Omnia quae extant opera juxta Benedictinorum

31쪽

IEDIOLA ENSIS EPISCOPUS.

Hegesippo, aut alii tribuenda. De hoc videbitur in collectione Historicorum eccleSiasti-

Apud Ambrosium doctrinam simul et delectationem reperies; nescio utrum alibi melius ConSocietur cum majestate jucundita S, Cum i-gore dulcedo, cum mentis acumine Cord mo-Vendi Potestas. Vere nectareus doctor, inditi sibi nominis quasi proprietatem ingenio indicavit. ulla sere occurrit christiana erita S, quae solidis stabilita argumentis apud illum non deprehendatur. Unde vix in publicum

Scripta Prodierunt, cum inter maximo maXimorum doctorum libro deputata iant. Hinc vocatur a Cassiano eximius De Sacem. S, qui a uanu Dei non recedens, in Dei SeΠὶ Per digito quasi eni via rutila sis In carn lib. 11. a Marcellino comite, episco us SanctuS, araesdei, O ator catholicus; Chronic. Consul Arcadio IV et Honorio HI. a Cassio

32쪽

Doctor egregius, Spiritualis pater beati Aii-gustini, queri idem vir sanctissimus in libris

suis anetum et Beatum nominat; Uju nuCtoritatem, teste Augustino, martyrum reVelutor Paulus commendat quem B. Gregorius Vir Plane apostolicus pro Se gerit cujus doctrinam recipiendam beatissimus Benedictus, teste saneto Gregorio, Sanctorum Prophetarum spiritu plenus judicavit; cui totius Ecclesiae Mediolanensis gloria specialiter attestatur; quem merito fidei tot ris orbis Veneranter

Christ. m. III.)Tanta autem sui Ambrosii auctoritaS, ut,

judice Petrarcha, urimu Emul ac re 'ChCH-SO C Carrentem, unum Plena et indecerpta laudo decoratum Ambrosium, cujuS nc u Unis quidem Dinam mordax is or,ttigerit inveniri detur. . lib. I. Pist. I. Imo et ipsi Ecclesiae catholicae inimici memoriam ejus Scripti commendarunt, ut patet ex his apud Augustinum relatis Pelagii verbis o Beatus Ambrosita episcopus, in cujus praecipue libris Romana elucet fides, qui scriptores inter latinos flos quidam speciosus enituit, cujus fidem et purissimum in Scripturis sensum, ne inimi-cu Squidem ausu Sest reprehendere. v de Gnat. Christ contra ColleSt. et Pelag. v. 42.

33쪽

Nec destini etiam qui versibus tanti viri

eloquentiam et Virtutes exornare conati fue

rint Sic, ut de Arminibus Ennodi Ticinensis episcopi sileam, Adhelmus chirib apii d

occidentales Saxones episcopus mellifluunt celebrat doctorem

a Jam sui Hesperio famosus laude sacerdos Ambrosius, Christi complens praecepta benigni, Spiritus et castae servavit Cedera carni , Qui nomen gerit Ambrosiae do nectare ductum. a Hic tener in cunis quondam, dum parVulUS SSet, a Magna suturarum gessit spectacula rerum a Namque examen apum numerosis sorte catervis Contendit faciem pueri, mirabile satu . Hoc examen apum, quo Sancti labra redundant. Dulcia mulsorum portendit Verba favorum, , E quibus assatim dulcescunt pectora plebis. . Lucida digessit venerandus opuscula doctor,s Cum ratione pia pandens ab origine prima, Qualitur hunc mundum summi prudentia Patris Tempore praesentem tunc per bis terna dierum Fecerit, arterno disponens saecula nutu, te

de Laud virg. Elegantioribus certe versibus, minu Sque

claudicantibus celebrari potuissent tanti viridotes eximiae his tamen carminibus videre

34쪽

eSt, quanta Veneratione tune temporis vigue

rit Ambrosius. Eius en comitam felicius simul et antiquius scriptum habemus ab incerto ariet ore cujus carmina ex M S. Coibertino anni circiterio deprompta recensere haud ingratum fuerit

4 Audeo quos luimili vorsus subscribere Stylo sui lector, noli ducero pro nihilo;

, Dicere cogit amor me, quae loquor, Ambrosianus, , Cui servire cupit mens mea lingua , manUS.

