Justificatio Paulina sine operibus ex mente Ecclesiae Anglicanae, omniumque reliquarum quae reformatae audiunt, asserta & illustrata. ... Accessit Dissertatiuncula de sensu Pauli, Rom. 7. à Comm. 14. Authore Tho. Tullio .. Dissertatiuncula de sentent

발행: 1674년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

UANDO au ID Meo cons- dentiae processerit Author Harmoniae, ut sententi amquae Paulum altruit de se loqui Nom. 7 a coram. non

modo sibi minus placere ae quius ferendum lio esset)verum etiam gravibus incommodis parum 4 Dc est quin Sc absurditatibus, missa. ii sique plane palpabilibus laborare pronuntiaverit, visum est cum breviustulo tantae liciti exa 'mine opus hoc nostrum in praesentia claudere; idque praecipue, quod ad Fidelium solamen per .

mala ni referre censeam. Primum autem, utinam serio secum ante perpendisset ii tamen , quod puto , novit in quotia quanta nomina gravis hujus invidiae processa praeceps decidat. .aid enim si unum forte aut alterum Theologum motericum quanquam c et exivitumθ

3쪽

eximium nonnullos etiam ex Veteribus, sibi susefragantes habeat An ergo tot reliquos doctrina, judicio, pietate pares saltemo ea statim cranii teneritudine assectos sequetur, ut absurditatibus plane palpabilibus laborent, Bona verba quaeso,

quique induit risum, ne glorietur ut is qui exuit. Inter harum scilicet absurditatum patronos post excitatam a Pelagio curam 'γχίνοιαν

omnes I reperiri Patres, totissimili Latinos cadiuncto etiam Hilario ante Pelagiumo valde suspicor. Ipse quidem Pelagius haud optimae in Ecclesia Dei memoriae ab illis sibi admodum ca-

D Grai, vi ab*rdis, quippe qui referente Augustino, Ch ' ' Dis seripsit, omnes Ecclesiasicos Viro a serere, Pilulum hae inieceratoris, 'sub lege adhuc positi, persona dixisse. Hoc autem ordieus tueri Istius Gratia contemptoris maxim interfuit, quo magnae suae liberi arbitrii DIANAE melius prospiceret. Is enim quod passim ex Augustino liquet)asseruit, ad persecte implenda Dei praecepta suta ficere Voluntatem humanam adjutam solummodo lege , proin valdh commodum ei futurum vidit, ut hoc cum huiusmodi ictis isto capite circumfusis, mod volo non ago, sed quod nolo, o . a viro sanctissimo ad alium aliquem trajiceret. Ualde, aio, commodum, non simpliciter merasar um 3 cum etiamsi de homine irregenito intelligatur Paulus, Haeresi PeIagianae id quoque prorsus adversetur Nam utrobique claris convellitur instantiis, voluntatem ad bonum perficiendum non semIpers sicere : sive enim dicat Paulus re-

genitus,

4쪽

genitus, sive alius, God volo bonum nou ago, palam est corruere Pelagii sententiam. Interim vero haud ita tardum hebetemque fuisse Haere. siarcham judicemus, ut quanto gravius ei periculum a divero interpretatione immiheret, minime prospiceret. Dato enim, quod neque Paulus ipse, quod vel maxime voluit, bonum perse-cit, Paulus, inquam, non lege modo, sed Evangelio, sed Gratia, eaquesagulor munitus quan to hoc minus ab homine nondum ranato, vitiis immerso sperandum fuerit, nemo non videt. Hinc etiam commoniti Patres, HieronymuS, Augustinus, Prosper, aliique re melius expensa, hoc quoque erroris Pugili detraxere scutum. Quod dicimus, in Hieronymo Augustino manifestum dabimus,quorum uterque in hoc, gotio idem olim cum Pelagio sens runt, sed a villis ejus plenius expergefacti salva tantis nominibus reverentia sententiam pi mutarunt siquidem ieronymus in Epist ad Algasiam qu.

8 comment in Dan. 3. Sciabao. I. Paulum ebloci personam induisse palam asserit 3 ubi vero cum Pelagiana colluvie in acutis istis Dialogis conserendae manus, stylum vertit. Quippe dicta

ista Paulina contra Pelagianos in aetem z2 2 et:

educens, ita excipitur a Critobulo, Ilairor te ho titiminem prudentemsic intePiger A solum, ut eum expersonasua, non ex aliorsum dicere sentias

quod ille tamen in Responso, ut rect dictum, tuetur. Idem de Augustino abundyconstat, qui quidem in prioribus 2riptis de Paulo non ipso, sed

