장음표시 사용
41쪽
In eadem porro Cont r. I. 13,l8. p. l3 20 iess lingius emendationem desperans haec edidit L pudium ' e. tuo quoius Aberoru/n Ct λιdiscite, quo semper uti tamquam maritus debuisset,
postea magis tamquam tyrannicida. Aliqua ex parte emendationem recte inchoavit Gronovius, cum scriberet 0rudium incusavis, Sed pellectus tradito dehuisset de universae rationi sorma perperam iudicavit et praeterea etiam multifariam a Vero aberravit Equidem ratione habita eorum quae proxime antecedunt si benescium
putas te dedisse i/od tyrannicidium non prodidisti, ego prior dedi qui tibi tyrannicidium credidi totum locum impeditissitam puto expediri posse sic Repudium excuso quoivis liberorum cupidi-toue quo semper rei tamquam civis y debui, set postea magis tamquam tyrannicida.
Contr. II. 14,b. p. 18, 16 Latro sic divisit an ob hoc accusari pater possit. Hic illam volgarem quaestionem posuit, quam solebat fastidire scilicet minime hoc patri obici solere eqs. PoSt fastidire in codd. exstat se leuis, in cod. T corr. est eleutius inde natus sabulosus quidam Seleucuis sive Seleucius, cui a Κiessiiugio tandem aliquando adempta est civitas. Atque efficitur quidem ex Contr. I. 11,l sq. ipsum Latronem tales quaestiones astidire Solitum esse; sed latere in perplexa codd. lectione otiosum illud scilicet aut, quod advigio in mentem venit, sed leviter, minime credibile videtur. Mihi fere persuasum est restituendum SSe: quam solebat fastidire sollicitius. Paullo post p. 221,6 consilium luxuriante dio conceptum emendato est supervacuum. Mirum quantum hic codd. lectio lium mi aestum T stiam estu viros doctos vexavit multOS; sed in devia aberrarunt omnes. Facillima opera extunditur quod verum Si luxuriante lio hone stum. h. p. I9,20 incipio non tantum honestum senem, sed prudentem defendere, et Similiterpp. 109, 11. 199,20 479,25. Quod codd. AB habent ii aestum est
nonaestum, errore Ortum ex honestum.
EX c. Contr. III. praef. 16 p. 246, reser Severus Cassius iocosam tabellam de Cestio . Memini me intrare scolam eius cumi Certissima haec est emendatio Messiiugii codd. et in , quam cur praelata datati prava coniectura in adn0tati0nem relegarit, non intellego.
42쪽
recissatur is esset in Milone)γι Cestius eae consuetudine sua mira usdicebat: si Ire essem, Fusis essem eqs. Quid miratusne dicebat Cestius cur tandem miratus Prorsus insana haec eS lectio, licet patienter eam tolerarint critici. Quid commemoratum fuerit elucet e Sequenti narratione etenim tumida illa Cesti vanitas Sano Sobrioque Cassi bilem movit. Quare ego Cestius ex consuetudine sua inflatus dicebat. Contr. VII. 19, 10 p. 333, 15 Multis compositio belle sonantis sententiae im posuit; itaque memini a ronem Porciunt, ut e ro braret hanc audiendi scolasticis nolegentiam ... in quadam controΓerSia, cum magna quasi vi in fuerent et concitata, sic locum conci sese eqs. Sumpsit haec ies stingius a Madvigio, qui inSerta vocula vi hunc locum ad liquidum perduxisse ibi HSuS St. Ego, pace Summi viri dixerim, - advigium verum invenisse nego. Primum quid valeat illud quasi vi, non assequor deinde Vero male se habet pluralis ille magna fuerent et conci ata. Stlocus, quem non inutiliter cum nostro conferre poSSis, p. 151, 15 cum Nerba velut iniussa fuerent: - quem tamen si diligentius inSpeXeriS, a nostro eum aliquam multum differre nihilque offensionis habere senties. Itaque sagaciter Suspicatu eS Bursianus Scribendum esse frieret. Quod ii magi commendetur afferre mihi liceat p. 260,2 multa erant quae reFrehenderes, multa quae Suviceres, cum torrentis nodo nitanus quidem, sed ti bidus fueret. In ceteri sane verbis conStituendis non to a BurSinno, qui pro-p0Suit cum magno cursu fuere et concitato, Sed Scribo potius: m magna phrasi fluere et concitata. h. p. 93, 1 non hexis magna sed phrasis dicebat enim citato et est uso cursu, sed praeparatus et p. 243 8 habebat phrasin non vulgarem nec sordidam, sed lectam, genus dicendi non renὶissum aut languidum, sed ardens et conci atum.
Contr. VII. 23, 1. p. 361,17 Proponite vobis illam sumplici
faciem, carniscem, securim iam hoc semel licere nimium est. Omnes pleniores codd. xliibent supquici causan facianι, et Stprofecto mendoSum causa in Sed non ideo licet hoc vocabulum Omnino avertere, id quod omnes adhuc editores feceruut. Unde enim natum sit 3 an putabis agnoscendam illographiam 3 Immo faciam ortum e faciem propter praecedens causam. latet igitum aE-
43쪽
quid; - neque vero hoc in prosundo penitus abstrusum est, sed satis facile eruitur ita illiam su)yylici invisam faciem. Excerptorum auctori uiti in tali re nihil tribuendum esse hoc loco vel maxime confirmatur nimirum qui illa consecit . satis habuit exscribere p. 378,2: in proponite supplici facie in eqs. Contr. VIIII. 27, 3. p. 42l 28 Juli Bassi. Quoniani usque
eo saeculum mutatum est, ut farricidae pater adsit, nos sic Burs. codd. ιon istius advocationi adsumus. Plane contraria haec est sententia ei, quam equidem XSpectaverim cum enim disserat Bassus contra filium, patri advocationem probare non potest. Proinde clausulam Sic conformare malim nos Τ istius o ocationi desumuS. Contr. X. 30,9 p. 472, 19 Latro sic divisit an in re iniuria sit. Nulla, inquis, iniuria est. Sordidatu su=n quam musti faciunt somnia iniuriae genera lege comprehensa furet pulsare non licet, convitiam facere contra bonos mores non licet. Hoc loco Scaurtis
dixit nova formula iniuriarum componitur: quod ille illi contra bonos mores convitium yeci Extrema huius loci verba in codd. sic scripta sunt quod ille errore m. illi contra bonos mores B morosy it T fuit . Quorum emendatio nemini adhuc prospere cessit. Potest autem liquido confirmari Scaurum indidem
prosectum, unde prosectu erat Latro ironice neScio quid pronuntiare; elucet hoc ex verbi nova formula iniuriarum componitur, quae qu0modo intellegenda Sint ut percipiatur, unum certe exemplum liceat ast erre, p. 194,24 Novi generis dementia arguitur Sanu eram, si non ῬNOScerem meos. At vero quod Bursianus antiquiores fere Secutus edidit quod ille nihil contra bonos mores fecit acumine plane caret neque poSSum aptam in eo deprehendere ironiam. Multo etiam minorem probabilitatem habet tesstingi audacissima coniectura, quam in textu posuit Supraque eam OS XhibuimuS: etenim et praecedentibus declaratur et per se Satis conStat illam ipsam sermulam fuisse ex sollemnibus et usitatis Age vero consideremuS, in quanam quae
in Similiter ei ratum est Contr. VII. 20 4. p. 336,l3 ubi odit ΑΒ exhibent adulteram nos times. Veram lecti0nem non times praebet cod. , neque audiendus est is8lingius qui a tend0sa illa scriptura profectus edidit no8ti.
44쪽
stione versemur quaeritur an in re iniuria sit; - in qua tandem re nimirum in ea, quod sordidatu divitem Secutus est pauperis occisi filius. Cuius rei memoribus praesto est leni correctio haec: nova formula iniuriarum componitur: quod ille illic contra bonos mores toti Ecce ironia sestivissima, qua et alii similiter luserunt,ut p. 469, Julius Bassus cur me, inquit, sequeris δ' quasi aliud iter pauperes, liud divites habeant, et p. 469,22 rellius Fuscus: facinus indignum commissum t dives et pauper eadem via in
In eiusdem Controversiae Q4. p. 476,2 Albucii lenonem. qui per Holum et insidias decem adolescentibus perniciem molitus erat, increpantis Sordida sententia si editur, itane sic peribunt decem iuvenes propter dipondios tuos ' Boni codd. habent omnes tati nisi cinde saecules XVI codicis P correctori effecit itane, quae interpolatio, - ut permulta eiusdem farinae Vulgo olim recopia est Quod tessiingius edidit Bursiano debetur codd. lectionem paullo curiosius respicienti Vereor namen, me opinio illos fefellerit; certae non memini me ita coniunctum legere itane sic, estque ad manum emendatio et facilior et veri, nisi meipsum omnia fallunt, multo similior ea, ut scribatur, itαλ miseri peribunt decem iuvenes propter dipondios tuos Cis p. 324,bmiseri aeque timui ne . . . Haret. p. 355,x Quid faciet miser' p. 492,28 quis enim miseri rogare sciunt nisi stipem Facilem mutationem vel 4deo dixi esse, quod suspicor, sicut in simili re p. 206,24 factum vidimus, se exaratum fuisse una littera adiecta virgula, qua omiSsa misi abiisse in nisi nemo mirabitur.
Quoniam satis diu lectores in Latinis detinuimus, nunc lubet missis illis, antequam dissertationi nostrae finem imponamus, addere pauca spectantia ad Graecorum rhetorum SententiaS, quas Seneca, ut ingenia cingenii conferrentur Saepius Romanorum
in multo saepius in eiusmodi interrogati0nibus occurrit in his libris ita quam itane. Nonnulla exempla supra allata sunt p. 8 in adn.
