장음표시 사용
21쪽
qui sunt, maius omnibus Tyrannisum
perium in homines obtinent. Siquidem Tyranni hominum corpora et Vitam conis stringere:animis adhibere nulla vim posι sunt. Hi verb dominatur in animis,quae , ipsis honestaec utilia videntur, ea non fascere modb alios, sed etiam velle cogunt. Illi inuitis imperant: hi volentibus. Illi re oderunt omnes, Sodiosi ni omnibus: hos in omne humanu genus beneficos, perpetua omnium beneuolentia comitaσtur.Hinc Plato in Philebo ait:Persuadens di facundiam artibus cunctis praecellerer
quippe quae cuneta non vi,sed sponte sibi subiiciat. Haec ut Cicero, multi l ali faustores sunt,instib genus humanum in syla uis &montibus dissipatum, ecbestiarum
more vagabundum, nec ratione quicqua,
sed viribus corporis pleterac administrans, moenibus primum sepsit, o exieris imo manibus,mite reddidit 5 masuetum Arsinis etiam variis instructus est senex, ut
nolentes&reluctantes Vi armorum, vel verius argumentorum,compescere, calusmniatoribus et hostibus commode obui re, eost refellere possit. At his tam crebrb
22쪽
non utitur sed plarim volantes obediunt.
Quo significatur,Eloquentiam non tan tum studio Poetico sedec rei militari longe antecellere, eiusm maiorem in omni vitae genere usum esse. Nam mundus pre cipue ab his duobus ordinibus regitur redesenditur, ab oratoribus qui , ut Cicero inquit, pacatis rebus primum semper in Republica locum tenuerunt,in togaac tranquillitate , o a militibus in bello: ipse tamen consilio resententi js sapientum Senatorum gubernari opus est. Ut autem inter Aquilam Sc Cygnum scribiatur natiuum odium esse ita inter hos duos ordines hominum, doci ores Θ milites,
perpetua certamina ruerunt,sunt 8c erunt omnibus temporibus de conseruatione
Reipublicae. Nam bellatores illi in aulis uegumi Principum se solos iudicant Atiantes esse, qui Rempublicam suis humeris sustineant,& quorum robore ac viaribus, Regum Principum, ac totius Reipublicae salus nitatur. Sed palmam obtinent oratores,qui prudentia,consili4s,eloquentia,moderatione anim patienti humanitate,ec reliquis virtutibus antecellule
23쪽
cuiri lites tantum clauare arcu Rempuφhlicam iuuent Mulci quidem in Repub. Romana magno cum applausi populi
triumpharunt: sed nemo unquam maioricum laude,quam Cicero, qui armatos tos
gatus,diligentia,consili js suis vicit. Ita mnon inconuenienter ab eo pronunciatur Cedant arma togae, concedat laurea linae
guae. Atm ut summatim dicam: tantaest Cicerone in Oratore consentiente) obsiectatio in ipsa facultate dicendi, ut nihil hominum auribus aut mentibus iucundisus percipi possit. Quis enim cantus mos delatae orationis pronunciatione dulcior inueniri potest: Quod carmen artificios a verborum conclusione aptius Qui a flarin imitanda, quam orator bonus in suscis pienda veritate iucundior Qus cum citra controuersia ita se habeant , merit,prinicipem locum, primariami Iaudem nobis Iissimo Deorum nauneri Eloquentiae vis delicet,m buimus. Atm haec ita esse,vel in de fatis probari potest. Videmus eniim 5c experientia quotidiana testatur, Politicos, Generosos oc graues Viros,in consultastionibus o deliberationibus difficilimis,
24쪽
inaximi in momenti, non tam delicstari, quam de necessitate soluto orationis gesnere uti, euincypro praestantissimo viro haberi,qui ornatissime res sapienter mens
te concepta eloqui potest. Si quis verbcarminibus sua consilia proponere et proshare vellet, pro histrione aut gesticulatos re potius,quam pro em qui diserta oratio ne se expedire posset,liaberetur. Sed quid multis moros Haec ars tanta est, visi eam laudare susciperem, nebulas potius obdus
cerem, quam ut pro dignitate commens darem. Haaeest illivstae duX,pacis comes,
oci j socia, ociam bene constitutae ciuitatis quasi alumna. Haec rerum domini, quae semper urbanis pacatisq; rebvstenuit prismas. Huius ope omnia inuenta re consti tuta sunt: haec nos ad res gerenda eruclijsire animos nostros mansuefecit,et calamis talesta ex inscitias ortas,quam necessitate
importatas distinxit, ait illas cauere has pulchre ferre docuit, mortisc pericula,&mortem abigit.De hac igitur contumelios se qui loquuntur, odio oc supplicio minos ridigni non sunt, quam qui fana Deum immortalium violant.Nullae enim Ecclesiae,Schos
25쪽
sar, Scholae,5c Respublica sine hac subsi stere possunt Imb nulla nec publica, nec
priuata consuetudo e societas.
