장음표시 사용
21쪽
PRAEL. 1. De fonto quodam praecipuo Po eos.
sontotitias diversissimas illas quid θm, ita inmeii littor se satis apte conciliari OSSO arbitror, modo bono posita fuerint limo rei totius initia. Postremo Veterum Poetarum principes, tanquam testes, singuli ciendi, et in praestantissimo quoque sententiae nostrae periculum faciendum. Qua quidem rationo, etsi quod utinani aliter eveniat do tinnian rei nos aut errasse aut obscurius egisse videbimur,
fiori amon potorit, ut in Xemplis, aliisque id genus, commodi aliquid interdum Xoidat.
Principio igitur, ita nos omnes a natura Ompurati SUmUS, Ut magno nobis sit solutio, quando Vehementiore aliquo assectu, aut lona quasi monte forimur, orbi S, OStia, quocunque demum modo, POSSUtundom On quo Sentimus Xpromoro. Quod in iis clarissime cernitur, qui soli Secum mussitando lo- suuntur, Siquid aerius unimum commoverit. Unde etiam ea apud Tragoedos passim obvia quibus illil ferme usitatius, quam ut gravissima persona indu- eant, sua ibi gestu atque consilia magna claraque voe narrantes. Qua licentia cum illi saepius abutantur, tum Prometo nulls omnino ration ferenda ea foret, nisi plerique agnoscerent auditores, Otiam
in se ipsis aliquando simile aliquid evenire OSSe. Quid i in omni lingua solenne istae Hulundi, a
clamandi, execrandi quoque formulae, nonne eodem omnia devoniunt Sunt hae quidem profano ne Osariae, qua eXecrandi causa adhibent impii ot conscelerati hominos, sed indicant utique, quantum ad animo sedandos pertineat, ut in Verba ne OeeSerumpendi, et pectoris quasi a portondi sit via. At Orci On rudibus modo in lenii et tantum non
22쪽
10 oesin laborantibus animis fore subsidio PRAEL. I.
esseratis convortiebant ut quicquid in montem seni S-Set id protinus quoquo modo belluarum ferme similes eum incondito clamore ederent. Manet, erctilo, Vel
in porditissimis altioris aliquid et magis ingenui, quod
plurima tacenda monoat cui si dicto audientes erunt, moriendum sibi Otiu ducent, quam, quomodo intus moveantur, palam atque aperte dicendum. Illud otium animadveriore licet, Summa Verecundia hominos saepissimo his stitimulis ObnoXio inveniri, ambitionis dico, aegritudinis, desiderii, et Siqua ejuS- modi mortales cruciant quippe qui omnia, pudorem quoque nimis alacriter ac Vivide sentiant praesertim si qui vita ingonii in beata civitate O libora vix-Orunt:V quo Omnes fere teneriore Sse animo,' vorissimo a Cicerone est traditum'. Ita fit, ut quorum e usu foret maXimO, Onu quasi fatondo deponere, ii pudore quodam minime malo, sed ingenuo ac nativo, quidquam Omnino profari
voluntur. Quid facianti eloqui pudet, pigetque;
taciti, monto consiStere nequeunt; quosdam etiam insanisse audiVimUS.
Non ab his longe diversa, neque tamen eadem plane videtur esse illorum ratio, quibus, velut ir-
aliquid jamdudum invadere magnum Mens agitat.
Magnum aliquid, Sed incertum atque fluctuans, sed figura sua ac lineamenti nondum sati expletum, indicat. Hoc quale sit, norunt omneS, quibus aliquando obstupuere animi dum aut rerum humanarum viceS, Ut mundi mirandum hunc ordinem, aut donique sanctissimam illam vero et divinae virtutis iugisem paulo forte attentius Spectarent.
