Jansenius exarmatus in epistolis instructivis et AntiHexaplis seu scriptis sex columnarum adm. r.p. Pauli Lugdunensis ... contra modernos jansenismi errores, & præsertim contra centum & unam propositiones patris Quenelli damnatas à d.n. papa Clemente

발행: 1720년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

hac ratione ad compassionem provocent, &IndZ ad stias partes. Planctus iniusti, & insensati, tam digni censuris, ac ipsa corum doctrina, quam contra decisiones Ecclesiae propugnandam msceperunt. Reipsa hae quatuor propositiones, prout mox explicatae, non soliann sunt falga , Iemerariae , sedulosae, scandalos , saporabiles hareticis, in ros Ecclesiae, ac potestatibus secuti, ut ad oculum patet, sed & sunt haereticae ct m phema. Ηρ rcsi. ι ropositionum potissimum in eo consistit, qudd dicant, Ecclesiam errasse, deceptamque misisse, damnando doctrinam Iansenti ex defectu sumcientis examinis. Blas phemia autem earum est, quod dicant, statum haeretici, ab Ecclesia damnati, facere eum magis conformem Iesu Christo.

PROPOSITIO CI.

Ihil Spiritui Dei, & doctrinae Iesu Christi magis o

1 ponitur,quam communia facere iuramenta in Ecclesia, quia hoc est multiplicare occasiones pejerandi, laqueos tendere infirmis, & idiotis, & efficere, ut Nomen& veritas Dei aliquando deserviant consilio impiorum. g. I.

Naturalis Sensu Propositionis.

Psa, Dissopi, Primi Eccose Miniseri exigunt in signatuia

decantati Formularii Authenticum Furamentum a stromo-

ωendis ad sacra silicia se beneficia Ecclesiastica , maestandum circa doctrinam, cir fructum Pnsen, : nihil Spiritui Dei de doctri-- Diuitiam by Coos e

322쪽

doctrinae Iesu Christi magis opponitur, quam Ousmodi ym

mentum commune facere in , prous uctu sit; Hoenim Furamentum exigere. est multiplicare occasiones peierandi , laqueos tendere infirmis & Idiotis,quorum plurim, numerantur inter ipsos Fansiendi discipulos, & enicere, ut Nomen & 'eritas Dei , per Furamentum Det vocati, aliquando deserviant consilio impiorum , vel also jurantium, Ῥel --

jusse tale Dramentum ex orquenIium.

Veritas est inter Doctores Catholicos indisceptata, nunquam controversa , licitum esse quandoque iurare, tantumque abesse, ut iuramentum in seipsb peccaminosiam sit; ut econtra vere existat actus Religionis , quo Deus colitur, quando nimirum cum requisitis praestatur circumstantiis. Ne enim ex antiquo & novo Tc stamento exempla colligamus SanctorUm insignium, frequenter vocantium Deum in testem veritatis suorum verborum , vel sinceritatis suarum promissionum , exemplum certissimum sit Deus ipsemet , qui per semetipsum iuravit ad Abraham , se multiplicaturum semen eius supra numerum arenae maris, & sicut stellas in fir mamento Caelorum. Verumtamen iidem Doctores, quandoque iuramentum licere asserentes , docent praeterea conformiter

Evangelio , & Patribus Ecclesiae, iuramentuni adhi-hendum esse cum ingenti circumspectione , & praecautela , ne temerE, & ex impetu prolata iuramenta nonnunquam destituantur debitis circumstantiis , quibus alias Iicita redderentur & valida. Iuxta oraculum spiri-

