Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

11쪽

II IDEO me omnia ferme, quae proferri hic velim, ad mitigandum doctorum virorum de hoc qualicunque libro judicium, jam protulisse in Oratione, quae dicitur, Inaugurali. Illud, fateor, auguria nostra fefellit, quod

his annis non tam reipublicae quam Celesiae periclitantis causa ab otiosis literarum deliciis nullo non tempore nos Omne RVOCare videbatur. Quod is intellexiSSem, eorum sententia quibus in hac parte primas deferre Soleo, Spem aliquam Subesse, quaestione hoc genu ne in divina quidem re suo fructu CaritiaraS, neque principio me ad illud munus

Pen Sumque contulissem, ne semel dicta decrevissem in manus hominum mittere.

12쪽

Ac vereor ne tardius tandem ea prodeant: sed diu multumque expolienda erant. Jam si gravioribus mendi careant, utinam vero l)1d omne tribuant velim Lectores amicissimo viro et harum literarum periti8Simo, qui sua negotia, perOS Sane, hiSCe Corrigendis cumulari benigne voluit.

13쪽

PRAELECTIO PRIMA.

Disputato prius inter alia cur in hac materie veteres Latinam institum patriae recte proetulerint, de linitur Poesis non e genere et disserentia, sed e proprietate qua sim sua videlicet, quod ea, sal o pudore, vi tuantes hominum assectus esserat ac leniat.

QUUM ad hoc munus obeundum Viri Olim Verodisserti, abundanti otio, recentibus Studiis, non sino graVi menti perturbatione primo Se necessisse memoraverint quo tundem animo is Osse obet, quem vitae jam negotiis implicitum tanquam abaci in palaestram revocare Vobis, Academici, placuit ' Bono scilicet de vobis moreri ventem dignati ostis ultro accipere itaque me, Siquem alium, senipiterno grati animi vinculo Almae Matri addictum tonsebitis. Vos quidem pro Vestra humanitate mihi rem propius intuenti, ut Verum fatear, SaepiSsime occurrit, an amplissimo huic loco, atque increment bonarum artium, non satis bene morit

14쪽

2 Eophiad Poetio se referant maturiores anni PRAEL. I.

Etenim ut plura tu eam, quae de hisco rebus cogitantem angere ne torquere solent subit in terdum non levis dubitatio, ne nullo sim annis PrOVectior, quam poeticae hujus disciplinae ratio at tuo indolos facile forat. Quotus enim quisque ΠOStrum, OnStanti jam aetato, non quoi itur sibi paullatim deservoseor quodammodo et defluero X- undantom illum ingenii vigorona, et quemadmodum multo jam die matutinos coeli colores, ita voluptatem eam, quae juvenes ad poetarum studia allexerit, senescentibus tenuiorem quasi et languidiorem in horas evadoret equis autom de carminibus judicantoni forat, ipsum Omnino poetica vi XhnuS- tum, et ΛΙuSaei, quem Oeant, leporis oblitum Est tamen, quod his curis voXatum resciat idontidem atque recreet tum quod ipse mente animoquo sontium adhue, ut cum maXime, miram quandam harum litorarum dulcedinem unde nonnulla spes Oritur, me aliqua saltem e parte juvenilium animorum ardori responSurum fore tum quod de re poetica disserenti, hi praesertim, qui nune sunt, hominibuS, si aeno magis, me quidem judice, quam calcare Sit utendum. imis, nimis, inquam, familiariter, una

jam atque ultera aetato, magnorum Vntum monumenta a reliquias pertractare atque Xcutere est moris temere ne petulanter nimi in ista sacraria

vulgo irruitur quicquid OV atque inauditi se Oxcogitasse putat aliquiS, nulla mora, nulla religio inmodium illico, magno cum trepitu, proferuntur et projiciuntur omnia. Isto Sane pro caeteris vitio vacaro obsent hi vestri conventus purioris disciplinae exemplar et Specimen O vaeavisse ad hunc usque diona libenti animo vobis gratulor vacaturos aut in in omno tempus eo melior L firmior pos

15쪽

PRAEL. I. sicquid noceant iniqua Re, tempora.

quo annis nimisque maturiOros erunt, quorum idolat tuo consilio commendabitur a vobis ea prOVincia. Hoc uno nomine, ut fit blandiri mihi, fretus aetate, soleo quod in toto opere peragendo, tanquam in re

graVissima RQ paene uerosancta, Summa reVerentinUSurum me et Spero et siquid de me profiteri audeam, prost Or.

