Orationes, ex recensione Guilielmi Dindorfii / curante Friderico Blass

441쪽

Φιλιππον αφίκετο, καὶ παρελθων II τοιοδωρος αυτον GHεuτήσατο, καὶ πλουτω καὶ γενει καὶ δ0ξη πρωτος --γαρεων, καὶ παλιν δες Φίλιππον εξεπεμψε, καὶ μεταταυθ' ὁ μεν ῆκεν αγων τους ξενους, ὁ δ' ενδον ἐτυ-

298 Mκουετ' os ανδρες 'Aθηναῖοι τον θεον οἷ' υμῖν προλεγουσιν. εἰ μεν τοίνυν πολεμουντων υμιων ταυτανΓρήκαοι, τους στρατηγους λεγουσι φυλαττεσθαι ' πολεμ0υ γαρ εισιν ηγεμονες στρατηγοί' εἰ δε πεποιημενων εἰρήνην, τους επὶ τῆς πολιτείας ἐφεστηκοτας' ουτοι γαρῆγOυνται, τουτοις πείθεσθε, υπ0 τουτων δέος εστὶ m)437 παρακρουσθητε. , καὶ την πολιν συνεχειν φασιν εν τημαντείαι Oπως αν μίαν γνωμην εχωσιν απαντες καὶ μὴ 299τοῖς ἐχθροῖς ηδονὴν ποιωσι. ποτερ' ουν OnσF αν m

442쪽

τοντων δε λαιμβάνειν καὶ τους ειληφοτας εκσωζειν. 300 Ἐτι τοινυν καν ἀπ' ανθρωπίνου λογισμου τουτἴδοι τις, oτι πάντων 4θρ0τατον καὶ φοβερώτατον τοτον προεστηκοτ' εαν οικειον γιγνεσθαι τοις ιιδὶ τον αυτον επιθυμουσι τῶ δMiso. τισι γαρ τῖν πραγματων ἐγκρατης γεγονεν Φιλιππος απαντων, καὶ τισιν τα μεγιστα κατειργασται τον πεπραγμενων, σκεψασθε. τοπαρα τῖν 7 DλOυντων τας πραξεις ωνεισθαι, τῶ τους

Ἀθηναιοι, τοιαυτα πεποιηκότι καὶ προδεδωκ0τι συμ-438

μάρους καὶ φαους καὶ καιρους, μεθ' ον ὴ καλος η

443쪽

φιλων τη πόλει δευρ ηκειν ἔφη , τις ὁ συσκευαζεσθαι την Ἐλλαδα καὶ JΠελοπόννησον Φιλιππον βοῖν, υμιας δὲ καθευδειν; τις ὁ τους μακρους καὶ καλους λογους ἐκειν0υςJ δημηγορον, καὶ το Μιλτιαδου καὶ το Θεμιστοκλέους ψηφιομι ἀναγιγνώσκων καὶ τον ἐν τω τῆς 304Ἀγλαυρου τον ἐφήβων ορκον; ουχ ουτος; τις ὁ πεισας υμιας ιμονον ουκ ἐπὶ την ἐρυθραν θαλατταν πρεσβειας πεμπειν, ως επιβουλευομενης μεν υπο Φιλιππου τῆς 'Eλλαδος, υριιν δὲ προσῆκον προοραν ταυτα καὶ μηπροδεσθαι τα τον Ἐλλήνων; ουχ ὁ μιὲν γραφων το

