장음표시 사용
21쪽
tem hiimiliando Deo animam tuam. Homo S, et tibi venit tentatio vince eam. Peceatum non tollitur, nisi lacrymi et poenitentia. Nec Angelus potest, nec Archangelus Dominus ipse qui soliis potest dicere: Ego vobis muSum. Si peccaverimus, nisi Poenitentiam deserenti
bus non relaxat. Sud deo, rogo, hortor, admo
neo; quia dolori est mihi, ut tu qui pietatis
inauditae exemplum era S, qui a Pi Cena clementio teneba S, qui Singulo nocente non patiebaris periclitari, tot Periisse non doleas innocenteS... Ego aUSam in te contumaciae non
habeo, sed timori SQ offerre non audeo sacrificium, si volueris assistere. An quod in unius innocentis sanguine non licet, in multorum licet ps Epist. I ad T EO. S. n. 5. - ΙΩ. Mediolanum redux Ambrosius K Imperatori more solito ad Ecclesiam venienti processit extra vestibuhim, et a Sacri liminis ingressit eum prohibuit his Verbis Ignora S, Ut Puto, Imperator, Perpetratde ab te caedi S gravitatem, et furore jam raedato, nondum ratio scelus quod admissum est intellexit Obstat enim sortasse imperialis potentia, quominu Peccatum agnΟScas, et rationi tenebras offundit licentia. Naturam tamen Pectare Portet quae caduca, mortique obnoxia, et Primitivum Pulverem, equo orti sumus et in quem reSolVimur. Nec
22쪽
Purpurae Plendore deceptus, corpori quod sub illa tegitur infirmitatem ignorare debes Rusdem tecum naturae hominibus imperas, imo etiana conserVi S OImperator. Unus quippe est omnium Dominus atque imperator, i qui universa condidit. Quibus igitur oculis templum communis Domini aspecturus est Quibus
pedibus sanctum sollim caleaturus quomodo manu SextenSuru Se S, injuSte CaeSorum sanguine adhuc stillantes.' quomodo a CPOSanctum Do mini corpus ejusmodi manibus excepturias Spquomodo Pretiosum sanguinem admoturus es
ori tuo, qui verbo furoris tui tot hominum sanguinem injuste effudisti obscedere igitur,
nec posterioribus actis Prius Peccatum augere velis. Accipe vinculum, quod Deus omnium Dominus sursum Suo Suffragi comprobat. Medicabile enim est et sanitatis restituendae vim habet. Theodoret M. V. c. 8.)Ad haec reserente imperatore Davidem quoque adulterum fuisse et homicidam, reSPOndit continuo intrepidus ponti se Quem
Secutu e errantem, Sequere Poenitentem. D
obtemperans imperator. . . Flen et gemen Sreversus Si Palatium. Ilongo POS tempore elapso, octo enim mense exceSSerant Serva
toris nostri natalis dies advenit Imperator
23쪽
interim sedebat in palatio magnam im effundens lacrymarum. Id cum animadvertisset Rufinus, qui tunc erat Magister officiorum, magna lues loquendi tollebat libertate, .ut maxime familiaris, ad principem accedit, et
Ia erymarum Caia Sam sciscitatur. Ille acerbius ingemiscens, et uberiores Profundens lacrymas : Tu quidem, inquit, Rufine, ludis mei quippe mala minime Senti S. Ego ero gemo et doleo, meam Consideran calamitatem; siqui dem servis et mendicis patet Ecclesia Dei, inquam libere ingrediuntur, et Domino Suo Supplicant. Mihi vero et Ecclesiae aditus interdictus eSt, et Praeterea lata Spe utit coeli fores. Memor enim sum dominicae vocis, quae diserte ita dicit: Q/ιodcumque ligaueritis Si er terram, erit Agratum et in coelis. Tum Rufinus Curram,
inquit, si tibi placet, et exorabo antistitem ut vincula tua solvat. Cui imperator Non Persuadebis, inquit, Ambrosio novi equitatem sententiost illius. unquam cille, imperialem reveritus potestatem, Dei legem Violaturus est. Sed cum Rufinus instaret, Seque Ambrosio PerSua Surum Polliceretur, imperatore uni illico abire jubet. Nec multo Post PS quoque, Petilandiente, subsecutus est, Rufini pollicitationibus creden S.
