Opera ex doctorum virorum emendatione

발행: 연대 미상

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

mihi, atque his allegationes boni consulas.

Fors bat, an oblis eamus apud te veterem gratiam nunc quod satis est, uetemur cfensam.

post longum silentium tuum non minus desiderabam, quam sperabam, litteras longiores. Namque his vicibus humana variantur, ut deis fectui succedat ubertas. Ea me opinio frustra habuit: siquidem brevis in manus meas agi na recens a te profecta perveniti rat quidem

ιlla Atticis salibus aspersa S thymo odora sed parcior quae magis fastidium detergeret, quam famem frangeret. Quida si ego coenas da

psiles, maliare convivium, tum viscerationes, atque epulum postulassem tu mihi men- fas secundas scitamenta exiguae lancis apoponere, Fac veniat in menteni , quid Graeca per hoc dicat oratio. Pararis nutrimentir, Baqulta, quamquam a morte definiamur, nisu tamen a robustam voistudinem promovemrari putas ne me de occupationibus tuis esse taciturum Quaestor es, memini consili rega. lis particeps, scio adde huc alia mille Grum. Nunquam evenit, ut ingenium tuum labor deterat, benignitatem cura flectat, fasim.

372쪽

diam usus exhauriat. Si dium negotia numquam distingues quiete certe antelucano son no nullus indulseris, ut detur aliquod tempus ossietis. An tibi parum exempli videtur in C mico cum ait suam vestem etiam nactu amicis pream mos

Sed cur ego sermonis pauper diutius obgannio Imitanda est mihi epistola recens , ut caetera morum tuorum forte occupatus recusas litteras longiores. Id ita esse recte conjecto. i. deo enim, quam nolis multa legere, cui vix est otium pauca dictare. VALE. uis. I. SYΜΜAcΗυ AUSO IO. Etsi plerumque vera est apud parentes pra dicatio filiorum, nescio quo tamen pacto deis trimentum meriti sui patitur, dum personarum spectare gratiam judicatur. Quaero igitur i certus animi, quae mihi nunc potissimum per viro honorabili M'o genero tuo verba sumenda sint. Si parce 'rum ejus decora attingam, liventi similis aestimabor: si juste prosequar, ero proximus blandienti. Imitabor igitur Sallustiani testimonii castigationem. Η ba virum dignum te, per te familia Comsulari quem sol una honori patris majoreaed by COOste

373쪽

heneficiis suis reperit, emendatio animiis sanis ctitas honoribus aequiparavita VALE. Epist. VII. SYΜΜAcΗLS AUSONIO. 'erum gaudium eruditionis tuae scripta tri buerunt quae capuae locatus accepi. Erat quippe in his oblita Tulliano melle festivitas,

sermonia mea non tam vera, quam blandala datio. Quid igitur magis mirer, sententiae inincertus addubito, ornamenta oris, an pectoris tui. Quippe ita facundia antistas caeteris, ut sit formido rescribere ita benigne nostra comprobas, ut libeat non tacere. Si plura de te praedicem, videbor mutuum scabere, ct magis imitator tui alloquii quam probator. Simul quod ipse nihil ostentandi gratia iacis, vetem dum est, genuina in te bona, tanquam affectata laudare. Unum hoc tamen a nobis inis dubitata veritate cognosce, neminem esse monitalium quem prae te diligam si vadatum me honorabili amor tenuisti. Sed in eo mihi verecundu plus nimio videris, quod libelli tui argitis proditorem. am facilius est ardentes favillas ore comprimere, quam luculenti operia servare secretum cum semel a te carmen pro- feetum est , jus omne posuisti oratio publicata, res libera est An vereris aemuli vςhena

374쪽

Iectoris, ne libellus tuus admorsu duri dentis utatur Tibi uni nihil ad hoc locorum gratia praestitit, aut dempsit invidia. Ingratis scaevo cuique proboque laudabilis es proinde cassas dehinc secludo formidines, Windulge stilo, ut saepe prodaris. Certe aliquod didascalicum,

seu protrepticum nostro quoque nomini carmen

adjudiea. Fac periculum silentii mei', quod etsi tibi exhibere opto, tamen spondere non audeo. Novi ego, quae sit prasrigo emittendi operis, quod tu probaris. Nam quodam pacto societatem laudis aspectat, qui aliena bene dicta primus enuntiati a propter in comoediis summatem quidem gloriam scriptores tulerunt: Roscio tamen, atque Ambivio, caeterisque a

istoribus fama non defuit. Ergo tali negotio expende otium tuum, novis voluminibus ieiunia nostra sustenta. Quod si jactantiae fugax garrulum andicem pertimescis, praesta etiam mentium mihi, ut tuto simulat esse nostra. quae scripseris . VALE.

Eris. I. AusoNI PAULINUS. Quarta redit duris haec jam messoribus aestas ,

Et toties cano bruma gelu riguit ad by COOste

375쪽

Ex quo nulla tuo mihi littera venit ab ore, Nulla tua vidi scripta notata manu. Ante salutifero felix cum charta libello Dona negata diu, multiplicata daret. Trina etenim vario florebat epistola textu, Sed numerosa triplex pagina carmen erat. Dulcia multimodis quaedam subamara querelis Anxia censurae miscuerat pietas. Sed mihi mite patris plusquam censoris acerbum Sedit me blandis aspera penso animo. Ista suo referenda loco tamen, Wgraviore Vindicis heroi sunt agitanda sono. Interea levior paucis praecurrit iambus,

Discreto referens mutua verba pede.

' unu elegi salvere jubent, dictaque salute, Ut fecere assiis orsa gradumque, silenti id abdicatas in meam curam, Pater, Redire Musas praecipis Negant cathoenis, nec patent Apollini Dieata christo pectora. Fuit ista quondam non ope, sed studio pari Tecum mihi concordia, ciere surdum Delphica Phoebum specu,

Vocare Musas numina; Fandique munus munere indultum Dei, Petere e nemoribus aut jugis.

