Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

발행: 1898년

분량: 457페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ΠΕΡΙ ΤΩN ΠΡΟΣ ΑΛΕΣΑΝΔΡΟΝ ΣΥΝΘΗΚΩN. 24 Iκαὶ μονοις ἀναμφισβητητως εἰναι κυριοις, τοῖς γε κατὰ γην προς τ' i υπαρχουμὶ δυνάμει εστι προβολας ετερας

ισχυροτερας ευρεσθαι, αλλως τε καὶ πεπαυμένων υποτης τυχης των δορυφορουμένων υπο τῖν τυραννικον στρατοπεδων, καὶ των ριεν ἐφθαρμενων, τον δε εξεληλεγμενων ουδενος αξ ων οντων. 26 T0 μεν ουν περὶ τὰ πλοῖα προς τοῖς αλλοις τοῖς προειρUιενοις ὁ Μακεδων τηλικουτον παρεβη' το δε

DEMOSTH. Vol. I. 16

252쪽

χρονται, δια τους ἐντευθεν διδασκαλους τους υπαγορευοντας αυτοῖς α δεῖ ποιειν ουτω δὲ κατεγνώκασι ροτα τουτων αδιήγητον τινα τῆς ποDως εκλυσιν καὶ μαλακίαν, καὶ ουτε προνοιαν περι των μλλοντων μναι,220ουτε λογισμιον ουδένα παραγίγνεσθαι, τίνα τροπον χρη- 30 ται ὁ τυραννος ταῖς κοιναῖς ομιολογίαις. αἱς ἐγω διακελευομαι se ανδρες Αθηναῖοι πειθεσθαι, καθαπερ ἐδιδαξα, καὶ διαβεβαιωσαίμην αν, ως τουθ' ηλικιας εχων, αμα καὶ τω δικαιω ημJς ανεγκλήτως καὶ τοῖς καιροῖς ασφαλεστατα χρήσεσθαι τοῖς επὶ το συμφερον κατεπειγουσιν. καὶ γαρ δει προσγέγραπται ταῖς συνθήκαις, ἐαν βουλοι θα τῆς κοινὴς ειρηνης μετεχειν ' τb δ' -ων βουλιοι θαμ ἐστὶν αμια καὶ τουναντιον. τὶ αραουποτε δεῖ παυσασθαι αἰσχρος ἐτεροις ακολουθουντας, αλλα μηδ' αναμνησθηναι ριηδεμιας φιλοτιμιας τῖν εξ

Αθηναῖοι, γράino, καθαπερ αι συνθῆκαι κελευουσι, πολεμιεῖν τοῖς παραβεβηκοσιν.

253쪽

XVIII.

συνηγαγε ' καὶ τουτων εναντιον ανειπεῖν τον κηρυκα, οτι

254쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ καὶ μη δοντα λ0γον υπευθυνον εἰναι, νομον δε κελευειντους υπευθυνους μη στεφανουν , καὶ παλιν νομον παρεχο- μενος τον κελευοντα, ἐαν μεν τιν' ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων στεφανοῖ ἐν τy ἐκκλησία τ0ν στεφανον αναγορευεσθαι, ἐαν

δωροδοκον εἰνοα καὶ πολλQν κακων αἰτιον τη πολει. καὶ ταξει γε ταυτs της κατηγοριας Αἰσχίνης κεχρητω, προτον

του τον κηρυγματων καὶ τριτον περὶ της πολιτείας' ηξίωσε 6 δε καὶ τον Λημοσθενην την αυτην τάξιν ποιησασθαι. ὁ δερητωρ καὶ απ0 της π0λιτείας την αρχην ἐποιησατο καὶ παλιν εἰς ταυτην τον λογον κατεστρεψε, τενικος ποιων δεῖ γαραρχεσθαί τ απ0 των ἰσχυρ0τερων καὶ ληγειν εἰς ταυτα μεσα δε τεθεικε τα περὶ τον νομων, καὶ τω μεν περὶ τωνυπευθυνων αντιτίθησι διανοίας, τω περὶ των κηρυγμα- των ν0μον ετερον ητοι νομου μερ0ς, ῶς φησιν αυτ0ς, ἐν ω

συγκεχωρηται καὶ εν τῶ θεάτρ' κηρυττειν, ἐριν ὁ δημος ηη βουλη τουτο ψηφισηται. ΕΤΕΡΑ ΥΠΟΘΕΣΙΣ. Ἀθηναιοι καὶ Θηβαιοι πολεμουντες πρ0ς Φίλιππ0ν, ἐν ιρωνεία, π0λει της B0ιωτίας, ηττηθησαν. ἐπικρατησας ουν ὁ Μακεδων, φρουραν μεν εἰς τας Θηβας ἐνεβαλε, καὶ εἰχεν