ποτε διελέχθη καὶ ἐδημηγορησεν, αυτος αν ειδειη, α δ' απ,ήγγειλε πρ0ς υμιας, υμιεις οἶδ' οτι μι-ινησθε παντες. 305βαρβαρύν τε γαρ πολλακις καὶ αλαστορα τον Φιλιππον αποκαλον ἐδημηγο9ει, καὶ τους Ἀρκαδας υμιν απήγγελλεν ως ἔχαιρον, ει προσέχει τοις πραγμασιν ηδη καὶ439 ἐγειρεται η τον 'Ἀθηναιων πολις. ο δὲ παντων μιαλιστἀγανακτῆσαι ἔφη ' συντυχειν ἴγαρ απιων Ἀτρεστιδα παρα Φιλιππου πορευομένs, καὶ ιμετ αυτου γυναια καὶ παιδαρι ως τριακοντα βαδι ιν , αυτος δὲ θαυριασας ερεσθαι τινα τον οδοιπόρων, τις ανθρωπος ἐστι καὶ 306τις Οχλος ὁ μιετ' αυτου, ἐπειδὴ δ' ακουσαι ὁτι Ἀτρε- στιδας παρα Φιλιππου του υλυνθιων αἰχμιαλωτα δωρειαν ταυτ' ἔχων ξαπέρχεταιὼ δεινον αυτ se τι δοξαι καὶ δακρυσαι καὶ ὐδυρασθαι τὴν Ἐλλαδ -κακος διακειται, ει τοιαυτα παφfὶ περιορα γιγνομιενα. καὶ συνεβου- λευεν υμιιν πέμπειν τινας εις Ἀρκαδιαν, οιτινες κατηθ

444쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ γορησουσι τῖν τα Φιλίππου πραττοντων' ἀκουειν γαρ

ἔφη τῖν φίλιον, ὼς εαν επιστροφὴν η πολις ποιήσηται 307καὶ πρεσβεις πεmstri, δίκην ἐκεινοι δωσουσιν. ταυτα μεν τοίνυν τοτε καὶ μαλ' ο ανδρες Mθηναῖοι καλα καὶ τῆς πολεως αξι ἐδημηγορει. επειδχὶ δ' αφίκετ εἰς Μακεδονίαν καὶ τον εχθρον εἶδε τον αυτου καὶ τον Ἐλλήνων, ἴτον Φιλιππον αρα γ ομοι η παραπDVσια τουτοις; πολλου γε καὶ δει, αλλα μήτε τον προγονων μεμνῆσθαι μήτε τροπαια λεγειν μήτε βοηθεῖν μηδενί, τον τε κελευοντων μετα τον Ἐλλήνων περὶ τῆς πρ0ς Φίλιαπον ειρήνης βουλευεσθαι θαυμαζειν, εἰ περὶ τον

308υμετερων ἰδίων βλλον τινα δει πεισθῆναι ' εἶναί τε τον Φίλιππον αυτον, Ἐρακλεις, Ἐλληνικώτατον ανθρωπων, δεινοτατον λεγειν, φιλαθηναιοτατον ουτω δ' ατοπους

τινας ἐν τη πολει καὶ δυσχερεις ἀνθρωπους εἶναι, δεστουκ αισχγνεσθαι λοιδορουμενους αυτῶ καὶ βαρβαρον

προειρηκώς, ὁ αυτ0ς ανηρ μη διαφθαρεὶς ἐτολμησεν

309εἰπειν; τί δεσθ' οστις αν τον Ἀτρεστίδαν τοτε μισήσας δια τους τον υλυνθίων παιδας καὶ γυναια, ταυτα Φιλοκρατει νυν πραττειν υπεμεινεν, Oς γυναῖκας ἐλευθερας τῖνυλυνθίων ηγαγε δευρο ἐφ' sβρει , καὶ ουτως επὶ τῶ βδελυρος βεμωκεναι γιγνωσκεται, ῶστε μηδενεμ αἰσχρον εἰπειν νυνὶ περὶ αυτου δειν μηδε δυσχερες,

αλλα τοσουτον εἰποντος μονον, Oτι Ριλοκρατης γυναῖκας ηγαγε, παντας υμας ειδεναι καὶ τους περιεστηκοτας ταμετα ταυτα, καὶ ελεεῖν ευ οἶδ' οτι τας ατυχεῖς καὶ ταλαιπώρους ανθρ ους, ας ουκ ηλεησεν Aισχίνης, ουδ'εδακρυσ' επὶ ταυταις την Ἐλλαδα, εἰ παρα τοις συμ- 310μάχοις υπ0 τον πρεσβεων υβριζονται. αλλ' υπερ αυτου κλαήσει του τα τοιαυτα πεπρεσβευκοτος, καὶ τα παιδι

445쪽

IIEPI THΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ.

