장음표시 사용
151쪽
PR EL. IX. tutu de Ludis nilitaribus. 139
Haec omnia militem sapiunt: noque de iis octo judicar poterit quispiam, nisi qui vitae castrensis, vel Otiam navalis, quoniam quidem a nobis Anglis magis in promptu est, rationem bene ei Spectam habuerit. Proximo ab epulis veniunt ludi quonam, ut et Venationis, en Vis St, ut per omnia bolli se Martis insigne quoddam Xemplar pro se forant. Sed in isto loco no diutius moremur facit ipsius rei videntia.
Illud modo animadversum Velim mirum quantum in hac parto Homorum inter ne Pindarum interesse. Homeria quippe, tanquam Unu nihlotarum, nune huic nunc illi ortamini incumbit cum Olmptate quodam et studio, quo Sint agenda, quae Vitanda, persequitur. Contra, Pindaro, per tot carmina, Vix semel atque iterum invenios rem justo certamine agi quin primo quoque loco, Oeensionem aetUS,
longo lateque gestit X currere. Quod sicubi tempus advonio do Pindari eis ipsis disserendi, hunc locum,
ut potero, Xeutere decrevi. Sed enim hoc tomporo tangendum putabam, eum is non parum ad indolem Homori demonstrandam pertineat. JRm UrrUS, O JUOS, arma, reliquum bellicae gloriae
instrumentum, non fieri potuit quin magni laeseret qui studiis adeo impensis ad ollum Omnia retulerit. Ac de armis quidem palmari Sunt, quae Thetin apud Achillis tontoria donis Vulcani oneratam iungunt ' :
152쪽
Ne autem putet aliquis hae tanquam dona Dollaudari, non πανοπλίας ipsi u gratia, legantur, Udesplondidissimo ponunt Danao Se ad proelium nec ingente M quorum certe mortalia erant armast.
Haec omnia flamma vividius emicant. Leniora Sunt, eundem tamen animum declarant, quibus explicatur, quo arcu Pandaria S, qu thoraeo gaudeat Agamemnon: unVe armatura Ulli Sumptu,
So nil nocturnas illas insidias paraverint Diomedes et UlySSES. Quale porro Ost illiud, quod on Omnia, currUS, QqUOS, arma, Di quoquo ipsis tribui curavit non modo IIinorvae galeam o aegida, Aliollini arcum et Sagittas, Sed et Junoni currus, Neptuno inma etiam
Summo JOVi, quaecunque ad heroicum Ornatum ertinent.
153쪽
At nim dieat aliquis, ad captum illius aetatis no- commodari omniari nil adeo planum sacer do ipsius Homori studiis. Primum, illud elis quisque, ut aiunt, Obtinendum puto mediocrium OSSO Poetarum, ut Saeculo obtemperent, Homeri, o siqui Homori similos Xtiterunt, ut suam potius formam faciemque aequalibus suis imprimere aleant. Deindo, quibus maximo indiciis quid sibi volint aperiunt magni scriptores, O inVeniuntur hic Oe Omnia. usquam fluunt carmina acilius, nusquam aut torrentior verborum copia, ut liquidius Xplicata imaginum Varietas, quam ubi Deo ad praelia accingit.
154쪽
Sod in omni hoc onero prima lacile tenent a quae do bollantium equis non tam frequentia, quam apta, et gravia, et assectum lena legimus. Docuit nimirum illuni Poetam, cujus quasi AIartius elangor omni in sex militanto Orn necensuruS, Ut Cum amore quodam Ximi perpetuum colobraret comitum famulumquo militiae Ae mitto ea, quae Oripsos numeros, Tu SO quodam O libero motu suis quasi deliciis exultantem indicant:
Fracto abruptoque Verborum ordini non prorsus inepte respondet cursus ille Omni logo solutus:
Sod a malobam hodie Xqui rore, quae nobilium quorundam quorum fata ne Ortuna cum Summarorum Iliacarum conjungunt, ipSOSque, graViSSimo quoque tempore, Vel Ut eorum quae gutitur Participes, immo et conscios, inducunt. Primo Diomedes,oX tremo vitae periculo, nihil tam anXie agit, quam ne hostium qui effugiant.
