Specimen literarium exhibens vitam Aristotelis Graece nunc primum editam

61쪽

ἁλλεται κατὰ συμβεβηκος Sed ιατρ0ς ιαται αυτὰς καθ' αυτον, in illo est μεταβ0λη, in hoc non est. Quae quam male intellexerit biographus, vix monere necesse est. Nam triplex illa κίνησις, quam hoc loco Aristoteles recenset, ἐν τοῖς εγκ0σμίοις eSSe vult, Sub libri finem demum pergit ad τι fπερ κοσμι0ν. Ibid. Lin. 13 et seqq. εν τῶ δγδοω τῆς φυσικῆς.κ. T. ε. CD. Aristos. Physic. Acroas. VIII. 5. fili.

Ibid. Lin. 14 et seqq. αυτ05 δε εχ ρεμα καὶ V λ0-γικὴ τὰς συλλογιστικὰς μεθοδ0υς τῶν πραγμώτων ἁπ0 αντος. Hanc terminationem indicat compendii signum quod exhibet MS.) Ρseudo-Αm m. τῆ μεν γὰρ λογικῆ πρ0σεθηκε διακρίνας τους κανο νας απὴ τῶν πραγμώτων καὶ ποιήσας την αποδεικτικὴν μεθοδ0ν 0ι γὰρ πώλαι ἀπ0δεῖξαι μεν ἐδεσαν,

62쪽

αποδείξεις δi ποιεῖν Ουκ ὴπίσταντο ταυτὼ πὰσχοντες τ0ῖς σκυτοτομεῖν μεν μη δυναμένοις , υποδήμασι δε χρησθαι δυναμένοις . Eadem iisdem verbis habet auctor Vers. V. L. Ρseudo-Ammonii loco ductus, praepositione απὼ transposita, lacunam in hunc modum Supplevi: μεθοδους απο των πραγματων διακρίναντ0ς. Ibid. Lin. 18. ου συγχωρησω θηναίοις δὶς ἁμαρτεῖν εἰς φιλοσ0φίαν. Addit Ρseudo-Ammon. καὶ γὰρ ηδη τ0ν Σωκρατην ησαν φονευ σαντες oi 'Aθηναῖοι. Ibid. Lin. 19. Ἀπεὶ δi τα καθήκοντα ην. IIS. Sed in magine τα αυτὰ καθηκοντα. Ceteroquin ut verba se illic habent, non videntur sanum reddere posse Sensum; quare particulam 0υκ, quam aute ην excidisse puto, ibi ex conjectura reposui: tum verba

περὶ την των 'Ἀθηναίων πολιν vel in εν τη των 'Aθ. πιλει commutanda vel omnino delenda esse cenSeo.

Ibid. Lin. 25. MS. habet ἐκεῖσε, pro εκεῖ. Quum Graeculi iis temporibus, quibus haec suere Scripta, SO-leant ejusmodi adverbia permiscere, illud ἐκεῖσε quamvis vitiosum retineri placuit, terminationem tamen, ut Spuriam uncis inclusi. Ibid. Lin. 26. η φέρεται παρὰ τε 'Aνδρονίκω καὶ

των. Ita MS. Diogenes Laertius in vita Philosophi

63쪽

In vers. V. L. cum volumin/buδ Suorum tractatuum.

David Armenius in Commentariis ineditis ad categorias Aristotelis Ch. Statir in l. c. Τ. I. pag. 159) των

'Ἀριστοτελικῶν συγγραμμὰτων πολλῶν οντων χιλίων τον αριθμον, ως φησι Πτ0λεμαῖος d Φιλὰδελφος αναγραφην αυτῶν π0ιησώμενος καὶ τον βίον αυτου καιτην διαθεσιν κ . T. c. Quare Scripsi μετὰ τον πίνακα id est Catalogum) τῶν αυτ0s συγγραμματων. Ρag. 9. Lin. 1. et 2. επὶ μεν νικομὰχω.

IS. Versio V. L. dimisit autem situm Nioomachum ei sitam Pylliada. Addidi παισὶ, quia ita hujus sarinae auctores utuntur praepositione επὶ. Chr. v. c. H.