323쪽

Spiritias sancti, per os Ieremiae pronuntiatum , tres sufii circumstantiae principales, sine quibus nunquam iurare permittitur. Veritas, Justitia, Necessitas. Hoc est; ut iuramentum sit sanctum & religio im, praestari non debet , nisi pro re necessaria, iusta & vera. Sine necessitate iurare in testimonium rei nullius momenti, est prophanare Nomen Maiestatis divinae. Sine veritate iurare in testimonium mendacii, est iniuriare divinam Veritatem; tandem sine iustitia jurare, est inhonorare divinam Sanctitatem : iurare autem cum Veritate, iustitia, di necessitate, est reddere cultum Latreuticum & religiossim tribus his persectionibus divinis, Deo acceptissimum. Erant olim ex haereticis, qui ad litteram sumentes

haec verba Evangelii: D era Eico vobis, nolite omninoju re,

putabant nunquam iuramenta permitti posse. Wiciemus hujus erat opinionis. Iuramenta, inquiebat art. 43, quae fiunt pro confirmandis contractibus humanis, & commerciis civilibus, sunt illicita. Quandoquidem reflexio Quenellina promanaverit ex eodem EVangelii loco, ex quo Wici effus sui erroris occasionem sumpserat, forsitan

non immeri id quis sibi persuaserit, Quenellum hac propositione voluisse resuscitare erroneum antiquioris illius Sectarii documentum : Si vero res propius consideretur, haud aegre advertitur, Quenellum hoc loco non irasci contra juramentum, universaliter sumptum, sed duntaxat illud reprobare, quod Ecclesia a fidelibus exigit pro capessendo securiore experimento, quid sincere credant, eos adstringendo ad signaturam sic dicti formularii. Ipse

324쪽

Ipsemet Apologista Quenelli nobiscum sentit. Ρastores mercenarii, inquit, a libenter sustinent, quod

is turbetur Ecclesia quaestionibus inanibus , prout annotatur in propositione XCIV, dummodo per hoc eo rum dominatus suffulciatur. Nunquam ipsis iuramen ta videntur commodius adhibita , qu m clim famu- ,, tantur usui hujus dominatus; quapropter tolerant, ea is multiplicari tanta facilitate, prout satis conquerimuris in propositione CI., ctet applicari rebus inutilibus. ,, Deinde, quodnam aliud juramentum hodie commune est in Ecclesia, nisi illud, quod exigitur in signatura Formularii e ergo de hoc ipQ iuramento hic agitur requaeritur; hoc ipsium a Quenello aperte damnatur tanquam summo contrarium divino Spiritui & doctrinae Christi. Sed quare hoc iuramentum est tam contrarium Spiritui Dei & Doctrinae Christis Rationes , quas desuperdatQuenellus,siant suo Authore dignissimae. Quia hocii iram e latum,inquit, fit sine necessitate,contra veritatem, S pro iniustitia. I. Fit sine necessitate, cum fiat pro re-hus, quae iuxta Quenellum nra fidem, nee mores iadunt; vel ut Hexaptista loquii tu , pro reb- inanibus, dc quasi pro materiis de lana caprina. 2. Fit contra veritatem; quia,

Di praetendit Q tenellus, obligatio, ab Ecclesia fidelibus imposita, est occasio periurii , & laqueus , quem ponit Ecclesia infirmis & ignorantibus. 3. Tandem hoc juramentum sit pro injustitia, quia penes Quenellum illud, fidelibus exigere est facere, ut Nomen meritas Dei de-Pars IV Rr . bear

325쪽

314. - Hexapia.

beat inser*ire intentionibus impiorum. Qtiid inagis iniuri sum dici possit contra Ecclesiam S Pastores, eam guberis nantes rNihilominus hoc loco Quenellus non in sbios deba chatur Ecclesiae Praestales, signaturam Formularii exigenates ; phrenetico similis etiam proprios invadit discipualos quos hac propositione lacessit iniuriis : duo enim Ian senistarum genera sunt distinguenda. Primi in naciem resistunt Ecclesiae, nolentes se submittere signatu rae Formularii. Secundi sunt, qui, ne pri Ventur heneis ficiis & gradibus sacrorum ordinum, qud aspirant, sine haesitatione exactum iuramentum praestant, licet persuasi sint, se jurare non solum pro re inani, sed & promendacio', & contra iustitiam . .