155쪽
PRAEL. IX raria pro variis dominoret ni ingeniis. 43
Audito otiam postsero die, proprii jam equis, ut fit, sese actantomy:
Longo alia mens est Hectoris, alia, nil quo Versa, oratio.
Quae licet grammatici nonnulli, festivi homines, Homero abjudicent milii tamen, ut quae nXimo, ductoream indolem sapere videntur neque immerito componi posse cum Achilleis jam antea laudatis, quibus nihil in hujusmodi argumento splendidius.
Atque a quidem hoc tempore protuli, non quo docerem, mire sibi constar vel in minimis singulos heroas, Sed quo planius fucorem, etiam in hac parto, tanquam in re multum dilecta, illigentem ab Homero operam RVari.
Sed quoniam quorum Achillis incidit montio, religio esset gravissimum praeterire carmen, quo illidosidorio Patrocli lacrymantos inducuntur. Itaque illo, tanquam palinari, universum hunc Oeum Oncludere decrevi qui quidem locus in o totus OrSatur, ut Homerum militaribus quasi oculis nihil
156쪽
444 De Luet 'reum ni Achillis. PRAEL. IX.
Norunt enim Omnes, qui id usu venire, ut in magna quaque turba ac trepidatione, qualis stineonsis stabulis, X stent prorsus atque immobiles. Noquo vero hic loci do portento aliquo cogitandum
QSi quis enim neSeit, caneS, EqUOS, Onera quaeque mansuetiora bestiarum non raro nobiseum Sentiro,
amisso praesertim illo qui pabulum dare conSue-VOrat l
Videtis plano similitudinem quaeri unico habiloni aptamque lugentibus quaeum bene quis poterit consorro quae magnus illo hali sporus abo do puella macie confecta':
velut in tacito Patientia busto aeternum sedet, aeternum tranquilla tuetur, Excipit et placido Moerorem lumine.
Haec illo cui tamen in mentem Homerica senisse nemo omnium judicabit. Simplicius qui dona, o ipsa postulante Homerus uterquo facultate quadam praeclara neque enim artem didicorant eandoni imaginem pro re nata sic uriavit, ut nihil elegantius. sed ad Homorica revertamur:
157쪽
PR EL. IX Natur in Arcanum, de brutis animalibus 145 Digna sano pio a te et Sapientissimo Viro Sententia, ovi curae osse 1On homines modo, sed tuniversum animantium rogem. Qua Rutem Ogitationes Summo attribuit Numini, nescio quidem an nihil iis gravius in votoro philosophia di xpriminueniri
Τotigit utiquo rom omnium obseuriSSimum, quae nobis adhuc, o caelo doctis, areani Vim a rationem tenet: Quanam videlicet logo sat, ut immerentia quoque bruta miserorum mortalium malis saepissimo
Ιlpsa adeo dissicultas facit, ut non in illis solum
quae modo recensuimuS, Verum etiam per omnem
hunc campum Poetarum, qui de brutis animalibus eSt, POSSimus etiamnum plane Ssequi mentsem animumque Seriptorum etenim quod Ontra plerumque fit, ob sacra mutata, in iis rebus quae ad vitam hominum moresque pertinent. Id quod planius disputatum iri Spero, cum ea quae rostant de Iliado tractanda venient quorum a Vis QSSQ debebit, ut, qualis fuerit Homeri mens et indoles, non jam se iis quae narraVerit, Sed e imaginibus undique petitis, omniquo Ornatus poetici delectu, tum rerum, tum verborum judicetur.