O quicumque sitis paradisi gaudia Vera, Ambrosii monitis subdere te propera. Imbrosius normam tibi monstrat juris et equi, , Felix si poteris discoro, scire, equi. 1 Ambrosii scriptis producitur ad meliora, Qui sua scripta legit et facit absque mora. 1 Ambrosium legito, si vitae pascua quaeris; Quae logis haec facito, sicque beatus eris. Finis adest munus praestet qui trinus et unusii Semihi, sicque pius postulet Ambrosius.

Inter plurimas, quae extiterunt sancti Ambiosii editiones, duas solummodo notabimus. Anno 58 . quoad primum tomum , 58i, quoad secundum,a58a, quoad tertium, 585, quoad quartum prodierunt per Ambrosii opere Felicis de Monte- auo cardinalis qui postea sub nomine Sixti Vesudem apostolicam occupavit cujus editionis tanta fuit auctoritas, ut neglectis deteris Sola typis recuderetur, et aban. IS96 . quo primitin I utει in prodi Iu

su insis lare deeenniis iis et iterum fuerit subjecta. Sed illud impediment,

35쪽

non fuit, quominus in lucem iterum emitteretur studio et labo te monachorum Benedicti norum persectissima , et absolutissima editio , an . 686 et 1691 Parisiis , in- l. 4 volum a lom. Gallice prodierunt: I Oratione Symmaehi et Ambrosii de altari Victoriae a L. Gir, Paris is an . 656, in-II. et Liber de Hielis a D d Bellegarde, an . 689 in-I , et n. 168S, Jacob. Tigeou, cum aliis ejusdem opusculis , Parisiis in-8'. δ' Tractatus do Virginitate a Ioseph de Bonree ueli, an . 729, Π Epistoloe, an pii, Olum in-I 2.

37쪽

De mod princῬἰo, durat ἰone, et unἰtate philosophorum errore referuntur, ac PerStringuntur. TANTIIu-N opinionis assumpsisse homines', ut aliqui eorum iri a principia constituerent omnium Deiam, et eXemplar, et maleriam, sicut Plato, discipulique ejus et ea incorrupta, et increata, ac sine initio esse asseverarent Deiamque non tanquam creatorem materiae, sed tanquam artificem ad exemplar, hoc est, ideam intendentem, secisse mundum de materia , quam Vocant hJlem, quae gignendi causas rebus omnibus dociisse asSeratur cis Sum quo que mundum incorruplum, nec creatum, Ut saelum existimarent: si quoque, ut Aristoteles cum suis disputandum putavit, duo principia ponerent, materiam et Speciem, et tertium cum iis, quod operatorium dicitur, cui

38쪽

si appeteret competente enicere, quod adorti dum pii

II. Quid igitur lam inconvenions, quam ut odiernitatem oporis cum Dei omnipotenti aeternitate conjungerent, vel ipsum opus Deum esse dicerent ut coelum, et tetram, et mare divinis prosequerentur honoribus Ex quo factum est, ut parte mundi Deos esse crederent, quamvis de ipso mundo non mediocri inter eos quaestio sit. III. Nam Pythagoras num mundum asserit : alii innu- morabitos dicunt esse mUndos, ut scripsit Democritus, cui plurimum de physicis elusias auctoritatis detulit. Ipsum quo mundum Semper fuisse et ore Aristoteles usurpatii cor contra autem Plato non semper fuisse, sed sempersore praesumit astruere l 'imi ero nec fuisse semper, nec semper ore scriptis Suis testificantur. IV. Inter has eorum dissensiones quae potest esse Veri testim alio cum alii mundum ipsum Deum esse dicant, quod hi me divina, Ut putant, inesse videatur; alii par- .les ejus; si utrumque in quo nec quae sigura sit Deorum, ne qui numerUS, ne qui locus, aut ita possit, aut cura comprehendi. Siquidem mundi aestimatione volubilem, rotundum, ardentem, quibusdam incitatum motibus, sine sensu Deum conVeniat intelligi, qui allieno, non suo

molia serati P.

