Poema Alexandri Pope De homine, Jacobi Thomson et Thomae Gray selecta carmina

51쪽

ALEXANDRI POp E

LIBER QUARTUS.

De Natura Statu Hominis, quoad suam Felicitatem spectati.

ARGUMENTUM.1. Philosophicae, populares de Felicitate notiones falsi sunt. 2. Proposita es m libus , tanquam Finis . Felicitas Omuibus es parabilis AEqualis porro , qualem vult Deus , esse nou potes, uis sit Socialis cum singulorum Felicitas a communi

pendeat communibus Mundum Deus , non privatis Legibus gubernet. Sed , quoniam ad Ordinem , Tranquillitatemque tu Societate humana serυandam necesse es , ut externa Bona sint inaequalia , ex his Felicitas nequaquam exissere potes Verumtamen inter has inaequalitates, Dei Providentia,' quiadem Iure , factum est, ut ex duobus Assectibus , Spe scilicet ac Timore humana oriretur Felicitas. 3. 2bi sit Felicitas sugulorum, quatenus uuiversi hujus iuu-di co Iitutioni conυeniat . Homo bonestus in terris habet uapraemia. Errant, qui Virtuti tribuunt, quae Naturae, vel ora lunae sunt mala 4. Stultum es velle a Deo communes Leges perverti ut aliquibus gratificetur.3. Nemo nostrum iudicare potes , sutuam Boui sues dicendi se

eos, ubicumque sint, esse aliis feliciores re te dicit. 6. Externa Bona nec praemia Virtutis esse , cum eam defruant aut illi minime conveniant, nec Hominem felicem reddere posisunt, ut patet iυitias, Honores , Nobiluatem, Magnum Nomen , Famam eximias Ingenii a uisates considerantibus Imago Infelicitatis eorum Hominum qui 'talia possident. 7. Sola

52쪽

. Sola Virtus Felicitatem consiluit, quod respiciat , iste com uritula sunt mmbus aeterna . Virtutis porro Perfectio in eo stao , ut Divime Providenti. consilio se se accommodet in hac aeque , ac tu altera vita eidem se se fusiciat.

Felix Sors, o nobis meta alma, Voluptas, Pax, Dulcedo, Bonum, quovis sub nomine semper Nescio quid praesens suspiria nostra movere; Tu, cui serimus Uitam, mortemque VocamuS, Proxima , Ic ulterior semper, neglectes fugaci Stulti oculo, geminaque Sophum sui, imagine ludens, Huc tu si lapsa es, caelesti es semine Planta, Dic quo mortali non spernis crescere in arvo JTe-ne aperit blandae radius genitabilis Aulae ZAnne tenet rutilis adamantum flamma fodinis io Te-ne suis Laurus sertis arnassia vincit λAnne in sanguineo martis metit sequore ferrum' Qua Te crescentem, qua non regione petamus Culturae, haud agri vitio, labor irritus omnis. Haud certae affixa est Sed Sors prospera, Illam Is Vel nusquam reperire licet, vel ubique locorum Haud iretio potis dila capi, quae libera semper

Evitat Reges, tecumque, MENRICE moratur. Quaere viam a Doctis Doctorum Semita caeca est.

Inservire aliis jubet hic. fugere ille: beatam et o Hic Acti Sortem, putat ille Quiete parari, Parsque Voluptatis, pars Gaudi nomine signat. Bruta infra abjectis perit Illa Dolore , meoque s et Inflatis nihil est , nisi Nomen inutiles Virtus;

At lenti ingenio, dum nil, aut omnia credunt, asCaeco lapsantes utrinque errore etenentur.