23쪽
PRAEL. I tam uiuersmGn, quam Phantasiae ope. 11Nempe multis magnis ille rebus Uno eodemque tempore ingruentibus OppreSSa atque Obruta menS, et quo se primo Verteret nescia, quaerebat quod sibi similitor, ae VeXato corpori sunt lacrymae, remodio et solatio
foret. Quod ipsum utique desideraro dicobum hominos impotonii affectu percitos hoc tantum intor- erat illos verecundia loqui prohibebat, his elatior Ost Sensus, quam qui Sermone O quotidiano monstrari aut queat aut etiam volit. Optimum igitur utrisque subsidium comparasse dicimus arn vim providi ac benigni UMIΝIS, quae non coelum modo et terras, Sed corda quoque mortalium temperat, quod ea POESIN hominibus sedit. Nee go valde nunc laboro, quid sonet haec vox PoeSoos quam ut accuratissime defintro possim, non hujus id loci si duo tantum illa, quo nomo inscias ibit posita mihi et concessa Velim primo,
POosin, quareunque demum Sit, eum numeris et aequabili ordino sonorum arctissime quodammodo SSe conjunctam deinde in eo praeeipue Versari, ut absontium enim imagine reducat, inStauret, prae eu-llis ponat cognata cuique, et similia, et si quamvis tenui conneXa, partim undequaque liciat a proserat, partim Via et ratione Omponat Vorbo dicam, Phantasiae inserviat. Utraque certe X parte mirum quantum ea confert ad pectora hominum mulcondae constantiam tuendam. Cum enim in Ocibus, numeris, modis Orotur, animum tanquam aliud agondo a curis et ungoribus Vocat cum autem phantasia det operam, reVOeet Praeterita futura praesagiat omnia donique eo colore, quo Velit mons ipsa. imbuat aestuantibus rem affectibus arcer Ut in
dulgor paulispo inisellligimus, at tuo id saltem nobis solatii contigisse, quod nogatum olim Didoni noduit.
24쪽
l Poesia, Medicinam quandatu recte haleri R EL. .
Verecundiae vero, et honestae illi, quam diXinauS, lucis formidini, qui potos consuli melius, quam ut Per ea ambages, qua Ol time Dorunt Ootae, Seu commotior animus sive elatior quid sibi volit ut cunque Xpodiat Elati corto illi, ut ius in altiora Omnia, Cine quati sunm motu, tendentes, mirabilo os quam solicos interdum ibi reporerint Xitus, cum ipsa numerorum et oeum VCStigia, ut quaeque primo occurrebant, ceu filum aliquod Labyrinthi, Hetn-rentur. Deerat nimirum quod inter mille vias unam quandam eligendam proponeret id quod Ompora illa orta atque modo Vel per Se praeStare OSSO, cuivis in promptu est intelligere. Quare modicinae alicujus loco divinitus in nos delapso praestantissimum Poetius, artem labeamus: quae montis affectione occultas ita curet, ut, quid tanton pudori officiat, tumultuantibus ita locum concedat, ut ordinis et moderationis admoneat Quo in
laudaverint, nemini, quod sciam, in mentem venit, ad universam rem Ordiendam atque in sua partes distribuendam istum praecipue locum adhibero. Quod tamen et seri posse Xistimo, et non inutile factum foro. Id igitur qua potero diligentia ac de praestar mihi si propositum une meum hoc qualecunque Oii Silium Obis, Academici, eStraeque indul-gontiae, tradere ac commendare licent quam cum multis in rebus cognitam atque ei Spectum habui, tum certo Seio Nunquam issam denegatum iri, siquis ingonii non industris ivlpa in errorem incidorit: vos suo niX rogo atque Oro, Ut aequo ac bonovobaaninio dicent om audiatis, dicta judicolis.
25쪽
Confirmantur auguria nostra de Poeti in Voluptatis ratione, argumentis communi sermone ductis. Dispicitur, quid sibi velit hinc voae Poeseos quoties eam vel puerorum vel indoctorum dictis factisve accommodamus. Tria ferme sunt genera, per quin rustici inscientes oesin quandam proe se ferunt quorum primum in admonitu locorum, Secundum in memoria mortuorum, tertium in sacrosanctis religionibus ver
ΝΟΝ in praeturit Academici, illiina, clii ad subtilo hoc onus iterarum aliquid do suo Torro Cupini, magno eum periculo agore. O sorte in suis nimium sibi lilaeons, eodem plane modulo Omnia, quantumvis aliena, motionil arbitretur. Itaque eum maximo illud munus Poetis, proprio quasi jure deferrem, ut curent, sequid detrimonii mortales capiant si quando aut nolint aut Oquoniat a quae in cordo sint, palam ossari intelligebam Sane, quam dimoili ad lubrio in loeo vorsarer. Dicebam utiquo tune temporis, id quod otium atque etiam admo
nendi sunt, qui me audient, non ne tirutam O nrti Silescriptionem, omnibuSquo numeris bSolutum, Uaerere nequo OX Onor no differsentia ut cum Dia-
26쪽
li ειι sit in hac re eis quotidiani Sermonia: PRAEL. I.