Ν0quo illud omnino indictum velim, quod cuivis, Opinor, in mentem Veniat non in ea nos incidissorei publicae temt)ora, quae in deliciis hujusmodi, sacris praesertim saetis inservientem, Securo a liber animo spatiari sinant. Ecce aliam vobis haesitandi causam; quae nec ipsa tamen Suo Solatio careat. Nimirum, Ut ne suscepto Dori misere prorsus atque turpiterdosim, initum erit mihi al)oris impendendum, homini jamdudum rusticanti set alia omnia agenti; sopiti doctrinae ignes, Si qui intus latoni, fovendiat tuo suscitandi multa QVOcanda in memoriam, plura de novo discenda, Omnia denique ratione et Vin quantum in nobis erit, collocanda. Quid multa' quarum rerum antea tacita quadam dulcodine fruebar, eas jam os intelligere oportebit, atque Ordine Oram doctis exponere Summo igitur opus erit otio, quo

euris vacuus id unum agat animus, ut arcana rei poetissae, non Sua quaedam insomnia, tum Secum moditando Xquirat, tum eris aptisque Verbis adumbret. Quod contra, nescio an nulla spe sit quietis hac omnium ordinum procella, rerumque nuCtRrum X-

tremo discrimine. Nemo enim non videt, hoc fore biennio, quo studio, qua industria, scelerati hominos male agant qua malitia longinqua ruri petant, Ut nes casula quidem ulla sit tum abdita, tam remota,

16쪽

vigilatili lasericulis, hos contra tostes Xehibiae gul thir, ne Oreor o quidem no diutius sorpsent in dios malo, sint agondae. Ergo eum de otio a tranquillitato, justissimo aeterni indicis judicio, prorsus deSΡΟ-randum Ss vid Ontur, nostri tumon officii rit intornogoti ne formidines, curare, nequid ignavi nostrape eotur in famam Aondomiae, bonasque litoras: Vostrae rit indulgontiae siquid Orrabitur qualia sat seio innumera soro), id semporum potius iniquitati, nostraeque medioeritati, quam negligentia Otsocordiae tribuero. Quod si is plano forem, quem esse deceret, qui X Superiore loco vos alloqueretur, non equidem do refrigiondum uxorim, quod sellistet minus Ono con-Veniat, periclitante opublica in studia Poetarum incunaboro quippe qui nihil his studiis meaeius cr0dam ad civos omni virtut armandos, nihil vicissim nil haec utilius quam si quis sui oblitus, patria laborantis causa stronuum atque indefessum Se Orat. Vorum quam aret Soeiotat inter se conjungantur

hinc vatis grogii, illine fortis boniquo civis meia alius fortasse disserendi locus Orit. Nunc utius otium mihi serupulus injicitur, quem postquam pro Viribus OVellero, rem ipsum Paucis aggredi, nostrique consilii Summam Xponere, licebit. Compluros o tempore esse intelligo, qui sortesciro dicant, cur intra hos parietes Latin tantum peroraro fas sit de a re praesertim disputanti, quae ex intimis animi sonsibus oriatur, set in minutissima

qua tuo ne delicatissima rerum ne Verborum arietate Versetur quam adeo ne patri quidem Sermone

dilucido satis ixplicari possin autumant Invonii i

17쪽

PRAEL. I. dubitationes et responsa.

liraeteron api id recentiore tum nOV quaedam Po0sseos genera, et Veteribit Idan incognita, tum in unoquoque genere infinitam fore Xomplorum vim eaque cum Graecis et Latinis collata lare ne Orspicue ouere, quid in his rebus natura comparatum, quid temporum, locorum, hominum Sit roprium. Denique argumentum per se imuit gratuita quadam difficultato cumulari, dum ostigiis rudioris aevi Obstinato animo insistentos, peregrino et paene jam obsolet sermone ea res tractari jubemus, quibus et interesse juniores, et cum Oluptate immorari

Haec illi quibus ego ita sane obtemperatum Velim, ut ne amon omnino XSilii causa Olim Vortisse, at tuo ab Academia ponitus migrasse dicendum sit Musa Latinas. Quod nonnihil motiiondum eXistimo, cum in dios ab arum provineia dominu reliquid acdotrahi vidOam ut vi jam eas uno ulteroque apud

Eliuidona quid alii sentiant Oseio mihi orto, si illis carobimus aegorrimo id idobitur forondum : non modo propior insitum Oarum unVitatem, intimumque illud, quo Semper gaudent, cum omni liberali studio

Commoretum, Verum etian honori causa, qui Clarorum virorum monumentis nullo non tempore debetur; Onim isto, quos Praestanti ingenio, nostra atque patrum memoria, hoc ipso e loco concionatos esse novimus quorum libri in manibus sunt omnium. Parumne roseutSse idontur, eademici, quibus uno jam saeculo bis contigerit, ut auroum opus posteritati tradoronti Sed de vivis, iraesertim amicis, incondum liut nam seni in montem sontentiae illius,

18쪽

sexquisitissimus ille do aera Hobraeorum oesi Vlibselliis Latinis lit0ris suum locum apud nos diutissimo vindicabit. Nunquam poenitebit istarum olegantiarum nunquam non Ximi quodam favore oam doctrinae partem prosequemur, quae talem nobis palinam meruerit.