5쪽

sed personam agente veteras hominis sub lege om

iithti, in quo peccatum regnaret, ista interpretatuso est. Re tamen accuratius explorata imo ex ca-Nz- ώ, tore aut ira in Pelagium,uti visum est viro cuidam

litis. 8i. a. sue Cl. duritis interpretari mitissimum sinctissimumque Patremo in veriorem retro cedit sententiam, idque multis in locis. mos unum solummodo excerpimus, ad rem maximespertinentem, contra Iulian lib. 6. cap. I. his verbis. Non enim ego solus aut primus intellexi ibium lacuis, quo titur haeresis Te ira, quemadmodἶm vere intelligendus es, imo ete .ego priis aliter intellexeram , vel potius non intellaxeram, quod mea illius temporis etiam scripta te iuntur. Non enim mihi videbatur

Apostoluod de seipso tram die ere posuisse, Ego autem carnalis sum, eis esset spiritalis , quod Captivus dueeretursublege peccati, quae in membras erat ejus. Et mox , sed postea melioribus intelligentioribus esse, vel potius quod faten dum est Veritati, ut viderem in illis oeibus gemitum essesanctorum contra earnales concupiscentias

dimicantium. Et continuo fere, Hine factum essu ii fas intelligerem quemadmodum intellexit Hilarius, Gregorius, Naeti angenum loquit ir)i caeteri Ecelesiae Sancti notiqile Doctores. Verba, quae optimi Patris modestiam singularem cum pari pietate ia Veritatis observantia conjunctam craro, proh dolor, exemplo tota spirant, exprimuntque. Idem brevius, Retract. I. I. 43.

l. a. c. I.

Hriginem , Ch Ubioreum , Theodoreium , aliosque

6쪽

osque patres Orientales quod attinet, palam de Origene quod multo ant diem obierit, ' quam pestis illa pelagiana terras invaderet. Fato cessit Chrysostomus, sub antri Christ. lo, viginti amplius annis ante mortuum Augustinum, quem constat senem scripsisse contra Pelagium rnecdum e latibulis suis prorepserat iste vulpes, nisi venerando Patre exulante, te post biennium defuncto, uti ex aron habemus ad Ann. s. o 7. Iheodoretus quidem triginta annis, amplicis, super vixit Augustino, Vir sanctus, se in Scripturarum lectione probesversatus Cui non Objiciam cum Gr. g. de Valentia censuram, qua in I Πμ μ Concilio Oecumenico Ephesino notatum legi '' i' 'mus, sed illi tantum opponam dissentientium multo plures , quod ex ipso quoqtie AuguΠino jam audivimus , scilicet Ecclisiae Ianulas,

nos que Doctores.

Inter Pontificios, qui homam sequuntur, - πιη. I cum eo indubie ab Augustino stabunt. Sic enim .83- illes Dicendum, quodsi ut Augustinui dicit in Ne is άκ. iriactat. Apo iolus loquitur ibi de homine jam Iliaco co pio, qui liberatus es a culpa. iocos, quem 'gosum

haud pauci ex Moclernis, itemque Jesultis in loc praefert Salmero Pirerivs Corn. a Lap. quique, cum talis tr arsit, utinam noster es et Duae Prosessor, isis, Illa,

7쪽

cum multis aliis Imb valdd mirari subit quem. vis Pontifiςium a tempore conci Triclent aliter sentire,nedum quae sentit proloqui audere quod fici inter alios aliquo Cardinalis Toletus &uia quadrabit Catechismus enim Rom. Decreto

illius Concilii, 8c Pii quinti jus tu editus, Liber in qua Schola loquitur Apostolica , c post Sacras

Script opus manibus maxim volvendum , uti monet Andri Fabric Leoclius in Epist nuncup ei praefixi, is, inquam, Catechismus Paulum ibi de se loqui δ' is astruit, pari. 4. c. a. in Ora

tion Domin petit. 4. Ubi ad hoc quisitum Elidisne justisteain, qui jam Deo parent, usurpanda fuerit haec precatio , inter multa alia notatu haud indigna, sic respondet, quippe cum eorum, qui iustificati sunt , mentem sane Dei gratia, non etiam earnem, de qua scripsi Apostolus, feto

enim quia non alitat in me, hoc in carne

mea, bonum, c. securi profecto sumus ab Ecelesi, Romana iam de Apostolole regenito loqui constat, cum de tali, non alio instituatur quaestio, Sc ad talem diserth accommodatur respon

sum.