χρ0νω του τείχους ἐπανορθωσασθαι, καὶ ὁ η αφ' εκαστης φυλης τειχ0π0ιοὶ πρ0εβληθησαν. τοιονδε καὶ η IΠανδιονὶς ἐξ εαυτης εἷχετο πρ0ς την χρείαν τον ήητορα. της τοίνυν ἐργασίας ἐν χερσὶν ουσης, πρ0σδεηθεὶς ετι χρηματων μετατα δεδ0μενα υπ0 της π0λεως, ὁ ἐητωρ ἐκ των ἰδίων ἐδαπανησε, καὶ Ουκ ἐλογισατο αυτα τy π0λει, αλλα κατεχαρίσατο.

255쪽

2 ταυτην αφορμην ὁ Κτησιφων, εἷς των πολιτευομένων, μενος, εἰσηνεγκε γνωριην ἐν τύ βουλs περὶ αυτου τοιαυτην,-ἐπειδὴ διατελει Λημοσθενης ὁ Λημοσθενους παρ ολον τὁν ον ευνοιαν εἰς την πολιν ἐπιδεικνυμενος, καὶ νυν δετειχοποιὸς ων καὶ προσδεηθεὶς χρηματων οἰκ0θεν παρεσχε

καὶ ἐχαρισατο, δια τουτο δεδοχθαι etsi βουλη καὶ τω det ilico

στεφανουσθαι, αυτον χρυσεω στεφανω, ἐν τω θεατρα , τραγωδιων αγομένων καινων si γως οτε πD θη συντρεχει ἐπι-3 θυι ιουντα καινα δραματα βλέπεινJ. εἰσαγομένου τοινυν καὶ εἰς τον δῆμον του πρ0βουλευματος , ἐφισταται του Κτησιφωντος κατηγορος Αἰσχίνης, ἐκ της πολιτείας υπαρχων ἐχθρος,

πρὶν αν δω τας ευθυνας' ουπω δε ταυτας, φησὶν, ὁ Λημοσθένης ἐδεδωκει, καὶ τα θεωρικα διοικων καὶ τειχοποιων, καὶ εδει αναμειναι καὶ ἐπισχεῖν το γερας, εως αν ὀφθu κα-

256쪽

τουτο παραστγησαι τους θεους υμῖν, μη τον αντιδικον συμβουλον ποιησασθαι περὶ του πως ακουειν υμας

νομους καὶ τ0ν Oρκον, εν se πρ0ς απασι τοῖς αλλοις δικαίοις καὶ τουτο γεγραπται, το ομοιως αιι νοῖν ἀκροάσεσθαι. τουτο δ' ἐστιν, ου μονον το μη προκατεγνω- κεναι μηδεν, ουδε το την ευνοιαν ἴσην αποδουναι,

257쪽

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

αλλα το καὶ τη ταξει καὶ τη ἀπολογια, ῶς βεβουληται

χρήσασθαι.

μὲν - ου βουλ0όμαι δυσχερες εἰπεῖν αρχοιμενος του λογου, ουτος δ' ἐκ περιουσιας κατηγορεL ετερον δ ο φυοει πασιν ΓανθρωποιςJ υπαρχει, των μεν λοιδο- ριων καὶ των κατηγοριων ακουειν ηδέως, τοῖς ἐπαι- 4 νουσιν δ' ἐαυτους αμεσθαι ' τουτων τοινυν ο μεν ἐστι πρ0ς ηδονήν, τουτω δέδοται, ο δε πασιν ως επος εἰπειν ἐνοχλει, λοιπον εμοι. καν ιὰν ευλαβουμενος ἴτουτοJιιχὶ λέγω τα πεπραγμέν' ἐμαυτω, Ουκ εχειν απολυσα- σθαι τα κατηγορημένα δοξαν, ουδ' ἐφ' οἱς ἀξιο τιμα- σθαι δεικνυναι ἐαν δ' ἐφ α καὶ πεποιηκα καὶ πεπολίτευμαι βαδιζω, πολλακις λέγειν αναγκασθήσομαι περὶ

ἐμαυτου. πειρασομιαι μὰεν ουν ως μ ετριώτατα τουτO227ποιειν' ο τι δ' αν το πραγμια αυτ' αναγκάζη, τουτουτην αἰτιαν ουτος ἐστι δίκαιος εχειν ὁ τοιουτον αγον' ἐνστησάμενος.