Hac igitur tanta Eloquentia suauitate, utilitate ait necessitate allectus, cum hoc e Patriae mee dulcissime salus oc incolus mitas,8c Domini mei parentis paterna, dulcissimal moniti quibus non obtemsperare nefas semper duxi efflagitentitum etiam quia magis animus meus huius, quam reliquarum artium omnium, amos re flagret,statim primis studiorum incusnabudis me totum Oratoriae seculiatissus dio addixi eil animum meum applicaui,
ec hoc egi, ac deinceps semper acturus sum, ut si non integram 5c perseetam cos gnitionem, aliquam fallem umbram elooquentiae consequi possim. Sed omissa onsgiori commendatione studi j Eloquentiae,
eius* cu arte Poetica collatione, tum elisam commemoratione consilii, cur studio
oratorio potius quam aliis studi s liberalis hiis aliquantulum operae oc laboris in hac
mea Adolescentia tribuere authoritate mei parentis constituerim, ad ea quae masgis necessaria,& mei instituti propria sunt,
me in praesentia conuertere malo.
26쪽
Vetustissimus, laudatissimus isos est, iam multis abhinc temporibus approba' tus, amicis, quibus bene cupimus , rebus pro voto succedentibus, collaetari. Qui mos, ut antiquissimus , ita etiam honesstissimus , bonisq; omnibus conuenienstissimus. Nullum enim dubium est, Minui cum homine hunc ritum coepisse, atque ab antiquitate sacratum, Boad monem posteritatem transminum elle. Nihil
etiam tam naturae aptum& conueniens, quam amico,cui si non vis,tamen tam besne ut tibi jpsi velle debebis, in re prosipera congaudere.Et ut iustum est,aduersis doιlere ita etiam secundis seu prosperis eXsultare. Hinc orator disertissimus ille Isio crates ad Demonicum iubet illos eligen dos esse familiares, qui non solum aduersa doleat, sed etiam secundis non inuideant. Cum igitur, charissime o doctissime Domine Iohannes Oldorphi , hodierno
die ab Amplissimo Collegio Philosophisco Academiae Tubingensis,honores graφdus Magisteri sin te collati sint:et amicoruproprium sit, in quos charos habemus , ecquibus favemus , quoties aliquo hono σ
27쪽
itris gradu, vel in facultatibtrs, vel artibus Ornantur , carmina gratulatoria scriberec dedicare climalia dona quibus gratiis scari possimus, non habeamus decreui veterum fac'um imitator non ociosus asesectari,ac gaudium ex tua felicitate conclceptum , erga te conterraneum o amiscum meum fidelissimum,aliquo signo de
Versus autem a me non est qubd ex
pectes A natura enim, ut paulb ante commemoraui, animus meus magis delectacltu flumine orationis Oratorio,quam Po tico Reseram igitur breuiter nonnihil de causis consiliu Maiorum nostrorum, cur certos gradus honorum, qui in discentes
conferri solent, instituerint in quarum commemoratione, si non aliqua ingenii dexteritate singulari processerim , aut aps posite fatis de ius scripserim te conature studio meo perexiguo contentum fore, plane confido. Nouitius enim sum at Tyro oratoriae artis, qui ex institiae tenebris pedem vix moui , promoui fere nihil. Benigne itac mecum anetur, si hunc me conatu,
28쪽
iii 5 sin boni ac docti viri approbauerint.
