Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

431쪽

χθονες υμεις εστε κακεῖνοι) Φιλιππον θαυμαζουσι, κα 25 χαλκουν ιστασι καὶ στεφανουσι, καὶ το τελευταῖον, αν εἰς Πελοποννησον ἴη, δεχεσθαι ταῖς πολεσιν εἰσὶν εο η-262 νισμενοι. ταυτα δε ταυτ' 'Ἀργεῖοι. ταυτα νη την Λη-

εἰ δεῖ μη ληρεῖν, ευλαβείας ου κρας δεῖται, ως βαδίζον γε κυκλω καὶ δευρ' ἐλήλυθεν ω ανδρες

Ἀθηναῖοι το νοσημα τουτο. εως ουν ετ' ἐν ασφαλεῖ, φυλαξασθε καὶ τους πρωτους εἰσαγαγοντας ατιμωσατε

εἰ δε μη, σκοπεῖε οπως μὴ τηνικαυτ' εὐ λεγεσθαι δοξει τα νυν εἰρημενα, οτ' ουδ' O τι χρη ποιεῖν αετε. 263οὐχ ὁραθ' ως εναργες ω ανδ γες Ἀθηναῖοι καὶ σαφες παραδειγμ οἱ ταλαιπωροι γεγονασιν υλυνθιοΩ, οῖ παρ'

ουδεν ουτως δες το ταυτα ποιεῖν απολώλασιν οι δείλαιοι. εχοιτε δ' αν εξετάσαι καθαρως εκ των συμβεβη- κοτων αυτοῖς. εκεῖνοι γαρ, τὶ νικα μεν τετρακοσιους ιππεας εκεκτηντο μονον, καὶ συμπαντες ουδεν ησαν πλείους πεντακισχιλίων τον αριθμον, ουπω χαλκιδεων 264 πάντων εἰς εν συν 'κισμενων, Λακεδαιμονίων επ αυτους

ελθοντων πολλὴ καὶ πεζὴ καὶ ναυτικη δυνάμει ιστε γαρ δηπου τουθ' οτι γῆς καὶ θαλάττης ηρχον ως επος εἰπεῖν Λακεδαιμονιοι κατ εκείνους τους χρονους.) αλλ' ὁμως τηλικαυτης επ αυτους ελθουσης δυναμεως, ουτετην πολιν Ουτε φρουριον ουδεν ἀπωλεσαν, ἀλλα καὶ μαχας πολλας ἐκράτησαν, καὶ τρεῖς των πολεμάρχωναπεκτειναν, καὶ τι τελευταῖον, οπως ἐβουλοντο, ουτω265τον πόλεμον κατεθεντο. επειδη δε δωροδοκεῖν ηρξαντο τινες, καὶ δι ἀβελτεριαν οἱ πολλοὶ, μαλλον δε ἴδω δυστυχίαν, τουτους πιστοτερους ηγήσαντο των υπερ αυτον λεγόντων, καὶ Λασθενης μεν ηρεη εν την οἰκιαν426 τοῖς εκ Μακεδονίας ξυλοις, Eυθυκρατης δε βους ετρεφεν πουιας τιμὴν ουδενὶ δους, ετερος δε τις ηκεν εχων

432쪽

χωρους εχ ροντες συμμάχους, μυριοις δε ξενοίς καὶ τρι--

καὶ μη 'πιτρεπε ιν τὰ τοιαυτ αλλα κολά ιν δημοσια. καὶ γαρ αν καὶ υπερφυες ειη, ει κατὰ μεν τον 'Oλυνθίους προδοντων πολλὰ καὶ δείν εψηφισασθε, τους

433쪽

το δωροδοκεῖν προτε90ν του τα τοιαυτα ποίειν ἐστι, καὶ δι ἐκεῖνο καὶ ταδε πραττουσί τινες, ον αν se ανδρες Αθηναῖοι δωροδοκουντ ιδητε, τουτον καὶ προ- doτην ειναι νομίζετε. ει ὁ ' ὁ μεν καιρ0υς, ὁ δε πραγμαθ ὁ δε στρατιωτας προδίδωσιν , ων αν ἔκαστος οἶμαι κυριος γένηται, ταυτα διαφθειρει ' μισεῖν es ὁμοίως

269τους τοιουτους παντας προσήκει. εστι et μῖν so ανδρες 'Aθηναιοι περὶ τουτων μονοις των παντων αν- θρωπων οικειοις χρῆσθαι παραδειγμασι, καὶ τους προγονους, ους ἐπαινεῖτε δικαιως, εργω μιμεισθαι. καὶ