5 Oiμαι δ' υμας ch ανδρες 'Aθηναιοι παντας αν ὁμολογησαι, κοινον εiναι τουτονὶ τον αγον ἐριοὶ καὶ Κτησιφωντι, καὶ ουδεν ἐλαττονος αξιον σπουδὴς ἐμιοι 'παντων μιὲν γαρ αποστερεῖσθαι λυπηρον ἐστι καὶ χαλεπον, αλλως τε καν υπ ἐχθρου τs τουτο συμβαίντὶ, μαλιστα δὲ τῆς παρ υμων ευνοίας καὶ φιλανθρωπιας,6 οσφπερ καὶ τι τυχειν τουτων 1μέγιστον ἐστιν. περιτουτων δ' οντος τουτουὶ του αγῖνος αξιο καὶ δέομαι

258쪽

λευουσιν, ους ὁ τιθεὶς εξ αρχῆς Σολων, ευνους ωνυμιν καὶ δημοτικος, ου μονον τῶ γραψια κυριους ωετο δεῖν εἰναι, αλλα καὶ τῶ τους δικαζοντας ὀμωμοκεναι, 7 Ουκ απιστον υμιν, ως γ εμοὶ φαίνεται, αλλ' ὁρῖν οτιτας αἰτιας καὶ τας διαβολάς, αἱς εκ του προτερος λεγειν

ὁ διωκων ιοχυει, Ουκ ενι τῶ φευγοντι παρελθεῖν, εἰ μη τον δικαζοντων εκαστος υμον, την προς τους θεους ευσεβειαν φυλαττων, καὶ τα του λεγοντος υστερου δικαια ευνοῖκος προσδεξεται, καὶ παρασχων αυτον ισον καὶ κοινον αμι νοτεροις ακροατήν, ουτω την διάγνωσιν

ποιησεται περὶ απάντων.

8 Μελλων δε του τ' ἰδίου βίου παντος ως εοικελογον διδοναι τήμερον, καὶ τον κοινὴ πεπολιτευμενων, βουλομαι πάλιν τους θεους παρακαλεσαι καὶ εναντίονυμιον ευχομαι, προτον μεν, οσην ευνοιαν εχων διατελίοτη πολει, τοσαυτην υπακαι μοι, επειθ' ο τι μελλει228 συνοισειν καὶ προς ευδοξιαν κοινὴ καὶ προς ευσεβειαν ἐκα ωJ, τουτο παραστησαι πασιν υμιν περὶ ταυτχντὶ τῆς γραφῆς γνῖναι. s Εἰ μεν ουν περὶ ων εδιωκε μονον κατηγορησεν Αἰσχίνης, καγω περὶ αυτου του προβουλευματος ευθυς αν απελογουμην επειδη δ' ουκ ελαττω λογον ταλλα διεξιων ἀνηλωκεν καὶ τα πλεῖστα κατεψευσατύ μου, αναγκαῖον εἰναι νομίζω καὶ δίκαιον αμα, βραχε o ανδρες Ἀθηναῖοι περὶ τουτων εἰπεῖν προτον, ινα μηδεὶς υμον τοῖς ζωθεν λογοις ηγμενος, αλλοτριωτερον τῖν υπερ τλὶς γραφῆς δικαιων ακου si μου.