loetidis loquar sed e proprietate quadam, aut HuS- modi certe adjutieto, quod separari vi possit, vocabuli illius, oesin die a vim nucupari. Quocirca, Si cui sorte Vestrum ut arrogantiu agere Videbamur, qui aliter do hae ro loqueremur, ac magni olim homines Sensissent aut inconsultius, qui amplissimo aedificio Oxilia quasi fundamenta jaceremus omnino is in- tolligat olim, ita nos nostra comprobari velle, ut
Salva maneant caeterorum jura ita eam quam tractamus voluptatem proXime a POpsi collocare, ut Spatium amon omnibus relinquatur imitationis, hantasiae, numerorum illecebris.
Quod autem proprio nomine Oetieam voluptatem appellari volebamus illam, quae in affectibus sub- lovandis utque in mente mulcenda ponitur; nolite putare nos aut imprudente aut studio aliquo ab-r0ptos dixisse. DiXimus, quotidianis hominum sensibus et communi verborum usu freti. Quod quo planius fiat, quaeso a vobis, Acadomici, ut detis mihi hanc veniam, ut paullulum odio de via ossectam, et quaeram, aliquanto fortasse Subtilius, quaenam sit vis ac ratio verbi istius, Poeticae, alieno loco adhibiti;
tum in communi ita, tum in caeteris artibus, quae ad humanitatem pertinoni. Ac primum omnium, quid a VOX valeat in sitato hoc sermone VideamuS: non quo Oeabulorum significationes ultra modum urgenda Velim quas quidum mutari in horas et migrare nemo nescit, uoquo certa Sati Sui plerumque post Se relinquere sol re ostigia sed tamen est aliquis earum sanior usu ne prudentior; quem qui omnino negligendum putest, i profecto Singularem quendam aditum, quo
27쪽
PRAEL. II. Quid in pueris Poeticum habeatur. 5
ad verum pervoniri possit, ultro Sibi Occludero vid0tur. At quo haud scio an nusquam idontius sit ap- polianda vulgaris a loquendi norma, quum in hujusmodi quaestione mus licet ab ipsius naturae uiliolo.
simplicique omnium mortalium OBSU, magna certo e parte pendeat, miris tamen eam ingeniosorum
hominum argutiis implicari et voXari vidomus. Quid os igitur, quod Vel in iiS, quo nunquam de carmino fingendo ne Ogitasse quidem suspicamur; quod in pueris, quod in rusticis, quod in barbaris at tuo incultis hominibus opticum nescio quid supero, Poetico spiritu animari dicimus Aut ego vehementissime fallor, aut jusmodi nihil ostomnino quod non latentis alicujus specimen prae se serat amoetus nihil quod non eleganti quodam O- lati repressum in praesens desiderium loniat. Loviculum forsan ridebitur, quod primum dicam: dicam tamen audacior atque aperto, qui Ciam, per levia plorumque aturam, quid sibi velit, certissimo indicare. onne pueris quoquo Iud sentibus id insesso discrimen cernimus, ut alter, qua fors orat, huc illuc vagetur atque Olitet, ulter defiXa quasi mente cogito aliquid a moliatur ' Horum autem siquis solertior sextiterit in iis pronisendis quae replent animum; si actu, gestu, imitatione quadam imaginos
alta mente repositas effingere ut luo adumbrare alluserit nonia ista solonnis i itur CClamatio, non Diodo, tolle,' non modo, clepido,' Verum etiam,
posetico, factum '' Ut si quis usero illi adstitissset. qui apud Horodotum pulcherrime depingitur; qui
tyranno hercedem meganti et ior cludibrium ita VIII. I 37-
28쪽
IS Dooetur eaeemplo, quid sit initteris Poeticum. PRAEL. I.
