장음표시 사용
261쪽
πρεσβειας κατεψευσατο μου, τα πεπραγμεν' ἐαυτῶ μετα Φιλοκρατους ανατιθεὶς εστι δ' αναγκαιον sy ανδρες Ἀθηναῖοι καὶ προσηκον λως, diς κατ ἐκείνους τους χρονους εἰχε τα πραγμιατ' αναμνησαι, ινα προς
18 Tου γαρ σΦωκικου συσταντος πολεμου, ου δι' εμε- ου γαρ εγωγ επολιτευομην πω ἴτοτεJ - . προτον μενυμεῖς ουτω διεκειωθε, ωστε Φωκεας ν βουλεσθαι σωθῆναι, καιπερ ου δικαια ποιουντας ορωντες, Θηβαιοις23lδ' ὁτιουν αν εφησθῆναι παθουσιν , ουκ αλογως ουδαδικως αυτοῖς ὁργιζομενοι ' οἱς γαρ ηυτυχήκεσαν εν Λευκτροις, ου μετριως εκεχρηντο ' επειθ' η IΠελοποννησος απασα διειστήκει, καὶ ουθ' οι μισουντες Λακε- δωμονιους ουτως ισχυον δε στ' ανελειν αυτους, Ουθ' οι προτερον δι εκεινων αρχοντες κυριοι των πολεωνησαν, αλλα τις ην ακριτος καὶ παρα τουτοις καὶ παρα19 τοῖς αλλοις απασιν ερις καὶ ταραχή. ταυτα δ' ορον ὁ Φιλιππος - ου γαρ ὴν αφανῆ -, τοῖς παρ ἐκάστοις προδοταις χρηματ' αναλισκων, παντας συνεκρουεν καὶ πρ0ς ἐαυτους εταραττεν ' εἰτ' ἐν οἷς ημαρτανον αλλοι καὶ κακος ἐφρονουν, αυτ0ς παρεσκευαζετο καὶ καταπαντων ἐφυετο. ως δε ταλαιπωρουμενοι τῶ μηκει του πολεμου, οι τοτε μεν βαρεις, νυν δ' ατυχεῖς Θηβαιοι, φανεροὶ πασιν ησαν αναγκασθησύμενοι καταφευγειν ἐφ'
υμας ὁ Φιλιππος,J ινα μη τουτο γένοιτο μηδε συνελθοιεν αἱ πολεις, υμιν μὲν ειρήνην, ἐκεινοις δε ι 0η-
262쪽
ταυτὶ πανε υπερ τῆς αληθείας ἀκριβολογουμιαι καὶ διεξερχομαι. εἰ γαρ εἰναί τι δοκ0- τα μήδεστ' εν του- τοις ἀδικημα, ουδεν ἐστι δηπου πρ0ς ἐμε, ἀλλ' ὁ μεν πρωτος εἰπων καὶ μνησθεὶς υπερ τῆς εἰρήνης, Ἀριστο-δUιος ην ὁ υποκριτής, ὁ εκδεξαμενος καὶ γραψας
καὶ εαυτον μετα τουτου ιιισθωσας επὶ ταυτα, Φιλο-
εμος, ουδ' αν συ διαρραγὴς φευδομενος, οἱ δε συνειπόντες οτου δήποθ' εῖνεκα - εω γαρ τουτο γε Γεν τω παροντιJ - βουλος καὶ Κηφισοφωw εγω δ' ουδεν 22 ουδαμιου. ἀλλ' ὁμως τουτων τοιουτων Oντων καὶ επαυτης τῆς αDqθείας ουτω δεικνυμενων, εἰς τουν ηκεν ἀναιδείας ωστ ἐτόλμα λεγειν, δες αρ' εγω πρ0ς τω τῆς εἰρήνης αἴτιος γεγενῆσθαι, καὶ κεκωλυκως εἴην
την πολιν μετα κοινου συνεδριου των Ἐλληνων ταυτην ποιήσασθαι. εἶτ' ω - τί σ' εἰπων ορθως προσειπω; εστιν ὁπου συ παρων, τηλικαυτην πραξιν καὶ
συμμαχίαν, ῆλίκην νυνὶ διεξ ηεις, ορων ἀφαιρουμενον με τῆς πολεως, ηγανακτησας, τὶ παρελθων ταυθ' δ νυν 23 κατηγορεις εδίδαξας καὶ διεξῆλθες; καὶ μην εἰ τb κω
263쪽
ησας ουδαμου τουτο, ουδ' ηκουσέ σου ταυτην την φω-233νὴν ουδεις' ουτε γαρ ην πρεσβεια πρ0ς ουδέν' ἀπεσταλμένη τοτε των Ἐλληνων , αλλα πάλαι παντες ησανεξεληλεγμενοι, ουθ' ουτος υγως περὶ τουτων ειρηκεν 24 ουδέν. χωρις δε τουτων καὶ διαβάλλει την πολιν τὰ μέγιστ' ἐν οἱς η ευδετα εἰ γαρ υμεις αμα τους μὲν Ελληνας εἰς πολεμον παρεκαλειτε, αυτοὶ δε πρ0ς Φιλιππον περι ειρηνης πρεσβεις επεμπε τε, ρυβατουπραγμα, ου πολεως εργον ουδε χρηστων ανθρωπων
διεπραττεσθε. αλλ' ουκ εστι ταυτ' Oυκ εστι ' τι γαρ καὶ βουλόμενοι μετεπεμπεσθ' αν αυτους ἐν τουτω τω καιρῶ;
φαίνομιαι, ουτε των αλλων ων καταψευσατ' οὐδεν αλη- ον δείκνυται.
25 Ἐπειδη τοίνυν ἐποιησατο την ειρηνην τὶ πολις, ἐνταυθα παλιν σκέψασθε τί ημων ἐκάτερος προεGετο πραττειν καὶ γαρ ἐκ τουτων oψεσθε, τίς ην ὁ Φιλίππω συναγωνιζόμενος , καὶ τις ὁ πραττων υπὲρ υμῖν καὶ το τ' i πολει συμφερον ζητων. ἐγω μεν τοίνυν εγραψα βουλευων, αποπλεῖν την ταχίστην τους πρέσβεις ἐπὶ τους τ0πους ἐν οἷς αν οντα Φίλιππον πυνθανωνται, καὶ τους ορκους ἀπολαμιβάνειν ' ουτοι δ' ουδε γραψαν-26 τος ἐμου ταυτα ποιεῖν ηθέλησαν. τι δε τουτ' ηδυνατ'
o ανδρες Αθηναῖοι; ἐγω διδαξω. Φιλίππω μεν et νσυμφέρον ως πλεῖστον τ0ν μεταξυ χρονον γενέσθαιτων ορκων, υμιιν δ' Δς ἐλαχιστον. διὰ τι; οτι υμεις234sιὲν ουκ αφ' ῆς ωμοσαθ' ημερας μονον, αλλ' αφ' ης ηλπισατ' ειρηνην εσεσθαι, πάσας ἐξελυσατε τὰς παρασκευας τὰς του πολέμου, ὁ δε τουτ' ἐκ παντος του
264쪽
καὶ τους ορκους την ταχιστην απολαμβάνειν, ιν ἐχον- των των Θρακον, των υμετερων συμμάχων, τα χωριαταυν α νυν ουτος διεσυρε, το Σερριον καὶ το Μυρτηνbν καὶ την ' γισκην, ουτω γιγνοινθ' Oι ορκοι, καὶ μη προλαβων ἐκεινος τους ἐπικαιρους τQν τοπων, κυριος τγὶς Θρακχὶς κατασταιχὶ, μηδε πολλον μεν χρη- ιμάτων πολλῖν δε στρατιωτῖν ευπορήσας, εκ τουτων 28 ραδιως τοῖς λοιποις ἐπιχειροιτὶ πράγμασιν. ειτα τουτοιμεν ουχὶ λεγει το ψήφισμ 0υδ' ἀναγιγνώyκεC ει δεβουλευων ἐγω προσάγειν τους πρεσβεις Fμην δειν, τουτο δε μου διαβάλλει. αλλὰ τι χρῆν με ποιειν; μηπροσάγειν γραψαι τους ἐπὶ τουδ' ηκοντας, ιν υμιν διαλεχθωσιν; ῆ θέαν μη κατανεῖμαι τον αρχιτέκτοναυτοις κελευσαι; α I' ἐν τοιν δυοῖν οβολοιν ἐθεωρο- αν ει μη τουτ ἐγράφη. τα μικρα τῆς πολεως εδει με φυλάττειν, τὰ δ' ολ ῶσπερ ουτοι, πεπρακέναι; ου δήπου. λέγε τοινυν μοι το ψήφισμα τουτὶ λαβών, οσαφος ουτος ειδος παρεβη
265쪽
οπως αν ἡ ειρηνη επιτελεσθη τὶ ἐπιχειροτονηθεῖσα ἐν τηπρωτη ἐκκλυὶσια, πρεσβεις ελέσθαι ἐκ παντων Ἀθηναίων ἐδη πεντε, τους δε χειροτονηθέντας αποδημειν μηδεμίαν
Ραππον, καὶ τους ορκους λαβεῖν τε παρ αυτου καιδουναι την ταχιστην ἐπι ταις ωμολογημέναις συνθηκαις αυτω προς τον Ἀθηναιων δ 10ν, συμπεριλαμβανοντας καὶ τους ἐκατέρων συμμάχους. πρεσβεις τὶρεθχησαν Eυβουλ0ς
Ἀναφλυστιος, Αἰσχίνης Κοθωκίδης, Κηφισοφῖν Ῥαμνουσι0ς , Aημοκρατης Φλυευς, Κλέων Κοθωκίδης. 30 Tαυτα γραψαντος ἐμιου τοτε, καὶ το τὴ πολει συμφέρ0ν, οὐ το ζητουντος, βραχυ φροντισαντες οι χρηστοὶ πρεσβεις ουτοι, καθηντ εν Μακεδονιατρεις ολους μῆνας, ἔως ῆλθε Φιλιππος ἐκ Θρακχὶς πάντα καταστρεκ αμενος, ἐξ0ν ημερον δέκα, ἴσως δὲ τριον η τετταρων, εις τον Ἐλλήσποντον αφιμαι καὶ τα χωρια σο αι, λαβ0ντας τους ορκους πρὶν ἐκωμον
8 ουκ αν ωρκιγμεν αυτον, οστε τῆς ειρήνης αν διημαρτήκει καὶ ουκ αν αμφοτερ ειχε, καὶ τὴν ειρηνην236 καὶ τα χωρια. 31 To μεν τοινυν εν τη πρεσβεια πρωτον κλέωαμεν Φιλιππου, δωροδοκηρια δε τίον αδίκων τουτων ανθρωπα ν τοιουτον εγγενετο υπερ ου καὶ τοτε καὶ νυν καὶ stri ομολογω καὶ πολεμειν καὶ διαφερεσθαι τουτοις. ετερον δ' θυς ἐφεξῆς ετι τουτου μειζον κακουργημα 32 θεασασθε. επειδη γαρ δεμοσεν τχὶν ειρήνην ὁ Φίλιπιτος προλαβῖον την Θρακην δια τουτους, ουχὶ πεισθέντας τ' ἐμω ψηφισματι, παλιν δενειται παρ αυτον οπως ιιη απιμεν ἐκ Μακεδονιας, εως τα τῆς στρατειας τῆς ἐπὶ τους Φωκέας ευτρεπῆ ποιησαιτο, ινα ιι η, δεῖρ'
266쪽
XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ἀπαγγειλαντων ημων οτι νιελλει καὶ παρασκευή ται πορευεσθαι, υμεῖς καὶ περιπDυσαντες ταῖς τριηρεσιν εἰς Πυλὰς ωσπερ προτερον κDισαιτε τοντοπον, αλλ' αμ' ακουοιτε ταυτ απαγγελλοντων ἡμῖν,
τρὶς αναλγησίας καὶ της βαρυτητος ἀπαλλαγῆναι τῆς
267쪽
268쪽
προς υμας επιστολὴ προς τους αυτου συμ-άχους, οτι ταυτ' ἐγω πεποίηκ ακοντων Ἀθηναιων καὶ λυπουμένων, Αοτ' ειπερ ευ φρονε ιτ , ω Θηβαιοι καὶ Θετταλοι, τουτους μεν ἐχθρους - ἐμοὶ δε πιστευσετε - ου τουτοις τοῖς ρήμασιν γραψας, ταυτα δε βουλόμενος δεικνυναι. τοιγαρουν εκ τουτων Δχετ' ἐκείνους λαβων εις το μηδ' οτιουν προοραν τον μεταταυτα μηδ' αἰ-ανε Iθαι, αλλ' ἐασαι παντα τα πραγματ' ἐκεῖνον υφ' αυτ ' ποιαὶ σασθαι ' ἐξ ον ταῖς πα- 41 ρουσαις συμφοραῖς οι ταλαλωροι κέχρηνται. ὁ δεταυτης τῆς πιστεως αυτω συνεργος καὶ συναγωνιστής,
καὶ ὁ δευρ απαγγείλας τα ψευδη καὶ φενακισας υμας, Ουτος εσθ' ὁ τα Θηβαίων νυν οδυρομενος παθη καὶ διεξιδεν ως οικτρα, καὶ τουτων καὶ τον ἐν Φωκευσικακον καὶ o 3' αλλα πεπόνθα Iιν οἱ Ελληνες απαντίον αυτος δεν αἴτιος. δηλ0ν γαρ υτι, συ μεν αλγεῖς ἐπὶ
269쪽
τοῖς συ εβηκοσιν Aιοχινη καὶ τους Θηβαίους ἐλεεις,
42 Ἀλλα γαρ ἐμπέπτωκ εις λογους, ους αυτίκα μαλ- λον Γισως αρμι0σει λέγειν. ἐπανειρα δη παλιν εἰς τὰς
καὶ οι ἁλλοι δ' Ἐλληνες, ὁμοιως υμῖν πεφενακισμιένοι καὶ διημαρτηκότες ων ηλπισαν, ηγον την ειρήνην ἄσμενοι, καὶ αυτοὶ τροπον τιν ἐκ πολλου πολεμουμενοι.
270쪽
καὶ τοιουτονί τι παθος πεπονθοτων απαντων, πλὴν Ουκ εφ' εαυτους εκαστων οἰομενων τι δεινον λ ειν, καὶ δια των ετερων κινδυνων, τα εαυτον ασφαλως
46 σχήσειν οἱ αν βουλωνται. εἶτ οἰμαι συμβεβηκε, τοῖς μεν πDVθεσιν, αντὶ τῆς πολλῆς καὶ ακαιρου ραθυμίας, τὴν ελευθεριαν απολωλεκέναι, τοῖς δε προεστηκοσιν καὶ ταλλα πλὴν εαυτους οἰομενοις πωλεῖν, πρώτους εαυτους πεπρακοσιν αἰ-εσθαι ' αντὶ γαρ φίλων καὶ ξένων α τοτ ονομάζοντο, Γηνικα ἐδωροδοκουν,J νυνκύλακες καὶ θεοῖς εχθροὶ καὶ πανω α προσῆκεν ακου- 47 ουσιν. ουδεὶς γαρ ανδρες Ἀθηναῖοι το του προδιδοντος συμφερον τῖν χ γήματ' ἀναλίσκει, ουδ' επειδαν
της ὁ ζητον αρχειν καταστη, καὶ των ταυτ αποδομιε- νων δεσποτης εστί, την δε πονηρίαν ειδώς, τοτε δὴ 48 τοτε καὶ μισεῖ καὶ απιστεῖ καὶ προπηλακίζει. σκοπεῖτε δε καὶ γαρ εἰ παρελήλυθ' ὁ των πραγμιάτων καιρος, ὁ του γ εἰδεναι τα τοιαυτα καιρος ἀεὶ παρεστι τοῖς Eυ φρονουσι. μεχρι τουτου Λασθενης φίλος δενομαζετο, εως προυδωκεν Πολυνθον ' μεχρι τουτου Tιμολαος, εως