Primi penes Quenellum sunt homines illi pii , qui

respiciuntur, & tractantur a Ministis Religionis tanquam ιmpi', indigni omni commercio cum Deo, tamquam membra capacia corrum endi omnia in societate Sancrorum; sunt Iiri illi Probitatis, quos omηes potesatessersequuntur igne, sanguine,& serro, ex falso Religionis zelo: hi sunt viri illi divinae Maiestatis famuli, qui sacrificantur Diabolo, quan do Vel ex caecitate propriae passionis, vel ex suggestione alienae malitiae Praesules Ecclesiae sibi imaginantur, se sacrificare Deo impium: Vel, ut melius loquamur: hi sunt ,

de quibus Calvinus; qui non iam mast profecerunt in E an Glis, ut vita eorum non possit esse detractoribus exemplum insolaris , Uberalitatis. Misericordia , Temperanιia , Modestia, ermnium aliarum virtutum ι qui laborant, o pro mercede reci:

326쪽

Mntisiurias,onrobria, idcirco , quod resonant spem suam in Deum Ῥ6um; proflier quam spem quidam eorum flerpessi sunt earceres, al, in exilium acti, alij crudeliter assim, cateri se fetas arunt , qui omnes sunt in tribulatione in r maledictior execrationis , injuriati, inhumane 1ractati: hi stini sancti Ecclesiae Iansentanae , proximis canonizandi, membra iacratissima, &strictissime unita Ecclesiae: hi sinu. , qui scrimam eveni probationem , or mamme meritoriam Aesculi nis . majorem habent cum Chraso conformitatem.

Reliqui Ian senistae, numero incomparabiliter malo. res, stant penes Qnenellum animae dejectae, debiles, ex vili commodo proditores Veritatis et ignorantes, eo quod existiment , se posse aequivocationibus uti in praestandis iuramentis. Plus ultra ; hi simi impii, digni extremo sapplicio, qui selemnissimis iuramentis faciunt famulari

Nomen c= meritatem Dei intentionibus impiorum. N6nne multum obstringimur Quenello, quod emgiem Ian senista rum dexterrimo penicillo adumbraverit ὶ ita est; tota Synagoga Iansenti, exceptis paucis fugitivis, qui apertε pro maledicto c= execratione habentur a tota Ecclesia, est eaetus periurorum, qui semper parati sunt prodere veritatem, iurando in faciem Ecclesiae, se damnare ut haeresin id, quod intrinsecus tenent pro fidei articulo. Ex haepictura, per Quenellum adornata , haud dissiculter di. noscuntur praetensi Reformatores laxae Moralis, larvati Protectores Veritatis, devoti hypocritae, constanterga rientes de profunda sui ipsius annihilatione, de ab sol sui resignatione jn manus Dei, de amore purissimo

327쪽

omnis proprii commodi experte. Itaque propbstio ultima Qitenellina tam vera est respectu imaginis Ianseni-zantium ad vivum expressae , ac est falsa respectit imaginis, quam fingit, & pingit de Ecclesia Christi, ac Pastoribus , ei praesidentibus. Unde cuique patet, eam quoad hoc posterius ad minuS temerariam , scandalo. sam, injuriosam Ecclesia, faventem haereticis ac haresbus. g. M.

Probatur Veritas Catholica , Propositionibuου dam natis opposita, ex Scriptura tribus.

Deut. Io 2o. Dominum tutam timebis, & ei soli servies: ipsi adhaerebis , furabs que in nomine ejus. Prem. 42. Ex jurabis in Veritate, & in iudicio, & iniustitiae . A g. l. I. demend. e. I Reseaenet se, quantum potest, ut non utatur iurationesne necessitate; cum videt homines pigros ad credendum, quod utile est, quod credant, nisi

iuratione firmentur. Pascha Papa admonori Aruiepis. ex Raron ad An. II O2.