γαρ εἰ μὴ τας μάχας μηδε τας στρατείας μηδε τους

κινδυνους, ἐν οὶς ησαν ἐκεῖνοι λαμπροι, συμβαινε ικαιρος, αλλ' αγεθ' ησυχίαν υμεῖς ἐν τῶ παθοντι, το270γ' ευ φρονε ιν αυτον μιμεῖσθε. τουτου γαρ πανταχου χρεια, καὶ ουθέν ἐστι πραγματωδεστερον οὐδ' oχληρο- τερον το καλος φρονειν του κακως, αλλ' ἐν τῶ ἴσωχρονφ νυνὶ καm μενος υμον εκαστος, αν μεν α χρηγιγνωσκτὶ περὶ τον πραγματων καὶ ψηφιζηται, βελτίωτα κοινα ποιήσει τὴ πολει καὶ αξια τον προγ0νων πραξει, αν δ' α μη δει, φαυλοτε δα, καὶ αναξια τον προγονων ποιήσει. τι Ουν ἐκεῖνοι περὶ τουτων ἐφρονουν; ταυτὶ λαβων αναγνωθι γραμματευ' δει γαρ υμας ἰδεῖν οτι ἐπὶ τοῖς τοιουτοις εργοις ραθυμειτε, ων θανατον κατεγνώκασιν si προγονοι. λέγε

434쪽

γονοι μεν υμῖν, οπως μηδ' αλλος ανθρωπων μηδεὶς επὶ χρήμασι μηδεν εργασεται κακον την Ἐλλαδ', εφροντιζον, υμεῖς δ' ουδε την πόλιν αυτὴν οπως μηδεὶς ταγν272πολιτων αδικησει προορασθε. νη αλλ' οπως λυχεν, ταυτα τα γραμμαθ' εστηκεν. αλλ' ολχὶς ουσης ιερας τῆς ακροπολεως ταυτησὶ καὶ πολλην ευρυχωριαν ἐχου- σης, παρα την χαλκῆν την μεγαλην Ἀθηναν εκ δεξιας εστηκεν, ην αριστειον η πολις του πρ0ς τους βαρβα- ρους πολεμου, δοντων των 'Ελλήνων τα χρηματα ταυτ

ανεθηκεν. τοτε μὲν τοινυν ουτω σεμνον ην το δικαιον καὶ το κολα ιν τους τα τοιαυτα ποιουντας εντιμον,

ειρηνην πρεσβευσαντα, ιππου μεν δρομον ημερας μηκαταβαινειν επὶ την θαλατταν βασιλεα, ἐντος δε δελι-429δονίων καὶ μανεων πλοιω μακρω μη πλεῖν, οτι δωρα λαβε ιν εδοξε πρεσβευσας, μικρου μεν απεκτειναν, εν

435쪽

τον ουν δικαιον ηξιο- παρεχεσθαι καὶ αδωροδοκητον 275τbν προσιοντα τοῖς κοινοῖς. εκεῖνοι μεν τοινυν ουτως

277 Κατα τουτὶ το ψήφισμ ω ανδρες Ἀθηναιοι των πρεσβεων εκείνων υμεῖς θανατον κατεγνωτε, ων εἱςην 'Eπικρατης, ανηρ, ως ἐγω των πρεσβυτερων ακουω, σπουδαιος καὶ πολλα χρησιι ιος τη πολει, καὶ των εκ IΠειραιως καταγαγοντων τιν δῆμον, καὶ ἄλλως δημοτι- κος. αλλ' ὁμως Ουδεν αυτον ωφελησε τουτων, δικαίως ου γαρ ἐξ ημι σειας χρηστbν εἰναι δεῖ τbν τα τηλικαυτα διοικειν αξιουντα, ουδε το πιστευ ναι προλαβοντα παρ' υμων, εἰς το μειζω δυνασθαι κακουργεῖν κατα-

436쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ 278χρrlσθαι, αλλ' απλως μηδεν υμας αδικεῖν εκοντα. εἰ τοινυν τι τουτοις ἄπρακτον εστι τουτων, εφ' οἱς εκει- νων θανατος κατεγνωσται, εμ αποκτείνατ' λὶδη. σκοπεῖτε γαρ. επειδη παρα τα γραμματα φησὶν ρεπρε

