Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

141쪽

PRAEL. IX Homerica quin iam de castris tranquillis. 129

non rhetoris cujusdam aut rhapSodi, Sed rogarii potius militis. Solo autom id gonus hominum majorem in modum commoveri grandiore qua vi turba, qualis fit, opinor, tumultuantibus castris quae si verbis erit Xplicanda, mirum ni illi περβολικως complura narrent, et rotundiore, quam a Sit ore. Illis itaque rumor per castra easu deditu os cra sit, Διος αγγελος terram pSam ingemuisSe aiunt strepitu militum, cum impetu quodam Sternentium secaV in cespite;

Quin seXeenta sunt ejusmodi, quibus, qui Volet, facito intolliget, Homorum non audita loqui, Sed

tanquam unum de plebe, quae nure Oeulosque acutissimo perstrinXerint, ea grandioribu Saepe Verbis, quam re per Se Ornt, narrare.

Quod quoniam in castris turbulenti Satis XPO- Suimus, jam ad pacata, tranquilla Veniamus. Oe-turnas intueamur ducum vigilias, do quibus in decimo libro Iliadis agitur. Neque Voro nos hoc tempore laudamus praeelaram illam Agamomnonis insomnis imaginomyi:

142쪽

strant hinc Xultantes victoria et opulis r anos, illinc tacitas anXiasquo Graecorum Xeubias: Sed Prunt, Ut arbitror, O re nostra, si quae forte castris assuetum declarant. Xempli gratia, deliberant intor se Atridae, ne divorso itiner mutuo se perdant in tonobris. Intorrogat Agamemnona Menelaus :

Immo, quod minutioris esse videatur industriae, non

modo Sua cuique arma, Verum otium Silum intum,

Suum neeSSum suum paene dormienti situm, seX-umque membrorum, assignari Voluit. Nestori quippe, aetate fere consecto, mollius o lectum sterni et parari curavit indum0ntast:

Vid0tisno, Homerum ea ipsa narranda legero, UMAgamemnoni, tentorium ingresso, credibile os in animum Ventura laam Diomedes eum suis, acerrima Volui militia, sub dio dormion in cespito offenditur :

143쪽

PR EL. IX militibus in aciem progredientibus. 131

Quid, qua ratione lium confodisse demonstrottropidum illud Horoum concilium '

Cujusmodi omnia, quo per se sint Ioviora, O ad poeticam illam venustatem minus pertinere Videantur, O clarius et videntius docent, ni fallor Homerum aut ipsum aliquando focisse stipendia, aut corte militantibus comitem se adjunXiSSo. Nunc Homericos in aciem euntes, atque adeo in ipsum certamen proSequamur. Sueeurrit ante Omnindulcissimum illud, o eum bellica virtute, si quid aliud, aretiSSime, ut Opinor, conjunetiam :

Animadvortito, quaeso, paullo subtilius, quid ea Ontentia vulseat. Primo, ipsum illud Pugnare, non prolator laudis spem et Victoriae, sed tanquam per Se carum et amabile, proponi. Deinde momento temporis mutari animos, tanti Xercitus, tam gravitor commoti, Semel modo Ulyssi quasi seoptro tacti: quam Scimus SSe castren Si plebeculae levitatona. Quid quaeritis Simplo omnino sententia, fortiquennim maXime omnium conveniens Nullius roteaUSa, praeterquam bellicae gloriae, facile carondum HSSe domo, patria, liberis; proposita autem jusmodi SPQ, Π POSSe quidem, nedum Oportere, rem in dubiuni Vocari. Idem plano sonant, longior modo filo deducta, notissima illa Lycii regis h:

144쪽

l32 Etempla, quinioque in declarant PRAEL. IX.

Di Ximus de iis, filiae cupidum doelarant pugnandi: nunc de iis, quae peritum arguunt, palle quaedamassorro licent: non quo ignorem plurima OXtare uSmodi, quae Vi et o Vi quidem capi possint ab his qui nunc sunt hominibus, mutata penitus bolli orendi ratione praesertim Si quibuS, Ut BOStrum loris tuo, ita dogatur umbratilis o plano otiosa. Sed tamen non erat omittondus illo locus: id modo probo tonoatis olim, multo plura id genus latere, quam quae a doctissimis nedum a nobis hoc

tempore OSSint erili. Unum altorumque prim proferamUS, quae OUm USU

rei militaris egregium aliquod conjungant OeSeos

tumon. Non splendidior est, quam Verior HectoriSimago turmas suorum obeuntisi:

145쪽

PR EL. IX. 8u edo tum proeliantiun casus. 133Vidor milii vid0or magnum illum Galliariim Regem, en ricum, qui et ipse κορυθαίολος Orat: qui proelii cujusdam initio his foro orbis exoret tum os alloeutus Cavoto quidquam intueamini pugnantes, Praetor candidam hane cristam. Quoad haec Progredietur, Vos progrediamini; nec unquam, nisi cum ea recedet, os de loe cedendum putetis.' Crodibile est, Hectoris, sicut Henriei conspicuam in acie fuisse sormam, non tam armatura, quam rapido motu. Quod autem υλιον appellat sidus, sentiunt omne quam praeelaram ea VOX Significatio Omhabeat Jam enim non moris oculis, sed tanquam praesaga monte huc illuc volitantem cernimus. Paroni in dissimili materia vim prae se ferunt, quae Hectora deseribunt navibus jam jamquo imminentem acerrima illa, et eiuOSR, O prorSUS, Ut verbo dieam, Vera

Videtur quasi ominis oe Protesilai navem prae

caeteris nominare.

