterum contulisset, ambos tamen aequaliter obligasset. Vtriunque nostrum βille optimi cuiusque spoliator et carnisex stragibus amicorum, et in proximum iacto sulmine asilaverat: iisdem enim amicis gloriabamur, eosdem amissos lugebamus e ac sicut nune spes gaudiumque, ita nunc Communis nobis dolor et metus erat. Habuerat tunc ' honorem periculis nostris divus Nerva, ut nos, etSi minus notos, ut bonos tamen, promovere vellet: quia mutati saeculi signum et hoc esset, quod florerent quorum praecipuum votum ante fuerat, ut memoriae principis elaberentur. XCI. Nondum biennium compleramus in ossicio

- C. Hoc est, clariimo υiro, ne putes illas sigias mustuιrrem inrumsignificare. Nam Terii illiam antea non suisse consulem, Scit Wartius monuit.

5. Amio vinn, Heloidii , Mici, M. necimis, murici , maritima quos in epistolis ipse non triau , caram arit pulsos a Domitiano. L. Flamine VIIa erat. Compara D. III, 4 , 3 : T, o revi me Maecis fulminatis eruisti am sitis. G. 6. Minus notos. Notos non habent, quos Schwaraitis adhibuit, Iibri antiqui. Postulat autem, quod Lipsius monuit, vel e vel simile nomen sententia. Schwarzius seroat lectἱonem vulgatam et interprelatur: etsi minus P m erit, morte Praeventus, tiamen

yro Mere ad praefecturam aerarii.Syllepseos talis exempla Pliniana profert. G. I id. I. A. Emesiliis ad h. l. S. - m nos, etsi minus Dum, in bonos tamen Prom Mere υeuel. Nolose coniectura Lipsit addidit Gesne s. Male et conlorie vulgatum Naa mι - , in botios l. , cie. defendunt Arninenius et Schwargitis, alter ad boticis, alter ad Promo ere reserens Nam minus bonos non habet, quo vel quibus minus boni sint: nec magis minus Prom Mere. Si exset , etsi mimis bonos, at nos

tamen; bene haberet: nisi quodambiguitas esset in bonos. E. XCI. i. In osseis lMoriosissimo. Praefectura aerarii. Vid V, 45, 5. quae tota epistola de hae neeessitudine

agit. Add. X, 20, 3. G.

390쪽

C. PLINII SECvΝDIluboriosissimo et maximo, quum tu nobis, optimo Principum, sortissime Imperatorum, consulatum obtulisti, usad summum honorem gloria Celeritatis acce- a deret. Tantum inter te et illos principes interest, qui beneficiis suis commendationem ex dissicultate captabant, gratioresque accipientibus honores arbitraban

tur , si prius illos desperatio, et taedium, et similis

repulsae mora, in notam quamdam pudoremque vera tissent. Obstat verecundia, quominus percenSeamus, quo utrumque nostrum teStimonio ornaris: ut amore recti, amore reipublicae, priscis illis consulibus ae- quaveris. Merito necne, neutram in partem decernere audeamus; quia nec sas est, assi mationi tuae derogare, et onerOSum Consitori, vera esse, quae de nobis,

s praeSe Ptim tum magnifiea, dixisti. Tu tamen dignus es, qui eos consules facias, de quibus possis ista praedicare. Tribuas veniam, quod inter haec beneficia tua

gratissimum est nobis, quod nos rursus collegas esse voluisti. Ita curitas mutua, ita Congruens tenor vitae, ita una eademque ratio propositi postulabat: uuius ea vis, Ut morum similitudo Concordiae nostrae gIO- viam minuat, ae Perinde Sit mirum, si alter nostrum - u Collega, ac Si u Seipso dissentiat. Non ergo temporarium et subitum est, quod uterque collegae consu

l utu , tum quam iterum suo gaudet; nisi quod tamen,

2. Si prius illos. Intelligo honores.

nonores nomen suum sere amittunt, in notrim ei contumeliam mutantur, si disserantui' per repulsa, etc. G. 4. Onerosiam. Pudorem nostrum

istierat. Sic LXX III, 6 , Onerom erit

mo leuiae, etc. G. - eria me, paue

cie νιobis, Praesertim tram n quislara, dixivi. Tentor legere maguisse: Iuod esset Ialinitis. E. s. Gliniam mortiis. Mirum enim non est, si homines simillimis moribuael consiliis inter se concordant. E. 7. Te oraritim et a Mittim. Non easu quodam et fortuito factum est, rater ille it crum collegae essemus, sed scit. tuo, Tnaiane, consilio, et praevia delitieratione ita institutum. In sequet in libit documenia sunt aetatisPlinianae, quae ingenii laudem habet, at, ex rebus ulcuntiue miris aut repugnantibusaeumina et argutias capiare. Γ.

SEARCH

MENU NAVIGATION