Schedae criticae in Senecam Rhetorem selectae

발행: 1880년

분량: 61페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Joli Schultingit, aliorum, observationes ex situ et tenebris, in quibus ore delitescebant, in lucem irotraxit utpote in quorum coin mentariis et notis dissust inter vitiosa atque adeo inepta multa innitinera lateant, ut ita dicam, auri micae quibus prudenter uti et rei ipsius causa debemu et ut Suus cuique honos tribuatur. y Reeentiorum autem criticorum commenta praesto ei serunt et numero et gravitate admodum conSpicua praeter ea luae Frid.

Hausius* reliquerat et ursiani curas secundas imprimis oli. Vahlent, . . uelleri, C. F. . uelleri, quibus ultimus

Sese aggregarat Nicolaus advigius ὁ πανν, cuius eximium ingenium hic quoque Saepenumero admiramur. Verum etiam post tot tantorumque virorum aere labores in Senecae Rhetoris libris permulta esse, de quibus utiliter nec sine spe felicis eventus possit disputari, et SuaSum habeo conaborque hoc qualicunque libello, qui tirocinii et speciminis instar velim habentur, ad perpoliendos illos illustrandosque aliquid conferre. Instituam nutem rem ita ut multiplicem materiam, quantum fieri poterit, digeram coniungamque paria Similiave quae saepius invicem sese fulciant coniunctaque citius fidem ibi faciant. In argumentando, ne lectorum patientia abutar, quam breVis Simia eSSe Studebo, non tamen

mihi interdico, ut ne, si re ita serat, incidente aliqua quaestione ampliore paullo longius liberiusque Scurram.

verbis p. 20 4' etiam morte patri quo iri invidiam ita usus Messiingius est, ut scriberet cum diaeit etiam morte patri invidiam quaesisse9 8edi

non propter patrem illam perisse. Turbatur enim orationis e0ntinuati intextis illis verbis ab h0 loco plane alienis, quae tali potius sententiae ac-c0mmodata sunt 0dit patrem etiam morte invidiam ei quaesivit. Immo tenendum cum diae isset 0ncedendumque in excerptis exstare vestigia alicuius c0l0ris, qui in pleni0ribus c0dd. omnino interciderit. Licet tessiingium plerumque circumspecte rem egisse libenter concedam tamen nonnulla ille praetermisit mentione dignissima. Sed quoniam mea maxime novaque pr0ferre in animo mihi est hanc rem dedita opera persequi nolo uno nunc exemplo contentus ero. Cont r. I. praei. 22. . 66 l3 codd. exhibent cum ros sententia audire Delitis et quidquid ab illis ab mero, molestum futurum sit. tessi delet ab scripsit adstruiero, Verum est sine dubio abduxerit quod cum ego olim coniecissem, nuper Vidi in Gron. d. a. MDCLXXI exstare. Ceterum talia infra c0nsirinali 0nis causa aliquotiens in transcursu notabo. Idem Haasius et Otto Jahnius emendati0nes multas iam cum Bur

12쪽

Cum e iis quae Supra Xp0Suimu pateat, si qui alicuius antiqui scriptoris opera via et ratione ad genuinam formam redigere animum induxerit, eum, ut Suo quidque modulo metiri possit, etiam in hominum eorum, qui Xemplaria favente fortuna nobis

Servata testiumque Vieem Xcutienda consecerint, naturam et consuetudinem quodammodo inSinuare eSe debere, nos quoque disputandi initium apte capiemu a perpendenda et tractanda lanesta quadam librariorum conSuetudine, quae in emendandis his Senecae libris non impune neglegitur Cernitur en in bis exarandis eis quae semel exaranda erant, quibuS illographiis, praesertim Si pauculis litteris continentur, nonnumquam effectum est, ut Scriptoris verba paullo tu etiam obScurarentur. Cadit hoc mea opinione in Cont r. I. 2, p. 85, 12 omnis sordida iniuriosaque turba huc Sc in lupanar in fuit, nec quisq/ am eo ut iudicet venit. De iudicando hic agi non poSSe ratio clamat sensitque . uellerus qui tamen quod prop0Suit te vindicet, Verum inveniSSe vi putandus est: videntur enim illa magis in universum pronuntiari, dixissetque Cestius, ni fallor, certe veniet vel facile Venerit. Quod tesssingius autem in adnotatione temptarit ut pudiosam quaer at probabilitate plane caret. Scribendum puto nec quisquam eo ut decet venit. Erroris origo ante oculo poSita est moneoque etiam p. 220,1 ex codd. ΑΒ lectione dicere certa coniectura

effectum S Se decere.

