Petri La Sena I.C. Neap. Cleombrotus, siue, De ijs, qui in aquis pereunt, philologica dissertatio

21쪽

tionem suae interpretationis loco a nobis laudato ad particulam a reserat, atque coarctet: erit fortasse,qui synesij expositione, vel vitiosam iudicet, vel latis dubia. At idε in Poeta sensus,eademq; verbi vis,sive πιλωλω,siue retineatur. Adscribs, ut hic Homeri vernis illustretur, Callimachielegantissimum Epigramma,&vna opera Cyrenensi philolapho Cyrenensis poeta

Naxius in terra bais perjι Dcus, at mari

in alto I

Absorptam sensit , ἡauim animamq simust Meginam ob merces o nauigat i e procellis

Voluitur. ac tumulu1 nome inanis babet,&c. Latinam Vulcanij huius epigrammatis versionem, quis non deficientem agnoscet ecum neq;vis vocis recte exprimatur, nec Homeri isthaec de animorum interitu obseruantia suboluerit Interpreti: ad quam tame manifeste alludit Callimachus, imo clarius , quam Homerus expressit mr θανοῦν, ad communem separationem animae a corpore significandam usus, at de particu

22쪽

iari ipsius animae interitu quienS, et quod ad

verbum, o animα passus es exitium. Haec earumdem vocum viS, & differentia ex alijs Auctoribus deprehenditur,sed cum aptiorisbus in locis remaneat obseruanda, hic consulto omittimuS. Nunc iterum ad Synesium: qui alteram ex Homero , di maioris roboris probationem afferens , aduertit, quos non in aquis defunctos, sed θανοντας, , poeta dicit; eorum omnium animas apud inferos dilabi fidque consueta quadam dicendi sormula, semper assirmare. α, ἄ- δ βεβηκέ. ψ δ' ille Θς δὲ κατῆλθε ν& similibus,quae passim in Poeta occurrunt. At de Aiacis fato loquens, nedum istud non usurpare, sed insupericum in transcursa poematis bis inferorum manes recenseat, nunquam de eo haberi mentione Siquidem Vlyises consulturusTiresiam apudCimmaeriosan loco ab Circe demonstrato , sacrificans, di sacris rite peractis; ad sanguinem

mactatarum holitarum animas mortuorum euocauit:quarum examina in ordinem redigens Poeta,sponsas, virgunculas , iuuenes, ieneiq; memorariat dum viros recenset ge-

23쪽

nuS mortis, ut non uno verbo,sic non abs re meminisse videtur. δενιρει αρήψατο , Plures au em vulnerati bassis ferreis Viri bellico cruenta arma habent . Deinde, cum Mercurius Procorum ani οενεα mas in Erebum deducit,qua occasione G Mnesicorum manes, accurate recensentur. ο -- -- ΑιM, ut Synesianis dicam verbis, ου μου - δροι-τοε εισω εκλοδετῆιψήσουκώσης ia 'ου.n quam minoris Aiacis anima,toto cis male indinoi ur,quas apud inferos non exsecQuippe Aiacem illum de quo utrobiq. aetamentio,non hunc,sed meliorem ita vocante Ohisis Seneca & Telamonium esse,vel Platonis, &Plutarchi testimonijs constat:apud quoscuriose,cur vigesimam a sortitione ad delecta pi tarta venisse Aiacis huius animam inuestigatum . , probi. s. Quamobrem consultissimus Poeta peculiari

descriptione semper distinguit ; ibi

Aiacis anima Telamonida expresse habens; hic de eo loqui affirmans,

optimus erat pecteque,corporaque aliorum

Danaorum:

24쪽

mo Elogio , & alibi non nisi hunc Tela

monium ornauerat: quod etiam ab Eustathio adnotatum . Nec apud Lucianum

in sis Dialogis , in quibus mortuos facit

colloquentes , alius , quam Telamonius , qui idem dictus,sumpto, velut ex Sophoclis Tragoedia argumento, inducitur . Hanc merito maioris ponderis probationem diximus . nam insignis doctrina,& martyrij laurea sanctus Iustinus, obiiciens Antonino Pio, cui secudam pro Christianis defensionem inscribit,duraturum post mortem animorum statum, ab huiusmodi Homerica Necyomantia, tamquam validissima sumpsit argumentum; quod si sapientiae adscribitur a sapientissimo viro oouηρ ρ βοθρος, ut ipse inquit,