Clintonis Fasti Hellen. edit. C. G. Krugeri Lipsiae I 830. p, 250. ubi fragmentum Dexippi apud Syncellum

citatur: μοὐς καὶ αυτὴς δ σανδρος ἀνελὼν - εαυ- τὰν Μακεδοσι βασιλεα ἄνηγορευσεν - καὶ βασιλεύσας ἔτη ιθ', φθινἁδι τε νισω διαλυθεὶς επὶ τρισὶν υιοῖς Φιλίππω, 'Aλεξώνδρω καὶ 'Aντιπὰτρω. , Ibid. Lin. 3. Θεοφρώστω, φαν ία ευ . . . . κλυTω. IS. Ex Vers. L. textum restitui. Ibid. Lin. 5. πολλὰ μεν δυν

64쪽

αυτον βασιλεύσι. IIS. Versio V. L. mulla autem po fuit eum regibuδ. Quae Graece verti πολλὰ μεν δυνὰμ μεν0ς παρὰ τ0ῖς κατ' αυτὰν βασιλεsσι. Ibid. Lin. 7. τῆ δἐ δυνὰμει de . . . . φιλοσ0φίας χρησαμεν0ς. Versio V. L. plurimum autem νδυδ eδι organo stiloδostiae. Quum supra pro male scripto φιλοσ0φίας restituerimus βασιλείας et eadem saepius bis apud nostrum occurrant, et Saepe nonnulla exciderint, ut patet ex comparatione Versionis V. L. , sortasse et hoc loco eadem sententia scripta suerit τῆ δἐ δυνὰ μει όργώνω προς ευπ0ιίαν χρησαμεν0ς. In ipso tamen textu nihil mutare Sum ausus, quum verba, ut Se habent , tolerabilem reddant sensum, quae reS Supra, ubi pro φιλ0σ0φίας aliud nomen Substitui, non erat.

Ibid. Lin. 10. ἐν τῶ περι Ουρανos. Alibi εν τῆ et

rurSum εν τοῖς vide supra pag. 6. lin. 18. Ceterum

de planetis locum in Aristotele indagare, aut ex probabili conjectura hiatum supplere non licuit. Hoc solum video excidisse των σφαιρῶν. Multa enim Aristoteles et in libro περὶ Ουραν os et in iis περὶ φυσικης ἀκρ0ἁσεως diligenter scripsit περὶ των ἀνελιττουσῶν σφαιρῶν, quum de planetarum motu ageret. Ibid. Lin. 15. In MS. π . . . . θησι. Dedi πρ0τίθησι.

65쪽

ρον δμοειδὴς ἁπασα ψυχὴ, ῆ 0υ. - νυν μεν γὰροι λεγοντες και ζητ09ντες περι ψυχῆς, περὶ τῆς

ἀνθρωπίνης μονης ε0ίκασιν επισκοπεῖν ' ευλαβητεον

θολου ἐτοι Οὐθεν εστιν ii υστερον ' Ομ0ίως δε κανεῖ τι κ0ινον ὰλλο κατηγοροῖτο ἔτι iv εἰ μὴ πολλαὶ ψυχαι etc. Unde discimus quaenam sint Aristotelis verba a biographo citata, quibus suam addit observationem inde a verbis ασαφες κ. T. i. Mihi nunc restat ut pauca de Versione Vetere Latina dicam, praesertim quum sub finem demum peracti laboris contigerit mihi legere Ρ. J. Nunnesii Valentini librum, quo continetur vita Aristotelis feripateticorum principis per Ammonium seu fhiloponum, addita vetere interpretatione Latina longe auctiore nunc primum ex MS. edita Lugduni Batav. ap. Joann. Diephorstanno 1621. - Nunnesius pag. 29 hujus libri: Hujus vet. translat.) nos exemplar tantum unicum nacti Sumus, et aliquot locis satis depravatum, et aliquando mutilum: curavimus tamen, ut potuimus, illud resti-

66쪽

tuere, Acta comparatione cum illa vita Graeca, quae Ρhilopono tribuitur, licet illa multo auctior hujus contentione reddatur. ,, Quae autem ipse addidit, vel emendavit, praecipue haec Sunt

Ρost verum etiam sibi filium adoptavit) haec deerant

in MS.: et morienε in δuo leδlamento juδδil δuam situm, quae bene repetivit ex vita Graeca Pseudo-Ammonii. Pag. 58. Ad illa verba: Iliadia diolamen, adnotat: poema a barbaris vocabatur dictamen, ut constat ex

eorum Seripti S.,,

Pag. 68. Ad verba: Moul θεὰ Golarat millens Philippo, haec scribit Nunnesius: haec verba non leguntur in Cod. Graeco: Sc. Ρseudo-Ammonii seu Ρhilo poni) illa tamen sic accipio, ut mittens sit Graece επιστέλλων. ,, Rectissime conjecit, quod apud nostrum in Graeca vita nunc legitur. Ρag. 75. Plato autem natuδ fuit Diotimo in IIS. legebatur Dictymo. Ρag. 83. Ad illa: Sioni Philochoru/ hiεlorizavit, sic habet: Sic emendavimus, cum in MS. legeretur Philolo lu/. Ρhilochorus historicus clarissimus fuit Atheniensis, de quo Suidas: is scripserat praeter alia XVII libros rerum Atticarum, qui a priscis Scriptoribus passim citantur.