ἴσως παραυι καναμβαται. υμεις δ' ἐνθυμιεισθ' o ανδρες δικασταί, προς μεν τα τουτου παιδία, οτι πολλον συμμαχων υμετερων καὶ φίλων παῖδες αλῖνται καὶ πτωχοὶ περιερχονται δεινα πεπονθοτες δια τουτον, ἐλεεῖν πολλ' μαλλον υρεῖν αξιον, η τους του ηδικηκοτος καὶ προδοτου πατρος, καὶ οτι τους υμετερους παῖδας ουτοι, καὶ τοις ἐκγονοις προσγράψαντες την ειρήνην, καὶ τον ἐλπίδων απεστερήκασι, προς δε τα τουτουδακρυα, οτι νυν εχετ ανθρωπον, ος εἰς Ἀρκαδίαν ἐκέλευ ἐπὶ τους υπερ Φιλίππου πράίττοντας πέμπειν 31 1τους κατηγορήσοντας. νυν τοίνυν υμας ουκ εἰς IDλο-44iποννησον δεῖ πρεσβείαν πέμπειν, ουδ' οδ0ν μιακραν βα- εισαι, ουδ' ἐφοδι αναλίσκειν, αλλ' αχρι του βUιατος ἐνταυθὶ προσελθονθ' εκαστον υμιον, την οσίαν καὶ την δικαίαν ψῆφον et περ της πατριδος θεσθαι, κατ ανδρος,

ος, ω γη καὶ θεοί, ἐκεῖν α διεξῆλθον, ἐν αρχη δεδη

μηγορηκώς, τον Μαραθωνα, την Σαλαμῖνα, τας μαχας, τα τροπαια, ἐξαιφνης δες ἐπέβη Μακεδονιας, παντα τα- ναντια τουτοις, μιτὶ προγονων μεμνησθαι, μη τροπαια λέγειν, μη βοηθειν μηδενί, μη κοινὴ μετα τῖν Ἐλλή-312νων βουλευεσθαι, μονον ου καθελεῖν τα τειχη. καίτοι τουτων αισχίους λογοι ουδένες πώποτ' ἐν τω παντὶ

χρ0νF γεγονασι παρ υμιῖν. τίς γαρ ἐστιν Ἐλληνίον ὴ βαρβαρων ουτω σκαιος καὶ ανήκοος ὴ σφοδρα μιισῖν την πολιν την ημετεραν, οστις εἴ τις εροιτ εἰπέ μοι, τῆς νυν ουσης Ἐλλαδος ταυτησὶ καὶ οἰκουμένης, εοθ' o τι

446쪽

ρον ἐκεινους ουτος, αυτος αν τῆς ἐπιτιμίας δικαιως νυν στερηθειη, καὶ ταυτην υπερ τον προγονιον υμεῖς δικην λαβοιτε παρ αυτου. τοιουτοις μιέντοι λογοις, ἀλκακη κεφαλη συ, τὰ τον προγονων ἔργα συλ σας καὶ 314διασυρας τῶ λ0γω παντα τὰ πράγμιατ απώλεσας. ειτα γεωργεῖς ἐκ τουτων καὶ σεμν0ς γέγονας. καὶ γαρ τουτο. προ μὲν του παντα κακ ειργασθαι τὴν π0Dν, Δμολόγει γεγραμματευκέναι καὶ χαριν υμαν εχειν του χειροτονη-

θὶ ναι, καὶ μέτριον παρεῖχεν ἐαυτον' ἐπειδη δε μιυριειργασται κακα, τας οφρυς ἀνέσπακε, καν sed γεγραμι- ματευκως Αισχινης ειπ' i τις, εχθρος ευδέως καὶ κακος φησιν ἀκηκοέναι, καὶ δια τῆς αγορας πορευεται θοιμάτιον καθεις αχρι τῖν σφυρον, ἴσα βαινων LIυθοκD τας γναθους φυσον, τον Φιλιππου ξένων καὶ φιλωνεὶς ουτος υμῖν et δη, τον ἀπαλλαγῆναι του δήμου βουλομένων καὶ κλυδωνα καὶ μιανιαν τὰ καθεστηκοτα πραγμαθ' ἐγ0υμιένων , ὁ τέως προσκυνων την θολον.

