Dissertatio philologicomedica de Aesculapio inventore medicinae, quam in illustri Argentoratensium Universitate sub moderamine ... Dn. Joh. Alberti Sebizii, ... solenni proponit examini M. Johannes Laurentius Engelhardt, Argentinensis. ..

발행: 1669년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

GRATIOSO

LIBERALIS LEGATI

DIRIBITORUM COLLEGIO,

Nobilitate generis, e agnificentia ST unerum,

Consiliorum Gravitate, Mignationis Excellentia Remerentia Dignitatis, rerum gerendarum

scientia, re praesaris in Patriam meritis longe Eminentibus,

Patronis, Mecoenatib et Euergetis atque Prom toribus, pio obsequio aeternum colendis,

.Esculapianas hasce chartas gratiose suscipiendas

TANTORUM NOMINUM

sabinisi in s devatissimis Cliens

Argentinensis.

2쪽

Ornatissmo T no. Respondenti,

Γ Rgo Cathedrae nobili Esculapium L Ipsum novo sistis Sagax conamine , Non ut quibus vel fabulari gloria est, Nomen nec ut vix cognitum qui jactitanti De Conditore candido Artis inclytae, Antiquitas quicquid reliquit provida, Nepotibus senis, sacra caligine Mersium, modis enuclueas doctis satis. Et sedulam sic hactenus satis probas

Indui triam, quam mox, ut umbra corpora,

Sequitur honor laudis, decusque gloriae. Sed artibus si porro dotes imbues Medicis Tuas, ut hactenus, nae dixerim Uel nunc canoras Lauream Tibi nectere Musas, brevi quam porrigant Apollini, Qui laetus illa mox premat comam Tuam. Sed ut integris illam queas quoque viribus Ambire S obtinere, votis eXpeto.

regium

3쪽

radice me placeat, quι missuit utile dulci Virums Disputator immo praestitit. Nempe sibi cura est, describere Paonis artem me Philosophia vera a sevo Scripto exulat. Denis subjungit perdocta problemata nostra Artis, satis voluptuoso gutturcaergo, quod superes, de carptis grator AMICO.Laudes, quas meruit, lubens beis proferri crescat fama, AEt M. numeret quo plurima lustra, Summumque, quem desiderat,mox volo, Gradum.

Hisee, Ataeo suo conjunctissimo, Eximium hoe opus de AESCULAPIO , edenti, voluit, debuit gratulari

Med. Doctor. Quis PMeeps artis Medieae CHARISSIME FRATER,.

In summa Cathedra disseris atque doces. Hac ut Numinibus cedant votisque secundis, Corde TIBI toto prospera cuncta precor. Fraterui amoris ergo pauca basapposuit

Iohannes Georgius Engestarbre

Argent. Cest. Phil.

4쪽

FRAEFATIO.

pud, vetus erat proverbium G corum, quo

significare voleban non fidendum esse hominibus, imprimis ignotis & adulatoribus, quibus mel in ore, fel in corde , verba lactis, fraus in factis, sed tanquam a Lupo sibi ab iis cavendum.

Sicut & D. Paulus a. ad Corinthi H. moner, esse peris

eati, non solum 1 caeteris rebus , sed & ὰ falsis m.

tribus. Quod cum satis perspectum esset Seneca, in a sola ad Lucilium Io3. exclamavit: ab homine bomiani quotidianum periculum Adve in hoo te expedi, hoc

intentu ociau intuere. Nullum enim malum freque riu nustum pertinacius, nullum blandiuin se. Sicut autem nihil adeo noxium, quoci nota aliquando e iam prosit; veluti serpens, quem videtur natura genuisse occidendis hominibus, is tamen nonnum quam hominibus pharmacum est : ita etiam non semper, neque omnis homo violat, opprimit, ne cat, sed interdum; etiam juvat, sanat, . salutemque tuetur. quoc proverbium quia non erad perpetuae Veritatis, contrarium quoque natum est , quo dicitur Ἀνθ ρι- - νς, homo homini Deus. Quoi

indicabatur , Deo summo aequales habendos esse eos, qui opitulati sunt' praeter spem & expectationem. Sed de quo quaesumus proverbium hoc mana dici potest, quam de Medico, aegros, Veluti pra lanm

5쪽

Iens quoddam numen , ad pristinum statum redacente 3 Nam si de illo , qui mediocri beneficio juvat , hoc dici potest, Quid de eo dices ' qui arte sua, singularique cura atque industria vitam jamjam .

fugientem retinet, ac reitituit, quod Medicus facit. Quid aliud ' quam ἀνθρώ-ον ἀδρω---μονιον, Haec considerantes Ethnici, & inter eos Poetae maxime, non hominibus, sed Diis inventionem artis Medicae adscripserunt: Quae, si sano ac Christiano sensu accipiantur, declarabunt, nullum alium dici 'posse Medicinae authorem, qua DEUM Trin unum, a quo omnia bona quotidie in nos redundant. Tan ea quippe est , quo cum Erasmo paucis multa complecta inue, ut, si permultas res foti commendat antiis

quιιas , hanc artem primam omnιom repererit necessat F.