Uussis horum inspiciendorum gratia suscepιμ

descensus.atque eorum insuperse sermones, qui eadem cum inis narrarunt ; profecto hanc

differentiam ex genere mortis, ijsdem in locis agnitam Poetae ignorationi, & fatuitati haud ex facili tribuere quisquam debet. Eatio

25쪽

mILOLOG. DISSERT. II Ratio e Stoicorum Philosophia e prompta. Op. LII.

Stoici quid de anima senserint. Diagramate eorum opinio expressea . Aiacis Oilei interitus apud Senecam . . Mors eorum, qui sub ruinis opprimuntur. Statius Papiniur declaratus. Multas animorum fecundum Stoicos , ex genere dissolutionis a corpore insicat . Aiax Dijs inuisus. Mori illi, in poena: θ iσeius socios, ob viniictam V cuminis deriuata. Cicero.σ Horatius illustrantur. De visione in Gygantes , ψ υς-κλυσμου fabularum origo. In Biblys, cur i V dicent montibus V ἡ ῆς; Emblema de Arione ex

veteri numo . Ratio eur Hom ro mors in

aquis A ,ατος; Insigne Plutarcbi de ea retenimnium oVam ob rem ut Cyrenensis Antistitis dicta quae infradicturi sumus, illustriora reddantur,operat erit pretium scire, cui rationi illud Homericum innitatur com mentum. Et quidem a Philosophis, qui rerucausas sibi inquirendas statuunt, petere de bemus. Cumq; omnes ab Homeri poesi, velut eX hoc uno,ut aiunt fonte, philosophora sectae manaverint, multum ei quae deinceps Stoica dicta est, acceptum referre debet. Verum enimvero intcr Stoicorum philoso

26쪽

p rum documenta,de hominis anima,nonnulla perhibentur: quae & si recte sentientibus deliramenta videri debeant, pro ijs tamen quae dicenda sunt , clare intelligendis,

ut ea breuiter percurram necesse est.

Putabant Stoici, nihil praeter ignem animam esse:& hanc sententiam eip tribuit C

cero,cuius haec sunt verba. Omnia vextra , Balbe,solent ad igneam naturam referre, Hemraesitum opinor secuti,quem imum non omnes interpretantur unimodo. Vos autem ita diciaris,omnem vim esse ignem; Itaque ct animam res,cum calor defecerit interire in omni natura rerum id viserrita vigere, quod caleat. Huic igni aerem quoque admiscent, atque in adeo harum terum cum proportione temperaturam,& non aliud, substantiam animae esse definiunt. hoc est. ex Galeni verbis , κῶπιν οῦν συμμεμ 'γγοιί ηςἡἀερμά,κ- ρο δεκουMM,hinc Phurnutus ψηροι ἡρῶσι. nostrae anima ignis sunt . Porro &ab ipsis auctoribus huius haereseos praestantioribus Zenone Cittiaeo, Antipatro, & PO- sidonio , animam ἰδ. hoc est calidu esse spiritum, ut Laertius rcfe.t, Olim

pronunciatum: atque adeo inter pyacira, illud, ijsdem verbis merito accentuit Plutarchus. Coi pus itidem suisse animam,ex eode

27쪽

Zenone haud tacuit Laertius. myrti

δὸ . animam verosentiendi vim habere, aiunt, eamq;spiritum esie nobis innarum,quamobrem, , corpus esse. Sed tenuisii- ch νεν nium,& ut Chrysippus dicebat rareh. De hoc igne alibi idem Cice- Cie. Inis ro. Hominibus animus datus est ex illis sempiternis ignibus, quaesidera,er sellas vocatis. Id etiam Stoicorum maximus inter Latinos Seneca habet.Homini, inquies,disinissimus esse partem,oc velutiscintillas quasdam astro- ς ι

rum in terris desiluisse,atq; alieno loco haesisse. Ita hunc locum expressit Lipsius, apud que tisic do plura de hac materia: quae cum in promptu .