10 IIερὶ μύεν δη τον ἰδίων οσα λοιδορουμενος βεβλασ-φUιηκε περὶ ἐμου, θεάσασθ' ως ὰπλα καὶ δικαια λεγω.

259쪽

εἰ μεν ιστε με τοιουτονί, οἷον ουτος Ιτιατο - ου

ανασχησθε, μηδ' εἰ παντα τα κοίν υπερευ πεπολίτευμαι, αλλ' ανασταντες καταψηφισα IF ῆδη ' εἰ δε πολλωβελτιω τουτου καὶ εκ βελτιονων, καὶ μηδεν0ς τον μετριων , ῖνα μηδεν επαμες λεγω, χειρονα κἀμε καὶ τους εμους υπειλήφατε καὶ γιγνώσκετε, τουτs μεν μηδ' υπερ τῖν αλλων πιστευετε ίδηλον γαρ ως ὁμοιως απαντ' επλαττετο), εμοὶ δ ην παρα παντα τον χρονον ευνοιαν ενδεδειμ επὶ πολλον αγώνων τον προ- 11 τερον, καὶ νυνὶ παρασχεσθε. κακοήθης δ' δεν Aισχίνητουτο παντελος ευηθες φήθης, τους περὶ τον πεπραγμενων καὶ πεπολιτευμενων λογους αφεντα με, προς τας λοιδοριας τας παρα σου τρεψεσθαι. ου δη ποιήσω τουτο ' Oυχ ουτω τετυφωμα αλλ' υπερ μεν τον πεπο-229λιτευμενων α κατεψευδου καὶ διεβαλλες εξετασω, τῆς δε πομπειας ταυτης τῆς ανεδην, υστερον, αν ι Ουλομε- νοις si τουτοισὶ, μνησθήσομαι. 12 Tα μεν ουν κατηγορημενα πολλα καὶ περὶ ον ἐνίων μεγαλας καὶ τας εσχατας οἱ νομοι διδυασι τι- ιιωριας ' του δὲ παρόντος αγῖνος τὶ προαιρεσις αυτή, εχ θρου μεν επήρειαν εχει καὶ υβριν καὶ λοιδορίαν καὶ προπηλακισμbν ὁμου καὶ παντα τα τοιαυτα ' τον μεντοι κατηγοριον καὶ τον αἰτιον τον εἰρημενων, ειπερ ησαναληθεις, ουκ εχει τὴ πολει δίκην αξιαν λαβειν, ουδ' 13 εγγυς. ου γαρ α ναιρεισθαι το προσελθειν τῶ δήμωκαὶ λογου τυχειν, οὐδ' ἐν επηρειας ταξει καὶ φθονου τουτο ποιειν, Ουτε μα τους θεους ορθος εχον ουτ επολιτικον ουτε δίκαιον εστιν o ανδρες Ἀθηναιοι ' αλλ' εφ οἷς αδικουντα ιι εώρα την πολιν, ουσί γε τηλικουτοις, ηλικα νυν ετραγρο δει καὶ ταις ἐκ

260쪽

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ των νομων τιμωρίαις παρ' αυτα ταδικήματα χρῆσθαι, εἰ μεν εἰσαγγελίας ἄξια πραττονγ εωρα, εἰσαγγελλοντα καὶ τουτον τον τροπον εἰς κρισιν καθιστάντα παρζυμῖν, εἰ δε γραφοντα παρανομα, παρανομων γραφο- μενον ου γαρ δήπου Κτησιπωντα μεν δυναται διωκειν

βαλλε καὶ διεξηει, mi καὶ αυ οτιουν αδικουντά μυμας εωρα, ε ιν νομοι περὶ παντων ἴκαὶ τιμωρίαι καὶ αγωνες καὶ κρισεις πικρὰ καὶ μεγάλ' εχουσαι τα- πιτίμα, καὶ τουτοις εξῆν απασιν χρῆσθαι, καὶ ὁπηνίκεφαίνετο ταυτα πεποιηκως, καὶ τουτον τον τροπον κε-230χρημενος τοῖς πρ0ς με, ωμολογεῖτ αν η κατηγορία τοις 15 εργοις αυτου. νυν δ' εκστὰς τῆς ορθῆς καὶ δικαίας οδου, καὶ φυγων τους παρ αυτα τα πράγματ ελεγ- χους, τοσουτοις υστερον χρονοις αἰτιας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας συμφορήσας υποκρινεταC εἰτα κατηγορειμεν εμου, κρινει δε τουτονί, καὶ του μεν αγωνος ολουτην πρ0ς εμ εχθραν προῖσταται, ουδαμου δ' εHι ταυτην απηντηκως ἐμοί, την ετέρου χτων επιτιμίαν αφε- 16 λεσθαι φαίνεται. καίτοι πρbς Γιπασιν ω ανδρες Αθηναῖοι τοῖς αλλοις οἱς αν εἰπεῖν τις υώερ Κτησιφωντος εχοι, καὶ τουτ εμοιγε δοκεῖ καὶ μάλ' εἰκοτως αν λεγειν,οτι της ημετερας εχθρας ημας εφ' ημων αυτων δίκαιονην του εξετασμον ποιεῖσθαι, ου το μεν προς αλλήλους αγωνί σθαι παραλείπειν, ετερω δ' οτω κακον τι δω- σομεν ζητεω υπερβολη γαρ αδικιας τουτο γε.17 IIάντα μεν τοίνυν τα κατηγορημεν ομιοίως ἐκ τουτων αν τις ιδοι, ουτε δικαίως ουτ ε αληθείας ουδεμιας εἰρημενα ' βουλομαι δε καὶ καθ' εκαστ αυτων

ἐξετασαι, καὶ μάλισθ' oes υώερ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς

SEARCH

MENU NAVIGATION