Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

451쪽

ρειν αυτον παρεσκευασθαι, καὶ δια τουτου του τροπου

μιεν παντα τροπον κρινομιενος λαρης, ευρητω πιστως καὶ ευνοὶκως, Oσον ὴν επ ἐκείνF, πραττων et περ υμιον, δια τους δ' επὶ χρήμασι λυμιαινομιενους τοῖς πραγμασι πολλον υστερων, ου σφ0δρ' ισχυρ ζομαι, α, ' υπερ- βολην ποιήσοιμαι ' εστω γαρ παντ ειηθῆ λεξειν περὶ αυτου τουτονι. καὶ Ουτω τοίνυν κομιδὴ γέλως ἐστὶ 333κατηγορεῖν εκεινου τουτον. ἐγω γαρ Αἰσχίνην ουδενος αἰτιωμαι τον εν τῶ πολεm' πραμεντίον τουτων γαρ448εισιν υπευθυνοι στρατηγοί , ουδε του ποιήσασθαι τλὶν πολιν ειρήνην, αλλ' αχρι τουτου παντ αφίημ. τί Oυν λέγω καὶ ποθεν αρχομιαι κατηγορεῖν; του ποιουμιενης τῆς πολεως ειργήνην si ιλοκρατει συνειπεῖν, αλλα μιχὶ τοῖς τα βέλτιστα γραφουσι, του δωρ' ειληφεναι, του μεταταυτ' επὶ τῆς et στερας πρεσβείας τους χρονους κατατρῖψαι καὶ μηδεν ον προσεταξαθ' υμιεῖς ποιησαι, του νενακίσαι τχὶν πολιν, καὶ παραστήσαντ ελ ίδας, ως οσα βουλομεθ' ημεῖς OGGrπος πραξει, πάντ απολωλε- κεναι, του μετα ταυδ ἐτερων προλεγοντων φυλαττεσθαι τιν τοσαυτ ηδικηκοτα, τουτον εκεινω συνηγορεῖν.33έταυτα κατηγορω, ταυτα μεμνησθε, επεὶ δικαίαν ειρήνην καὶ ισην, καὶ μηδεν πεπρακ0τας ανθρώπους μηδε ψευ-

σαμιενους υστερον, καν επτὶνουν καὶ στεφανουν εκελευον.

452쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ 335ρους; τουτων γαρ ουδὲν τοσουτων καὶ τηλικουτωνοντων δια τους στρατηγους απωλιτο, ουδ' ἐν τη ειρηφὶ συγχωρηθὲν πεισθεντων υμον εχει Φιλιππος, αλλα διατουτους απολωλ. καὶ την τουτων δωροδοκιαν. αν τοίνυν ταυτα μεν φευγη, πλανα δε καὶ πάντα μαλλον λέγη, ἐκεινως αυτον δεχεσθε. ,,ου στρατηγω δικάζομεν, ου149 περι τουτων κρινI. μη λθ ει τις αἴτιος ἐστι καὶαλλος του Φωκέων ολεθρου, αλλ' ως ου συ συναιτιος δειξον. τί ουν, ει τι ZIημοσθενης ηδικει, νυν λέγεις, αλλ' ουχ οτε τας ευθυνας ἐδιδου κατηγορεις; δι' αυτο γαρ εἶ 336τουτ' απολωλέναι δίκαιος. stat λέγ' ως καλ0ν ειρήν μηδ' ως συμφεροW ουδεὶς γαρ αἰτιαται σε του ποιῆσαι την πολιν ειρήνην ' αλλ' ως ουκ αισχρα κἀπονειδιστος, καὶ πολλ' υστερον ἐλπατήμεθα, καὶ παντ' ἀπω λετο, ταυτα λέγε. τουτων γαρ απαντων ημῖν αἴτιος συδεδειξαι. καὶ τί δη μέχ9ι νυνὶ τον τα τοιαυτα πεποιηκοτ' ἐπαινεις; αν ουτω φυλαττητ' αυτον, ουχ εξει τί λεγη, αλλα την αλλως ἐνταυθ' ἐπαρει την φωνην καὶ πεφωνασκηκως εσται. 337 Kαιτοι καὶ περὶ τῆς φωνῆς ἴσως ειπειν αναγκη 'πανυ γαρ μέγα καπὶ ταυτη φρονειν Γαυτ0νJ ακουω, ως καθυποκρινουμενον υμας. ἐμοὶ δε δοκεῖτ' ατοπώτατον αν παντων ποιῆσαι, ει Oτε μεν τα Θυεστου καὶ