Quis

Epicureis iam iam moriturus Virtutem suam , tan- Hoc intellige des Stoicis , qui quam rem cassam, Minutilem detestare- de sua falsa Virtute gloriabantur, Win tur de se beatos putabant quamvis BrutuS

53쪽

Quis laetana recte Sortem designat in illis Vita beata aliud quidnam, nisi Uita beata, est ΤNaturae callena linquentes stulta sequamur: Conditio quaecumque potest, Persona que apisci, 3 o Quin Extrema petat, felicis munera Sortis Obvia. dum sanae dux sit Sententia Mentis 'Et, licet haud sequa tristes de Sorte queramur, Communem mulcent communia Gaudia Sensum. Est o memor, mortalis Homo: se communibus Orbem aueis Legibus, haud privis communis Causa gubernat, , , Et, quam felicem nos Sortem jure VocamuS, Non uni tantum dat habere, sed omnibus ultro Largitur; neque Sors felix, quae contigit uni, Non alios etiam super inclinata recumbit o

Haud Exul ferus, haud fastu demente Tyrannus, Horridus haud antri Cultor sibi sufficit unus, Quique Genus fugit humanum, magis omnibus odit,

Admirantem aliquem, vel certum quaerit Amicum. Tolle, putans alter de te quid sentiat omnis 4s

Ecce Voluptatis flos languet, deficit omnis Gloria. Cui que suae sunt partes ortis, in ultra Qtiod petis, haud media pensabit parte Dolorem. Est ordo Caeli Lex prima : potentior inde Est, debetque alius, vel ditior esse, magisve so Vir solers alio; sed, qui magis inde beatum

Quemque putant, sera procul a Ratione feruntur.

Erga omnes igitur ac justum dicere Caelum, Quandoquidem parili mortales Sorte beantur, Mutua quam cunctis magis amplam reddit Egestas sue Cunctaque maturae servant discrimina Pacem, in citatus hic quicquam dispar. Adjunctaque mutent. Est felix aeque qui Regi subditur, ac Me X, Defensus pariter cum Defensores beatus, utque amat, aes dulci pariter qui gaudet Amico . o Ut communem Animam communis Gaudia ortis

Virtutem suam ad omnia pertinentem.

54쪽

Sic Numen mundi cunctos insudit in Artus.

Si paria hic omnes Fortunae dona tenerent, Non totus rixarum aestu fervesceret Orbis JErgo seque cunctos si Sors amplestitur una , 63 Haud potuit Deus externis hanc addere Rebus. Fortuna incerta disponit munera Lege,

Hosque infelices, illos redditque beatos; Ast alios sperare jubens, aliolque timere Equum se justo prodit libramine Numen: o

Nec laetum, aut tristem dat forma Bonive, malive Praesentis, verum melior, pejor Ves Futuri. Quid ios, Terrigente , quis montes montibus alae Impositis iterum tentatis scandere Caelum Cum risu Numen conamina Vana cluetur, 3

Et stultos actis sub molibus obruit ausus. Discite, quidquid habet proprium sibi quisque Bonorum, Quidquid amans cunctis Deus, in Natura dederunt, Quidquid laetitiae Ratio, Sensusque Ministrant

Pace animi, parco Vichu, sanoque teneri oCorpore. Sed, plenam cum servet sola Salutem Sobrietas, Pax tota tua est pax, o bona Uirtus. Integer, atque malus Fortuna dona capessunt; At minus hoc illis, quo pejus adepta, fruuntur.

Quis, quaeso injussa , mn justa qui nititur arte 8s Gaudia, opesque sequens, majus Tubit inde periclum λUtri contemptus prior est pietas Ue merenti,

Virtuti miserte, an Vitio, cui cuncta renident PCongere, quae carpit Vitium sibi commoda felix, Omnia dedignans nempe haec fugit omnis Virtus. 0o Adde malo, quaecumque cupit, bona Sortis; at illi Unum semper erit, quod dest. Nomen Honesti. Quam caecus , diae quam nesciui Artis in Urbe est, Qui mala Virtuti tribuit , fausta omnia Culpae lini videt, in tantae melius se accommodat Arti, 93 Ante alios felix, quae sit Sors prospera, novit. At Stulto infelix Uir Rectus dicitur unus

55쪽

o, mala , vel casus, quibus omnia saepes laborant. Aspice aiklandi mortem Virtute micantis omnigena .dium Turrenam in pulvere stratum, io oSi in ejumque cruentantem fera praelia Martis.