158쪽
De Homericis judicaturus debet primo res Orientales, deinde mores agrestium, diligenter inspexisse. Probatur tum imaginum delectu, tum genere dicendi, Iliadis scriptorem egisse vitam sub dio, et mentim quidem Quid sit, quod pueris adeo placeat Homeri .
eXpenderemus Homerici instrumonti artem, quae tum ad imagines ornandi gratia sumptas, tum ad gonus di eundi portinet non ab re fore judicari, Acadomi ei, si paucis odio doceam, quibus maXime subsidiis usus poterit quis Homeri personam induere, Seque plane iam SSe fingero. Etenim, quod anto non sumo audistis facilius
se posteris commendant qui rura, Otium, umbra S, amores celebrant sed mutata penitus vivendi ratione, vereor ne frigore incipiat actuosum illiud, ac Vi Vidiam, ne curiOS moratum onus. Eoque divinior Homerus noster qui cum Otii in e genere Ver-Setur, nudi amon speculo non carissimus X titerit.
159쪽
PRA L. Multum in Homericis urar Libros Sanetos 147 Tantum potuit olor ille Verus, Sonsusque non Graioruni modo sed et 1ominum omnium communis. Quo magistro, OS Otiam, qui ritum e castris Ongissime remotum degimus, nescio quomodo per
omnia videmur odorare bellicosam Posia indolomet plano horoleam. Ea quippe similitudines, asque
Sententias, quin et a Verborum clausulas non tam venatur ille quam Sponte Oeeurrente rapit, quaSmiliti cuivis sub dio agonti credibilo os in animum
At quo ut docilis fidontius loquar sudiunt illa quae
modo memoravi subsidia quae plurima comparari posse arbitror partim e Libris Sacrosanctis, partime quotidiano sermon plebeiorum hominum, Praesertim agristolarum. Ac primo dicimus, non potuisse fieri, quin multum in Homserieis valeret assidua Vatum Hebraeorum lectio : nam satis constat eundem utrisque magna certe X parte viguisse bollandi immo otiam vivendi tenorem. Domi fori pugnando, epulando; OS- Pitio, Sermone, amictu, passim heroicum aliquid Judaica sapit antiquitaS. Adesedit illiti non ovo, quod ea sero cuneta divinitus scripsserint homines adem fere conditione, qua Os Homerum fuisse auguramur; non otiosi,nseque Summo loco geniti, sed rebus agondis, si qui alii, maxime apti et Xercitati. Tum, quod omnium maximum est, dum ista legimus, Certo Scimus oritatem ipsam nos intueri; ne minimam quidem partem, iis narrantibuS, de Summa historiae portor dominui. Itaque e illis, velut exploratis ac cognitis, Homorus aeteriquo erunt pestimandi Qui bono cum Sacris onVeniunt
160쪽
148 Asiatio quindam apud Homerum PRAEL. X.
litoris, illos omnino judicemus eum nutura Veroquo con Venire, Vi Vumque OrVaro heroicae nationis X- emplar.
Praetore apud Homerum fortasse plus aliquanto quam apud alio plerosque juVare poterunt Hebraicaeliterae, propter a quod illo Asiaticus fuit, dimidia certe sui parto. Quo fit, ut apud eum universa coeli, maris, terrarum saetos iis maximo coloribus imbuatur, qui necesse est indies incurrerint in oculos assueto vel campestri Asiae vel litoribus gaei
Exompli loco sit torridus illo nimbus, non imbrium Sed caloris nuncius, qui Martem e proelio abeuntem mirifico adumbrat :
Etiam, similitudino de more adhibita, si quae orto doscribsenti exciderint, quae Situm OnStrent Oeorum, o semper fore declarant haud procul ab ipsa Troado degentem'.
Donique, id quod latissimo patot creberrima illa leonum monti optimo convenit in Lydum aliquom aut Carem, inmollenona minus bene. Nemo nim illo sempore, quod Seiana leonibus abundasse Graeciam docuit sed cum iis familiariter se vixisse proes for Iliadis scriptor. Ac velim equidem aliquis eorum qui Orientem