contunioliam Solis radios pro omni stipendio monstranti. εκ εθα, diXit, ω βασιλευ, τα διδοῖ. tum dicto citius, περιγράφει τ' μαχαίρη - το δαφος του
dodit indolis, Ogrogiae sane, Voreque regaliS: UO tanquam omine porterritus Statim tyrannus, elapSume manibus soro ad perniolem quaesivit; doinde O-Versum, longo OS tempore, bello et armis Superiorem est expertus. Haec Omnia HerodotuS, Suo more, permiXta fabulis, ita tamen ut plurima ubiquo Veritatem et naturam redoleant quae disputationi huic nostrae non incongrua fore Xistimavi. Νeque enim quisquam, ut opinor, dubitet, si talo aliquid iodio conspexerit, quin seintillam aliquam poeticae flammae emicuisse dicat uor illi quem
tamen ipsum de versu laetonii nullo unquam tempore ne omniasse quidom est credibilo Vorum poetici erat instinetus, isto quasi simulacro solari regium animum, gloriaeque appetentem, nondum tamen agendo maturum. Quem si fortuns adversu tono de regno cogitare vetuisset, facito tibi fingas Homorte carmine spes irrita utcunque muleentem, praeliisque ea non lis insenescontem. Quid multi Unico hoc Xemplo satis jam OnStur Rrbitror, quidnam sibi selint hominos, si quando inimosos infantes,' ut cum Horatio loquar, o in imprudente eXercer dicant.
Venio ad agrestes et indoctos de quibus aliquando dubitari audimus, an Ohiptatis ejus, quae eum oesi optimo congruat, ullo modo participes hab0ri obseant. Quae omnis dubitatio, ut Orum fut0ar, solo mihi videri arrogantior quaequo otiosis
29쪽
PRAEL. II. Quo itur, an egenis compotat Poesis. 17
ac beatis hominibus, vix autem bene cordati S, Onveniat. is forte illa apud Juvenalem serio quis animo dicta a1bitretur;
meque enim cantare sub antro Pierio thyrsumve potest contingere Sana Paupertas, atque aeris inopS, quo nocte dieque, Corpus eget.
Sod mominisso debobant homines, quamcUnque nu-dom sibi volloni poetici negotii summum Statuero, non aliunde derivari eam posse, quam ab intima generis
humani forma, quae Omnium Ordinum S communi S.
at otium ogonis negatur.' Incommodum lateor, si ad carmina tantum sngenda spectes. Sin automin monte ipsa POps s origines altius repetaS neseio an magis sit uer apponendum, quod κακοζηλία ista careant, quae divitibus lautisque solo officere, quum damno, quod non vacent litoris. Parcius multo scribunt seri tamen potest, ut ea quibus fervent animi non infelicitor in lucom edant. At nim vel rustica rustici non satis curam dicuntur
'munc solem, et stellas, et decedentia certis Tempora momenti Spectant formidine nulla Imbuti:
Quinetiam sermonibus suis, quos pro temPore inter Se de mundo ac toti testatibus A rarit, non horrida illa atqu0 spora loea, di V Π VatibUS amata, laudant; sed composita sci nitida, Sed fastidiosam quandam copiam, sonat se lare mirari Olent vari RSque eo manas sis, P- myni Seent.' Quid multa si lioqaudistis ni V Cot prorsu agrieolae cum Musis cum
Verum enimvero, qui ita fabulantur, curiosiuSpaullo inquirant velim, quae Sit plerumque locupletium a beatorum sincera de rure sontentia. Quam
30쪽
multos hodie litatis, cum saxa et solitudinos' crepant, invetorat euidam mori obtemperare potius, quam sino meo se fallaciis agrans animi studium mulcere' Quorum si Verse essent Oees, et tectore ab imo,' juxta uerotianum illud, oXeussae,' id saepius, credo Veniret, quod mihi quidem perraro, quod sciam, videre contigit ut unus certe atque altor sex iis qui pecuniosi nominantur, Selen VO-lonsque rem familiarem, amoeniorum locorum more, imminuoret fundi plerumque eo pluris merentur, non Solum quo fructuOSior quisque, Verum etiam
quo aspectu esset jucundior. Quod si pauca sunt usmodi, intelligimus profecto mera OSS Verba, quae de rure beato atque aviis Pieridum locis hi nostri piseinarii ad fastidium usque decantant.
Sod concedamus integerrima esse, atque o intimo affectu manare non tamen ea Sunt quae Olptime deceroni suminum sylvarumque amore captum empe, cui semel ista dulcedo, tanquam do coelo, tetigerit animum, is communes haSeo delicias, quae Omnium ubique sunt Oeorum P nubium dico ac Stellarum
arborum DBbus haec, inquam, caeteraque id gQUUS, quae nulli Suux et gionibus conchisa, cum ViVn adeo voluptate Scipὶet, in minima prae his esse ducat ea,
sancta, omnibus Omni tempore anteponat auri 61 latis inter se, hinc rustieorum, illinc eruditorum, pulcherrima a rerum varietate, sententiis, Videndum annon eo sint discrimino, ut his plerumque Θ-