Specimen literarium exhibens vitam Aristotelis Graece nunc primum editam

11쪽

o) Tertia denique ex Suida brevis, nec sere quidquam, quod alicujus sit momenti, habet. Restat ut tandem pauca dicam de certa quadam Nunnesii opinione, quae videri possit magiS cum nostra hac vita inedita cohaerere. Resert eam Ad. Statir tom. I. pag. 14 his verbis: 'Der Spanier Ρ. J. Nunneg, dersie i. e. Arist. vitam Ῥμμωνιον) mit einem Keillauiigen Commentare hegleitet herausgab, meintesie guersi ans Lichi geZogen gu haben. dedocli Uarsie, Wie Jonsius hemeriit, schon viet hiulier in dorΑusgabe der Aristotelischen Werhe, Vel che gu Venedig in den Jahren 1496 - 1498 erschien, hel anni gemachi Worden; de his vidimus supra, pergit autem sic:) Wobei jedocli aucti nichi gu libersehen ist, dass

Lebensbeschreibung, Kelche er dein Commentare des Ammonius gu den Κategorien des Aristoteles vorseigie, nur durch olyne Uebersetgung der alten hand-sehristit chen Laidini schen Vita Aristotelis ex Vetere translatione,, geWonnen habet ,, Vides hanc fuisse Nun nesii mentem, ut putarit Aldum Vitam ex Veteri

translatione vertisse Graece. Hoc si verum foret, Aldina ista Graeca consentirent cum translatione Vetere Latina, consentirent vero etiam cum Graecis, quae nunc edimus, utpote quae partem longe maximam Congruunt cum translatione V. L. imo nunc fortasSe Con-

12쪽

jiciendum soret Aldum non vertisse, sed nostra habuisse Graeca, et edidisse, ex mente nempe Nunnesii: sed sive ab Aldo editam vitam annis 1496-1498, quae ibi dicitur βίος 'Αριστ. κατὰ Φιλοπονον, Sive eam sine ullo auctoris nomine, quam Ammonii Commentariis in Categorias Aristotelis praemisit anno 1503, contuleris aut cum Vetere translatione Latina, aut cum Graeca nostra vita nova, idem obtinet discrimen, quod

nunc est inter nostram et eam, quae Vocatur κατ'

μμώνιον. Scilices translatio illa vetus partim quidem consentit cum Ammonio, sed multis locis ab eo est diversa, sui nostra etiam Graeca) et continet multo

plura et omnino nova, quae nunc primum in nostra inedita Graece leguntur et reperiunt Ur.

Caeterum de Aristotelis vita, Scriptis, et de ejus biographis conseratur Jacob. Brucher Instit. historiae Ρhilos. Lipsiae 1790, J. Τheophil. Butile Biponti 1790 in praelat. editionis Aristot., H. Clintonis lasti Hellenici edit. C. G. Kruger Lipsiae 1830, et inprimis Ad. Statir in libro, qui inscribitur Aristotelia, Halle 18 30 1832 hic plerumque accurate et erudite totum

hoc argumentum tractavit, omnia conquirens, quae huc

pertinent ex testimoniis sparsis et in biographiis, et in auctoribus Graecis et Latinis: sed aliquando tamen turpiter quod laetum nollem labitur Graeca explicans vel artem criticam attingens: v. c. T. II. p. 21 ubi citat flutarchi haec verba in vita Syllae c. 26), οἱ

13쪽

ακριβῶς εντετυχηκοτες διὰ τε το τον νηλεως του Σκηψίου κληρον, ω τα βιβλία κατελιπε Θεοφραστος, εἰς αφιλοτίμους και ἰδιώτας ανθρώπους παραγενε - σθαι. ,, Haec. ΤOm. II p. 22 ita Germanice vertuntur. Die alteren Ρeripatetiker aber erscheinen ZKar, an Sich

Ohne, Keder auSgebretiete noch genaue, Kenniniss derSchristen des Aristoteles und Theophrastos etc. et

