Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

발행: 1898년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

49 ουκ απερριμμενοι; εξ ον καὶ αφεστατ αν τις ἐδοι, οτι ὁ μάλιστα φυλαττων την αυτου πατριδα, καὶ πλεῖστἀντιλεγων τουτοις, ουτος υμῖν Αἰσχινη τοις προδιδουσι καὶ μισθαρνουσιν τι εχειν ἐφ' oτω ἴδωροδοκη- σετεJ περιποιει, καὶ δια τους πολλους τουτωνὶ καὶ τους ανθισταμενους τοις υμετεροις βουλημιασιν, υριεῖς εστε σῶοι καὶ εμιιισθοι, επεὶ διά γ υμας αυτους πάλαιὰν ἀπογλώλειτε. 50 Καὶ περι μεν του τοτε πραχθεντων εχων ετι πολλὰ λεγειν, καὶ ταυε ηγουμαι πλειω τον ικανον ειρησθαι. αιτιος δ' ουτος, si σπερ ἐωλοκρασιαν τινα μου τλὶς

πονηριας τῆς εαυτου καὶ τον αδικημάτων κατασκεδασας, ην αναγκαῖον ην προς τους νεωτερους τον πεπραγμε- νων απολυσασθαι. παρηνωχλησθε δ' ισως οι καὶ πρινεμ εἰπειν οτιουν εἰδοτες την τουτου τοτε ιιισθαρνιαν. 51 καιτοι φιλιαν γε καὶ ξενιαν αυτην ονομάζει, καὶ νυν

εἶπε που λεγων seb την Ἀλεξανδρου ξενιαν ὀνειδιζωνεμοι . εγώ σοι ξενιαν Ἀλεξάνδρου; ποθεν λαβοντι, ὴ πος α ωθεντι; ουτε Φιλιππου ξενον ουτ 'Aλεξάνδρου φιλον ειποιμ' ὰν εγώ σε, Oυχ ουτω μαινομαι, ει μη καὶ τους θεριστας καὶ τους αλλο τι μισθου πραττοντας, φίλους καὶ ξενους δεῖ καλεῖν τον μιισθωσα 52 μενων. ἴαλλ' ουκ εστι ταυτα ' ποθεν; πολλου γε καὶ δει. αλλα μισθωτιν εγώ σε Φιλιππου προτερον καὶ νυν Ἀλεξανδιγου καλο, καὶ Ουτοι παντες. εἰ δ' ἀπιστεῖς ερώτησον αυτους, μὰλλον δ' ἐγω τουν υπερ σου ποιησα . ποτερ υμῖν ob ανδρες Ἀθηναιοι δοκει

α λεγουσιν.

53 Βουλομαι τοινυν ηδη καὶ περὶ τῆς γραφῆς αυτ)ῆς ἀπολογησασθαι καὶ διεξελθειν τὰ πεπραγόμεν' εμαυτ P,

273쪽

ταξιν, περὶ παντων ερω καF ἔκαστον εφεξῆς καὶ ουδὲν 57 ἐκων παραλεα ω. του μὲν ουν πραττοντα καὶ λέγοντατα βελ ιστα με τω διατελειν, καὶ προθυμον εἰναι ποιειν O τι αν δυνωμαι αγαθον, καὶ ἐπαινεῖν επὶ τουτοις, εν τοῖς πεπολιτευόμενοις την κρισιν εἶναι νομιζω απο γαρ τουτων ἐξεταζομενων ευρεθησεται, ειτ' αληθηπερι εμου γεγραφε Κτησιφων ταυτα και προσηκοντα,58 ειτε καὶ ψευδη' το δὲ μη προσγραψαντ' seεπειδαν τας ευθυνας δῶ στεφανουν, καὶ ανειπεῖν εν τῶ θεατρω τον στέφανον κελευσαι, κοινωνεῖν μὲν ηγουμαι καὶ τουτο τοῖς πεπολιτευμενοις, ειτ' αξιος ειμι του στεφανου καὶ τῆς αναρρησεως, ειτε καὶ μή, ετι μεντοι καὶ τους νόμους δεικτέον εἰναι μοι δοκεῖ, καθ οῖς ταυτα γραφειν ει ην τουτέP. ουτωσὶ μὲν ω ανδρες Mθηναῖοι δικαιως καὶ απλως την απολογίαν εγνωκα 59 ποιεῖσθαι, βαδιουμαι δ' επ αυε α πεπρακται μοι. και

με νιηδεὶς απαρταν νοριισδὶ τον λ0γον τῆς γραφῆς, ἐαν εἰς Ἐλληνικας πραξεις καὶ λογους εμπεσω ' ὁ γαρ διω-

κων του ψηφισματος το λέγειν καὶ πραττειν ταριστα245 με καὶ γεγραμμενος ταυρο ος ουκ αληθῆ, ουτος εστιν ὁ τους περὶ παντων των ἐμοὶ πεποῖ τευμενων λόγους οἰκειους καὶ αναγκαιους τη γραφη πεποιηκώς. πολλων γαρ προαιρέσεων ουσῖν της πολιτειας, την περι τας Ἐλληνικας πραξεις ειλομην θω, ωστε καὶ τας αποδειξεις ἐκ τουτων δίκαιος ειμ ποιεῖσθαι. 60 'A μεν ουν προ του πολιτευε σθαι καὶ δημηγορεῖν ἐμε, προλαβων κατεσχε Φίλατπος , εασω ' ουδὲ γαρηγουμαι τουτων ε ιναι προς εμε' α δ' αcν ῆς ημερας επὶ ταυτ' επεστην ἐγω διεκωλυθη, ταυτ' αναμνησω

61 νεκτημ' ανδρες Ἀθηναῖοι μέγ' υπηρξεν ΦιλιππP. παρα

274쪽

XVIII. ΔΗMΟΣΘENΟΥΣ γαρ τοῖς Ἐλλησιν, ου τισὶν, αλλ' απασιν ὁμοίως, φορα προδοτον καὶ δωροδοκων καὶ θεοῖς Θρονανθρώπων συνεβη, οσην ουδεις πω προτερον μέμνηται γεγονυῖαν ους συναγωνιστας καὶ συνεργους λαβων, καὶ προτερον κακος τους Ἐλληνας εχοντας προς έαυτους καὶ στασιαστικος, ἔτι χειρον διεθηκε, τους μὲν εξαπατον, τοῖς δὲ διδους, τους παντα τροπον διαφθειρων, καὶ διέστησεν εἰς μερη πολλα, ενος του συμφέροντος απασιν οντος, κωλυειν ἐκεῖ 62 νον μέγαν γιγνεσθαι. ἐν τοιαυτli δὲ καταστασει καὶ ἔτ' αγνοία του συνισταμένου καὶ φυομένου κακουτον ἀπαντων Ἐλλήνων οντων, δει σκοπεῖν υμας ανδρες Ἀθηναῖοι, τί προσῆκον ην ἐλέσθαι πραττειν καὶ ποιειν την πολιν, καὶ τουτων λογον παρ ἐμου

63 ἐγώ. ποτερον αυτην χρην Aισχινχὶ το φρονημ' αφει-246σαν καὶ την αξ αν την αυτῆς, ἐν τη Θετταλον καὶ Λολοπων ταξει συγκατακτασθαι Φιλίππω την τον 'G-ληνων αρχήν, καὶ τὰ τον προγονίον καλα καὶ δίκαι' αναιρειν; τὶ τουτο μὲν μη ποιειν, δεινον γαρ ὰς αλη- θος, α δ' ἐωρα συμβησομεν ει μηδεις κωλυσει, καὶ προλὶ σθανεε δες ἔοικεν ἐκ πολλου, ταυτα περιιδειν 64 γιγν0μενα; αλλα νυν ἔγωγε τον μαλιστ επιτιμοντα τοῖς πεπραγιμένοις ηδέως αν εροιμην, τῆς ποιας μεριδος γενέσθαι την πόλιν ηβουλετ' αν, ποτερον τῆς συναιτίας τον συμβεβηκοτων τοῖς Ελλησι κακον καὶ αἰσχρον, τὶς αν Θετταλους καὶ τους μετα τουτων ξιποι

τις, η τῆς περιεορακυιας ταυτα γιγνομενα, ἐπὶ τὶὶ τῆς ἰδίας πλεονεξιας ἐλπίδι, ης αν Ἀρκάδας καὶ Μεσση-65 νιους καὶ Ἀργειους θειημεν. αλλα καὶ τουτων πολλοὶ, μιαλλον δὲ παντες, χειρον ημον ἀπηλλαχασιν. καὶ γαρ

275쪽

εἰ μεν ως ἐκρατησε si λιππος ροχετ ευθεως απιων καὶ μετα ταυτ ηγεν ησυχίαν, μητε των αυτου συμμαχων μήτε των αλλων 'Eλλήνων μηδενα μηδεν λυπησας, ηναν τις κατα των ἐναντιωθεντων Oiς επραττεν εκεῖνος μεμψις καὶ κατηγορια ' εἰ δ' ὁμοίως απαντων το αξιωματην ἐγεμονιαν την ἐλευθεριαν περιείλετο, μαλλον δεκαὶ τας πολιτείας, οσων ἐδυνατο, πος ουχ απαντωνενδοξοταθ' υμεῖς εβουλευσασθ' ἐμοὶ πεισθεντες; 66 Ἀλλ' εκεῖσ' επανερχομιαι. τι την πολιν Αἰσχίνη προσῆκε ποιεῖν, ἀρχην καὶ τυραννίδ' ὁρωσαν των Ελλήνων εαυτω κατασκευαζομενον OGGrπον; λὶ τί τον συμβουλον εδει λεγειν η γραφειν τον Ἀθηνησιν κω247 γαρ τουτο πλεῖστον διαφερει), ος συνηδειν si εν εκ παντος του χρονου τῆς ὴμερας αφ' ης α/0ς επὶ το ανεβην, αεὶ περὶ πρωτείων καὶ τιμῆς καὶ δοξης αγωνιζομενην την πατριδα, καὶ πλείω καὶ χρη

276쪽

71 λεγων ευχερος ὁ τι αν βουληθης. ουδε νυν περὶ του- των ερω. αλλ' ὁ - βοιαν εκεινος σφετεριζ0μενος καὶ κατασκευαζων επιτειχισμ επὶ την Ἀττικήν, καὶ Μεγαροις επιχειρῖν, καὶ καταλα ανων όδρεον, καὶ κατασκαπτων II ορθριον, καὶ καθιστας ἐν μεν Φιλιστίδην τυραννον, ἐν δ' Ἐρετρια Κλειταρχον, καὶ

τιν GD σποντον υφ' αυτω ποιουόμενος, καὶ Βυζάντιον πολιορκον, καὶ πολεις Ἐλλ νίδας ας μεν αναι- ρων, εἰς ας δε τους φυγαδας καταγων, ποτερον ταυταποιον ηδικει καὶ παρεσπονδει καὶ ελυε την ειρήνην,νὶ ου; καὶ ποτερον φανῆναι τιν' Ἐλλήνων τιν κωλυ-

ναι ζωντων καὶ Oντων Ἀθηναιων, περιείργασμιαι μενεγω περὶ τουτων εἰπών, περιειργασται δ' η πολις ὴ πεισθεῖσ' εμιοι, εστω δ' αδικήματα παντα ἴα πεπρα-

277쪽

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

κται καὶ ἁμαρτήματ' εμα. εἰ δ' εδει τουτων κωλυτην φανηναι, τίν αλλον η τον 'AMVναιων δῆμον προσῆκε

γενεσθαι; ταυτα τοίνυν επολιτευομην εγώ, καὶ Oρώον249 καταδουλουμενον παντας ανθρώπους εκεῖνον, ηναντιου-

μην καὶ προλεγων καὶ διδασκων μη προεσθαι. καὶ μην τλὶν εἰρήνην γ' εκεῖνος ελυσε τα πλοῖα λαβδεν, ουχη πολις Αἰσχίνη. et 3 Φερε δ' αυτα τα χρηφισματα ἴκαι την επιστολχὶν την του σ/ιλίππου, καὶ λεγ εφεMς απο γαρ τουτωντίς τίνος αiτιος εστι γενησεται φανερον.

Κοπρειος εἰπεν. επειδη προσλὶγγειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐν τηεκκλησία, ως αρα Αεωδαμαντα τιν ναυαρχον καὶ τα μετ'αυτου ἀποσταλέντα σκάφη εἰκοσιν ἐπὶ την του σίτου παρα-π0ριπην εἰς ἘHήσποντον ὁ παρα Φιλιππου στρατηγὸς 'Aμυντας καταγη0χεν εἰς Μακεδονίαν καὶ ἐν φυλακη εχει, ἐπιμεληθῆναι τους πρυτανεις καὶ τους στρατηγους οπως η βουλη συναμη καὶ αιρεθοσι πρεσβεις πρ0ς Φίλιππον,74 0ιτινες παραγεν0μενοι διαλεεονται πρ0ς αυτον περὶ τουαφεθῆναι τιν ναυαρχον καὶ τα πλοῖα καὶ τους στρατιωτας, καὶ εἰ μεν δι αγνοιαν ταυτα πεποίηκεν ο Aμυντας, οτιου μεμηγιμοιρεῖ ὁ δῆμος ουδεν εἰ δε τι πλ χριελουντα παρα τα ἐπεσταλμενα λαβιον, υτι ἐπισκεψάμενοι ἐπιτιμαὶ σουσι κατα την τῆς ολιγωριας αξ αν' εἰ δε μ)ηδετεροντ0υτων εστίν, αλά ἰδία αγνωμονουσιν mi ὁ αποστειλας η ὁ απεσταλμενος, καὶ τ0υτο λεγειν, ινα αἰσθανομενος 0250δU10ς β0υλευσχηται τί δεῖ π0ιειν.

278쪽

77 fBασιλευς Μακεδονιον Φίλιππος Ἀθηναίων τη βουλy

279쪽

περιεγενετο, τοῖς δ' ὀλιγωρηοασι τι πολλάκις ον υμεις προειπατε μεμνῆσθαι, καὶ νομι ιν υμες μη μ0νον ευνους Γεαυτοῖς , αλλα καὶ φρονιμους ανθρωπους καὶ 81 μάντεις εινα πάντα γαρ ἐκβεβηχ α προειπατε. καὶ

280쪽

μην οτι πολλα μεν αν χρήματ' εδωκε Φιλιστίδης ωστ'εχειν 'Sδρεον, πολλα δε Κλείταρχος ωστ' εχ μιν Ἐρετριαν, πολλα δ' αυτος ὁ Φίλιππος δεστε ταυθ' υπαρχεινυμιῆς αυτρο, καὶ περὶ τον αλλων μηδεν ἐλεγχεσθια,

μηδ' α ποιον ηδίκει ιηδεν' ἐξετάζειν πανταχου, ουδεὶς 82 αγνοεῖ, καὶ παντων i κιστα συ' οι γαρ παρα του Κλει-ταρχου καὶ του Φιλιστιδου τοτε πρεσβεις δευρ ἀφικνου- ιιενοι, παρα σοὶ κατελυον Aισχίνη καὶ συ προυξενεις αυτον ' ους ὴ μεν πόλις ως εχθρους καὶ ουτε δίκαιουτε συμφεροντα λεγοντας απηλασε, σοὶ es ησαν φίλοι. ου τοίνυν επραχθη τουτων ουδεν, o βλασφημεῖν περιεμου καὶ λεγων, ως σιωπο μιεν λαβών, βο ob αναλω- σας. αλλ' ου συ, αλλὰ βοας ιμεν εχων, παυσει δ' ου-253

δεποτε, εαν μή σ' ουτοι παυσωσιν ατιμώσαντες Tmiερον. 83 στεφανωσαντων τοίνυν υμῖν si επὶ τουτοις τοτε, καὶ

γραψαντος Ἀριστονίκου τας αυτας συλλαβας, ασπερουτοσὶ Κτησιφον νυν γεγραφε, καὶ αναρρηθεντος ἐντ' θεάτρε' του στεφανου, καὶ δευτερου μιοι κηρυγμα τος λὶδη τουτου γιγνομιενου, ουτ' αντεῖπεν Αισχίνης παρδεν Ουτε τον ειποντ' εγραψατο. Καί μοι λεγε καὶ τουτο το ψήφισμα λαβων.

διατελει ευν0υς ων τῶ δημω τω Ἀθηναίων, καὶ λεγει καὶ πραττει O τι αν δυνηται αγαθον υπερ τε αυτον A ναίων

SEARCH

MENU NAVIGATION