Sed ut pergamus, tales illographiae, in quibus alterum alteri continuatur, fere in omnibus codicibus frequenter inveniuntur: in eis, de quibus nunc no agimuS hoc genu multo latiu patet. Saepe enim qui ipsum codigum n Strorum archetypo exaravit Vel quisquis ante eum primus illis locis dormitavit, delapsus ad verba quolibet spatio interiecto vel insequentia vel praecedentia vitiosas

commisit repetitiones, qua ipse, Sive errorem Omnino non nimadvertit sive exemplari nitori nimis anXie conSuluit, non 'uStulit.

13쪽

Atque talia quidem vitia multa cum olim tum nuper correcta simi bona pars adhuc criticos sesellit, cum aut insitivus illas particulas integras concoXerunt aut mutando, non X pungendo, Opus esse censuerunt. Atqui est haec ipsa in resecando posita

emendandi ratio in his libris certissima frmiterque tenenda, modo possis illum erroris sentem deprehendere. Neque vero alienum videtur hoc asseverare, siquidem p. 188, 15 vel tessiingius haesitavit. Quamquam hic ut Semper examinandus est ipSius Scriptori uSuS, ne immerito increpemus librarios. Velut Contr. II. 10 T. p. 177, 13 ut quomodo ego illa nι, inquit, fotio nuntio terrueram, sic illa, inquit, me falso periculo terreret inde a Scholio qui quidem satis mirum in modum de glossemate loquitur, secluditur alterum inquis fateorque eodem modo olim me p. 220,22 hoc fuit', inquit, quare desinerem sentiebam', inquit, me senenhseri' expungendum putasse alterum inquit Sed Si contuleris ex. c. p. 222,4-5. p. 357, 14. p. 358,16-l T. p. 366,20-21. p. 473,5-T. p. 491,24-26, concedes neque hoc neque illo loco quidquam

Age nunc, ut ad ipsam rem aggrediamur, videamus de Suas. I. I 2. p. 8 - . Mentio ibi fit de corrupto aliquo loco petit ex Dorionis metaphras Homeri verba Graeca librariorum culpa in codd.nOStri OmiSS Sunt, pergit autem Seneca, Si ΚieSSlingium equimur, Sic Haec quomodo λ eae corruptis eo perveniant, ut et magna et tamen sana sint, aiebat Maecenas apud Vergilium intellegi posse. Tum Auiu est: ρεος ορο αποσπαται Vergilius quid ait ' rapit haud partem eae0uam montis.

Ita si mognitudine discedit, ut non imprudenter discedat afri. Ondum emendatum est ultimum enuntiatum. Boni codd. BV in Α nonnulli versus interciderunt miro concentu exhibent ita magnitudinis cedat studet iam vero si quis cum iesstingi saciat, pervelim scire, quomodo illud studet in textum irrepserit Neque maiorem silem habuerim Bursiani correctioni ita clyn studia cedat studet, non imprudenter discedat a fide per mihi Di ira videtur verborum structura vincitque rei ipsa Nergilium mom cedere Magnitudini,

3 Coniungenda haec esse eum praecedentibus et ad eandem metaphrasin H0meri, n0 ad dithyrambum nescio quem referenda apparet. cf.

14쪽

immo cedere fidei. Ego mihi perSuaSi Scribendum SSe ita magnitudini studet, ut non imprudenter discedat a de Sententia perspicua est et manifestu error praeceptae Sunt e insequenti diseediat se illae litterae cedat. Cont r. I. 2,11 p. 86,23 Iunii Gallionis Ambitiosa leae est ad sacerdotium non ullas nisi integrae non sanctitatis tantuni, se Velio tutis admittit. IngenioSe preta interpolatione vulgo recepta locum maneum supplevit HaaSius Sed quod pro non nullas ScripSit no=i ullas, ego dissentio. Ut sana fiat lectio, deleamu potiu voculam γλονι, quae unde invecta sit, de errori genere admonitum neminem, Opinor, fugit. i Ceterum ambitiosa te optime dieitur, neque erat cur a