376쪽

Nunc alia mentam is in major Deus, Aliosque mores postulat, Sibi repostens ab homine maius sinam, Vivamus ut vitae PatrLVacare vanis otio aut negotio,

Et fabulosis litteris

Vetat, suis aut pareamus legibus, Lucemque emamus sua eQuam vis Sophorum callida, arsque Rhetorum, Figmenta vatum nubilant, Qui corda lalsis atque vanis imbuunt, Tantumque linguas instruunt rNihil adserentes ut salutem conferant, Quod veritatem detegati Q id enim tenere vel bonum aut verum queant, Qui non tenent summae caput,

Veri bonique lamitem fontem Deum .em nemo nisi in Christo videtiHi veritatis lumen est, vitae via, Vis, mens , manus, virtus Patris,

Sol aequitatis, sons bonorum, flos Dei. Natus Deo, mundi sator, mortalitatis vita nostrae mmor necas. Nagister hic virtutium, Deusque nobis atque pro nobis homo Nos induendo se exuit. Hierna iungens homines interis Deum, in utrumque se commercia.

377쪽

Hic ergo nostris ut suum praecordiis Vibraverit coelo jubar, Abstergit aegrum corporis pigrishum, Habitumque mentis innovat, Exhaurit omne quod juvabat antea Castae voluptatis vice, Totusque nostra jure Domini vendieat Et corda, Cora, ct tempora.

Se cogitari, intelligi credi, legi, Se vult timeriis diligi.

Estus naues quos movet vitae labor Praesentis aevi tramite, Abolet futurae cum Deo vitae fides. Quae, quas videmur spernere, Non ut profanas abjicit, aut viles opes ;Sed ut magis caras, monet

Coelis reponi creditas Christo Deo, Qui plura promisit datis; contemta praesens vel mage deposita sita

multo ut rependat foenore. Sine fraude custos aucta creditoribi. Bonus aera reddet debitor; multaque spretam largior pecuniam Restituet usura Deus. Huic vacantem, vel studentem, laeditum, In hoc reponentem omnia,

378쪽

Ne quaeso segnena, neve perversum putes, Nec crimineris impium.

Pietas abesse Christiano qui potesti

Namque argumentum mutuum est

Pietatis, esse christianum impii, Non esse Christo subditum. Banc cum tenete discimus, possum tibi Non exhibere, id est patri, cui cuncta sancti jura, cara nomin Debere me voluit Deus Tibi disciplinas, dignitatem, litteras,

Linguae, togae, simae decus, Provectus, altus, institutus debeo, patrone, praeceptor, pater. Sed cur remotus tamdiu degam, arguis, Pioque motu irasteris. Conducit istud, aut necesse est, aut placet: Veniale, quicquid horum eriti Ignosce amanti, si garam quod expedit rGratare, si vivam ut libet. Defore me patriis tota trieteride terris, Atque alium legisse vagis erroribus orbem, Culta prius vestrae oblitum consortia vitae Increpitia sanetis mota pietate querelis. Amplector patrio venerandos pectora motus, Et mihi gratandas salvis affectibus iras. Sed reditum inde meum senitor te poscere mallem

379쪽

Unde dari possit. Revocandum me tibi credam, Cum steriles fundas non ad divina precatus, Castalidis supplex averso numine Musis lNon his numinibus tibi me patriaeque reduces. Quod datur, in nihilum sine numine nominari asSurda vocas, nulla rogas levis auferet aura. Irrita ventosae rapiunt haec vota procellae, Quae non missa Deo vacuis in nubibus haerent,

Nec penetrant Superi stellantem Regis in aulam. Si tibi cura mei reditus, illum aspice, ora, Qui tonitru summi quatit ignea culmina coeli, Qui trifido igne micat, nec inania murmura miscet , Quique satis coelo soles largitur, Imbres, ut super omne quod est, vel in omnia totus ubique omnibus inissus rebus regit omnia Christus: ut mentes tenet atque movet,qui tempora nostra Et loca disponit quod si contraria votis constituat nostris, preceHeflectendus in illa est Quae volumus. Quid me accusas Si displicet actus Quem gero agente Deo, priust in si fas reua

auctor cui placet aut formare meos, aut vertere sensus. Nam mea si reputes quae pristina , quae tibi nota,

Sponte latebor eum modo me non esse sub illo

380쪽

Tempore qui fuerim, quo non perversus habebar, Et perversus eram, fessi caligine cernens, Stulta Dei sapiens, ct mortis pabula vivens. Quo magis ignosci mihi ias, quia promtius ex hoc Agnosti datur, a semino Genitore novari, Quod non more meo geritur; non arbitror, istis confessus diear mutatae in prava notandum Errorem mentis, quoniam sim sponte professus,

ne non mente mea vitam mutasse priorem. mens nova me fateor cepit, mens non mea quondam,

Sed mea nune auctore Deo, qui si quid in actu Ingentove meo sua dignum ad munia vidit, Gratia prima tibi, fies gloria debita cedit, cujus praeceptis partum est, quod Christus amaret. Quare gratandum magis est tibi quam uerrutandum,

Quod tuus ille, tuis studiis & moribus ortus , Paulinus, cui te non inficiare parentem Nec modo, cum credis perversum, o mea verti Consilia, ut sim promeritus Christi fore, dum sum Ausonii feret ille tuae sua praemia laudi, Deque tua primum tibi deferet arbore fructum. Unde precor meliora putes, nec maxima perdas Praemia, detestando tuis bona sontibus orta. Non etenim mihi mens vaga, sed neque partici. pantum d by COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION