[Opera omnia

발행: 1835년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

Neque in carnem venientes, sed id quod facti sunt,

permanentes.

uo Addere volebam, omnino inviolabiles; sed siste equum Quamvis Valde serventem, eumque mentis habenis

coerce.

Horum alii magno assistunt regi Alii mundum universum suis continent auxiliis Alius aliam habentes a rege praesectUram,u Viros et urbes et omnes gentes inspicientes, Rationaliumque victimarum conscii mortalibus. Animo, quid faciest tremit alio ad coelestes Ubi pervenit pulchritudiues in me incurrit caligo Nec habeo quid agam : proferam sermonem , an retrocedam o Quemadmodum asporum fluvium trajecturus Viator, Subito resilit, ut quamvis cupidus, relinetur; Plurima cor ejus cogitat circa fluvium. Necessitas fiduciam confirmat, metus impetum reprimit. Saepe plantam attollit ad aquam, saepe rurSUS 55 Recedit. In conflictu metum vincit nece SSit 3 S. Sic et go dum ad Deitatem forma carentem prope

accedo,

Metuo puri ac summi regis ministros, Genus lumine satiatum , peccato subjicere Ne pluribus quemadmodum vitii iam sternerem. 4 Metuo etiam bonum immutabile meis verbis praedicare, Quandiu serpentem quemdam video vitii regnatorem. Nam nec boni erat, naturam mali in nobis plantare, Ac bellum et inimicitias amicis suis procreare, Nec aemulum vitium exoriri 4 Posterius, aut principii expertem naturam, instar regis habere.

372쪽

Mihi autem his in angustiis , talem Deus cogitationem injecit. Primum quidem Divinitatis sancta natura semper est immutabilis, Nec tanquam pro uno multa. Quid enim Divinitato

praestanti US,

In quod illa mutetur Qui autem plus admittit, illius, quod est, acturam facit. 5 Secundo summi luminis magni ministri, Tantum bono primari propinqui, quantum

Ad omnia immutabilis Do natura in vitium Dissicile mutatur angelica, nos tertii facile se climur, 55 Quantum o Deo remoti, tantum vitio propinqui. Quare primus Lucifer in altum elatus, Jam enim magni Dei regiam gloriam Sperabat, praecellenti decore praeditus , amisit splen

dorem

Atque huc cecidit in glorius , pro Deo totus tenebrae: 6o Et quanquam lovis in humilem terram delapsus, Unde prudentes odit, et a coelesti Deterret omnes via, iratus ob suam plagam; Nec patitur ut ad Deum, a quo cecidit, prope accedat Dei sigmentum communem enim cupit habere Cum

liominibus 65 equitiam et caliginem. Hinc etiam invidus e paradiso Gloriae Deo equalis appetentes ejecit. At ille quidem a coelesti abside, dum superbit, lapsus est;

At non solus lapsus est sed postquam illum perdidit superbia, Cecidit cum multis, quotquot improbos esse docuit, 70 eluti si exercitum a rege scelestus quis abstrahat o

373쪽

CARMINA . 363 Pio summi regis choro invidens, Ac pluribus improbis imperandi cupidus. Inde pullularunt torrestria scelerum portenta Daemones , improbi et homicidae regis pedissequi, 75 Infirma, tenebrosa, dira noctis simulacra,

Mendaces, contumeliosi, scelerum magistri, Errones, in polores, risus amatores, O messationemoxcitanteS,

Harioli, tortuosi, litium amatores, Cruenti, fartarei lucifugi, impudentes, prsestigiatorum duces, 8 Veniunt , cum Vocantur, Odere cum abducunt; Nox et lux, ut capiant, Vel aperte, vel ex insidiis. Τalis quidem illorum exercitus, las: squo dux Quem quidem Christus eodem consilio quo mundiana Uni Versum creavit, nec prorsus delevit perdidisset

autem

85 Protinus, si voluisset difficile enim Dei iram sugere

Neque etiam liberum re liquit ho Stom meum Sed medium dimisit inter bonos pariter et mulos; Movitque grave bellum inter eos, ut ille quidem mag

Etiam in hac ro probrum haberet, dum certat cumdo biliore, 9 Illi vero virtutis laboribus aeternam gloriam consequant Ur, Velut aurum , vitae fornacibus expurgati; Ε fortasse loenas deinceps indomitus Satan e solvet Materia accensa, cum ignea erit merces, Multa prius in suis ministris perpessus

95 Dum illi torquentur. Hoc mali parenti supplicium est. Atque haec quidem me de angelico lumino Spiritus edocuit

374쪽

Primo et posteriore Mensuram hic quoque invenit; Mensura autem haec est Deus ipse. Quantum quis ad regem accedit, Tantum habet lucis, quantum lucis, tantum gloriae.