Virtus, non Vitae huc illos Contemptus adegit Dic, tua num Virtus, qua non data munere Caeli Major, te, Digbi mersit, miserande, sepulcro ZCur-nam, si Virtus animam malo abstulit, annis, IOIEt meritis pleno Vitae data copia Patri PCur, Natura aegra mortem spirantibus Austris,

Martiliae suras Pastor bonus ebibit auras' Cur-ve Parens longum si longum tempus habendum Est vitae a Caelo miserisque, mihique aetiola est aio

Quae mala Naturae, quae morum reris laberrat Devia nempe illic Natura, hic nostra Voluntas.

Haud Mala dat Numen si recte percipis , uni

Quae ala contingunt, videas communia cunctis Esse Bona, vicibus maturae elabier ipsis, Rara, brevisque morae, dum fraus humana ferebat. Tam recte nobis Caelum incusare liceret, Iustum quod Fratrem percusserit ira Caini,

Quam quod conspicua Natus virtute, Parentis Lascivi dira correptus tabe Voretur.

Carolo I. a secretis , Vir antiqua simplicitate, integritate , humanitate , fortitudine, ingenio, eloquentia is facilitate morum praestanc, dum pro Rege is Patria contra rebelles pugnaret , in bello triginta lares annos natus occisus est. a De Turrena satis magnifice praedicauit in Oratione funebri lectiter.

Philippus idne ius mortuus est

ex vulnere in praelio adversu Hispanos accepto, Iuvenis ut Cambden verbis utar irtute eximia, ingenio plendidis-smo , polita oratione , inoribusque suavissimis Robertus Digbius exemplar adolescentibus ad imitandum praeclarissimum , ut patet ex epitaphio hujus iuvenis a Popio conscripti Henricus avi e de ei suac Episcopus Marsiliensis a peste illaesus servatus est Mater Poeta nqstri clara Pietate erga Paupere .

Origo Nati Mysterium est , quod

nulla, nisi Christiana Religio , patefacere potest Aliquando tamen per iracula

communes Leges mutantur.

56쪽

Num flagrans tonitrus obliviscetur ignem

AE tna riuum Noto Sapient: in antra vocabit pAer num moltis capiet, pontusque no VelloS, IasLenior ut te es us tibi mulceat, optime Bethel, Spiritus' aut magno juga fi acta tremore ruinae Suspendent pondus , si forte acces eris illuc λAut antiqua sedes jam ais lapsura tenebit, Perdat uti Chartris caput execrabile , casum rigo At minus iste placet sceleratis Gentibus aptus Tam proprie mundus. Meliorem tute requiris λSit melior, regnentque Boni. Sed mente revolvas Ipse Bonos primum qualis ciententi ungat. Cura is ni certe sunt maxima Numinis at quis 3 sTales, omni tuens misi Numen, dixerit is sese Calvinum Angelicis delapsum coetibus unus Cogitat , Infernae putat alter Daemona Sedis. Si Sors descenda, Calvino laeta , vel Ira Est Deus, inus ait; non est, ait alter, in unam i o Quod Partem offendit, Pars accipit altera, quando Cuncti ina nequeunt Homines sub Lege beari Ipsis quippe Bonis haud voto vivitur uno, Fertque ' mihi 'cenas eadem, et ibi praemia Virtus.

- uidquid ubique, Bonum est se ibi factum ceperat Orbem I sCaesar at aequa Tito post hunc data copia mundi Sei magae quis felix Patriam Rub vinxit, an unum Orbum qui doluit benefactis cederes Solem Θ, At Virtus jacet aegra fame, dape Culpa nitescit.

Quid

Amicus opii , notae probitatis rietas a Poeta expressa, eos spectat, qui valetudinis infirmioris extra Legem Calliolicam sunt Lex Francis iis Chari res vitiorum o nim Catholicis una omnibus est , eadem-mnium infamia coopertus, praeter prodi que sola Virtutis omnis, ac verae Beatigentiam, hypocrisim . Ejus cadaver talis Ons. pene a populo dilaceratum duit in Titus Flavius Vespasianus, cum cloacam prolectum . recordaretur in cena quondam , ibi - Homo sibi rellistus in luce num diem praeteriisse, nullo , praeter mo-Donte caecutiens aliter dentire non cit rem , cuiquam beneficio praestito. dixi Dest se dicitur L Amici diem perdidi. . Tanta opinandi, agendique a

57쪽

Quid tum Virtuti num panis debita merces IsoIsta suo Vitium fert praemia digna labore,

Istam alus, curvo terram cum findit aratro, Istam alus, pontum cum tentat, ubi incitus auro Mergitur, aut pugnat saevis pro Regibus Error.

