De comparanda senectutis felicitate libri tres A. B. B. C.R. S.P

발행: 1793년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

pro Maximiana collectimae acquaerit , ac Summo Pontifici, praemissa eleganti praefatione , detulit . Eamdem provinciam idem SS. Pontifex per Breves Litteras Nunciis suis apud Catholicos Principes commisit , qui singuli is praesertim D. Ioseph Garampius Episcopus Montis Falisci apud Josephum II. Imperatorem Legatus, dein S.R.E. Card eruditissimus, Pontificis voluntati cumulatissime salissecerunt . Memorabo etiam itinera, quae ego ipse obivi ad Monasteria arse se, mas in enses, antiquis SS. Codicibus Iocupletissima, in quibus , me adiuvantibus doctis illis Monachis, plures Homilias, de sermones ineditos comparavi, pluresque i terpolatos Ad mancos perfeci, aliosque ut spurios reieci. Ex his quilibet sapiens Lector iudic bit, an alibi, quam Rome tam accurata, tamque splendida Maximiana editio fieri potuisset cum tanta non solum utilia, sed necessaria cuilibet absenti collectori commoda, e praesidia defitissent . Ecquis enim ibi blanditur absque longa indagine δε oblatione Codd. Florentinorum , Romanorun . Casinensium, arsensium, aluirumque celebriorum Bibliothecarum, qui: meo in cat logo descripti videntur, eamdem si provinciam

22쪽

clam suscepisset, se idem opus aeque seliciter expleturiim bisse Immerito igitur quis

dam novus auctor de ne questus St, qua

si ipsi praeclaram messem de manibus eripuerim, qui sertasse aliqua Maximiana scripta collegerat; sed nimis exigua pro dignitate, Camplitudine opp. S. Doctoiis , Ecclesiae Taurinensis Episcopi quam ips bummus Pontifex editionis auctor ornatam, completamque vehementer exoptabat . Silentio transiliam magnum auri pondus in tam splendida ditione, aliisque rebus ad eam necessariis impensum, cui nec ille, nec Mironus eius quisquam sussicere valuisset quod magnitudo, munificentia Pl VI liber lissime praestitit. Mihi opposuum uiti milias aliqnas S. Maximi omisisse , alia-Tum parentem non alis probassen cui que relin respondeo idem P. Maurinis, ala sto, Muratorio, aliisque collectoribus accidisses; neque ideo oscitantia insimulandos esse. Quis enim in tanta Librariorum copia, modicum diversitate scripta nimia in tot regionibus dispersa consequi potesii Nuper in quodammonasterio Monachorum S. Benedicti in Dioecesi Leodiensi reperti sunt integri duo Traciatus S. Maximi contra νganos, contra Judarus, quos ex Codi

23쪽

veronensi, ut accepimus, imperfectos, Sum m pontifice sic iubente, in lucem cum reliquis operibus emisimus . Si quid censor meus dignum Maximiana eloquentia habet, publici iuris faciat, eum libentissime commendabo Sextili mense anno 784 typis Propagandae Fidei absolitia fuit editio Opp. S. Maximi , cuius volumen initio sequentis me si Beatissimo Patri N. obtuli . Cum autem augustam Taurinorum urbem S. Maximus eius Episcopus tam illustrem scriptis suis reddidisset, eo tum collectionem UICTORIS AMEDEI III. Sardiniae Regis nomine PIUS VI ornari voluit, adeoque me ineunte Septembri Taurinum misit, ut una cum D. Ant ni Comite Codronchio S.Sed is apud Regem Protegato, nunc Ecclesiae Ravennatensis Adichiepiscopo meritissimo , volumina elegantissime concinnata Regi ac CAROLO EM, MANUEL Pedemonti Principi donanda deserrem . Haec feliciter egi, Romam redux

sub finem Decembris , maximas Summo Pon

tifici VICTORIS MEDEI. Regis, C ROLI EMMANUELIS Principis gratiarum

significationes quas mihi in mandatis dederant, copiose reddidi; quasque PIUS VI. gratas, acceptasque misere phiribus est

ius est . R

24쪽

Referam etiam quomodo ad . aliorui

meoriam operum editionem processerim Dum Florentiae Codices a tarentianos consulerem pro collectione S. Maximi , plures o in ilias, S Sermones S. Brunoni Signiensi Episcopo ab

gributos comperi, diligenter pervolvi i .