Schultingi scrupulum sibi iniici pateretur tessiingius rectissime praecipit Gell. . . VIIII. 12, 1 ambithosiis et qui ambit et qui

ambitur, et appellantur, ut noto exemplo utar, apud Ovidium Fast. V. 298 dei turba ambitiosa Sic nostro loco legem ambitiosam vocari puto ob eam causam, quod quasi ambiri Sese velit neque

facile cuiquam faveat moremve gerat. - Plane eodem modo rem

administro Contr. VIIII. 26,2 p. 13,1b Maiores nostri viderunt

quam estiis esset indulgentia pro Suis timentium, quam parata quicquid posceretur dare itaque pro patre leae nostra cum educatore pacta est. Codd. habent eae non cum nos neque cum Schul- tingi leae nostra neque cum Bursian leae iam neque cum Fabro eae non pro educatore facta est ScribemuS, sed tollemus confidenter illud non ortum ex eo quod Statim Sequitur non potui obligari )Cont r. I. 5,6 p. 110, 15 Quartam ibi fecit scit Latro)quaestionenὶ Si ion potest ut iusque rata Sse optio, utra dignior

sit Codd. praebent quartam mihi, ex quo illud ibi, quod tess- lingi placuit, effecit Bursianus olim vulgabatur inde At otiosum

λ Largam talium exemplorum copiam congessit Messi Neii Bettr. g. rit. d. Rhet. Se . Hamb. 8Tl. p. 0 sq. Quamquam dubit0. num re vera huc pertineant pauca subiicere libet de Cont r. I. 3 8 p. 98 2 Cestius et illas subitinaei huic ultimae quaestioni an dii immortale rerum humariarum curam agant etiamsi agunt an 8ingulorum astant; i ingulorum agunt an huius egerint. Nemo semel monitus negabit illud etiam 8 orati0nem perturbare eum autem etiam antecedentibus adnecti vi possit, equidem sive a praecedenti curam originem traxit etiam sive ali errore rium est etiam i, non dubitaverim restitueres agunt, eqs. Vahleno scribendum Videtur omnium i agunt, eq8. J

15쪽

et ira viiiii est illi inulti e Si inpliciter tollendi in est mihi, iit tu iuniit tim ex iis quae proxime praecedunt sed non ιihi. Citius emendationis quo augeatur fides, vide sis totius orationis tenorem:

tuu 'rte parun est vi disero hon redoniasti. Omnes codd. hic exhibent Scripturam mendosam agere parmu Per complura saecula legebatur ex coniectura speciOSiore quam veriore age parum

recte enim nuper observatum est non uti illa serma Senecam nisi ubi insertur interrogatio. Quare tesSlingius edidit certe parun/, qui tamen in praef. p. XII ipse sibi diffisus scribit haec: ,sor-t Se praestat: at ceris piarun est ' Mihi neutrum phicet puto omnino delendum SSe agere, quippe quod natum Sit ex eo quod post redei nisti equitur vocabulo alere Etenim haud ita raro factum est, ut in ipsis eiusmodi repetitionibus insuper levius committerent librarii. Sic p. 176,11 iesstingius recte delevit si is ortum ex Sequenti iecit p. 20,24 altero loco unam altero ian exaratum est in omnibus codd. p. l3,1 altera vocabulip innis Syllaba praecepta Scriptum est nisi etiam maiores turbas habes p. 344,9. Ad stabiliendam orationis sermum conserri potest . 101,15 Conceptus est iste se eae quo scienὶu cum adulteros defrehendero. Cont r. I. 2, 12. p. 200-20l: anc controversiam cum declamaret Maaiahus disit quasi tricolum tale qualia sunt quae hiasili an infectant. Hoc loco equidem non intellego, qualis Sensus qualeve acumen insit in vocabulo quasi persuasumque habeo illude antecedentibuS . . . . unum tantwn e non quaδί, Γυγ a per

peram repetitum Sse. Et video iam olim Scholium not. p. 601)recte idem sensisse. y Sed est aliud etiam dignum de quo quae-y Sic etiam Conti . II. 9 39. p. 73,5 ubi ecdd. habent totam inquid bene dixit controversiam sed hoc genere eqsi dudum intellexi inducendium esse inquid quod ex praecedentibus v. b hue irrepsit Seneca si quidem scripsisset, quod scripsisse eum putat ursianus probavitque ies stingi0, certe post bene illud posuisset. 0d evolvi Gronovianam editi0nem nescio an agnoscenda sit ratio et iudicium certe nullum ibi importunae vocis vestigium.

16쪽

ratur. iesstingius Scripsit Jalini Obsecutu tricolum tale italia sunt ita basilicam infectant: at Vero infectare, quod Sciam, Latinum vocabulum omnino non est, iure igitur dubitabimus codd. lectionem vitiosam insectant isto modo mutare. Quod olim vulgo legebatur infestans Si Sane Latinum, Sed perquam ineptum. Ego putaverim agnOScendum esse verbum sectandi, i in eo autem quod est basilicam latere vocabulum, quo id hominum genus breviter denotetur, qui in basilica versari et agere oleant. Quod quale fuerit ambigi potest. Novimus tale nomen declinatum ex hac glossa: η basiliciarius μειακος αγοραῖος , OSSumuSque eo fortasse hic uti, sicut en de revovit. X. in dicit Fabianus, non eae his cathedrariis 2 hilosophis, sed eae eris et antiquis: verum habemus etiam alteriit cuiusdam declinationis, quae nescio an hic praeferenda Sit, veStigium in versu, ut Videtur, subditicio, sed tamen satis antiquo et bene Latino Plaut. Capt. IV. 2,35: Quorum odos subbcsilicanos omnis abigis is forunn, unde haud inepte coniicias exstitisse quondam nomen basilicanus, id quod multis etiam declinationibus similibu Sati probatur, - cuiuS

nobis casu et fortuito nullum praeterea Xemplum SerVntum Sit. Propono igitur qua in tali re par est cautione sciibendum dixit tricolum tale qualia sunt quae basilicani sectantur. Contr. VII 16,2 p. 299,17 proiectus in mare quidquidpost aeselium et naufragium veliacis elysa itur ab omni foedere vitae communis abSfractu8, poenaru- eius parS, non et nequitiae opus est. Schule tingius, cui haec Scriptura debetur, Sententiam sine dubio recte interpunxit eiusque vim fere perspexit tamen aliquo modo eam perVertit, cum et Scriberet pro eo quod in codicibus exstat est. Iusta reique accommodata αντίθεσις tum demum fiet, si deleveris Voculam est ex fine enuntiati per errorem hue delatam.

Contr. VII. 21,24. p. 352,6 Nepos Licinius illi non cessit; dixit enim sub illa fulsellia transite servi, transite liberti, en ta cognatio. Aperte corruptum S suo illa subsellia. - an sub Suh- solliis latitare iubentur miselli illi homines , Sensit hoc Schul- tingitis, Sed cum nimis haerens in traditis apicibus scripsit subito

in Ust'. p. 390, sequitur autem hoc usque in forum declamatores vitium, ut neces8aria de8erant dum pecto8a e tantur. y CD. Gl0ss. Car. Labbaei, ut Par. MDCLXXIX. p. l.

17쪽

Aliud est errorum genus, quo in Seueeae libri describendis nonnumquam peccaverunt librarii situm in turbando vocum syllabarumve ordine. Complures iam loci restituto tantummodo vero ordine felici et certa coniectura persanati sunt. Si autem eiusmodi mendorum quae occurrunt exempla intentiore cura per- Scrutaberis, quod ad eorum originem attinet duo videbis discernenda esse genera. Etenim archetypi Scriptor aut primum aberrantibus oculis transiluit quaedam, quae deinde ab ipso vel simpliciter subiecta loco non suo servarunt vel Superscripta additave in margine suo Marte salso loco in textum inseruerunt posterioris temporis librarii,* - ut 0mplura verba legendo complexus inscribendo memoria deceptus est verborumque ordinem ipse invitus turbavit, quem turbatum poSteriore Secure propagarunt. )Pauca, quae mea Sententia huc pertinent, sed criticorum sollertiam fugisse videntur, iam coniuncta prOPOuam. y Paullo p0st v. 9 ubi codd. habent subrismi sed, miror Messiin-gium Uronovio btemperantem edidisse corripuisset Verissimum est subri-misset dixit enim stultus rhet0 sensum illum Cesti 2 tamquam suum fortasse etiam speravit se in furto n0n deprehensum iri. D. p. 27,l non subri1 iendi causa, sed istam mutuandi, 0 animo, ut vellet agnosci. u0modo ortus talis err0 latius serpserit, luculenter monstrat locus valde memorabilis p. 297,24. Scripsit Seneca video quid velitis sententias totius audire quam iocos sat audite eqs. Qui nostr01'um P0dd. Rrchetypo exaravit omisit fiat, deinde superscripsit vocabul audite. 0dd.