Quod vor ad artem ipsam attinet primum quidem magnopere eaVendum, nequid Vel artis promovendae studi temere unquam a nobis admittatur, quod aut logibus Academiae, aut mori majorum, ut

Illius doniquo Viri consilio repugnet, qui primUS,

qua erat humanitate Poeticam hoc munere ornari voluit.

D indo haud Seio an commodius aliquanto dero ootica dicatur hodie Latina lingua quam patria. Equidem non negaVerim, id quod omni formo hora

graviter atque acerbe fero, comprimi quodammodo se constringi innatam qualemcunque ingenii vim, obtundi inventionom, toto animo languore nos citius se fatigari in eo demum periculo Versari, ne dum Vorba ne clauSulas Vonamur, dum scito aliquid ac Latino sest serimus, ab ipsa Orum Veritate Oeedatur. Nunt a sane non tamen idcirco quidquam in hac re immutari velim eo quod ab adversa parto graviora quaedam imminere arbitror, magi-quo ab

his alion studiis. Nempe eo jam os devenit, ut in carminibus fingondis nihil foro agere id patur. qui non perpotui quasi liminibus oculos logentium

praestringere noverit. Nihil jam grave SimplOX, sin- eorum inquieta omnia, et Vaga et turbida, o dicam prodigiosa et immania, crepant. Cantare crederes impseritos puerulos quibus id soliim, nitendum vi-

19쪽

PRAEL. I. dubitatione et responsa. cinne, quam Pte, Uam SVRViter antent, ut neque curant neque norunt quidem.

Itaque labente et inclinata Poesi, vi fieri potuit, ut Criticae, quam Oeant. Suum munu integrum maneret Pii enim, corruptiSSima republica, incorruptos fore judice speraveriti is certo temporibus usu Venit, ut quorum erat luXuriantia Ompescere, it Si incomposita rerum et verborum luxuriodimitant ubique ac vagentur; qui ambitiosa recidor debebant, ipsi sint omnium ambitiosissimi quibus naturae judicia confirmanda vanissimarum ilisi Opinionum commenta quotidie in vulgus erant. Ut uno verbo dicam, ingeni nimium tribuitur, oritati

parum.

Adesdit quod nihil istis importunius ne cogitari quidem po8Sit quorum alii septimo quoque die, alii

modestiores singulis Onsibus, qui summa abstinsentia utuntur, Unter Certe in anno redeunt, Criticorum nomine et loco gestientes. Rarissimi sunt, qui in illa coleritate scribendi non plurima Seeu dieunt, atque id, quod unice decoret. Sed fuerint quantumvis in-0pti, Vulgo tamen Suo qui Suellae fautorOS SUOS, quod maximo omnium deprecandum ieetore atque emptore reperiunt.

Quae cum ita se habeant, non incommode a cidisso arbitror nos in gravissimo Opere peragendo iis potissimum legibus oneri quae Vestrae dignitati magis, et severiori huic do trinae, quam aut aurium brevissimae Voluptati, aut acutorum hominum Xistimationi consulant. Facito patiemur plura nobis deesse, maxime alioquin optata atque commoda, gratiam, RVOrem, plena subsellia tum quod longe est gravius, multis ac praeclaris locis, et qui ad rem bene gerendum vel Praecipue ossent adjuVare, aequo Sati animo Curebimus modo mihil putidum, nihil meatum, nihil

20쪽

8 De ratione universi operis. PRAEL. .

Quod si cui nostrum aliquando contigerit feliciora quaedam sibi excogitasse, et quae vel ab indoctis audiri valdo bonarum litorarum intermorit, nihil

vetat ea vernaculis etiam, prout ipSa re feret, solonnitor doceri ita amon ut Summa quaeque Oligione, Sobrie atquo severe agantur. Ita domum salva erunt omnia Latinis manebit sua praerogatiVa, Academiae sua dignitas, nequo tamen ulla X parto praestantissimis studiis fiset injuria. Haec habui, ure in veXatissima qui HStione semel dicenda Acadomici, utarem. Jam, qua potisSimum parto campum ilhim infinitum oeseos in animo sit tonistro, quam potero planissimo OXponam. Quod ubi vobis demonstravoro, id certe satis constabit, non o nos consilio Latinis patrocinari, ut nostrosellico labori pareatur. Etenim jusmodi rem un-quirondam atque Xcutiendam hodie Suscipimus, quae haud seio an minime omniunt peregrinae linguae

m0n Poetica inditur, plurimae simul voluptates sint

PraeSto, Variae praeSertim ne multiplices mirisque intorso modis immistae fere atque implicitae, aliquani tamen unam X OmnibUS, quam praecipue ne proprie Po0tieam appoliare eoat Ohiptatem, Oeernere et

separare conabititur.

Deinde, per immensa artis spatia o consilio decurrendum erit, ut rimaria haec Voluptas, si qua sit. vostigiis ubique indag0tur ut declaretur quantumo valeat, tum ad Onora dispertio da, tum ad X-plicandus doctorum hominum do universu Pootica