14쪽

Aristot. und Theophr. begogen Werden hann. - Τum in nota ad h. l. bonus noster Statir addit. In der That weiss ich hier den Plutarch haum anders guvertheidigeri und uns gu helsen, ais dass icti die Wortevon διὰ το τον Nηλεως bis παραγενεσθαι fur einenspateren ZuSatZ erklure.,, Haec omnia levia sunt ac propemodum ridicula. Nam primo obtutu, si quis hoc aget, flutarchi locum corruptum et mutilatum esse videbit. Quid exciderit, ipsa indicante loci sententia, non est admodum dissicile reperire. Ρlutarchus in hunc sere modum scripsisse videtur: των δi 'Αριστοτέλους και Θεοφρὰστου συγ- γρμμματων non γραμματων) Ουτε πολλοῖς oi τ'ακριβῶς γεγραμμένοις βιβλίοις) ἐντετυχηκοτες διὰ

το τον Νηλέως τ0υ Σκηψίου κ λῆρον non κληρ0ν0- μον), ω τὰ βιβλία κατέλιπε Θεοφραστος, εἰς αφιλοτίμ0υς και ιδιώτας ανθρώπους π εριγενέσθαι non παραγενεσθαι). Ρlutarchus narrat veteres Peripateticos librorum Aristotelis et Theophrasti fauea tantum exemplaria neque ea diligenter δεδeripla nactos esse, idque factum esse incuria hominum indoctorum ad quos ea hereditas devenisset. Tabulae testamenti

Τheophrastet exstant apud Diogenem Laertium V. 51: de libris suis quid statuerit legitur ζ 52 : το di χωρὶ0ν το ἐν Σταγείροις ήμῖν έπαρχον δίδωμι Καλλίνω, τὰ δ i βιβλία παντα πηλει.

15쪽

Hos igitur libros omnes Theophrasteos cum Aristotelicis Nelei heredes, homines omnis eruditionis experteS neque magno numero deδcribendoδ curasse dicuntur neque ut emendate δεδeriberentur: itaque sic factum esse quod flutarchus narraverat.

Sed hos et alios, qui in his operibus citantur, adeat, qui de his rebus certior seri velit; nos adhibuimus quidem, sed describere noluimus, nec argumento seleexhausto novi quid asserre nobis licuit. Ubi tamen resp0stulabat, ex iis nonnulla, quae ad locum illustrandum necessario sacerent, in notis historicis et Chrono logicis subjecimus, quod ut aequi bonique nobis lect0rbenevolus consulat, vix est quod postulare neceSSe Sit. Scripsi in Brabantiae Septentrionalis pago qui dicitur Box meera. d. v. Idus Apriles

anni CIBIDCCCLX L

17쪽

τos Φιλίππου πατρῖς, και κατὰ μνήμην τ0υ οἰκείου πατρῖς 'Αριστοτέλης τον εαυτos παῖδα Nικομαχον πρ0σηγορευσεν, ω και τὰ πικ0μαχεια ηθικὰ εγραψε.Πατροθεν δερα τω ' Ἀριστοτέλει και ἐκ τῆς ανέκαθεν γενεος ή περὶ φυσιολογίαν και ἰατρικὴν ἐξις. 'Oρφανος δε γενομενος αναγεται παρὰ LI 0ξένω τω

18쪽

υταρνεῖ, 0υ τῆς φήμης μνημονεύων τον αυτos υιὼν Nικὰνορα εθρεψε καὶ επαίδευσε, καὶ υἱὼν ἐποιήσατο, καὶ τελευτῶν ε κέλευσεν εν διαθήκαις τηνε αυτ0s θυγατέρα Πυθαιδα, γενομένην αὐτω απὼ Πυθαἶδος, δοθῆναι αὐτω προς γἁμ0ν. 'Eως μεν ου νε τι νέος ην, την των ἐλευθέρων ε παιδεύετο παιδείαν,

άς δηλοι τὰ γεγραμμένα αὐτω 'Oμηρικὰ ζητήματα, καὶ η τῆς Ἀλιὰδ0ς εκδοσις, ην δέδωκε τω 'Aλέξὰν