ΑΝiu status est Dei, mixtionemque celestis Pertulit cum terrestri, tu antro COOperta, Sed tamen divina et immortalis. Non enim fas est, Imaginem magni Dei, non secus a reptilia , Et pecudes mutas, solvi inde Core. Quamvis illam mortalem reddere conatum sit pec

catum.

Neque ignis pervidi natura est. Non enim credibile Id quod peredit, cor esse illius, quod pereditur. Neque etiam stlati

Aeri S aut tracti, Ic nunquam immobilis natura; IO ec sanguineus est humor per carnem disrusus; Nec temperatio partium corporis in unum coeuntium Non enim una carnium et formae immortalis Natura est Quid aut eui bonis a lilius tuus se quam pessimis. Quos temperatio malos finxisset, aut optimosy15 Quomodo etiam non inesset pecudibus rationis natura PT cmpurati enim Carnium mortali uin et sorina inust pecudibus. Qui autem bene temperati essent omnes, ut isti ratiocinantur, boni.

Atque illi quidem talia IIa auteni nituntur rationes quibus absentibus

375쪽

Anima corpus relinquit, haec animaim esse statuerunt. 2 Nunquam alimentum animam tibi esse credidisti, sine quo mortalem Vivere omnino incredibile, siquidem robur est cibus. Novi et aliam sententiam, quam equidem non m plector. Non enim communis mihi et omnibus participata Anima , percurrens aerem. Sic enim similis esset 2 In omnibus tracta testata atque in omnibus Omnes essent, quicumque Spirando vivunt, Si quidem aeris dissus est natura alias in aliis. Si autem manui, quid igitur habuit mater, quid in ejus visceribus Vivum fuit, si me prius, cum essem oris, illa attraxit P5 Quod si plurium filiorum matrem CSSO pona S, E pluribus illam animabus, quae con Sumuntur, decorabis. Vana librorum ludibria ac hominum minime sapientium est opinio; ut etiam in multa corpora vitae praecedenti conson

tanea,

Sive bonae, sive malae, animas semper transferunt 88 , 5 Vci ob virtutis praemium, vel ob poenas sceleris Vol ut hominem vestibus induentes indecore Aut exuentes , inanem laborem suscipientes, Ixionis scelestissimi olae assi gentes 89), Feram, arborem, hominem, aVem, Serpentem, Canem, piscem sabricantur,4 Saepe etiam bis unumquemque, cum id circulus postulaverit.

Usquequo haec P quidem sapientis belluae nunquam audivi ratiocinationem, Nec arborem loquentem, Semper garrula cornix :

376쪽

Natat semper in mari humido mutus piscis. Quod si postrema est animi e poena, ut ipsi dicunt, 45 Do his inutile judicium. Nam si sine Carne, Magnum hoc miraculum. Si cum carne, quamnam X

pluribus igni trades P

Α tunc maximum erit miraculiam Nam pluribus me

illigasti

Corporibus secitque vincia him ut multa scirem. Quomodo autem hoc unum meam mentem frugit, quae me prius 5 Habituri pellis, me posterius, quot in corporibus interii Non enim, Ut saccis, ita animabus dives, alligator meus. At profecto magnum Hoc erratum est, quod me oblivi prioris vitae ceperit. Nostram audi de anima optimaui doctrinam :Hinc incipiens, aliquid oblectanienti admiscebo sor-

55 Mundum olim condidit summae montis stibiime Verbum. Paron magni Patris consilio, antea non Xistentem. Dixit illo, et actum est quicquid volebat. Cum autem omnia creata Mundum ita constituissent, terra , Caelum et mare, Quaerebat agnitorem suae sapientia genitricis omnium, 6 Et torrestrium regem Deo similem ac sic satus d Jam quidem puri et semper victuri ministri, Latum habitant coelum, mentes Sanctae, boni nuntii, Et hymnis perpetuis gloriam meam celebrare nun aquam deSinunt. Τerra autem adhuc brutis tantum gaudet animalibus. 65 Itaque conflatum ex duobus mihi placet genus On-udere,

, Mortales inter et immortales, intelligentia praedit una

377쪽

cARMINA . 36 shominem , qui medius sit,a Oblecteturque peribus meis, prudentem investiga

storem

i, Coelestium . terrae magnum imperatorem, Angelum salterum, Ex terra , praeconem mea potentiae et Sapientii e n o Sic dixit, et partem umens creatae recens terrae Manibus suis immortalibus , meam xpre Ssit formam

Cui etiam vitam suam impertivit Inoam enim immisit Spiritum qui a Divinitate formae experte fluit. Sic ex pulvere divinoque flatu concretus sum homo immortalis Boi 75 Imago mentis enim natura imperat utrique. Quamobrem vitam hanc diligo terrae causa Et alterius desiderium in corde habeo, divinam ob

particulam.