εξεσυρίττετ' ἐκ των θεατρων καὶ μονον ου κατεDυεθ' ουτως, ωστε τεDυτοντα του τριταγωνι στειν αποστῆναι,

ἐπειδη δ' ουκ ἐπὶ τῆς σκηνῆς, αλλ' ἐν τοῖς κοινοις καὶ μεγιστ0ις της πολιως πραγμασι μυρι' είργασται κακα, 338τηνικαυθ' δες καλον φθεγγομένω προσέχοιτε. μηδα- ιιῖς' μηδεν υμεῖς αιυλτερον παθητε, αλλα λογίζε ν οτι δεῖ, κήρυκα μεν αν δοκιμα ὶτ', ευφωνον σκοπειν,

453쪽

πρεσβήυτην δὲ καὶ τον κοινον αξιουντά τι πραττειν, δικαιον καὶ φρόνημ' εχονε υπερ υριον μέγα, πρ0ς δ' υμας ισον, ωσπερ ἐγω Φιλιππον μὲν ουκ ἐθαυμασα, 50τους δ' αἰχμι λωτους ἐθαυμασ' εσωσα, ουδὲν υπεστειλαμην. ουτος δ' ἐκεινου 1μὲν προυκαλινδειτο, τους 339παιῆνας ὴδεν, υμον δ' υπερορα. ἔτι τοίνυν οταν μεν ἴδητε δεινότητ ὴ ευφωνίαν, si τι τον τοιουτων αγα- θον, ἐπὶ χρηστου καὶ φιλοτιμου γεγενημενον ἀνθρώπου, συγχαιρειν καὶ συνασκειν παντας δεῖ' κοινον γαρυμ, πασι τοις αλλοις τουτ αγαθ0ν γίγνεταC οταν δ' ἐH δα ροδόκου καὶ πονηρου καὶ παντος ῆττονος ληιιιιατος, αποκλιδειν καὶ πικρος καὶ ἐναντιως ακουειν, ως πονηρια δυναμεως δοξαν ευρομένη παρ υμιων, ἐπὶ την 310πολιν ἐστιν. ὁρατε δ αφ' ον ουτος ευδοκιμει, ἡλικατη πολιι περιεστηκε πραγματα. αι όιεν τοινυν αλλαι δυναμιεις ἐπιεικος εἰσιν αυταρκεις, ἡ δε του λέγειν, αν

καὶ Ουδ' ὁτιουν ἐρουντος αληθές.341 υτι δ' ου μονον κατὰ ταλύ αλλα καὶ τὰ προς αυτοντον Φιλιππον πραγμιατα πανταχος συμφερει τουτονηλωκέναι, θεασασθε. εἴτε γαρ et ξει ποτ' εις ἀνάγκηντον δικαιων τι ποιειν τη πολιι, τον τροπον μεταθησε- τας νυν μὲν γαρ ηρηται τους πολλους ἐξαπατων 4λιγους θεραπευειν, αν δε τουτους απολωλοτας πυθηται, υμιν τοις πολλοις καὶ παντων κυριοις τὰ λοιπα ποιειν

34 2βουλήσεται. εἴτ ἐπὶ τῆς αυτης-σπερ νυν ἐξουσιας καὶ ἀσελγειας μενει, τους ὁτιουν αν ἐκεινφ ποιήσαντας αντὶ- ρηκύτες ἐκ τῆς πύDως - αν τουτους ἀνέλητε ' ΟΤ' γαρ οἰ0μενοι δικην υφωιν τοιαυτ ἔπραξαν, τουτους, αν τὰ παρ' ὐμν αυτοῖς ἐφεθη, τι οἴεσθε ποιήοειν; 45 I