Si sesentiam authores istastrant, hujus inventio siemper Diu attributa sit. Si quid auctoriiatis addiι honos, non alia tam passim ac tamdiu Divanos honores meruerit. Nam si magna fiun3, qua summis viris probantur, hae fiammos Reges , hac primates non solum delectavit, verum eιιam ι stravit. Si di milia qua sunt, ea δεηιs pulchra : nihil hac vero ν, qua tot visciplinis, tantarum rerum pervestigatione , Uui constat. Si dignitate rem assimamus, quid excelgentius , quam ad DEI benignitatem proxime accedere ρ Si facultate is quid p

tentius, a σι efficacius, quam ιorum hominem certo exiis

rio periturum, usi posse restituere ' Si necessitate, quid

necessarium, atque id , Me quo nec vivere nec nais i licet ρ Si virtute, quid honestius, quam servare gonus hamanum Si utilitate, nastin usus nes major est, neque Diras fatet. Si compendio , hac inprimu fugifera

6쪽

fra eB. Inventorem itaque constituere , A cal pium Apollinis filium, quem Benev. Lectori praesente disputatione ob oculos ponere animus est; cum aequς pulchrum sit scire, unde originem traxerit disciplina, quam Medici tractant, ac scire, qua stimus &nos Origine nati. Quo enim feliciora nunc sunt. nostra secuta , in quae nos incidimus , eo suavius erit, speculari praeteriti temporis caliginem. Et si Virorum Illustrium ipsa propemodum crepundia &infantiam , nescimus qua voluptate, cognoscere satagimus; quanto magis ipsius artis nostrae, quam suscipimus & admiramur, delectabunt incunabula Philologica autem haec potius est materia quam Medica, adeoque non in Medicorum solum, sed&eorum gratiam , quibus antiquitas curae est, eam publicae luci exponere, atque id, quod vage hactenus ab aliis de A Esculapio traditum, in unum quasi placuit colligere, ex probatissimis & antiquissimis Authoribus, qui Muiae a multorum fugiunt; quorum

nomina, vel in materia , vel in margine, ne quem sua lauda videamur intervertisse, notavi mas. Nec

tamen speramus, id laboris a Vir s doctis improbatum iri, quantumvis etiam quis Momus vel Zoilus ogganniat, immorari nos tricis philologicis, cum jactura seriorum : Non enim obstat spatiari per a. moenissimos Philologorum campos , sed diutius in iis haerere. Curioso hola nologo non issicit necessarias easque vulgares ac patrias hortis suis insevisse herbas. sed peregrinas quoque & exoticas stirpes hahere, visum, ac oculos delectat. Sic nos quoque in

7쪽

PRAEFATIO

sos non quosvis, sed eos, quos usui nobis esse posse vidimus. Immorati tantum sumus illis, non im mortui ue verba illorum allegavimus , at in ea non juravimus. Secuti quippe sumus methodum

Christiani nostri Hippocratis, Venerandι

eui non displicuit aureo isti libro , Compendium seu Speculam Medicina dicto, Emblematis loco praefigere imaginem AE cu j. cum adjuncta explicatione attributorum, quatenus trahi possunt ad Medicum, ejusque officium; Cujus verba, utpote quae singula, singula in se continent pondera, non piguit nΟ.strae disputationi inserere , & quidem saepissime de verbo ad verbum. Verum pergimus ad rem ipsam in qua, si B. L. boni quid praestitum viderit, DE OOpt. Max. id acceptum referat, ac exinde ipsum larqgitorem omnis boni agnoscat: Sin mali, comm ni hominum sorti & humani intellectus imbecilli. tati adscribat, honique consulat, amice rogamus.

Valeat, di vivat, ut post vivat l

8쪽

AESCULAPIO.

Raeclarissima simul& verissima Austulapii

est sententia illa Theognid. . qua prudenter 'g'Pi' 'edocuit; E Squilla rosam non enasci, e tribulu cum, e sentibin v m, ab ancillis filios liberos. ex improbis parentibin probos Ilios, e Pracept ribis indoctu eruditos discipulos, non produisum iri. Quicquid enim in se nihil prorsiim habet nisi sordidumae ignominiosum, id nihil dignitatis vel ho nestatis proserre potest; quippe κώρα - , κακον ωον, Mali corvi, malum ovum. Salubribus contra ab herbis , ut germina salubria, &ab arboribus bonis boni fructus expectantur; ita hyirtute praeditis parentibus honesta provenit soboles, ut rectE

Fortes creantur fortibus ese bonis N in juv/ηαι, est in equia patrum Virtus e nec imbesiem feroces