Talis sui primum creati hominis coli igatio serum

deinceps Corpus a Carne propagatur, anima autem immiscetur modo incognito,

8 Extrinsecus illapsa terreno huic sigmento. Novit qui

miscuit, Quomodo et primum in sustiaverit, et imaginem suam terrae alligaverit, Nisi quis rationem hanc Verbis meis opem serens, Ponat sidentur, et sententiam secutus plurimorum Quemadmodum corpus primum e terra nobis tempe

ratum

8 Deinceps humanae gontis origo fuit, nec desinit Alios ex aliis semper pro serens homines ex prima Ondita radice; Sic quoque animam a Deo inspiratam, exinde Ad humanas sormas accedere modo iam,

378쪽

Ex primo illo semine distributam pluribus,so umanis in membris perpetuam formam habentem. Propterea principatum intellectilem nacta est. Ut autem in exiguis Flatus magnus exile quiddam et inconcinnum sonatii biis, Etiamsi canendi peritus sit tibicen Verum si in manus

Venerint Latiores tibiae, tunc persectiorem edunt sonum

95 Sic et anima debilibus in membris debilis Cum solidiora facta sunt, collucet, totamque mentem explicat. Postquam autem suum condidit hominem immortalis Filius, Ut gloria rueretur nova , et terram relinqUens Extremis diebus, hinc ad Deum Deus pergeret,1 o Neque ipsum reliquit plane liberum, neque etiam omnino Constrinxit; sed legem naturae Statuens et bona quaeque insigens Εjus pectori, in vallibus semper florentis paradisi Collocavit eum utrinque libratum, quo se inclinaret

expectans, Nudum absque scelere et prava simulatione. 1 ob ita coelestis erat, ut mihi videtur, hic paradisus In quo eum locavit, ut operaretur, et mandatum

Una ei interdixit persectiore arbore, Quae boni et mali dijudicationem habebat Persectam. Persecta enim cognitio adultis est utillior 11 Quam imperfectis : si quidem istis perinde gravis est Atque in tantulis solidior cibus. Postquam autem invidi dolis homicidae,

379쪽

cΑBMINA . 369Foemineae voci et consiliis obsecutus, Gustavit suavem hunc ante tempus ructum,1 i5 Polliceaque tunica induit crassam hanc carnem, Morti obnoxius, morte enim peccatum Christus mulctavit,)Εjoctus o paradis Venit in terram e qua ortus erat, Vitam quo laboribus plenam suscepit. Huic autem Ob

didit

Praeclarae arbor gelum suum igneum quasi pessutiam, 19 Ne quis Adamus, ut ante, praematurus ingrediatur, Priusquam dulcis rami noverit vitare noxium cibum, Neve ad vitae arborem accedat quispiam malus. Sicut autem per Ventos Hibernos coactus quis mare navigans retro rediit, Rursum aut ventis mitioribus expandensi et Veliam, aut Ope remigum, magno labore Ursum conficit, Ita nos a magno Deo longe prolapsi, Rursus non sine labore charam navigationem perfici-

Talis semper ex recenti semine Virescens supervenit callimitas Misoris hominibus a primo parente, unde totius iniquitatis spica germinavit.

ΕΙΑ age, et utriusque legis rationem expende; Alia antiquior, et alia postea effulsit, Primum quidem Hebraeis, siquidem Deum supremum dominatorem M. 4

380쪽

Primi noverunt, post haec finibus terrae Non enim pugnantibus Deus hominem regit Dogmatibus, quasi quis ignarus, cum Verbum novit

omnia,

Aut mutabilibus, quod vel ipsis mortalibus probro foret. Haec autem mea est sententia de Providentia Dei homin sis dis: gentis. Postquam rabidus hostis primum hominem eiecit e paradi SO, 1 ora fraudem inducens illius homicidae arboris pestifer a cibo in qui exercestum, duce caeso, perturbatum armis profligat, Parabat soboli etiam mala et mortem inferre Disjungens a coelesti Numine raudulento consilio Convertit oculos hominis ad stelli serum coelumi omnimoda pulchritudine splendens adque mortuo

Simulacra quae sinxit desiderium, quibus honorem tribui sabula, Fidem inveniens in propriis calamitatibus, henda X quae convinci nequit,

Semper advenientibus crescens anni S. Ipsa etiam ΙΙebraeorum gens, sanctorum sobole , depravata est, nec Prophetis. 2 obtemperarunt cum lacrJmis monentibus, et Dei Iram semper proponentibus Im et ipsos morte an

secerunt.

Ne quidem principes Deum metuebant: nam eorum Plerique populo pejores, ne criticos linquebant Nec montui in cacumina, nec daemonia Sanguine gaudentia.

25 Quapropter magni Dei gravem ira ni

SEARCH

MENU NAVIGATION