Nam Sapiens imbellis, Iners totis esse sed olli uesNunquam fulgor opum petitur: Pax unica cordi est. Finge tamen ditem: satis est datis esse negabis Anne aletudo Iustoque Potentia desit Detur almes Salus, rerumque Iolentia. Sed cur Non major cur privus agit quin sceptra recepit i6ΟNil 49 is missis, Animi quin munera carpi RCur nec Homo Numen, nec Tellus regia Caeli est 'Talia qui Stultus quaerit, vix ille benigni Dona sat ampla mei, ni sint magis ampla, putabit: Usque immensa petet, cui nota immensa Potestas r6sQuali maturae tandem se limite sistet 'Quod nulla in crris dare Res, meque tollere possit, Candida Pax animi, cordique infusa oluptas Virtuti est pretium. Vis amplius. eja superbo Ducta sit a sexta cervicemodestia Curru, 17OJustitiae gladius Victoris, Laurea Vero, Et Patrio Sertum, cura ingens, detur Amori. Tu-ne, abjecte, putas, Mominum quas stulta Cupido Appetit, his nugis tua facta rependere Numen λQuin Puer ipse, in momo nunquam mutatus anhelo I73 Cum gemitu pomum vel crustula blanda ae poscis 'Ito, tuumque canem, testam, uxoremque futura

In vita maneas, Indi velut incola Caeli. Somnia sunt istaec divinis Mentibus, atque Imperia ipsa merae nugae cludique vocantur. 8ΟTalia quippe mihi P. Virtuti munera prosunt, I ius heu lyh tristem totius tractura ruinam

Provecto quoties corruptum Vidimus se Vo, Florida quem Sanct um terris ostenderat aetas lCui nam divitiae laonent Famamque, idemque, I 8s

58쪽

Almaque sincerae, ni usto , gaudia iacis

Saepe auro Judex suit emptus, in ipse Senatus: Ast Amor haud unquam pretio, Nomenque paratum est Stultitia infelix humanae Gentis amator, Deliciumque, Valetudo quem prospera cingit, I9o Cui sine, labe nitet Mens intus conscia, dignus Numinis est odio, quod nummum millia desint θNon Locus opprobrium, Vel honorem suscitat: rapto Omnis ab Ossicio nostri vis pendet Monoris; Nam tenui Fortuna notat discri01ine Gentes. IsisHic laceris tumet in pannis, ostro ille superbit, Cincticulum ostentat Tutor, Chlamydemque Sacerdos, Rex fulgens late Sertum, Monachusque Cucullum.

Quid mage distat, is, quam fulva Corona Cucullo is

Hoc Stulto Sapiens. Crasso fac tectus amictu a oo Incedat Rex, et Monachi sibi munia sumat, Fac vino madeat, utori more, Sacerdos: Pro Merito illustris , vel turpis trierque feretum Quod superest, Corio tantum, vel Syrmate constat Ostenta Exos Titulos,m pendula circum 2OICingula , quae donant Reges, Regumque Clientae Jactetur clara tibi ductus Origine sanguis

In te perpetuo Lucreti nomine manans At Patrum meritis tua si nituntur, a Vitas Virtutes memora tantum, generosaque acta. ΣΙΟNam , Tibi si prisco incipiat vel abusque Noemo

Triste genus, fusum per turpia corda Nepotum, Ito, cito, atque tuae pandens nova semina Gentis Ne refer ignotos tam longa per otia Patres.

Quid Stultos clarare queat, Servosque, Pigrosque ars Heul non si ovvardus riget omnis pectora Sanguis. Inspice nunc Magnos. Ubi nomina magna Virorum Scilicet Heroas inter Regumque Ministros ..

Ne putes lic Poeta irrideri chi, alias Regis, juxta diversa ossicia. Vitam Monasticam, sed id tantum signi Hovvardi Gens antiquissimA, de sicari, alias esses debere virtutes Moua nobilissima in Anglia..