omnibus sint, non repetam. De aeuo autem μ' γ' animae,aliquid tangam;cum ad rem nostram summopere etiam pertineat:& ut denuo Ci- Cie.iurus Ceronis verba usurpem.Stoici, inquit, nobis largiuntur tanquam cornicibus diu mansuros aiunt animosisemper,negant.Idem Stoicorum Coryphaeum docuisse Laertius scri- Laert. iα .hit. τὶω ψυχά μφ Θανατον - Ἀδρήν, φθαρτοιο di hoc est animam is mone permanere,mor

ratem tamen esse . Apposuit alliquid aliud huic opinioni antiquitas : quod ad propri*s Auctores referens, addidit etiam Iinertius: boc est putasse quidem Claanthem m ς

28쪽

mas tantisper post mortem permanere δε- nec mundus exarserit.Chrysiippus vero solas sapientum ταξτ-μονων. Hinc apud Plutarchum in Placitis. οἰ-ικοὶ ἴξιοῦσαν

ilicet quas it inbecillioriquales t ineruditorum animae. Ualidiore1 quatessunto et durare usque adflagrationem . Alia cogerit Lipsius,& prae caeteris illud Taciti.Si Ut sipientibus placet non cum corpore estinguuturmagna animae: de scite admodum subiungit, Nota, magnas ἰ minuta igitur,ct fatua pe-α frani, aut non diu manent publici saporis cap. s. huius Differtationis a

ssu, o IChristianae sapientiae praescri

:um monui, imo, & sanioris doctrinae phi i

aram Hosophis ut Peripateticis,expres em

Sed cum tamen venusta sint, & erudita, ac

sciri satis digna;praestat, ut aliqua non vulgari silmilitudine a nobis etiam illustrentur. Non est hominum puto qui Lucernarium quoddam macbinamζntum , quod adinos

29쪽

Belgiu, ac Germania, riniones huius operis artincum feracissimae , transmittere sepius solent, vel oculis nota conspexerit , vel sau tem aliquando non auditione comouerit . Sphaera est aenea, mole non admodum ma gna intus concaua, pertusa quibusdam . rulis, eoq; artificio concinnata, ut in duas partes, veIuti in bina hemisphaeria contode disiungi possit,& in suam rotunditatem , is cili negotio compaginari, ad oram unius existis hemispheris,mobilis quida circuIus,ves ferreus, vel aeneus modicae latitudinis , duo-hus fixis asseribus circumuoluitur aeui circ

Io ad diuerses polos pari artificio suspenditur, libraturo subrotundum vasculum , qu Vulcanus, non in cornu latens, sed metallo occlusus circumfertur. Hoc lumen animam dico,& thecam corporis esse aeneum globu. Quos descripsimus forulos ad ignis respira-nientum, externi sunt sensus, unde animus foris elucet. Iactetur victiq. haec sphaera, Iu- cernula,quae intus pendet; ut quae seorsit nab illa, & suo quodam motu regatur, non eadem iactatione concutitur, nec suam lucem coturbat.Quid si disrumpatur globus e non inde eius lumen extinguitur.ut de eo illud usurpari possit ;Si fractus illabatur Orbis,

30쪽

Impavidum feriem ruina.

Eodem modo animam viuere , di posth mani corporis fracturam,veluti suis proprijs nixam viribus, permanere, nec itidem seipsam extinguere Stoici dicerent. Nam cum ex eorum senrentia, aeris , ignisque aeth rei sit particula , in aerem hunc coelesti spiritu calentem recipitur,ac fouetur: & ni in aliud migrauerit corpus ad sedes suas, & Ognatum sidus recurrit,in quo, ut lapius Ciceronis verba usurpem,nulla re egeni sta tu e fune etur Urim de rebus, quδμι Ur insentantur,ct aluntur.Sed quos deest ora' sioni,sub oculos schemate subijciamus.

pN anima secundum Stoicos.