Cumque mihi cognita esset vetus quaedai editio sub nomine S. Brunonis Astensis , cuius auctor fuerat D. Maurus Marchesius M. nachus Casinensis, Meneliis excusa amissI., veruntamen imperfecta , multisque erratis ad-Spersa, novam, accuratioremque collectionem mihi adornandam proposui. Eam igitur S. Bru- non patrono meo auspice aggressus sum, &

cum toto anno 178s Romae , quae colligi poterant comparassem , Florentiam IV. IdusMptembris me contuli, ut quidquid S. Bru-

nonici Nuper eruditissimus .D. Io.Bapi pedericius Monachus Casinensis, suis litteris Nonis Iulii datis, me monuit de testimonio, quod ad merusionachus Benedictinus a tuariensis reddit in Historia N. νον-- lib. V pag. s. in Supplemento opp. S. Anselmi Arehies Cantuariensis ad editionem P. Gerberoni Maurini, de dignitate cardinaratus &Br Nonis, cle qua aliqua dixi in ita eiusdem Tom. I. cap.XIV. Pag. 84. asserens auctoritatem doctissimi D. o. abillonii , aliorumque Scriptorum , quae etiam relata sunt a clarisMPetr Laz ario in Praec ad edit. Comment. S. Dionis inquatuor Evangelia. Hae sunt verba Eadmeri, olim innselmi discipu-I : Bis diebus venit Rothomuum Boemondus nus de nomin sissimis ieroso Iumitana via Principibas habens in eo---- φ

25쪽

non auribulum comperissem, exscriberem Plura quidem extuli ex Bibl.ledic Laurentiana plura alia ex BibL S. Marci O. P. Qe Riccardiana Commentarium ineditum S.Brunonis in Cant. Canticorum, quo conci sa est controversia de alia commentatione diversis auctoribus adscripta, quam Marche. sin inter per genuina . Episcopi Signiensis publicavit Romam Novembri exeunter meavi; sed lethaliter infirmatus , nimium pro pter laborem Florentiae actum, pessimumque Tedditum, qua ex infirmitate non nisi medio Februario convalui obfirmatis ergo viribus, totus ad opus perficiendum me consecravi; d tandem anno 178 9. primum S. Brunonis volumen ex Typographio Ioannis Zempe protuli in hicem, biennio elapso secundum, utrumque Regiae Celsitudini CA

ROLI EMMANUELIS Pedemonii Principis

dicatum Hic non omittendas reor observationes, quas dum opera S. Maximi cuderentur, duorum praestantissimorum Episcoporum impulsu,

nempe Joannis Nanii Brixiensis,in Antonii M.

Gardinii Cremensis, super Analysim praescriptionum Tertulliani exaravi, cinitio mensis Sextilis n. 784. in vulgus emisi onier

primos artam illam adornandam suscepi,

26쪽

neque a D. Petro amburin Io Analysis auctore acerba critice lacessitus sui quod mo-

desie, de pro lucidanda Catholica veritate secum egissem is ubi cum illo convenire

potui, libenti animo testatus essem De vita Cosmae Medicis M. E. D. primi, Florentiae dum morabar an. 7 6s impressa, c non

publici iuris facta historiam nimis longam omitto. Non ignoratum filii me multistam victum politicis rationibus, quamvis Praesi dum approbatio intersuisset publieam reddere scriptionem meam noluisse aliquod tamen exemplar e praelo sublatum bit, opud

me unum superest . In fastis Mediceorum Principudii versatus eram , quod quatuor commentaria, seu elogia in magna splendidaque iussirium virorum Etruscorum collectione, curante Iosepho Allegrinio edideram, scit, cet Cosa Senioris publico decreto Patriae Patris appellato, Laurentii cognomento Ma gnifici, Leonis X. P.M., Joannis Patris Cosmaei Etruriae M.Ducis, militari virtute celeberrimi. His addidi elogia Colluci Salutati Reipublicae Florentinae a secretis, Ioan ni Salviati S. R Cardinalis, qui virici pienti mi bonas artes, disciplinas summo favore dc patrocinio promoverunt . Tandem

hic te Lector monitum faciam de Opuscolo, Mod

27쪽

quod De eo a da senectutis felicitare elaboravi, otii sugemii causas quod ubi e hibeo ut si singulari Dei munere ad provectam senectam, mente, viri biasque corporis valentibus, perveneris, hi utaris, qui mea

experientia tibi peruulia futura polliceor

28쪽

DE COMPARANDA SENECTUTIs FELICITATE

DE VITA SPIRITUAM A ma I. Maximum Dei mumis est malen Metur CVm ego LXXIX. annum aetatis meae feliciis

ter agam, S hoc singulare , maximumque Dei munus haberi fatear visus sum ingrati animi notam effugere haud posse , nisi quanti illud faciam, ostendam , atque a summo Datin re hujusmodi gratiam diuturniori tempore mihi promerear Gaud*ant senes me de comparanda senectutis elicisat scribere, commendare aetatem , quam sacri , t prophani scriptore i

ventuti praeferunt, ac laboriosae vita iucundum fructum appellant. Primo igitur statuendum est cum sapientissimo Rege Eccli t. q. quod cum vita , mors a Deo sint, non casu vita protrahitur, mors arcetur; sed a sola Dei beneficentia hoc praestantissimum bonum acceptum referre debemus . Quare vero pauci admodum felices , di tu

29쪽

turnosque impleant dies, quamvis aeternae sapieti. tiae consilia investigare impares simus in par

hola tamen satis nota infructuosae ficulneae apud Lucam c. II. I. plane erudii r vacuos homines hene factis, dignisque fructibus carentes, provectam senectam sibi demereri, Cara Hieronymo Ep. 8 ad Paulum Concordiensem audimus Humanae vitae brevitatem damnationem esse Letinim . Fateor equidem ex divino oraculo e via vis eripi quosdam in primo iuventutis flore sed ut dictum est sap. cap. 3. 33. , rapti sunt, quia

in virtutibus expleverunt tempora multa, cita cita Deo erat eorum anima, vel hoc ex mundo in alium translati, ne huius malitia eorum interulectum immutaret Deus, qui ab alto conspiciequo innocentes animae nugarum sucularium allucinatione abripiantur quot etiam S si melimra cognoscant, deteriora sequuntur eos citius ab humano habitaculo eripit, is coelestem civitatem perducit'. Ceterum malis, pravisque hominibus non abnuo concessos aliquando longissimos dies, ut historiae omnes testantur idque a Deo permitti, docent S. Patres, vel ut inexcusabiles sint, si damnentur, vel ut OnieXerceantur, aut tandem , ut Dei patientiam admirentur iusti, cimitentur. Senes ergo, qui diuturno tempore superstites sunt, incolumes, plurimum largitor optimo se debere fatea tu , adeoque quidquid in ipsis inest virium ii Dei gloriam , suique prosectum impendant. Hoc

persecte intelligens S. David, cum senuisset, fassus est , in uberi Dei misericordia senectutem

suam

30쪽

GNEcTuris Icario et D. r. et suam procedere, id est multis ac praeclaris donis abundare Ast cum idem S. Propheta deprecabatur, ne eum Deus in senecta, senio derelinqueret, optabat lumen , c vires , quibus sanctum nomen ejus, S gloriam in omnem venturam generationem annuntiaret propaga

ret 1 Videbuntur sertasse senibus aliquibus non aequa, sed valde onerosa mea haec cons, ita, cum eis tranquilis, commodaeque vitae va

care non proponam, sed operosos semper i dustriosque esse suadeam , atque adhorter Vereor etiam ne otio dediti de his sint quos redarguit Spiritus Sanctus Eccli et s. s. dicens : in iuventute tua non parasti, quomodo in foretura tua invenies Hi enim cum in iuventute uin activae, ac laboriosae vitae non habuerint, neque cum ad canitiem pervenerint, quos ante coluerant mores, immutabunt vitam

siquidem , docente Rege sapientissimq

quam tenuerit homo in adolescentia sua, etiam eum senuerit, non recedet ab ea; habitus quippe boni, sicut longa exercitatione familiares fiunt, oppositisque insultibus facile obsistunt ita habitus mali, inveterata prave agendi consuetudine, in naturam convertuntur . Haec protoparen-

tis crimine insecta, eum a iustitiae, rectique pro a pin

i Super illa vexba Ps. o. v. Is Et usque in senectam , Orenti is, Grinnquas πιε, hae habet . Brinio Astensis, sin/per mutam, a sint x, uiri ultimam senectuum, divi ra terminum intelligimus t ais est ieitur , ae si dicat ego πι-dem omni tempore pronuntiabo mirabiIta tua , . omni temode is adherius era, sui audire nolunt mirabilia sua..

SEARCH

MENU NAVIGATION