a Verum divinus Ambrosius simul atque
24쪽
Rufinum vidit Canum, inquit, impudentiam
imitaris, Rufine; nam cum tanto caedis SuaSor extiteris pudore me fronte excusSi Sti; et neque erubeSci S neque formidas, cum ad VerSUS
imaginem Dei tanta rabie spevieris. Cumque Rufinus Supplicaret, et imperatorem brevi assuturum esse diceret, admirabilis Ambrosius divino et incensu M: Ego quidem, inquit, tibi, Rufine, praedico atque praenuntio, me illum ab ingressu sacri vestibuli repulsurum; si vero imperium in tyrannidem Verterit, ego quoque libenti animo caedem ex Cipiam. His auditis, Rufinus consilium episcopi imperatori per nuntium Significavit, suasitque iit intra palatium remaneret. At imperator cum
haec in medio soro didicisset Ibo, inquit, et
justas Patiar contumeliaS. Cumque ad Ecclesiae Septa Pervenisset, in ipsum quidem basilicam ingressu non St; Sed Recedens ad episcopum, qui tum in salutatorio residebat, ut vinculis Solveretur, rogaVit. Ambrosius vero hujus-naodi advent imi tyrannicum isses dixit. et Theodosium adversus Deum furere, legesque illius calcare. Tum imperator Adversu leges, inquit, quae lato Sunt, non in Stargo, ne contra fas ingredi cupio sacra vestibula; sed a te Peto, ut inculi me abSol VRS, et communis Domini clementiam consideres, nec mihi Oc-
25쪽
clud a Janti ηm quam cunctis Poenitentiam agentibus Dominus aperuit. Cui Ambrosius Quam igitur, inquit, poenitentiam ostendisti PoSt tam grave facinus: Cujusmodi medica
Mentis Vulnera tua curastic mi imperator Tuum St, inquit, medicamenta ostendere aetemperare mei autem officii est, oblata suscipere. Tunc divinus Ambrosius: Quandoquidem, inquit, judicium permitti furori, nec
Tatio, sed ira sententiam Proseri, Scribe legem, quae furoris sententias irritas reddat atque inanes, et triginta iterum spatio . maneant scriptae sententiae de caede ac bonorum Proscriptione rationis judicium expectante S. Quibus diebus transactis, ii qui edictum ScripSermit, ostendant tibi ea quae jusseris ac tum sedato aestu iracundiae, ratio per se ipsa judi- Cium exercens examinabit ex quae decreta
Sunt, dispicietque utrum justa sint an injusta ac si quidem injusta esse deprehenderit Scripta procul dubio discerpet; sin justa, confirmabit; nec dierum spatium recte judicatis quidquam
detrimenti afferet. Hoc consilium cum audisset imperator, et utili SSimum esSe existimaret, statim legem Scribi Praecepit, eamque manUS suae subscriptione firmavit. Quo facto, divinus Ambrosius ejus vincula relaxa it.
i, Atque ita demum in Dei templum intrare
26쪽
ausus fidelissimis ina perator, non StZNS, Ne
genibus flexis supplicavit Deo, Sed prontis humi incens Davidicam hanc vocem emisit:
Adhi Sit Pasument anima mea, is scat me Secunctum VCPbiam tuum. Denique manibus comam vellen S, frontemque Percutiens, et lacrymarum mala intibu gutti Solum rigans,
veniam sibi dari poscebat. Talis ac tanta vir tu tum in Sacerdote enituit, tum in principe lUtrumque Certe Pariter miror, alterum obloquendi libertatem, alterum ob submissam obedientiam et illius quidem ardentem Zelum, hujus vero Puram a Sinceram fidem. Theodoret. lib. V. C. I 8. Huc usque Theodoretus Paulinus vero eius diaconia Sic Postolicam ejus in episcopatu agendi rationem ex Ponit si Vir ipse, venerabilis Pi ScoPUS , multae abstinentiae et vi iliarum multarum et laborum, quotidiano jejunio maceran cor PUS, Cui Prandendi nunquam con Suetudo fuit, nisi die Subbati et Dominico Vel cum natalitia celeberrimorum Martyrum SSent orandi etiam assiduitas imagna die et nocte nec operam declinabat seribendi propria manu libros, nisi cum aliqua infirmitate corpus ejus attineretur. Erat otiam in illo sollicitudo omnium Ecclesiarum, interveniendi etiam magna SSiduitas et con-
27쪽
stantia. In rebus etiam divitiis implendis sortissimus, in tantum ut quod solitus erat circa baptigandos solus implere, quin IV POStea episeosei, tempore quo deceSSit, Vix implerent. Sollicitus etiam nimium Pro Pauperibia et captivis. . . Erat etiam gaudens Cum gaudentibus, et flens cum flentibus, siquidem quotiescumque illi aliquis ob percipiendam poenitentiam lapsus suos conseSSUS SSet, ita flebat, ut et illum flere compelleret videbatur enim sibi cum jacente jacere Cata Sa autem Criminum, quae illi confitebantur, nulli nisi Domino soli, apud quem intercedebat, loquebatur. . . Flebat etiam amarissime, quotieSCumque sorte nuntiatum illi uerat de cujuscuntque Sancti obitu Sacerdotis .... quia difficile esset invenire virum, qui summo sacerdotio dignu liaberetur. D
Uno Verho, Ut omnia Palaei S complectar, ita fuit religionis amans, ut nullo nisi prorsus integros in clerum cooptaret ita Charitatis operibus deditus, ut damnatorum SaePiuS gratiam impetraret, OmneSque a Gothi Captos, Venditis etiam Ecclesiae pretiosi Vasibus dataque
propria supellectili redimeret ita ti sciplinae
Observantissimias, Ut locorum, quibu aderat, usus fideliter sequeretur ita poenitentiae addictus, ut continuis Vigilii jejuniisque corpus
28쪽
domaret ita piad homine notus, Ut Sapientissimi viri novum Salomonem invisuri ex Perside devenirent ita potens apud Deum, ut et
daemones ejicere, et morbo Sanare, et mortuos suscitare Valeret.