καὶ πάλιν πρωνὶν ΘρασυβουλονJ ἐκεῖνον τον Θρασυ-

437쪽

γασμενων , ους νομω δια τὰς ευεργεσίας, ας υπῆρξαν εἰς υμιας, εν απασι τοις ἱεροις ἐπὶ ταις θυσίαις σπονδον καὶ κρατηρων κοινωνους πεποίησθε, καὶ αδετε καὶ 281τιματ' εξ ἴσου τοῖς ηρωσιν καὶ τοῖς θεοῖς, τουτους μεν παντας την ἔκ των νομων δίκην υπεσχηκεναι, καὶ μητε συγγνωμην μήτ' ελεον μήτε παιδία κλαονε ὁμωνυματων ευεργετον μήτ' αλλο μηδεν αυτους ωφεληκεναι,τ0ν δ' Ἀτρ0 του του γραμμιατιστου καὶ Γλαυκοθεας τῆς τους θιασους συναγουσης, εφ' Oiς ετερα τεθνηκεν ιερεια , τουτον υμεῖς λαβοντες, τον των τοιουτων, τον Ουδε καθ' εν χρήσιμιον τη πολει, ουκ αυτον, ου πατερ 2820υκ αλλον ουδενα τον τουτου, ἀφήσετε; ποῖος γαριππος, ποία τριήρης, ποία στρατεία, τίς τις432λλὶ ουργία, τίς εἰσφορα, τίς ευνοια, ποῖος κίνδυνος, τί ταον εν παντὶ τῶ χρονφ γεγονεν παρα τουτων τηπολει; καίτοι καν εἰ ταυτα πανε υπῆρχεν, ἐκεῖνα δε μὴ προσῆν, δικαίως καὶ προῖκα πεπρεσβευκεναι, απολωλεναι δήπου προσηκεν αυτω. εἰ δε μν τε ταυτα μήτ' εκεῖνα, 283ου τιμωρησεσθε; ουκ αναιμνησθησεσε ων κατηγορωνελεγεν Tιμιαρχου, ως ουδεν εστ' Oφελος πολεως ητις μὴ νευρ ἐπὶ τους αδικουντας εχει, ουδε πολιτείας ενι συγγνωμη καὶ παραγγελία των νομων μεῖζον ἰσχυου

τηλικαυτην λ ίωσε δίκην Αἰσχίνης λαβεῖ ν, παρα τον

438쪽

γορει, καὶ περὶ πορνειας ελεγ , o γῆ καὶ θεοι, δυοῖν

μεν κηδεσταιν παρεστηκοτοιν, ους ἰδοντες αν υμεῖς ανακράγοιτε, Νικίου τε του βδελυρου, ος εαυτον εμίσθωσεν εἰς Αἴγυπτον λαβρία, καὶ του καταρατου ρηβίωνος, ος εν ταῖς πομπαῖς ανευ του προσωπου κωμάζει. καὶ τί ταυτα; ἀλλα τον αδελφον ορον Ἀφο-

439쪽

IIEPI THΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ. 429βητον. αλλα δητ' ανω ποταριων ἐκείνη τη ηριέρα παντες ot περὶ πορνείας ἐρρυησαν λογοι. 288 Kαὶ μην εἰς οσην ατιιμίαν την πολιν ηριων τὶ του- του πονηρία καὶ η ευδολογία καταστήσασ' ἔχει, παντα ταλλ' αφείς, ο παντες υμιεῖς i στ' ἐρω. προτερον ριεν γαρ ω ἄνδρες Ἀθηναιοι, τί παρ υμῖν ἐψηφισται, τοῖτ' 434επετηρουν οι αλλοι παντες 'Eλληνες ' νυν δ' ηδη πείγι- ερχοιμεν ἐμεις τί δέδοκται τοῖς αλλοις σκοπουντες, καὶ ωτακουστουντες τί τα των Ἀρκαδων, τί τα των 'Aμιφικτυονων, ποῖ παρεισι OGιππος, ζη ῆ τεθνυκεν.289ου ταυτα ποιουμεν; ἐγω δ' ου δέδοικ εἰ Φίλιππος αλλ' εἰ τῆς πολεως τεθνηκε το τους αδικουντας μυισεῖν καὶ τιμιωρεῖσθαι. ουδε φοβεῖ ριε Φίλιππος. ὰν τα παίγυμιιν υγιαίνm αλλ' εἰ πα9 υρι, αδεια γενήσεται τοῖς παρ ἐκείνου ριισθαρνεῖν βουλοιμενοις, καὶ συνερουσι