Progenerant aquila columbam. Quod voratius hie de Pueris Neronis Tiberio dc Drusio, privignis Plinire. 16. Augusti exelamat, id ceres maximὶ applicari potest ad spollinem, Bocat. in Ge- artis medicae inventorem,&illius filios, artis ejusdem propaga- Mal, Deor. tores , Arabem scit . sive Arabum . qui apud AEgyptios reperiit i = A artem Diuiti su by Goral

9쪽

artem medicam, & presertim a culapiam, de quo jam nobis di L serendum, qui, quod Pater invenit, ipse amplificavit. ι-- vivi autem lite pro divinae artis dignitate, divinam prorsus h huit originem; erat enim, ut Diν. August. ivl. 3. de Civit. DEI c. I 2. eum Vocat, Pronepos Matras Destrum , quia Cybele Mater Deorum genuit Iονm; Iupiter Apollinem; Apollo AE eulapium. Quare a Porphgr. in lib. de respons de se ipso sie dilIerens. introducitur.

Quos versus ita reddidit Georg. Trapicunt. ιnterpres Euseb. I. ιι praep. Evang. Natin ego e Iacra Tricca,. cui tota medendi

LArs, cui sese omnis pariser sipientia debet, aduem mateη peperiti ore.

-- -- -- nec Apossim vobis,

raui minuat tactus, opus est, sed Apolline nato. De bonis avibus, prolems accersite nostram

HierApollo ,. z. Pependit igitur spiritus Alscula j ab Aposti ne in ventore medicinae, qui& Phoebus dicebatur, unde Ars Medica mox dicitur ars apollanea, ut est apud Orid. l. 3. t . eleg. 3. .nvisola ad uxorem. Nastus Apostinea qua levee astu malum est. Quae ratio nominis ab inventore derivata; Ipse enim reste Theodontio, Diodoro Sisais, & Quintiliano. piamus herbarum vires novit, & ad cinortunitates hominum earum virtutes aptavit: &ob id non sollim repertor Medicinae habitus est, sed & Deus, cum aegrotantes plurimi ex ipsius remediis simitatem consequerentur. Hae ex causa ab Ovidio I. I . metam. de se ipso sie canens

repraesentatur.

Inventum Medicina meum est opifers per orbem Dicor. O herbarum subjecta potentia nota.

10쪽

Nox Phoebea artis nomine venit. Apud eundem Ονιd. ι. . Faster.

Vos quos Phoebea morbos qui pestitis arte, unera de vestru pauca referte Dea.

Et LI. de rem. am. Ita compellat Apollinem.

Te precor o rates, adsit tua laurea nobis. Carminia se Medica Phoebe reperror opu. Quod autem nos hid tribuimus Apollιηι sea Phoebo, id Cn.

Gelliati apud Plinium I. r. c. 3 ς. ascribit Soli. Nil autem refert, cui horum tribuatur inventio Medicinae , nomina quippe haec Aposto, Phoebus, Sol. authoribus sunt ἰσοδε ναήλ .. Hujus tamen rei rationem reddens Macrobiis de ipso Apolline loquens l. I. Saturnal. c. II. ita scribit. Ηins quod eidem attribuitur meden ι potest , quia temperatas calor Solu mortuorum omnium fuga est. Sicut de Divinus noster Hippocrates testatur , de temporum morbis sermonem instituens sect. l. Aphor. . Autumno inquiens, in uni νersum morbi fiunt acutissimi, ct perniciosi mi. Ver autem saluberramum ct minime exit tofum. Fossus r. Σ. pag. 3s . de Orig. ct Progressu Idololatri ex imitatione Macrobis. ne reddit causam; Quia a sole est plantaram generatio; qua O m ιιus apricis succrescant locis , quam umbrosis ct humidis. Etiam pro Sole solos νariant herbaram vires. Iulianus verb CaesM παραςατης cognominatus, ΛΞsculapium est ex Iove natum , ex νολποις i. e. Mentalibu/ quia ex Divina mente super terram apy ruisset, per foecundi stu vitam, & Epidauri , Pergami, Tarenti& Romae vertatus. Meibomi vi in Comment. ad fusIarand. Hippocr. c. s. p. 7. haec notat de Parente; de patre, inquiens , res est incerti ma: Nam supra istam, Arsinoen seil. quod tamen Alsum intelligit, compressam, scriptores ad unum quidem omnes te santur: At stupratorti mentionem non aliter faciunt, quam quia Apollini Deo flagitium fabalosὸ adscribant. Ipsum tamen hominem νitem ais Cnobilem fuisse, Regium puella geniis vix admittit. Et hane suam sententiam authoritatibus probare conatur: Iras, inqaiens, quod Apolline progenitus cνedebaiar Cyrillus i.UI.eonta. Iulian. Sace=dotes Apollinis id factnm patrasse conjecit, ut, ex Reiη ccii sententia, quam & Μeibomius suam Reit, culpa σηβον esset honestiis, cum -- - - multi Nomine Diseram thalamos iniere pudicos.

Ovid. l. 3. Meistam. fab. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION