Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

발행: 1844년

분량: 402페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

UR .EI. . . cion volupta e ad cinys spectum. 159 Plerumque gratae divitibus vices, Mundaeque par Sub Lare Pauperum Cinnae, Sin aulaei et OStro, Solicitam explicuere frontem.

Atque ea itidem hoc tempore adduXi, non Il , dii bitum Virgilii a X animo flumina amnSSO, Syl-VRSquo quem num Omnium in re rustica Semper OXistimarim non modo plurimum Vidisse Verum etiam acerrimo Sensisse. Sic autem sermo intuo quemadmodum usu venit pueris divitum, ut abjectis saepe insignibus, palea ludero ostiant ne ram US-culis; qui autem egenis Oriuntur parentibus, ut nitoniti Stupeant auro, purpura, gemmis ita plane Vir

gilium iniselligo ab opibus o ludo illa Palatii cupido

a libenter avolaro ad casas Sua et aratra momoro, gaZa placere, et regum atria utrumque, ut fit, Ons maXime re admirari, quae sint a sua fortuna paullo remotiorOS.

Sod do Virgilio alias vidoro unum solum 1OQtempore se Iliado affore liceat quod mirifice quodammodo sapit hominem Vietu Vendentem pernm. Nostis fabulam, subrustieam Sane, de Neptuno tApolline, coelo Xulantibus, orcede a Laomedonte conductis. Hanc a veteribus aeceptam optuno Suo tribuit HomoruS .

Νimirum Operariis horae sunt πολυγκὶ θεες, redeunte demiam mercedem recipiendi sempore : id quod gra-

Vissimis orbis doco divinus illo Hobrates Legis Interpres, qui ij ipse aliquando pauperi et iXul

172쪽

160 Homerica, deferis et aribuS Vrratem decere. R EL. X.

morat, et fortasso mereodo labora serat. -υθημερον

τιας. Quod autem optunus cinaγλον Oeat Laomedonta irridet sane, ut herum procaces famuli, lite oborta. Rostat illo loeus borrimus sermo omnium, de variis voluerum O bestiarum generibus, o eleutrum, vel ferarum quarum e luSibus, astu, Praeliis, Omni vitae statu, mira quaedam suppetit luculentarum in1aginum copia. Sed in istis hodie non morandum putavi partim quoniam eorum indoles adeo plana est et aperta, ut incurrat in Oculos legentium, nullo docente partim, Xempli prius adductis, equorum duntaxat i loonum, quae duo sunt in hoc genero nobilissima, rem actam noleban agere. Hae tamen ita linquamus, ut meminorimu Porum Summam duobus foro capitibus contineri. Nam quaScunque ejusmodi narratiunculas inteXuit Homerus, Omnes Videntur osse propriae aut renantium aut pastorum. Quamobreni optime in talem cadunt, qualem eum vixisse nos, multis rationibus ad lueti, auguramur. Sed propero ad ea, quae ultimo loe orant disputanda De gonore dicendi, quo usus est Iliadi auctor. Etenim X ea parte non minu quam e Sent sentiarum

doloetuit imaginum prodi intelligo bollicosum prinio hominent, oinde agrostem, tertio iob iuni se in-

Quorum omnium conjecturam aliquam illiud primum afferro diXerim, quod Saepius opetor non Orθ-tur, non Irando orba Od Orsus etiam intogros, immo

173쪽

PRAEL. X. Repetitione et ικεῖα cum rusticis conrenipe Is; lnarrationes interdum longiusculas praesertim ubi do nuntiis agitur, munus suum sol ieite tuontibus: lo Iride quadam aut Apolline, missis v ad Aellilloni togatis. Atqui eundem SSe morem eorum, qui simplici et agresti animo res narrant, quotidie videm US. Praeteron, non obscure redolet tum rusticitatem, tum militiam, quod in illo regum ducumque claOro ViX unum ulterumque invenias, cui non adhaerent Suum quodammodo cognomen. Hines illa, ποδας ωκυς 'Aχιλλεύς, νεφεληγόρε a Zεi ς, κορυθαιολος Exτωρ, sexcenta alia. Erant illae formula Solonnos neci pene legitimae, quas tantum non religio fuisset praeterire. Neque vero in Deo solos hominesquo convenit isto των Oixείων SUS: Vorum etiam rem quamque notissi-mRm Suo tanquam apposito ornavit. Xempli loco

i genus. Ea qui fastidio absent, parum Vidisse putandi sunt in simpliei illo ae plebei se Ono, cujus quasi norma in Homoricis omnia fero moliri