59쪽

Q UARTUS. 4

Res una eroes: Pellaeo ab Rege secuti Usque ad Suecum omnes lymphata mente feruntur aro Nempe hoc propositum est illis , hoc vita tenetur Ut sint, vel cunctis fiant Mortalibus Mostes, Haud respectantes, sed longius usque petentes,

Quin tamen extendant ultra Vestigia visus.

Nec primis Aulae mens est diversa ministris : 1Σue Astuti circumspiciunt, momentaque in horas Fallendi incautos captant, justoque carentes Consilio infirmis aliorum viribus instant. Ast Heros vincat semper , fallatque Minister Anne ideo agni sceleratum Nomine donem Σ3οFit magis insipiens, mala quem Solertia ducit, Quemque insana regit Virtus, magis improbus audit At qui legitimis petit Artibus inclyta, oc ultro Cedens Exsilium uidet, strictasque Catenas,

Antoninus uti regnet, Vel Socratis atro a re

Concidat interitu, mihi agnus scilicet Hic est. Fama quid est mendax alieno in pectore ita, Res ipsum ante obitum nobis longinqua, nihilque Praeter in aure sonum, qui te nisi tangat, eodem, Ac Cicero, accipies linguae Praeconia sensu et o Quidquid Laudis habes, larvo quod coepit ramici ordinis a coetu, per paucos desinit hostes, Et quantum est , reliquis nihil est, nisi sumus, in umbra Eugenius pariter Vivens, a Caesar ademptus, Fulserit illo aevo, vel in illa is fulgeat ora, a 43 Ad Rubiconis aquas, vel laeto in margine Rheni. Vividus ingenio vaga plumula, triste flagellum

Dux, at divinae praestans Opus artis Honestus. Nomen ab interitu sceleratum tollere tantum Fama potest, corpus ceu Lex rapit ipla sepulcro, et soCum sibi quod poterant Oblivia poscere, Soli Expositum humanae portat contagia Genti. Quae

Ad Carolum H Regem uectae.

60쪽

Quae Meritis expers, exotica Fama, caputque It circum ludens, neque cordis ad intima serpit; Quippe mora, interius quae laudet, prae Valec Annis, et 33 Qui stupidi resonent plausu, fremitusue Popelli Eo masse pura sibi marcellus colligit exsul /Gaudia, quam Caesar toto stipante Senatu.

Ede, MENRICE mihi, Tu qui potes, ede, quid altae Dant mentis Motes' Sapientia magna quid affert acio Nempe hoc scire datur, quam sciri paucula possint, Cernere quid peccent alii, i sentire quid ipsi

Solvere Res magnas, reparare addictus in Artes,Vin line praesidio, si ne judice promeres era, Aut Patriae fluctus periturae arcere minantes sue lique timet, nullulque levat, paucique tenent Te . Infelix nimium Praestantia, quae mala sectam S supra, Vitae pariter Solamina cerniti Supputet haec Ratio delicis gaudia Sortis, Quod fas, subducat, videatque quid inde supersit. 7o Quam saepe alterius fas unum aerere danai Tol am saepe alterius tota est jactura necesset iam Bona saepe ionis majora minoribus obstanti Queis secura aule . queis Vita objectae periclis lHae, reputa. Invidia num tangeris amplius in te di s Esse unum ex illis, que is Fors haec objicit , optas JSi pro funiculo sulpiras molliter, Umbrae As race quae fuerit, quae turpi Gloria Billo

Flavae tentatur tibi Nita cupidine glebae J

Si moles inhias, vicie , ut abes, en te Baconus Ante alios radians, toto turpissimus Orbe est: Aut si conspicui te Nominis abripit aura,

Damnais Insigne Honoris terrarum implevit Sel cum accusatus 2. . . 5. Quinam ni vel ne esset tantus vir de mala rerum admini-rint ii, quos hic Auctor calpit, o notum stratione , ω pecunia se corruptum fuisse est . Aliquid certes moniti P hic cinnuitur vel ipse confessus esset, dignitate pristi- sub fictis nominibus . na Cancellarii spoliatus est, 'anquam

Baconi ingenium totum orbem infamis est habitus