Satisne declarat se cum ollantibus sentire, qui tam curioso gladios humi acontes numeret, i artim in V in reconditos, partim ductos l

146쪽

134 Quare Vmerus inera diligentius narret: PRAEL. IX.

Equidem, cum ista lego, sentio vel ipsis verbis numeri Sque rem quasi cominus agi. oc in ulla parte luculentae illius picturae quoniam do talibus judicant se impuriti manum bollo exercitam desidero.

Verum in hujusmodi disputation maxime domi-NRntur, quae minime Ornandi gratia sunt adhibita: quippe quae meram redolere videantur veritatem. Quo in consu liabenda sunt a quae passim fiunt obvia de Vulnseribus horoum, lothique formis, etiam atque etiam de industria variatis. Iirabile sest, quam diligentem in ea re posuerit operam quae quidem res nobis logontibus paror solet fastidium non leve. Hujusmodi extat insigne specimen ipso sub initio quinti libri. orsa idolico in fugam Trojanorum acie, multus in o fit Poeta, ut vulnera Singulorum recenseat. Quo facto, quasi docemur quot fere plagarum generibus terga fugientium caedi Ossint. J Iirisca sano sedulitas, si solius Oeticae rationem absens sed facit ea res insigne veritatis indicium ; praesertim cum isto aestulo, nondum divisis civium multoribus, suas quisque bellatoriam plagas et OSSO Solitus sit, et, ut in re trepida, curare. Itaque omne illae narrationes, quae quidem crebOrrimae sunt, Vehementer faciunt cum iis, qui Homerum haud ineXpertum de praeliantibus loqui judicant, sed in proprio quodam campo eum Studio et

147쪽

Ac nosei Salie, ni illud eodem redire di Xorim, quod saepius apud Homerum fortissimi quoquo viri adverSariorum ruontium nil otiis declinant. Nulla

isti oligio ost, si quando do Hectore, do Diomedo, do Aeli illo ipso dicitur,

ViX tandem, provo ali ab Octore, rest Ondent ductores Danaum delecti, prima Virorum. V

Quin et ipse Hector, jam tandem cum Ajae compositus, ab immota illa Stoicorum fortitudine non Parum recedere Vi lotur ψ:

Quo tandoni animo consons illum foro flagrante pugna, qui egregia hac clausula proeliantium utrinque fortuna unimosque uno sub aspectu oSueritvl

Venio nunc ad leviora quaedam, quorum moti di Verba

148쪽

J36 Homerum minuta meque ita tangere PRAEL. IX.

est ratio nempe ut Scriptorori prodant natum aptumque rebus agendis, et in minima quaque Urn, quae cum bellicis rebus conjungitur, bone doctum et eXpertum. Quale si illud do Sarpodono hasta

Vol ea, quae Diomedem de Seribun ,

Νeque multum ii ne abludunt, quae Sedulo aguntUr, nocturno illo impotu, occiso Rheso β:

Accedat nobilis Hoetoris pictura, SaX frangentiSAelii vorum portas':

Etiam in re non absimili Patroclus':

Erat viduli eo lapis aeutior o longior, quali projicienti commodissimam praeberet ansam, idque, ut

149쪽

PR EL. IX ut ipsum militio expertum decuit. 137 opinor, eum animo cerneret Oeta optime Opraesentari curavit per illud,

Quid, quae in mentem Agenori Veniunt, summo Vitae ac mortis periculo 3

Num ea sunt, quae facile ab imbelli quovis set dolicato Xeogitari potuserintl Qui magnifica omnia

crepant, num ferant equo animo sudoris abluondi' mentionem fieri, tam gravi rerum discrimines Qua tamen ipsa, eum Ventum ad Verula est, nihil potuit alptius induci. am nesei quomodo mentes hominum, graVissimi temporibuS, minima quaeque tangunt Vel quia pleno quasi poculo doloris ne guttam quidom facile patiuntur infundi Vel quia germanae fortitudinis est, quotidiana haSee molostia curare, ne anxie nimis de Summa rerum cogitent. Atquo in hoc genere venia Sit Xemplum proferenti de recentiore memoria Sumptum. Ostis utique nobilem sceminam, quae in Occidentali Galliares suorum amicta perditasque, quadraginta abhinc annis, egregie narraVit. Illa Sunam dolore associa,OXuta bonis, moribundo marito, praedones Omnium crudolissimos fugiens, OStquam Omnia QOrba ac funesta deseripserat, non Veretur illud addere, quod ab istis grandiloquis, si quid aliud, abhorreat nam cum ea pedibus sequeretur lecticam Saucii conjugis,arcta Olea plantas, ut fit, laedi ac conStringi que

150쪽

138 templa Homerio tun de Epulis, PRAEL. IX. Gomella sunt me, atque ea, quae modo de genore memorabam eoque StudioSiu a nobis OranteXeitanda, quo Solent hominos in tali maioria magnorum Poetarum dicta liberius carpere. His omnino consontanoum erat, ut in epulis etiam instruondis curam Homerii non medioerem poneret.

Hi ne illa docte repetita,

Uine, quod jaci praemii loco venit potior

IIino Patroelo in laudibus s)onitur id quod nostri

quoque majore genorosos nobilium si vo famulos sive alumnos sedulo docebant Scit eum ne gnaviter dapes parare, menSamque herilem ornare novisse':

Suavissima haec memoriam revocant hospitii illius Castren SiS, quo accipiuntur in nono libro togati Agam Iunonis'