Νon ita multo post anno Videli Cet 392, oecisi ab Arbogasto Valentiniani junioris, qui
nondum apti Sinum Sta Sceperat, sed christianis jam enituerat virtutibUS, PInegyri Cam orationem coram usta et Orata, destincti sororibus, ad populum habuit, ipsumque Theodosium, qui filios Sancto commendaverat pontifici, morbo citius anno 395 Ecclesiae raptum, pariter coram Honorio imperatore laudavit. Post dies hos ordinato sacerdote Ecclesiae Tioinensi, incidit in infirmitatem, qua cum plurimis diebus detineretur in lectulo, comes Stilico dixisse sertur, quod tanto viro recedente de corpore interitus immineret Italiae. Unde convocatis ad se nobilibus viris illius civitatis, quos diligi a sancto Sacerdote cognoverat, illis versu' sit ut pergerent ad Sune tum Sacerdotem, suaderentque illi ut sibi vivendi peteret a Domino commeatum. Quod ille ubi ab illis audivit respondit: Non ita inter VOS Vixi, ut pudeat me vivere, nee timeo mori, quia Dominum honum habemUS.
Ab lora autem circiter undecima diei
29쪽
usque ad illam horam, in qua emisit Spiritum,
expansi manibus in moduni crucis raVit. NOS vero labia illius moveri videbamus, Vocem numtem non audiebamus Honoratus etiam, Sacerdos Ecclesiae Vercellis, cum in superioribu Sdomus se ad quiescendum composuiSSet, tertio Vocem Vocantis se audivit, dicentisque sibi Surge, seStina, quia modo est receSSU PUS. Qui descendens obtulit Sancto Domini cori ux quo arce Pio, ubi glutivit, emisit spiritum, bonum laticum Secum serens s Paulin de Vit.Ambr.
Defunctus est autem ipsa ante Sabbatum Sanctum nocte, quarta aprilis, anno Christi 397, aetatis 57 Pontificatu autem a P. Scripsit ' plures in sacram Scripturam Commcntar S inter quos Primo loco Donitur Hexaemeron; ' duos de Fide libros, apud Veteres celeberrimos, quibus de Trinitate Praesertim et Incaritatione disserit 3 librum de Viryinibus ab omnibus qui proDeo virginitatem VOVere u Piunt, maxime legendum; 4 libriud I duis, quo secundis nuptiis minime damnatis, ab illis tamen tanquam minus Christiano convenientibus de torrere conatur; ' de Institutiones irginis 6' Exhortationem mirgianitatis; ' de Lapsu Dyinis consecrata 8 δε
Myateriis C de Sacramentis, qui tractatus
30쪽
Ambrosio non videtur tribuendus; Io'd Pω- nitentia ii de S iritu sancto tu de Incar natiorὶis Doni inica Sa anhonto ς 3 libros de sciis , utilium prpecel)tionum plenOS, Au-gUSt. EPiSt. LXXXII, D. I. quibus Ciceronem imitatus, moralia praecepta Evangelii auctoritate non confirmare tantiam, sed et pers Pere
Satagit 14 Sermones, inter quos illi soli habendi sunt genuini qui versantur ei rea hi tum Valentiniani Theodosii et Satyri fratris, nee
non et res nos i Nerviones nuper Romae editi ex
Codie Bibliotheco Sessorianae, sive nri Ct δ' Crucis in derosolymis, curante D. Leandro de Corrieri an . 835, quos hili nostro editioni in Serere Mi ad Timus 15'Plures.s istolas, inter quas illo praesertim notandae AEDIS ligna libertate ad principes conscripsit; Plures HyΠὶni, liri Vocantur urbrosiani. Quibus adjungere curabimus tres HynhnOS, qui desiderabantur in editione uiarinorum, et reCentius stam pati suerunt ex odio Vaticano Quo omnia sex partibus dividimus; quarum I. Tractatus de Scriptura cis Tractatus dog maticos III. Tractatus morales IV. Sermones
V. Epistolas VI denique hymno studiosus
Controvertitur inter outos utrum lii storia de excidio derosolymorum sit Ambrosio, aut