τινες τουτοις τον υφ' υόμων πεπιστευθιενων, καὶ παντατον εμιπροσθεν χρονον αρνουόμενοι ιμὴ πραττειν υπὲρ 290Φιλιππου, νυν αναβησονται, ταυτα φοβεῖ ριε. τί γαὐδή ποτ' Ευβουλε, ιγησίλεω μύεν κρινομιένω, ος ανεψιος ἐστί σοι, καὶ Θρασυβουλω πρωχὶν, τω Νικηρατου θείω,

επὶ μιεν τῆς πρωτης ψήφου, Ουδ' υπακουσαι καλου-1ιενος χηθελες, εἰς δε τ0 τ-Mqρι αναβας, υπεο μιεν ἐκείνωνουδ' οτιουν ελεγες, ἐδεου δε των δικαστων συγγνωριηνεχειν σοί; εiθ' υπερ ριεν συγγενων καὶ ἀναγκαίων αν- θρωπων ουκ αναβαίνεις, υπιρ Αἰσχίνου δ' ἀναβήσει; 2910ς, ηνίκ εκρινεν 'Ἀριστοφων Φιλονικον καὶ δι ἐκείνουτων σοὶ πεπραγόμενων κατηγορει, συγκατηγορει ριετ' ἐκείνου σου καὶ των ἐχθρων των σων εἷς ἐξ)ητάζετο.

ἐπειδὴ δε συ ριεν τουτουσὶ δεδιξάριενος, καὶ φήσας καταβαίνειν εἰς IΠειραιὰ δειν ηδη καὶ χρ7juατ' εἰσφέρειν καὶ τα θεωρικα στοατιωτικα ποιεῖν, ἰὴ χειροτονεῖν

440쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘENΟΥΣα συνειπε μεν ουτος, εγραψε δ' ὁ βδελυρος Φιλοκρα- της, αἰσχραν αντ ισης συναίτιος γενεσθαι τὴν εἰρήνην, 292ολποι δε τοῖς μετα ταυτ αδικψιασι παντ' απολωλέκασι, τηνικαυτα διήλλαξαι; καὶ ἐν μεν τ' δημ' κατηρω ΓΦι-435λιππ', καὶ κατα τον παιδίον δεμνυες, τὶ μην απολωλεναι Φίλιππον ὰν βουλεσθαC νυν δε βοηθήσεις τουτ se; πος ουν απολειται, οταν τους παρ ἐκεινου δωροδοκουντας 298συ οώζης; τί γὰρ δήποτε Μοιροκλέα μεν εκρινες, εἰ παρα τῖν τα μιεταλλ' ἐ-ημενων εικοσιν ἐξελεξεν δραχμας παρ εκαστου, καὶ Κηφισοφοντα γραφην ιερον χρηματων ἐδιωκες, εἰ τρισὶν υστερον ημεραις ἐπὶ την τράπεων εθηκεν επτα μινας ' τους δ' εχοντας ὁμολογουντας ἐξελεγχομέν0υς επ αυτοφώρι', επὶ τ se τον συμμάχων ολεθρω ταυτα πεποιηκοτας, τουτους δ' ου 294μονον ου κρινεις, ἀλλὰ καὶ σφζειν κελευεις; καὶ ιι ην ὁτι ταυτα μεν ἐστιν φοβερά, καὶ προνοίας καὶ φυλακῆς πολλῆς δε0μενα, εφ οὶς δ' εκείνους εκρινες, γελως, ἐκεινως Dψεσθε. ησαν ἐν Ἐλιδι κλέπτοντες τα κοινά τινες; καὶ ιμαλ' εἰκος γε. εστιν ουν οστις μετεσχεν

τι δησαν, ω ὴν 'πιλυνθος, τοιουτοί τινες αλλοι; ἐγωμεν οἷομαι. αρ Ουν δια τουτους απώλετ' πιλυνθος; ου. τι δ ἐν Μεγαροις Ουκ οιε IF εἶναί τινα κλέπτην καὶ παρεκλέγοντα τα κοινά; ανάγκη. καὶ πεφηνέ τις

αιτιος αυτοθι νυν τουτων τῖν συμβεβηκ0των πραγμα-295των; ουδε εὶς. αλλα ποιοι τινες οι τα τηλικαυτα καὶ

τοιαυτ' αδικουντες; Oι νομίζοντες αυτους αξιοχρεως εἶναι του Φιλιππου ξένοι καὶ φιλοι προσαγορευεσθαι,οι στρατηγιοντες καὶ προστασίας αξιουμενοι, οι μείζους τῖν πολλον οἰομενοι δειν εἶναι. ου IIεριλλος ἐκρινετ' ἔναγχος ἐν Μεγαροις ἐν τοις τριακοσιοις, οτι π90ς