67쪽

Pag. 86. Ad illa: Ari/toteleδ aulem nutrituδ eδl in Macedonia, haec scribit: 'locus plane corruptuS, quaSi hic interpres legisset τρέφεται, cum in codice Graeco Amm.) legatur aperte ερχεται. Reponendum igitur, profectuδ eδl in Macedoniam. se Apud nostrum στέλλεται εἰς Μακεδονίαν quod non intellexisse videtur

interpreS.

Pag. 88. Ad illa: Quod δibi eoηδtrurerunt vel oon-δliluerunt cum eiθ δfatuam. Bulilius tamen habet ut nos etiam edidimus) illi con/lrurertini et cum δαiδδlaluam, dein Nunn. habet haec: quod autem scribit

conδlrurerunt, vel conδfiluerunt, idem video factitatum saepe in veteri tralatione, quam habeo M. S. commentariorum Graecorum in Aristot. Nicomachia: quod modestiae interpretis tribuendum, ut integrum Sit, utro velit quis verbo Graecum reddere. ,, fag. 89. Ad verba: solentia decenter uδνδ eδl bene- faeiens. Illud decenter interposui ex Graeco exemplari, in quo erat δεοντως, cum in Latin. Translat. plane abesset. J. Th. Butile pro decenter habet opportune: Sed ex comparatione Translat. Vet. cum Graeca nostra patet jam in Vet. Transi. olim nec decenter, nec opportuno sui SSu scriptum. Idem observandum in

proxime sequentibus spag. 89) ad illa: mi/δae ab eo

epiδlolae commendaticiae ad regem, ubi Nunnesius ex

68쪽

Ammonio addidit το oommendatiotae, quod in Vetere Translat. desiderabatur,i: apud Bulilium in Vet. Transi.

To commendaticiae rursus Omissum est, et recte quidem, ut nunc Scimus, nam neque in Graeca nostra legitur συστατικαὶ, ut apud Ρseudo-Αmm. Seu Ρhiloponum.

Pag. 91. Ad illa: Seris/il Aleaeandro labrum unum de regno, iterum Nunnesius restitui To unum ex

Graeca Vita Amm. ubi ἐν ἐνὶ μονοβίβλω περὶ βασιλείας legitur ,,: Sed neque ἐν legitur in Graeca

Ρag. 95. Iuvene autem eaeiδlente - et ultro antici- satur hic locus recte a Nunnesio perobscurus et mendacii suspectus vocatur: Sed Butilius haec: et til. tro anileipatur, uti etiam in fine Pluma uncis inclusit uti et nos, qui in edenda Versione V. L. Bulilium secuti SumUS. Ρag. 123. Addidit autem skiloδυlias plura, quaeisae invenit. Nunti. legebatur in V. Τ. elegii, quasi Graece legeretur ηρηκε, pro quo ego malui ευρηκε minima mutatione, atque ita reposui invenit. ,, Ex Graeca nostra discas et interpretem habuisse ἀνελεξατο itaque elegit non mutandum est. Dein interpres sor-taSSe vertit non quae Sed quum quad elegit.

69쪽

lam eδδentiam, haee est Nunnesii nota: Whoc loco in Graeca Vita Amm. s. Philop.) legitur verius P δieae fortasse legebatur P δieae, et ex compendio scripturae manavit error, aut quod melius P δiologiae, quo verbo utitur M. Tullius. ,, Rectissime Nunnesius; nam in Graeca nostra τῆ δε φυσι0λ0ris . Ρag. 163. Ad illa: non di/oedere ab evidentia. Compo3uis autem etc. Suspicor lacunam hic esse: neque desiderari tantum illa verba, quae ego addidi: ab evidentia et compoδuit, sed etiam plura. ,, Rectissime addidit Nun nesius: Cfr. vita nostra Graeca, in qua leges: 'Ἀδιον δε της Ἀριστοτέλους φιλ0σοφίας το μη