ΑΤ librarii fideliter expresserunt archetypi memoriam ita audite displicebathae seribendi ratio c0d B librari0, scripsit audite at pessumdedit sententiam. Exempli gratia D. p. 407 9 ubi cum omnes codd. pleniore exhibeant in quibus factum defendi non te8t, eaec mari 1mtest, per0pp0riune

nobis succurrunt exceIpta. Hae qu0d Sententiae unice convenit, servaverunt in . f. defendi Ipotest, .ccu8ari non 'otest.

18쪽

matoribus nulli melius haec suasoria processit quam Glyconi; sed non minus multa magni ce diaest quam corretvte, quae praVaesSe Sententiarum coneX evincitur. Quae enim OS sed Sequuntur restrictionem bona venia tua dixerimi quandam praecedentis enuntiati continent atqui demitur aliquid de laude universa scribi igitur debet sed non mitius multa corrupte disit quam magnifice. Suas VI. . p. 36, 20 in verbis Fusci Arelli alloquentis Ciceronem an Antonium deprecetur deliberantem locus invenitur valde contortuS, ad quem expediendum complures iam viri docti

SeSe accinXerunt, non tamen, ut Videtur, rem profligarunt. Sunt secundum iesSlingium verba haec: Non te ignobilis tumulus abscondet idem istutis tuae qui inis est mortalium humanorum operum cuSto memor lay . . . in omnia te saecula sacratum dabit eqs. - Mortalium, quod primus protulit Gronorius, codd. habent immortali ιm, - meum SenSum Si consulo, prorSu ineptum est: qui enim, si cui aeternitatem promittat, isto modo loquetur

de mortalibus ' Quod Suas. VII. 8, quem locum ille laudat, dicitur quoad humanum genus incolume manserit, apparet rem SSeplane diversam. Porro quod humanorum operum custo appellatur memoria, nimi inane reique parum accommodatum S adiectivum. Ut autem hoc ipsum humanorum repudiamuS, ita e priore quidem loco cum Schultiiugio not. p. 43 tutabimur immortalium Urendo et Secando opus esse ratus advigius scripsit idem virtutis tuae Ditae que nis est. Immortalium operum eqs. SuStulit igitur, ut alia praetermittamus, Voculam humanorum: at Si hoc emendandi genus in his libris valde lubricum perpauca glossemata certis argumentis detecta sunt, δ)neque eges hic glossema agnoverim. lenae autem hoc sensisset Quae interiecta sunt verba ea ita legenda arbitror quia magnis viris vita Perpetua Gi, c0dd. que manu viri vita perpetua St): non enim opus est cum iesstingi praeterea vitam perpetu rat scribere aut alios audaciora molientes equi. Sic recte p. b. morte a Madvigi0. p. 57 2 praelium a Vahleno deleta Ipse talis interpolati0nis exemplum satis certum non repperi.

19쪽

Me Oria Ystr uirites, re nostrae alentur eqs. Quid nonne optime constat sententia, si Scribimus idem virtutis tuo qui inis est Romanorum. Immortalium operum custos memoria eqs. 3Transposita sunt duo vocabula, quorum alterum praeterea levem maculam traxit. t

Contr. II. 9, p. 153,24 omnes, quod Sciam, editore acquieverunt in hae scriptura: Γυν Vibii. Habendos esse liberos is quoque iudicat, qui non sientissime hiabet. At extrema verba sententiam pervertere mihi Videntur, augetque Scrupulum, quod in duobus optimis codd. non exstat olet, Sed habent. Seneca, ni fallor, Scripsit: habendos esse liberos is quoque iudicat, qui libentissime non haberet, Scit si sine liberi vivere posset, quamquam idem iam tres abdicavit. Ceterum ipsam particulam non perSaepe a librariis suo loco motam esse conStat. Velut cis p. 405,3.)Cotit r. II. 14,T. p. 220,2 Cestius aiebat adulescentia part diligentius colorandam facere illuni rem non improbam; an ita patri non remittere quod a patre ipsi remissum sit. Itaque sic narravit eqs. Ita Kiesstinius. Pro rem in codd. ΑΒ notabili, Sed manifesto rorre exuratum est regenh. Valde autem dubium videtur illud non ita, quod a Schultino effectum Si codd. habent omnes non ita. Atque turbatum aliquid hoc loco esse sane vel hebetissimus sentit. Multis mirisque modis torserunt se viri docti, ut veram lectionem assequerentur; in quorum conatus