ον τροπον υμας κατεπολιτευσατο Φιλιππ0ς προσλαβων τουτους τους θεοῖς ἐχθρους. πανυ δ' αξιον ἐξετασαι καὶ θεασασθαι την απατην ολ ν. το μεν γαρ απ αρἈς τῆς

448쪽

XIX. ΔΗΜΟΣΘΕNΟΥΣ οτι νυν, ἡνίκ ἐστασιαζε μεν αυτω τὰ Θετταλον, καὶ Φεραιοι προτον ου συνηκολουθουν, ἐκρατουντο δε Θηβαῖοι καὶ μαχην ῆττηντο καὶ τροπαιον απ αυτωνεωτήκει, ουκ ενεστιν παρελθειν , εἰ-υμεῖς, ουδ εὰν επιχειρ I, χοαρησει, εἰ μή τις τεχνη προσγενήσεται. πος ουν μήτε ψευσωμαι φανερος, liaiτ' επιορκεῖν δοξας, πανε α βουλομέα διαπραξωμαι; πος; ουτως, αν Ἀθηναίων τινας ευρω τους 'Ἀθηναίους εξαπατησοντας 321ταυτης γαρ ουκετ' εγω τῆς αἰσχυνης κDqρονομαγ. ἐντευθεν οι μεν παρ εκείνου πρεσβεις προυλεγον υμῖν,οτι Φωκεας ου προσδεχεται Φίλιππος συμμαχους, ουτοι δ' ἐκδεχόμενοι τοιαυτ' εδημηγορουν, ὼς φανερος μενουχὶ καλως εχει τῶ Φιλίπια' προσδεξαοθαι τους Φωκεας συμμαχους, δια τους Θηβαιους καὶ τους Θετταλους, αν δε γενηται τον πραγματων κυριος καὶ της εἰρήνης

τυχη, απερ αν συνθεσθαι νυν αξιωσαιμεν αυτον, ταυτα322ποιηοει τοτε. την μεν τοίνυν εἰρήνην ταυταις ταῖς

ελπίσι καὶ ταῖς επαγωγαῖς ευροντο παρ υμον ανευ Φωκεων την δε βοήθειαν εδει κωλυσαι την εἰς τας LIυλας, εφ ην αι πεντUκοντα τριχρεις ομως εφάλιγμουν, 323ιν εἰ πορευοιτο Φίλιππος, κωλυοιθ' υμεῖς. πῖς Ουν; τις τεχνη παλιν αυ γενήσεται περὰ ταυτης; τους χρο- νους υμον αφελεσθαι καὶ επιστῆσαι τα πράγμιατ' αγοντ' αφνω, ινα μηδ' αν βουλησθε δυνησε ἐξελθεῖν. Oυκουν τουθ' Ουτοι πραττοντες φαινονται, ἐγὼ445δ ωσπερ ακηκοατ' ηδη πολλακις, ουχὶ δυνηθεὶς προαπελθειν, ἀλλα καὶ ιιισθωσαμενος πλοῖον κατακωλυθεὶς 324εκπλευσαι. αλλα καὶ πιστευσαι Φωκεας εδει Φιλωτω καὶ εκοντας εαυτους ἐνδουναι, ινα μηδεὶς χρονος εγγενηται τοῖς πραγμασι, μηδ' εναντιον ελθη κνήφισμα παρυμων μηδεν. ουκουν ως μεν οι Φωκεῖς σωθήσονται,

449쪽

παρα των Αθηναιων πρεσβεων ἀπαγγελθησεται , ωστε καὶ εἴ τις ἐμοὶ διαπιστεῖ, τουτοις πιστευσας αυτον ἐγχειριει' τους δ' 'Aθηναιους αυτους μεταπεμ ομεθ' ὴμεις, ινα πανθ' αν βουλωνται, νομισαντες υπαρ- χειν σφισιν, μηδὲν εναντιον ψηφισωνται ' ουτοι δὲ τοι--τ' απαγγελουσι παρ ημων καὶ υποσχήσοντο , ων 325μηδ' ἀν οτιουν si κινηθήσονται. τουτον τον τροπον καὶ τοιαυταις τέναις υπο των κακιστ' απολουμένων αν θρωπων παντα τα πραγμιατ' απωDτο. καὶ γαρ τοι

