Specimen literarium exhibens vitam Aristotelis Graece nunc primum editam

71쪽

Intelligi non possunt verba Homeri in Iliade IX.

72쪽

1V. fortentose corruptus est Vs. 59 Hymni in Apollinem: δηρον ἁναξ ει βοσκοις θεοὶ κε σ' αἰiν εχωσιν. poeta dederat κνίση δε τοι ἁ σπετος αἰείδημου ἀνα2ξει, βοσκήσεις θ' or κε σ' εχωσιν.

Apud Herodotum III. 45. τω επίκουροί τε μισθω- τοι καὶ τοξοται Οικὴ Γοι εσαν πληθεῖ πολλοί, aliena manus inseruit μισθωτ0ί. VI. Ibid. pro hi χε ετοίμους legendum est εἰ χε ετοίμως , id est ετοῖμ0ς ὴν. VII. Ibi d. III. 46. τὰ μεν πρῶτα λεχθεντα ἐ π ιλελη- θεναι emendandum est επιλελῆσθαι. VIII. Ibi d. VI. 133. in sile. δελλα τε επιφραζομεν0ι, καὶ τῆ μὰλιστα εσκε έκὰστοτε επίμαχ0ν T0υ τείχε'ς ,

73쪽

Toυτο ἁμα νυκτὶ εξήρετο. Locus emendandus Λλλατε επιφρασσομενοι, καὶ τῆ μὰλιστα εσκε εκώστοτε επίμαχ0ν του τείχεις T ι, του TO κ. T. e. IX. Ibid. IX. 60. Ferri non potest lectio συνοίδαμεν verum est Misιδμεν.

Euripid. Androm. v. 401. Qui h. l. in edit. J. Barnesii insertus legitur versus καὶ παιδ' απὼ βληθεντα περγώμων ἁκρων merito ab Editoribus suit reiectus. XI. Xenoph. Anab. I. 3. 14. Ricienda sunt, quae inter parentheseos signa esseruntur V δ' αγορὰ ὴν εν τῶβαρβαρικῶ στρατευφατι. XII.

Ibid. 10. 17. εἰ αυτου μείναντες τα σκευοφορα ἄγοιντο. corrige μέν0ντες.

XIII. Ibid. IV. 8. 11. εμποδων το μη ῆδη εiναι. Om-

74쪽

nino retinendum videtur, quod jam editum fuisse vide

XIV. Ibi d. V. 2. 4. εγένοντο οἱ διαβαντες πλεί0υς ηεις δισχιλίους ανθρώπους et ibid. k 17. παίουσιν ἐκδεδραμηκοτες τους ενδον ανθρώπους. Utroque loco illud ανθρώπους glossam sapit, quae eΚStirpetur. XV. Ibid. k 5. καὶ γὰρ ταφρος ην περι αυτὴ ευρεῖα αναβεβλημενη. Perperam nonnulli interpretes intelligere mihi videntur aliam, praeter Supra k 3 commemoratam χαραδραν, το χωρί0ν circumductam sossam: quare inseratur articulus et legatur ην γὰρ η τ4φρος ή περὶ αυτο ευρεῖα αναβεβλημένη. XVI.

Ibid. ἶ 11. εκέλευσε τον λιχον ε καστον ποιησαιτων λοχαγῶν ώς ὰν κρὰτιστα Οἴηται ἀγωνιεῖσθαι. Haec sic legi malim: εκέλευσε των λοχαγῶν ἔκαστον ποιησαι τον λοχον, ώς ὰν κ . T. f.

XVII. Ibid. k 13 et 14. In iis, quae ibidem leguntur alius

aliter protasin cum apodosi constituit. Verba: και

75쪽

59 ἀλλήλους μεν δη συνεώρωπι μην0ειδης γὰρ διὰ τ0χωρί0ν η τώξις ην in parenthesi dicta sunto: protasis quae est bimembris, ita quidem ut utrumque membrum rursus binis constet partibus, desinat in verba: ή σὰλπιγξ ἐφθέγξατο ordiatur apodosis ab ἁμα τε τῶ/νυαλίω κ. T. f. usque ad finem Sententiae. XVIII. Ibid. 3. 5. και επέγραψε τι τε αυτos δνομα καιτο Προξενου, ὼς συν Κλεαρχω ἀπέθανε ξενος γὰρ ηναυτos. Quae nomen Ρroxeni sequuntur, glossatoris sui multa sunt in toto hoc capite) habenda sunt verba XIX. Ibid. k 6. κατοικούντ0ς ηδη αυτos εν Σκιλλούντιπαρὰ την 'Oλυμπίαν ἀφικνεῖται κ. T. E. Legebatur olim εν Σκιλλοsντι υπ4 των Αακεδαιμονίων οἰκισθέντι παρὰ την 'Oλυμπίαν. praeter eiecta delenda etiam sunt παρὰ την 'Oλυμπίαν. XX. Ibid. 4. 6. In verbis και τὼ λοιπὴν υμῶν υπηκοους εἰναι T0υτους. Vel hoc εἰναι in εχειν vel illud κ α ὶ in Αστε mutandum.

76쪽

XXII.

