장음표시 사용
11쪽
- Sponsionum duo secutu opera Sorani Ephesii, qui saeculo p. Chr. n. II medicus Graecorum fuit clariSSimus quorum operum graecorum unum breVita erat et ipsum responsionum libellus Cat Hrotiana MuSt. P. 3, 4. 46, 3 ΙΙ9, 5, i. e. καet' περ sta It libelli nunc deperditus, alterum, quod Triaconsas inscriptum esse Mustio in praefatione testatur, erat ubertu atque minore ex parte ad hanc aetatem Servatum est et a medico Reinoldo Diei a. 183 Parisiis repertum 'i quo libro uberiore usum responsionum libellum
se Supplevisse ipse dicit interpres tribus illis locis, ubi
Cas serotianorum mentionem facit i. qui quamquam multo bre Vita quam auctor graecus rem tractavit, tamen in rerum Ordine satis accurate eum secutus nonnullo loco etiam
ad verbum transtulit, quod in textu latino emendando Saepius nobis summi erit momenti. At neque Mustionem vertisse Soranum neque eius libellum latine primitus scriptum exstitisse ab omnibus diu credebatur nam inde a Saeculo XIV nomen aetaS, fonteS, omnia oblivione obruta esse videntur et Saeculi Sequenti-bUS Mustio, quamquam latini etiam codice saecc. IX XUIeXStiterunt, non notus erat medicis nisi a Graeculo quodam translatus qui libro inscripSit οσλ mv0c ερ PVαικε ο)VTub mu quem Μοοχ 0,υα a Gesnero medico Turicensi repertum et emendatum illo mortuo discipulus et in munere academico Successor Casp. Wolf in Harmonia GFnaeciorum
Basileae 1566 cum adnotationibus edidit Gesneri, qui
tamen ipse iam adhibuerat eiusdem scriptori codicem a tinem nunc Has iensem ii eundem di Uei Sorum Uto rum librum latinum adhibuit etiam Wolf in Harmoni Sua conficienda, in cuius initio Moschionem Gesneri poSuit
Scriptorem non Graecum recentem, Sed Latinum a Graeco quodam recente, ut ferebat aevum talium VerSionum fera X. Verbolenus cum Scribarum latinorum vitiis omnibus tranStatum praef. Ros. p. III idem iam Gesner recte per' primum editum 838, iterum ecl. Ermerin 1859, tertium RoSe
12쪽
Spexerat, qui in eo tantum erravit, quod hunc libellum ex
lingua latina ab aliquo sc Latino graecae linguae non
satis perito in graecam translatum esse ei ex compluribus interpretis erroribus v. Ros. p. I 2 Sqq. eXOrta Si SU- Spicio, cum re vera ita explicandi sint illi errores, ut dicamus VertiSSe Graecum aliquem latinae linguae minus peritum, codice usum simillimo Bruxellens quem habemus)φ). Sed etiam posteris saeculis non defuisse quibus quae inter Mustionem et Moos uva intercederet ratio mani-kStum Sset inde apparet, quod in cod. fol. 1 haec adnotavit manus saeculi fere VII confinest Mustionis Sicli librum ranaeso n, qui graece sub osch no nomine falso extat liber l. c. p. Ioayi recte etiam Dewe in praef. Sua . Vl: Reeen ergo verSi graeca St, pSumantem opu antiquum, et circa Coeli Aureliani tempora
locandum. μTamen etiam postea homines docti de vera inter Mustionem et Moschionem ratione dubitare perSevera-VOTUnt quae etiamnunc ambigua esset, nisi Rose a. 1863 codice Has niensi invento rei lucem attuliSSet qui codex unus testatur MuStionem Vertisse de Sorano praef. p. 3, II SEcum Soronum , m. ). quae cum ita in quod pauci verbi repetere mihi liceat , haec ratio inter illas translationes intercedit, ut dicamus ustionem de Sorano, de Mustione Graeculum illum M0σχtωυα , Dewegium medicum de Graeculo transtulisse sed non omnes Viri docti
cum Roseo de illa re consentiebant. Sitti quidem Moschionem Sic appellat Sorani interpretem, non ustionem semel
atque iterum contendit fuisse Graecum qui commentarios medicorum graecorum tum Sitato latine retractaret et
Robb Kossinania muliebrium morborum medicus in libro Suo V aemesino Θna olo ies' gravissimis Rose argumentis
plane neglecti demonstrare conatu eSt Μοοχ ο νυα Graecum,
13쪽
quem ex Genetiis Caeli Aureliani hausisse verisimile esset, floruisse saec. fere VIII vel IX et eius libro postea Mustionem ad Gynaecia componenda usum esse qua in falsa opinione medicus ille non solum usque ad mortem a. 19o83
perstabat, sed Vel priore quam antea putaverat aetate Mυσχ ωυ Suum floruisse ratus in maiores etiam incidit erroreS, quo omne Iiber in commentatione illa sagacitatis plena plane tandem exStinXit, cum et ea, quae ROSe protulerat, confirmaret, et quoSdam eiu errores ac dubitationes emendaret corrigeretque: ZM enne rin Sonst anglic Mnbes annien Versasse ris ins ab se baenii ten
quam RoSe qua essent auctoritate codd. brii et SpexisSet,
emendavit locum illum II 17 8 p. 8o 18 R.i, qui maximi
ad nomen interpreti cognoscendum momenti St. UtaVerat enim Rose secutus codicem his docto librario correctum, , MUScionem imuscion mustio , go ante nomen b )illo loco perperam ut suspicabatur citatum eundem SSe ac Moah uv medicum graecumini, qui semel a Sorano citatur V. Supra berg.), et ex eodem illo loco οσχι u latine Muscion nomen in praefationem interpreti perVeniSSe. at Itber demonstravit cum ιο his, illo medico graeco
Mustionis nomen omnino non cohaerere.
Quoniam traditionem ' nanctorum Mustionis ex omni ObScuritate nunc ereptam esse breviter Xposui, iam de' hic fuit discipulus Asclepiadis medici, qui Asclep. floruit Romae
14쪽
codicum auctoritate nonnulla dicam habemus hos codices, quorum Stemma habe p. a R. I cod. BrUXeli. o. 37ΟΙ-Ι membr. , Uem descripsit Itber p. 6 Sqq. conStat de folii 65, quae continent ustionem foll. 15 - 3I S. IX X exaratiS.a cod. Laurent. 73, 1 membr. S. XI foll. 86 - 2I V. 3 h cod. Has nien S. 653 membr. in ' CT a Var. man. litteri beneventani A. XII soli 3 - 25 , quem descripsit Rose praef. p. XVIII not. I. 4 cod. Palatino-Vaticanum lat. 3o4 S. XIII, qui continet Mustionis exemplar e textu codicis h exscriptum
cis RoS praef. p. IX.) qui littera ab Ilbergio designatus est p. o i equidem praefero P utor enim secutus editorem principem litteris maioribus ad distinguendos codices
recentiore a VetuStioribuS.5 cod. Cantabrigiens collegii S. Joannis bibliothecae D. 4 s. XIII ab erudito scriptore ad fidem aeque recensionis Has iensis conditum, ita tamen ut integri noVoque partim ordine suppletis interrogationibus quas omiSerat , Florentinum Simul exemplar si aut quod ei simillimum fuisset in subsidium doctae cuiusdam emendationis adhiberet' ROS ibid.). litteram eum signavi. - Eiusdem confuSionis
i l vestigia Rose invenit in secundo libro codicis P in ceteris fidelioris ibid. p. X) 6 cod. Vatican. 337 U fol. in chart. S. XUI,
qui soli. 4 sqq. inter apographa ex cod. facta ustionem etiam continet f. 94-I36. P cod. Monac. latin 16 A XIII XIV, qui continet etiam schemata picta liber p. at litteram signari poteSt. Codices cum essent recentiores, nihil omnino ad textum constituendum valere suo iure editor princeps contendit. Sed quod cod. h ansae totius negotii ' praef. p. VIII ei fuit, homines docti iure dolebant rectiSSime enim iam Sitti Burs. Jahresber. 59, 33: Eines Hister
15쪽
obaer resilio nichi una aereschi emorden iis eqS. Or- rexit autem ita eruditus codicis h librarius textum Mustionis ut pro posteriori latinitatis proprietatibus, quas fideliter Servat , SaepiSSi me poneret forma apud classicos qui
dicuntur Scriptore usitataS. praeterea autem Soranum
quoque graecum adhibuiSS Videtur, e quo et supplebat et corrigebat Mustionem Vel eius quibus usus est codiceS. quod apparere Videtur ex hiS XempliS: p. 5, 8 - 6, 3 multa solus tradit , quae Rose uncis inclusa quam vi in-VitUS V. app. crit. p. 5, o inserenda duxit in textum.
ad U. , quarum unam tradit om. alteram om. i. Secundum ea quae modo de codicis auctoritate expoSui cis etiam infra p. 16 Sq.), praeferenda Sunt ea quae codicibus Q produntur correxisse autem ideo Videtur auctor codicis de suo, ut videtur, neque enim quidquam habet Soranus quod congruat , ut efficeret re- Spon Sionem magi cum quaeStione congruentem Uam Ongruit ea quam Mustio ipse videtur ScripSiSSe. POS VerS. I Roseo nonnulla omittere videntur b , non mihi, cum aliis quoque locis es infra ad p. 4, 2 et 5, 8 Sermone multo breviore usus Sit interpre quam SoranuS. interpolavit autem haec ad verbum fere auctorcodici h ex Or. p. 72, 19. 21 - 24 U et cm zzz 'ξ 0z 80QJ Rectius scripsisset sei de XI. Jahrhunderi , cf. ea quactpaulo infra de cod. S. XI dicta sunt. De similibus correctionibus ad scholae praecepta accommodatiScs werner, Die Latinita de Getica de Johannis, DisS. Hall. 9M, P. V. inar of Stedi, eitrage ii Kenninis de Apatere Latinitat
16쪽
qua obse ricem facere potest possit Rose ' principaliter
quae fueras novi et habet ingenium praesens et memoriam, StudioSa, munda, in uniis reo iam corpore in Wra fortis et laboriosa. - apud Mustionem i. e. in codd. bl responSionem a guo ab ipsa obses rices exerceam qua scis muliere ratione cog noscere SubSequitur quaestio 4 apud OS. quam habet etiam h Quid est obse rix qua ad unum breviSSime contrahit Sorani capita I et et isti aritet δεto atquc et Τενεοθαιμα α ROS. et II et ρ ρ zzη μα ROS. Quae SI mestior' obsesseis ita inmina omnitim om. muli Ebrium ii, mulicrum bl causarum docta, etiam medicinali exerci Iuliones peri Sor. p. 173, 25-Ι74, in qua sorai uni
6 και η ρουσα IT , 9 q. Et taciturnu 174, o), nec se ili Susae filiosa ἀδεισιδα l109α 24, 23 25i, quae Sua sollicitudines mulieres in partu ub Ernest b, nasci)Mi. quae inde a verbis qua possit usque ad finem omisit , qui solus ex eodem Sorani capite excerpta praebet pleniora quidem sed non genuina haec qu. 5 ROS.): Quae es m lior medita C, Ddicina obstetrix ROSe - S. 73, 2 et ς ἀρισzη μα α) quae merci fata est medicinalibus actioni bu S. 174, 2-5i, cum prudentia iusti S. 174, 5 q. Et communes est quod τε providens est horum dili
' aptissima superlativus inciritet Ostoc positiVuS, cf. infra ad p. 81 2. item dicitur p. 1, 1 locus aptissimus par ut 'O S. 36, 7 -ο Ia
i de hac sorma obstetricem Rose cf. infra ad p. 3, 1. ' melior comparativus - ρὰetri. f. Ros Anecd. IIIo melior optimus, praeterea olfflin Comparation p. 68 sqq. Ronscii Ital. 17.werne Iordan P. 32. Illa verba mea quidem sententia haud omittenda erant in definitione, qua quid sit obstetrix definitur.
17쪽
avara ἀριλαρ ροv ib. 223. quae non genuina SSe etiam inde videtur apparere, quod nusquam alibi apud Mustionem Occurrunt et medica V. Georg. S. V. pro obStetrix et accidentia pro Fnastomum Sin oma a codd. P. O6, 3. O9,5 al.). - quae cum ita Sint in apparatum criticum releganda sunt omnia quae uncis inclusit editor princeps contra
in textum inserenda quae tradunt bl post feri u p. 6 5. pariter interpolatione praebet ii p. 84, 14 - 85, 6 cf. infra ad p. 4, 14 et 70, 63 fortaSSe etiam P. 93, 9 24.
Praeterea correxisS Videtur librarius doctus codicis hex Sorano hos locos, quo in Spice quaeS in appar crit. p. 7, 5 Subia mi auum P icac Super iaces longaoni coli S. p. 76, 2 et PS MUSt. P. 55, ). - . O, 3 mi
ubi falso videtur intellexisse et χε ρωυ). - quibu omnibUS perSpicuum Si non fontem esse codicem , sed auXilium tantum cautisSime adhibendum.' Mustio ipse scripsisset non 'moribus, sed pedibu S V.