ego singillatim refutare luperSedeo: memin enim adhuc senten-y CD. Liv. I. 6. his immortalibus editis operibus.

, mendaturias nunc erant Cont r. I. praef. i. p. 4 4, cum vidi iam olim recte editum esse; - tamen paucis rem immerit neglectam attingam. Nihil enim est qu0d nunc editur itaque oculorum et aciem contuderat et colorem mutaverat. - Colorem mutare hic, ut Saepius, p0nitur de pallescente h0mine id quinoptime c0nfirmatur illis quae Plinius N. H. XX. 4ὶ narrat, ipsius Latr0nis discipulos praeceptoris pall0rem affectantes cumino us0s esse. Itaqtie prius et ponendum ante oculorum. δ Olim vulgo mittebatur non, qu0d traditur ante remittere Faber praeterea expunxit alteriim non, quod exstat ante in krobam, addens: nisi forte rem improbam interpretemur pro valde proba, quod cum legi risum vix tenui, etsi ille aliquid eris veri sensisse videtur: contra abrum vul-

20쪽

tiarum progreSSum penitu cepiSSe videtur. Verum enimvero tenendum est ante Omnia ipsum Cesti colorem nullo modo posse initium capere a verbis facere illuni . . sed demum a Verbi itaque sic narravit, prior autem illa causam continere, cur diligentiu colorandam adolescentis partem existimaverit Cestius Atqui est eo diligentius coloranda aliqua pars, quo minu eXSpectare licet iudices per se ei fauturos esse sic nostro loco Cestius sine

dubio filii luxuriam patri imputare studet nullam aliam ob cauSam, nisi quod per se iure possit quispiam aequum non putare, Si quiSalteri non remittat idem quod ab illo ipsi remissum sit. Quod

si recte disputatum esse concesseris, non gravaberi hanc a me accipere emendationem facere illum reqn non ita 19robam

patri non enhittere quod a patre ipsi remissum sit. Orta est depravatio hoc modo qui archetypo confecit vitiose exaravit non inprobam intellectoque errore superscripsit non ita, OSterioreSautem librarii, ut etiam alibi factum vidimus, y utrumque SerVanteSalterum alteri OSUOSuere. Contr. X. 34, 11 p. 506,18 Producitur senex nobilis,sens, res pici spat= iam placuit isti ultus habuit aliquid Promethei simile etiam ante tormenta Codd. 0Xhibent etiam ante torquam , quod editur ante tormenta Si interpolatio pervetuSta, X exceriptis, ut Videtur, petita p. 24,1), quam non debebant tenere novissimi editores. Etenim corruptelae origo tum demum elucet, si scribitur etiam antequam torqueretur. Si hoc Sane levidense, sed consulto attuli etiam propterea, quod video id comprobari scriptura correetoris cod. Taritequam torqueat, quae, ut per Se perversa est, ita ex vera illa facillime nasci potuit. Sic confirmatur, ni fallor, hoc quoque loco id, quod H. . uellerus recte observasse videtur, haud ita raro correctorem illum codicem aliquem, non Suum ingenium Secutum eSSe.

Contr. ΙΙ. 14, 11. p. 222, in colore Argentarii, qui philologis multis multas creavit molestias, integrum colon tranSponendum esse tesstingi persuasit . Musillerus: quam ob rem hic

gatam lectionem satis inscite defendit Gronorius Sehultinous ut vidimus, seribendum censuit naMι iis patri io=i mnium O. alinius denique apud Bursianum prop0suit non idem patri remittere. λ Cis etiam Κiessi. eue eitr. p. 4. CD Fleelieiseni ann. 0l. In I. p. 47.

SEARCH

MENU NAVIGATION