κείων, quo nihil aut in se venustius aut foris vitam senti convonientius cogitari potest ea dico, quae singula semel audita reprcesentant quodammodo uni-Versam rei faciem. Cujusmodi sunt illa d flumino horboso':

Etiam ea praeclara, quae armenta pascentem OScribunt e

174쪽

162 Dioteria quindam Homerica, colore agre86. PRAEL. X.

Cognoscito aliud Xomplum':

VDei HUS, Mργηγενεος, semper mihi Visa est admirabilis quaedam νάργεια. idolicet aureus ille fulgor, quem de Aquilone venientem depinxit sanetissimus universae Naturae interpres Jobus, tagat niVeS, grandinem aquosa nubila :

Quale tempus si foret uno describendum Verbo, in- mirum αἰθρηγέννης Verbum illud orat. Est ubi rom nunciat non tam per adjuncta et app0Sita, quam per OnSequentia quaedam, nucissima illa quidsem, quaequo ad eam lucide ne vehementer pertineant. Jacebant in campo Trojani, informia cadavera id hoc ritu offert Homerus: Erant, inquit V,

Videtis acuto ne praecise dictum, aenigmatis haud prorsus absimile cujuSmodi plerumque Sunt ea, quae apud pleboios maXime vigent, dicteria. Νotum, illud Hectoris Paridem Xprobrantish:

Agnoscitis militaro sane convitium. Nesci autem, an habeam eodem in numero quae Paeanis loco entiuntur, Super occisis satidio viri filiis,

Ad summam universus Homericae orationis color

175쪽

PR EL. Homerica vitam sub dio ventibus apta. 163

is sesso videtiir, Academici, qhi docon hominoni non umbratilom sed aritvero Oblitium castrensi, mediis suo ductum laboribus et poriculis directus illo, sini-ploX, inurbanus nillil unquam propius abfuit ab illa singulari Sanctorum Vatum laudo, Ut no quid ullo unquam ompore his minusve dicat Scriptor. quam quae ipse diei volit.

hodiernam causam, de qua bene judicet aliquis, vorsibus hinc illino sepromptis ' posse eam declarari

CXempliS, plane comprobari non posset Assidua lection tentanda os ipsa Ilias et onserenda partim Cum Sermonibus agrostium, militarium, plebeiorum hominum, partim cum Libris Sacrosanctis Prae- Sertini si quae primo legentibus aut inopia forsan appareant aut subobseurn. Mihi quidem Orsuasissimum Ost, qui nosse Volit Homerunt intus se in culo,' illum non alio ludo debere erudiri, ut luo O, quem suo adolescenti commondat Horatius:

Angustam amice pauperiem pati Robustus acri militia puer Condiscat

Vitamque sub dio et trepidis agat

Equid in illud ipsum in causa SSe conjicio, cur magna pars hominum, imo etiam puerorum, alieni cum sint ab his studiis se tamen Homero doloetari lubentes stipantur. Quippe qui vitam sub dio Vsicut illo Horatianus agotites, cum jucunditat quadam mirentur tam vero narrari omnia. Etenim in his quoque robus magna est VERITAS, et Praevalebit. Iirantur, inquam, vel rudi ore litorarum, Poetam adseo votorsem cum ii quae ipSi quO

176쪽

161 Quare Homerica pueris eaeimie placeant R EL. X.

Quinotiam quo nihil in hoc onoro dulcius Husmodi os Homori oesis, si modo nos formam ejuS

non omnino commentitiam ponimus, quae maXime omnium commoVoat animos puerilit/m arinoTum e-

cordatione. Enimvero omnes fore, dum pueri SumUS, maXimam partem sub dio vivimus; cum famulis, cum Operariis, cum tunicat popello VerSamur; opera eorum et labores eum voluptato defixi intuemur. Postquam autem semel annis labentibus, ad stabiloni vitae tonoromist ad ingenuas artes OV nimiaS, aullatim rofugere discimus rusticitatem illam, quasi barbarum quiddam se insulsum ita tamen ut puerilia, cum desideri non levi, reSpectantes, ut dicitur, linquamuS. Quo fit ut otiam aetate provecto maXime juVentea Irmina Cantus, fabellae, quae absque rusticitaterVStieentur, absque molestia plebeium aliquod, et inornatum, et agreste sapiant. Ita nimirum juveniles sibi quisquo lusus otiumque suavissime in animos revocari sentiunt homines. Quamobrem ego minimo frigere Oncedam n Saepius quidem repetita, quibus Homerus Se admodum delectat, de navium, armorum, bigarum fabrica, de cinna paranda, de mulis sub plaustro Priami un

gendis, de caedundis in Ida lignis :