δρω, καὶ ο περὶ ποιητῶν διἁλ0γος, καὶ το τῆς ποιητικῆς σύγγραμμα, καὶ αἱ ρητορικαὶ τέχναι, καὶ τὰ ιατρικὰ προβληματα, καὶ τὰ φυσικὰ προβλήματα εν ἐβδομηκοντα βιβλίοις δντα, καὶ τὰ οπτικὰ προβλη- μανα, καὶ τὰ μηχανικὰ πρ0βληματα, καὶ τὰ γεγραμμένα αὐτω δικαιώματα τῶν 'Ελληνίδων πολεων, εξ ῶν Φίλιππος τὰς φιλονεικίας τῶν Ἀλλήνων διέλυUεν, ῶς μεγαλορρημ0ν εῖν ποτε καὶ εἰπεis ώρισα την Πέλοπος. ,, Γέγραπται δε αὐτω καὶ 4 τῶν πο λιτειῶν ιστορία Γστερον. Ἀτῶν δε γενομεν0ς ἐπτὰ καὶ δέκα, τos LI 0 ῖ θεos χρήσαντος αὐτω φιλοσοφεῖν παρ' 'Αθηναί0ις, φ0ιτῶ Σωκρἁτει, καὶ συνῆντον μέχρι τελευτῆς αὐτ0s χρονον πλὴν ολίγον δνταρ μετὰ δε Tosτ0ν φοιτα Πλὰτωνι, καὶ συνῆν Tot trω τον μέχρι τελευτῆς αὐτ0s χρονον εἰκοσαετὴς τυγχανων, ως αὐτὰς επιστέλλων Φιλίππω λέγει, καὶ Οἴτω φιλοπονως συνῆν Πλὰτωνι, ώς την οικίαν

αὐ ros αναγνώστου οἰκίαν προσαγορευθῆναι ' θαμὰ

γὰρ Πλατων ἐλεγε H ἀπίωμεν εἰς την Tos ἀναγνῶ -

19쪽

τέλης φοιτα Πλώτωνι επ' Ei δοξου, τ0s γὰρ ριστοτέλους ε ξήκοντα τρία ἔτη βιώσαντος, τρία ἔτ' ἐστὶν απὴ θανώτου Πλώτωνος, ἀφηρημένων

20쪽

τος καὶ μέγα δυναμένου διὰ λαβρίαν καὶ Τιμοθεον, τους 'Aθήνησι στρατηγήσαντας καὶ κατὰ γενος

αυτω προσήκοντας. μετὰ δε την Πλὰτωνος τελευ-

διαδεχεται την σχολην, οριστοτε λης δε στελλεται εἰς Μακεδονίαν, μεταπεμφθεὶς υπο Φιλίππου, εφ' ω TOν υιον αυτos Παιδεύσαι καὶ Οἴτως ην τίμι0ς

Φιλίππω καὶ 'ολυμπιὰδι, ῶς ἀναθεῖναι αὐτω μεθ' εαυτῶν ανδριὰν τα. 'O δε φιλοσ0φος, μέγα μερ0ς ἀντης βασιλείας δργώνω τη δυνὰμει προς εὐποιίανε χρήσατο, ἐν α τε ἐκαστον ευεργετῶν καὶ πολεις bλας, καὶ πὰντας ἁμα . 'Oσα μεν γὰρ ἐκαστον εὐηργέτησεν, αι γεγραμμέναι αυτὰ πρ0ς τοὐς βασιλέας περί τινωνεπιστολαὶ δηλ00σιν, ὁσα δε πολεις ὁλας, τὰ Σταγειρα δηλ0ῖ, καὶ Ἀρεσος, 6 Θεοφραστου καὶ Φανίουτων αυτ00 μαθητῶν πατρίς τὴν τε γὰρ εαυτ0s πατρίδα Σταγειρα κατασκαφεῖσαν υπὰ Φιλίππου πείθει τον 'Ἀλέξανδρον δεύτερον κτίζειν, καὶ χώρανετέραν αὐτη προσδιδοναι, αν θ' Αν οι Σταγειριται μηνα πρ0σηγορευσαν Oριστ0τέλει0ν, καὶ ε0ρτην ηγ0ν ριστοτέλεια, καὶ ε ν λαλκίδι τελευτήσαντος μετεπέμψαντο τὰ σῶμα, καὶ βωμον επέστησαν τω τώφω, καὶ 'Αριστοτέλειον τον τοπον ἐκδελεσαν, καὶ ε κεῖ