Scriptores si consulantur Resormati, vetustiores plerique omnes in eandem nobiscum sententiam pedibus eunt. Neque enim Bucerus, qui contra nos a tiroci objicitur de homine prorsus irregenito Paulum intelligit, sed potius de recens converso, Se cupiditatibus nondum prob.

subactis a quod monuit etiam Rivetus in Apol. Jacobus

8쪽

Iacobus quidem Arminius a partibus station talis strariis 3 quas te acriter detendit, pro eo quo pollebat acuimine. od si causa justa haud fuerit, parum cotidi,videmus valere acumen ue nil emis possumus adversus VERITATEM. Sed an tacet Ecclesia Anglicani Audiamus

Artic. 9. Pecciarum originu non est, ni fabulantur Pelagiani, in imitatione adam situm, sed Ii vitium O depravatio naturae cujuslibet hominis ex Adamo naturaliter propagat , qua sit ut ab originali justita ora sim discedat, ta caro semper adve jus Spiritum concupiscar,unde in unoquoque nascen tium iram Dei, atque damnationem meretur. M net etiam in Renatis haec naturae depravatio, quam x assectus eamis,quem alii φώη- σαρώς, e inter pretantur, legi Dei nonsubjiciatur. Et quanquam Tenatis e credimibus nulla propter Chrisum eucondemnatio, peccati tamen rationem a se habere

dieit spoliolus. Totum fere Articulum dedi, cum sequentia ex Antecedentibus omnino pe

deant.

Quatuor hic evidentissimh vult Art. Peccatum originis depravationem esse uacturae ab Adamo propagatae cujuslbet hominis. a Per hanc depravationem hominem ab orinnali justitia quam longissimh distare, ad malum sua natura propendere , carneis adversus stiritum semper eoncupiscere, c. 3 Ipsam me hanc depravationem manere in

Tenatis.

9쪽

4 Hoe fateri Apostoliam, in gens Paulum. Ad lorum an Caput sciliceti comma non expressh dirigit, quod neque in ullo alio Articulo

facit. At ubi, quaeso, potius quaeremus, quam in hoc ipso cap. . ad Rom. ubi Dpties saltem depravatio ista originalis peeeatu nuncupatur Nam quod ibi de peccato actuali non agat Apost.

res manifestior est, quam ut prolixa probatione indigeat 3

i siquidem est peccatum , quod omne genus

eoncupiscentiae operatar, vers. 8 hoc autem peccato actuati tribuere perabsurdunt foret, cum concupiscentiae sit peccatum actaate operari, non hujus illam, ea semper antecedat, haec sequatur.

a est peccatum inbabitans. v. 7, O quod

ibidem peccato actuali tribuere nulla ostinebitrati, illud enim cum sit actio aliqua, aut saltem voluntaria actionis omissio, naturae transeunti non inhabitantis esse, perspicuum est ' At e catum hoc originis in renatis etiam, adeoque in se ipso, manere fatetur Paulus, si fides Ecclesiae itaque secundum illius mentem, Paulus ibi aes, ut regenito, lociuitur, non de alio, non de se non dum renato. Si quis autem ad aliam Pauli aut Epistolam aut Caput respexis e Ecclesiam contendat, frustra erit nullum enim reperiet sensum Art. usque adeo spirantem, ubi nimirum asserit quod depravatio ista ex femeecati naturatu habeat ast eo capite septies saltem uti dixismus peccatuM appellatur Maod enim eodem Art. citentur verba Epist ad Gal. c. s. v. 17.

10쪽

totus iste versiculus perlegatur, ejusdem omnino

sententiae nemo non deprehendet cum a. 7.

Epist ad Rom. v. 9. nam priore loco sic dicit, Caro concupiscit adverbi si iratum, o hi adversus issam, ita ut on possitis facere qua vultis 3 posteriore, Bonum, quoa volo, non facio, sed malum quod nolo, sacror, quis non accuratum hic videt

paradet mηm perinde est igitur, utrum hic anille sumatur locus, constat de tactisia sensu , quod scilicet peccatum strid quo homo suapte

natura propendet,d malum , quo caro concup scita res spiritum, maneat in regenitis, cons quenter autem in Paulo unde demum liquido

eruitur ex mente Aniculi Apostolo nihil opus Risse in isto cap. . ad Rom. aliam quam suam

Ipsius, suam regeniti personam induere.

Nunc autem quia quales sint quorum absur-ssitatibata pianὶ palpabilibus laboret sententia, Iussatis constare puto, quamque periculosum sit ut in re magna triumpho quis agat prius quam exercitum conscripserit simul ia lustraverit. Expendamus interim quid tali censura dignum protulit Harmoniae Author Ethinquitsupponit postolum sermonem hic interserere prorsus plane

Hoc autem ἀπροσδι νυα exinde colligit, quod omnino absurdum atque abhorrens II 'solum objectionibus ex legis inesseaeitate in iis qui gratia Eet angelii carent, descriptione O representationestatus su sub Evangelio respondere. Omnino absurdum atquevbhorrens Audimus sed parcatura quaeso

SEARCH

MENU NAVIGATION