Quapropter consuetudine magis, quam quod necestarium iudicem, a te peto,mihi exigui temporis attentionem ne deneges,
8 hanc gratulationem ab adolescente, res rum variarum experientiaec iudicio deostituto, candido animo perlegas. Neq; me arrogantiae stimulis, aut ostentandi ingesias causa incitatum, in hanc arenam deσscendisse existimes sed ossicio amicis de obito ac praesentium honorum, quibus amplissimus Senatus huius Academia te hodierna die ornare voluit, occasione adoductum, scribendi munus in me recepisss, a quo facile abstinuissem, nisi summa de tua singulari in me beneuolentia conscepta spes me eb impuliuet. Etsi autem, ut dictum est, constitui, primo loco de conssilio Maiorum, cur gradus honorum in
Scholis excogitarint, ageres tamen chiri necessariam Scholarum, in quibus bonae artes, quae honorum causae sunt, propose nunturi perdiscuntur, mentionem fasciendam este intelligam: repetito paulb alitius principio , de ih dispiciam, at de eas rum in stiis,o progressu, pauca quam bre
29쪽
Deus ter Opt. Max omnium rerum creator, conseruatori benignissimus, clim in principio coelum, terram, maria,
caetera i omnia, quae in iis sunt, creasset, ultimo loco hominem ad imaginem suam formauit nempe iustum, sianctum, ocin summa, nulla sapientia vel virtute india gentem, eum in Paradisum collocauit,
e dominum caeterarum creaturarum
omnium constituit: addito mandato, ut omnibus fructibus Paradisi vesceretur, excepto uno vitae, vel arbore scientiae honi oc mali. Deceptus aut astutia serpentis,cum mandatum creatoris sui transgrecsus esset, non solum ex horto voluptatis eiectus, sed etiam omnibus dotibus, quibus antea ornatus erat, priuatUS,aeternae
damnationi, morti, Zc Diabolo subiectus est. Hinc igitur humani generis calamitates uniuersiae processerunt Extincta sere est omnis notitia DEI, omnes virtutes Iabefactatae sunt in sapientiae locum suco cessit inscitiae ignorantia: in locum iustitiae, successit iniustitia, clim homo ante lapsum fuerit amans virtutum omnium, castitatis, iustitiae, veritatis,&aliarum post
30쪽
Iapsum ab his virtutibus ad vitia degenes rauit. Cum autem vidiuet homo,in quas calamitates se coniecisset,aim grauiter de suis malis doleret, nec in conspectum Des venire ausus esset creator vltr eum ingratiam recepit, ac consolatus est promisessione ventur seminis, quod contriturum esset caput serpentis, ociustitiam vitam
Hla prima schola in Paradiso instituta est, fuitq; haec prima lectioi professio, qus unquam proposita est a tempore consditi undi Praeceptore videlicet ipso Deo , qui Adamum discipulum suum de voluntate sua docuit. Atque ut atris etiam Adami succestaribus de hac ipsa promisisione Zc doctrina aliquid constaret, statim Dei instinetu artes ccliterae,quae ad huius
doctrina conseruationem necessari res quirebantur,inuentae sunt.Testatur enim Iosephus, Adamum duas tabulas lapideas collocasse, in quibus annotauit hominum
lapsum, atque promissionem post lapsum
Hae tabula fuerunt velut templum ac Schola,ubi conuenire,ec veram doctrina percipes