Xenoph. Cyrop. I. 3. 15. δοκῶ κροτιστος εἰναι, - μῆτερ, καὶ τοξευων, καὶ ἄκοντίζων. Legatur τ0ξευ ιν, καὶ ἀκ0ντίζειν.

XXXIII.

Ibid. IV. 2. 3. εδοξεν αυτοῖς νυν καλὴν εiναιάποστῆναι. Lege καιρος εἰναι.

τες, διὰ το ἁνδρα φαίνεσθαι αγαθον, καὶ ευτυχῆ καὶ μεγαν ετι ἰσχυρῶς ε σεσθαι αυτὴν οι δi, ὁτεετρεφετο εν μηδ0ις , εἴ τι ἀγαθον τω συνεπραξεν, ἀντιχαρίζεσθαι εβούλοντο pro hoc postremo omnino βουλομενοι. XXV. Ibid. q. 13. εὰν δ' εξαπατaτε fosτω νομίζομεν εχεινJ ώς ουκ ημaς ἐφ' ἡμιν εσεσθαι, αλλὰ μaλλον,εὰν οι θεοὶ βούλωνται, υμὰς εφ' Ois γενεσθαι J. Quae uncis inclusimus, delenda censemuS.

77쪽

61XXVI. Ibid. k 15. ως δ' εὐζωνοί τε καὶ ταχυ επ0ρευοντο ,

εἰκοτως πολλήν τε οδον διήνυσαν, καὶ J ἁμα κνέφαπλησίον γίγνονται Tos των 'Υρκανίων στρατεύμαT0ς. Quae uncis inclusa dedimus, manifesta glossatoris Sunt additamenta.

XXVII.

XXVIII. Recte et Valchenarius et Pischerus caput 8yμm libri VIII. Cyrop. Xenoph. totum Spurium judicarunt. XXIX.

Plato A pol. Socrat. 17. B. 0υ μεντοι - κεκαλλιεπημενους γε λογους, ωσπερ οἱ τουτων, ρήμασί τε καὶ 6νομασιν, oi di κεκ0θημενους, αλλ' κ. T. e. ρήμασι et quae sequuntur usque ad ἀλλ' glossema continent, quod deleatur. XXX. Ibid. 40. B. εμοὶ δ' Ου τ' εξιοντι δωθεν οἴκοθεν ναντιώθη τὼ του θε os σημεῖον, οὐθ' ῆνίκα ἀνεμ

78쪽

βαινον ἐνταυθοῖ ἐπὶ το δικαστήριον. In his et oi κοθεν et ἐπὶ το δικαστήριον scribarum sunt addita

menta.

XXXI. Apud folybium XI. 3I. διιπερ Ουδi προσδέξασθαι συναγωνιστὴν Ἀβήρων ουδέ να καθ' ἁπαξ ἐφη Scipio)δι' αυτῶν δi Ρωμαίων συστήσασθαι Toν κίνδυνον, vera lectio est προσδέξεσθαι et συστήσεσθαι.

XXXII. Ubicumque verbis φημί, λέγω, 0μ0λογῶ, ἡπισχν0s-μαι, δμνυμι Similibusque aori διαε in libris additur cum futuri temporis significatione scribae vitium subest. XXXIII. Ρerperam Bel herus edidit apud Ρolybium XII. 23. εκειν0ς Callisthenes) μἐν os ν ἀποθεοιν τον λέξανδρον Ουκ ἐβουλήθη. ΕXpungenda est negatio Oi κ. XXXIV. Apud Ciceronem in Verrem II. 40. k 98: citatus

aecuSator - non reSpondet, non adgnis: duo ultima verba Spuria Sunt.

79쪽

XXXV. Ibi d. II. 71. ἶ 17 l. interpolata sunt verba: publicanorum judicio. XXXVI. Ibi d. III. 72. k J68. Si publicani, hoc eδl, δi equi-leε Romani, judicarent. Interpolatori debentur verba hoc eδί, δi equiteδ Romani. XXXVII. Ibi d. III. 94. β 219. Insiticia verba sunt secuniaδ

eo nomine capi.

XXXVIII. Apud Ciceronem pro Fonteio X. ἶ 22. Vos tamen cum Gallis jurare malitis, corrige δlare pro jurare. XXXIX.

Apud Ciceronem in Orat. II. de lege agraria XX. k 53. agros quos tuo labore cepi Sti, ego mea lege Vendam. Supple: quos tu tuo labore cepisti. XL. In Ciceronis Bruto c. 17. Verba et adde numeros, et aptior sit oratio,, delenda Sunt.

80쪽

XLI. Caesar de bello Gallico L. I. c. 33. Ipse autem Ariovistus tantos sibi spiritus, tantam adrogantiam Sum Serat, ut serendus non videretur. Dele: tantam adrogantiam. XLII. Sallust. Beli. Catilin. c. 23. Cui cum minus gratu Sesset, quia inopia minus largiri poterat, repente glorianS maria montesque polliceri coepit. Legendum videtur auri monteδ.

XLIII. Ρlinius. H. N. XXX. 4. bovem ita insummat se. bupressis) ut rumpat. Lege insul. XLIV.

Apud Justinum II. 6. Aliena manus inseruit verba eodem innali δolo, quod incolunt. XLV. Ibid. VI. 5. Itaque quae incensa suerunt praedarum aumlu - restituit. Lege fructu.