Significasti, frater charissime, Regem S Regni majores admiratione permotos, quod pallium tibi ab Apocrisiariis

nostris tali conditione oblatum fuerit , si sacramentstm, quod a nobis scriptum detulerant, iurares .... Aiunt omneS,

jusjurandum a Christo Deo in Evangelio esse prohibitum, nec ab ipsis Apostolis post Dominum, nec in Conciliis inveniri posse statutum. Qtiid est ergo, quod idem Dominus subcquutus ait; Auodamplius es, a malo est ρ Hoc enim

328쪽

amplius, ni exigamus , malum nos, illo permittente, compellit. Nonne malum est, ab Ecclesiae Unitate, a sedis Apostolicae obedientia resilire t Quam multi hoe etiam post sacramentum praesumpserunt i Hoc nimirum malo ac necessitate compellimur, iuramentum pro fde, stro obedientia fra unitate requirere.Ress. Nonne dici potest Iansentanis, contra formularii signaturam reclamantibus. Annon malum est, Ecclesiastica ossicia administrari ab occultis haereticis e nunquid non benefacit Ecclesia, requirendo iuramentum a suis Ministris pro securitate fidei, obedientiae& unitatis Anna Baron. ad an. I I, Interrogavit eos Albigenses praedictus Episcopus se tenere fidem isam,

se credere ρ .... Respondentes dixerunt, quod nullo modo iurarent, quia contra Evangelium & Epistolas facerent . . . Auditis itaque Utrinque auctoritatibus, surgens

praedictus Episcopus iudicavit sc : Ego Gocelinus Epiccopus Loduvensis iussu & mandato Alberici Episcopi &asse Grum ejus iudico, & in praesentia dico, quod male sentiunt haeretici isti de jurejurando, sedebant jurare, si

resipiscere Volunt, praestandamqise es juramentum, ubi fides periclitatur. Et quia infames sint, & de haeresi notati, debent purgare suam innocentiam, & redeuntes ad Unitatem Ecclesiae fidem suam debent jurejurando astruere, sicut tenet .& credit Ecclesia Catholica, ne infirmi, qui in Ecclesia sunt, corrumpantur, & ne oves morbidae Uni-Versum gregem contaminent.

329쪽

nea tortae mentis Et intentionis obliquae , tandem haere. sin noluerunt relinquere', Ubi crassum & supinum intellectum eorum alicujus auctoritatis superficies videbatur iuvare occasione Verbi illius, quod Dominus in Evangelio dixissse legitur : nolite omnino iurare. Conc. Rothomag. t n. I 8 I. Propterea eandem conses sonem statuimus exigi, & silexari ab omnibus promovendis ad sacros ordines, & ad quaecunque beneficia, ossicia atque onera Ecclesiastica, antequam de illis provideantur juxta fiormam rascristam. Conc. Rhemen. An. I 83. Quoniam Catholica fides h manae salutis fundamentum est.... Clericos quotquot postmodum ad sacros ordines, vel ad aliquod Ecclesiasticum beneficium, aut ossicium promoveri contigerit, antequkm admittantur, etiam prosteri volumus, juxta eam, quae est a felicis recordationisPiOPapa IV. ralcri tamjor

mulam.

Et alia bene multa, quae reserre piget, ex Concilio Bituricensi, Aquensi, & Mediolanensi circa idem obiectum.

Finis Tomuli Tertii.

330쪽

SYNOPSIS

Qui continentur in Propositionibus Quenelli,

huic Tomulo Tertio insertis. In propositionibus cmotus omnis voluntatis se amor, XLIV. XLV. XLVI. quia Charisate susternaturali μυ- XLVII. XLVIII.XLIX. ρrse dicta non procedit tanquόm mmias , nefariasque condemna ur. In Prop. L. LI. LII. Virtutes omnes vana, otiosa instu LHI. LIV. tuos, nec ulmenus Deo acceptae , MI que vera se supernaturali ac proprie dicta Maritate, dicuntur. Dicitur, Deum non coronare, nec re munerari nisi coaritatem , se per eam solam Deum honorari. Docetur , totum deesse, nimirum fidem . oem, Reogιonem, omne fue eras i ruses, Reccatori, cui deest charitas. Impiorum oratio de no o peccat accusatur.

In Prop. Lv. I. In Prop. LVII. LVIII. In Prop. LIX. In Prop. LX. LXI. In Prop. LXVil L

In Prop. LXIM

SEARCH

MENU NAVIGATION