39쪽

Morsis optrito de initis remm auctore nundi, et creatione malerio . Idem titiiSγιominibus commendatur: cui uni e loSi atomi ideisque, credendum ostenditura

V. D divino Spiriti praevidens sanctus Movses hos hominum errores Ore, et sorte jam coepisse, in exordio sermonis sui sic ait In principi secit Deus coelum thlerram Ιnilium rerum, auctorem mundi, creationem materiae comprehendens ut Deum cognosceres ante iii lium mundi esse, Vel ipsum esse initium universorum:

sicut in Evangelio Dei Filius dicentibus sibi et Tu piis os , respondit strinitium, quo et loquor obis et ipsum

dedisse gignendis rebus initium, et ipsum esse creatorem mundi, non idea quadam duce imita lorem materiae, ex qua non ad arbitrium uiam, Sed ad speciem propositam sua opera formaret. Pulchre quoque ait . In principio se-hcit aut incomprehensibilem Celeritatem Operis exprimeret, cum essectum prius operationis impletae, quam indi cium coeptae Xplicuisset.

VI. Quis hoc dicat advertere debemus. Moyses liquo illo ruditus in omni sapientia AEgyptiorum, quem de sumine collectum silia Pharao u silium dilexit, et subsidiis regalibus sultiun omnibus saecularis prudentiae disciplinis informari atque instrui desideravit. Qui cum de aqua no men acceperit, non putaVit tamen dicendum, quod ex aqua conflarent omnia, ut Thales dixit. Et cum esset in aula educatus regia, maluit tamen pro amore justitiae subire exilium voluntarium, quam in Trannidis fastigio peccati

40쪽

perfunctionem deliciis acquirere. Denique prius quam ad populi liborandi munus vocaretur, naturali aequitatis studio provocatus, accipientem injuriam de popularibus suis ut tus, invidiae sos dedit, Voluptatique eripuit, atque omnes rogis domus declinans tumultus , in secretum Ethiopiae se contulit, ibique a caeteris negotiis remotus, lolum dia vina cognitioni animum intendit, ut gloriam Dei videret facio ad faciem. Cui testificatur Scriptura, quia et emo, surrexit amplius Propheta in Israel, sicut Moyses, quem, scivit Dominus facie ad faciem . Non in visione, nequo in somniis, sed os ad os Deo summo loculus neque in specie, neqlle per aenigmata, Sed clara atque perspicua praesentio divinae dignatione donatus. VII. Is itaque Moyses aperuit os suum, et effudit quae in eo Dominus loquebatur, secundum quod ei dixerat, cum oum ad Pharao regem dirigeret : Vade ergo, et ego apes riam os tuum, et instruam te quid debeas loqui . , Etenim si quod de popul dimittendo diceret, a Deo acceperat, quanto magis quod de celo loqueretur Denique noti in

persuasione humanae sapientiae, nec in philosophiae simu latoriis disputationibus, sed in ostensione spiritus et virtulis, tanquam testis divini operis ausus est dicere : In prin- cipio secit Deus coelum et terram. Non ille, Ut alomorum

concursione mundit coiret, Serum atque otiosum expectavit negotium neque disciplinam quamdam materiae, quam contemplando mundum posset stingere, sed auctorem Deum exprimendum putavit. Adveriit enim vir plenus prudentiae, quod visibilium atque invisibilium substantias,

origines, et causa rerum mens Sola divina conlincat, nonii philosophi disputant, alidiorem atomorum complexionem perseVerantiae jugis piaestare causam sed judicavit quod clam aranode texerent, qui sic minui ct insubstan