18쪽
Quaedam docti correctoris vestigia occurrunt etiam in cod. , qui hac ratione medium inter h locum mihi obtinere Videtur; nam modo codices modo h l in apparatu critico invenie coniunctos, rarius i. ceterum nonnullis locis emendatione arbitraria corruptu eSt cf. adn. ROS. ad p. 34, 2). Scriptorem autem codicis doctum fuisse etiam inde apparet, quod Verba graeca, quae in codd. bl ignorantia scribarum mutila esse Solent, rectius tradit interdum graecis etiam usu litteri p. 7, 2 9 4. ubi et ipse editor cum irrisione: doctus nimium Scriptorcodicis q) in graecis o fh litteram h m. qui semper habet )φὶ restituit eam cod. h et interdum l cf. ind. ROS. 56 S. 3. Quod de codicum ratione dixi, id nunc probare mihi liceat exempliS p. 3, 3 habent omnia in latinitas sibi
reStat ut pauci rationes, qua in textu emendando SecutuSSUm CXPonam profectu Sum a rectiore illa codicum aestimatione, qua reSpecta codicis antiquissimi quam maxime
19쪽
secutus Sum regulam. Cuiu lectiones interdum confirmantur linguarum qua no romanica dicimus formis, Sive illae etiamnunc exStant Sive ea aliquando exstitisse ex illarum linguarum consensu coniectum S a Viri earum
peritissimis, de qua re optime meruit rober, ut str-DDini Sches Substrat romani sches morDr, in Al L L VII 188, 92) parum enim has lingua neo-latina reSpexisse Videtur editor princeps'). nam quamquam difficile est diiudicare, utrum illas formas romanicas ipse scripserit ustio an novaverint librarii, tamen in textu Medii Aevi ineuntis, potissimum quotiens h code docte correctu ipSe quoque eas praebet, defendenda atque restituenda ea OSSe
Praeterea graecum Sorani teXtum adhibebam cum latino comparandum qua in re Summopere mihi profuisse profiteor translationem Sorani germanicam a uene burgio philologo et Hubero medico curis coniuncti editam. Sed traditionem Mos 0,υορ , qui per ignorantiam Saepe etiam vertit corruptelas codicis cuiusdam codicii simillimi cf. supra p. o), non multum valere ad teXtum latinum recensendum rectissime statuit iam Iiber P. II Sq. Ceterum quaecumque de posteriori latinitati proprietatibus viri docti intra hos proximo triginta anno Cognoverant quantum potui in opere meo adhibere studebam.' cs. Sitti . c. 14 et ibid. o 1884 3 1: EntSchieden mi Un- rech corrigieri Rose inen Romanismus' scit in Cassio Felici edito
Hic fortasse opportune adnotatur MuStionem Verbi hi p. 3, 18 qq.): his autem scit libris Sorani multo simplicius volui loqui et, ut verius dicam, mulie bribus verbis ustis Sum, ut etiam inperitae obse trices scilicet b, licet ii ab altero bi, altera l)sibi lectam rationem facile intelleg ere possint non dicere, Se USUTUmeSSe formi vulgaribus vel recentioribus, sed Spectant haec verba ad Vocabula tantum graeca artis medicae inperitae obsetrices i. e. litterarum graecarum 3, 2 et rationis lectionis 3
20쪽
Incipiam ut supra indicavi a nomine interpretis symbola meas criticas duabus enim de causis nomen Mustio in nominis formas Musci vel Muscion hi in praef. et I II, 8 transisse puto, quarum unam crediderim SSehanc, quod omnino a saeculis fere, VI in verbis pronuntiandis o littera antea idem ante i Sonum nostrae consonantis Similem acceperat Landgras, Uber die Aus-sprache o ci undisi in Lateinischen, Blati. f. d. bayr.
i et syllabae non satis distinguerentur: De LautwandelUO cra A Zo aber noch weitere Schwerwlegende Folgennach sicli, nam licii die Anahnlichun dieses assibili erten Vor et an die Aussprache dei Lautverbindu niti okal - Isi Z B in nuntius , o durch die bis in die et Zien Degennienun Seres ah rhunderis hinein rei chende grengenios Verwir-
atis tretende Verwirrian de Silben ni und i. o ultri Bonne aus Gregor o Tour p. 7 folgende erwechSi tangen an quorum exemplorum nihil afferam nisi nomina propria uinciani S cia, Marcialis). ibid. paulo infra ἡ Ιm Mittet alter alim dies Verwirrian immer mel, guun nocti die in de ersten Hals te hinseres ah rhunderis gedrucliten extati Agaben latein i scher Schri sistelle legenuo diesem irrwar Zeugnis ab ' cuius perturbationis
alia exempla saec. II asserunt aag Die Latinita FredegarS, DiSS. Freiburg 1898, 943 - 44. Pirson, e latinde formule merovingienne et carolingienneS, Roman.