177쪽

PRAEL. . promentim ιι minima quinque sed do narrantur. 165

Ipsum, ut Opinor, mularum incessum habetis, pro- Vide, et cum delectu quodam per asperrima loca gradientium.

Quaerat aliquis, quid sit, quod ea tantopere placeanti Credo equidsem, non Solum propter Xqui- Sitam illam ἐναργείαν, vorum etiam quoniam in talire QS i quomodo repuerascimus, et simplici illa intuondi voluptate fruimur, quae vigebat ineunte jam aetnte. Eandem, ni fallor, cliordam totigit, ubi minima Omnia Solicite narrari curavit velut de Lycaone primum ab Achillo capto Φ:

Quorsum illa de caprificol omnino simplicis

orat animi, talia non indicta relinquere nemo certe puer ea narrando praetermitteret. Itaque qui aram habent illius aetatis memoriam, neque inviti in talibus moraiatur, neque ulla e purio languere ea carmina Sentiunt.

Ut igitur aliquando perorem Homerum tum in imaginibus d ligondis, tum in stylo temperando, mirum in modum sibi constare, ut siquid aliud, ub0rrim confirmo: illud lautem ieri omnia rugi,

178쪽

166 Summa rei Hoinericin quod ad Iliadem attinet. URIEL. X.

ut requiem sibi paret aninius, qualem nos ΠΟ- mori fuisso multis jam indiciis colligimus. Seripsisse utiquo intelligo Ohomontor ictum d sid0rio curaque Veterum Heroum quorum illo vidit quasi OXuvias, formam ne laeten non vidit. Quae quoniam tota jam liade, ut potui, ultro citroque disputavi erit mihi proxime aggrediendum ad alteram Homeriei spatii motam in Odysseia quoque, quid aleat ea ratio, tentandum.

179쪽

Eaependitur Longini dictum Odysseiam pro se ferre senectutis indicia. Sic eam convenire nautis, ut Iliadem militibus. Quid in ea valeat domus et otii desiderium.

' ΕΝΙΟ nunc ad altorum illud aures votuStatis

κει μηλίον, Odysseiam quae quidem ita cum Iliade congruit ut locum amon aliquom dederit molostis quorundam hominum argutiiS, eorum, qui manifesta omnia in dubium vocare amant. Negant scilicet seri potuisso, ut se uno eodonique sonterivi manarent ado dissimiles Homerum aut neminem unquam extitisse, aut certo alium quendum Tr se, alium Ithaeae fuisse autumant. Sed ego ratiunculis eorum, Academici, supersedere decrevi hoc tempore : partim jam antea satis, ut arbitror, EXPlOSi nam pleraque eorum, quae do Iliade nos in hanc partem disputavimus, nullo negotio huc tranS-

ferri poterunt caeteras, suo quaeque OCO EX TO Et extempore, Ut potero, Xpedinm.

Atque hic seni sit adhibonti illam quasi formulam

180쪽

in au 11 Longini, totios in Homericis ducantatam quae quidem sola Semel recepta magnam ejusmodi commentorum Vim delebit. Videlicet vir sagax, et Homeri, si quis alius, perstudiosus, Visus est sibid prolion disso in Odysseia non Obscuras soneseentis

Poetae notas

Haec illo cui nobiscum ita convenit, ut aliquanto tumon honoriscontius do toto cari in sentiamus: multa, quibus illo OXcusationes quaerit, nos otium laudi domus Homero. Quod autem improbavit speciosa illa miracula, plane quasi delirantis somnia, vereor ne nimium tribuerit Saeeulo suo Jam enim Diis suis absentibus quaerebant undo tua tuo subsidia Rhotores. Neque parum molestiae attulit, quod Honior ipso teste, leVia adeo ac numinibus indignavo v iustissimis adhaeserint aeris.

SEARCH

MENU NAVIGATION