παραχρῆμα, αντὶ μὲν του Θεσπιας καὶ LIλαταιας ἰδειν οἰκιζομενας, 'Oρχομεν0ν καὶ Κορωνειαν ηκου σατ' ηνδραποδισμένας, αντὶ δὲ του τας Θήβας ταπεινας γενέσθαι

καὶ περιαιρεθηναι την υβριν καὶ το φρονημ αυτων, τα των συμμάχων των υμετερων Φωκέων τειχη κατε- σκαπτετο ' Θηβαιοι δ' ησαν οἱ καταοκαπτοντες, οι δι- 326οικισθεντες υπ Αισχίνου τω λογω. αντὶ δὲ του την βοιαν αντ' Ἀμφιπόλεως υμῖν παραδοθῆναι, ορμητήρι

327τεως ησαν σῶοι Φωκεις, Ουδεπώποτ' εποιησαμιεν. αντὶ δε του τα πατρι ἐν τω ιερω κατασταθῆναι καὶ τὰ ματ' εισπραχθηναι, τω θεω, οἱ μὲν ὁντες Ἀμφικτυονες φευγουσι καὶ ἐυλήλανται, καὶ ανάστατος αυτων τὶ χωρα γέγονεν, οἱ δ' ουπωποτ' ἐν τω προσθεν χρονω γενο-

μενοι, Μακεδονες καὶ βάρβαροι, νυν ἈμφικτυονεςJ έναι βιάωνται ἐαν δέ τις περὶ των ιερων χρημιάτων μνησθη,

κατακρημνι ται, τὶ πολις δε την προμαντειαν αφτὶ-328ρηται. καὶ γέγονεν τὰ πραγμαθ' ω σπερ αἴνιγμα τηπολει. ὁ μὲν ουδὲν εψευσται καὶ πάνθ' ο γ' ἐβουλμη

450쪽

ταναντια τουτων εορακατε γιγνοόμενα, καὶ δοκουντες

ειρήνην ἄγειν, πεπονθατε δεινοτεό ἐὴ πολεμιουντες ουτοι δε χρήματ' εχουσ' επὶ τουτοις, καὶ μεχρι της

329τψιερον ημερας δικην ου δεδωκασιν. οτι γαρ ταυθ' απλος δεδωροδοκηται, καὶ τιμὴν εχουσιν απαντων του- των ουτοι, πολλαχοθεν μεν εγωγ οἰμαι δηλον υμιν εἶναι παλαι, καὶ δεδοικα μη τουναντίον ου βουλομαι ποιο, σφοδρ ακριβως δεικνυναι πειρώμενος διοχλωπαλαι τουτ' αυτους Γυμῆς εἰδοτας' Ομως δ' ετι καὶ 330τύδ' ακουσατε. ε IF οντιν' et μεις ο ανδρες δικασταὶ των πρεσβεων ον επεμψε Φίλιππος, χαλκουν στήσαιτ'ὰν εν αγορα; τί δε; δοίητ ὰν εν πρυτανείω σιτησιν, η αλPKὶν τινα δωρειαν, αἷς τιματε τους ευεργετας; εγωμεν ουκ οἶμαι. δια τι; ουτε γαρ υμεις γ αχαριστομέ εστει Om αδικοι ανθρωποι, ουδε κακοι.) οτι πανευπερ Φιλίππου καὶ ουδ' οτιουν υπερ ημον επραξαν 331εἴποιτ' αν, καὶ ἀληθη καὶ δικαια. εἶτ' οιεσθε, υμεῖς μεν ουτω γιγνώσκειν, τον δε Φιλιππον ουχ ουτως, αλλα τουτοις διδοναι τηλικαυτας καὶ τοσαυτας δωρειας, διοτι υπερ υμῖν καλῖς καὶ δικαιως επρεσβευσαm, ουκεστι ταυτα. τον γαρ υγήσμπον ορατε καὶ τους μεταυτου πρεσβεις πως εδεξατο. τὰ μεν αλλα σιωπο, ἀλλὰ Σενοκλείδην τουτονὶ τον ποιητην εξεκήρυξεν, οτι αυτους υπεδεξατο, πολίτας οντας. τοις μεν γ υπερ υμον λε