45쪽
sententiis interposuit cruces illas virorum doctorum qui hos libros tractarunt fore Omnium. Sunt enim inieci illa, ut scite ait Sehottus Gothicis potius litteris hiam Graecis exarata a librariis
Graece legendi nedum intellegendi ignaris. Quod quidem si diligentius tecum reputaveri S conSenties, Opinor, mecum praemonendum censenti de via et ratione hic ineunda, quod alibi fortasse nimiae cuiusdam superstitionis videri possit, id in hac provincia
pernec Se SSe, ut Summa religione rimemur tradito apices. Etenim ad eam suspicionem, ut putemus librarium memoria notorumque sibi verborum imaginibus deceptum vitiosa exaraSSe, quem errorum fontem alioquin esse uberrimum Scimu experti, hic redeundum non est: omnia reserenda ad incuriam erroreSque
Initium capiamus a loco praseler consuetudinem fere integro, ut vindicemus eum a Schultingi licentia, quae nuper vel tess- lingio imposuit. Contr. VIIII. o 29 p. 4l1,25 Si Semel pro Asubstitueris is, in codd. leguntur haec di it in hac Nicetes:
cώς σῆκονσαν or συμποσιον Drιν ν οιων. Suporvacua est Schultingit mutatio So ibentis 60 δ' ἐκoi σεν . . . ἐλπιζεν, modo Verba tradita recte intellegamus. Si autem solatentia haec: ubi audiverunt captivi convivium celebrari, riXabar: tur, Scit uno quoque, ut libertatem reciperaret, ad proconsule tu duci gestiente. Ad rem illu- Strandam se. p. 12, sententiam i lyconis. Iam cetera ordine persequam in .' Cont r. I. 8, 16 p. 138,16: Glycon disse of εσι ιν EG AGNI TON πο κλαίονrος προπεμπεσθαι Sagaciter haec Huastu et Eursianus ex codicum Vestigii Subobscuris eruerunt, sed in eis, quae Sicut in codd. xStanteXScripsi enodandis nemo adhuc mihi satisfecit Bursianus et Kiessi ingius Iaasium secuti dederunt ευκανονισ1 ον, quod Ocabulum quomodo hic ferri possit, ego non diSpicio quippe non uSurpatur niSi de orem, ut Sit optimis regulis directus. Neque minus improbo, quod advigius coniecit, ευμ io νισTὀν non Videntur Graeci hac forma usi esse, neque omnino placet hoc verbum.
46쪽
Mo iudicio pater filium in aciem exire volentem eum et retinens nihil aliud dicit nisi hoc, de ostabile omen esse, si quis a sente dimittatur. Quare scribo: υκ στιο EI OIDNI I J υποκλαίοντος προπέμπεσθαι λ)Contr. II. 11 23 p. 93, 10 Artemonis sententiam ingeniose
Bursianus et Haasius restituerunt hoc modo λέγε, τί σοι προ εον πατέρα τῆς φθαρμενης Gi'μπε νωνηται λέγε, πῶς πέπεικας; σιωπ*ς φωρ . Hoc unum moneo non uti caute e codd. Scri
quod quoniam etiam Sequenti πεπεικας bene reSpondet, iam apparet deceptum Sse Bursianum antecedentium litterarum mos speciorectiusque Scripturum fui8Se si . Tenemus enim anaphoram sati perspicuam λεγε, πῶς προ τον πατέρα της ἐν θαρριενης συμπεφυυνηκα c λεγε πῶ πέπεικας;
Graviores difficultates praebet in eadem g 23 p. 93, 17 sententia Dioclis Carystii. i efflingius auctore Bursiano edidit
haec: Diocles Carystius a Irarte patris ethicos disit: γω υναποθ a Post; θανε. εἰς τί γα χὶρπαζες ει τί γαρ EOEOY εἰς τι γαρ μαίνου Vides ipSum indicaSSe unam certe vocem nondum perSanatam SSe mihi ne Sequentia quidem Sana videntur. Filio instanti et urgenti et ad X tremum interroganti et go mori me vis 3 pater respondet Sane nioreret iamque ipse filium urget ter interrogando, cur scelus illud commiserit; - cuius rei certum indicium est triti lex εἰς et r. q. Iam vero nemo dubitabit, quin
primo loco recte emendatum sit ηρπαζες codd. habetit EPHAZEC, AD EUA C), anquiremus igitur duo verba, quae illi cum quadam i superponi possint. atque sub EOEOY voL E OU
In extrema hae ipsa Q in confinio p. 38 et 3 asterii
Graeca sententia Dori0nis attonitos patris adlaetus exprimentis misere corrupta meoque iudici magnam partem n0ndum emendata. Antiquitus ibi edHnt φοβουμω περὶ Tu οἰκουμένης, - et tamen quid ineptius quam timere lime patrem de orbe terrariam 8 IKO Ex quod e0dd. habent, videtur esse IKOI ME E tum sane manifestum St 0S φοβον ure περὶ γῆς aliquid excidisse, possisque pr0babiliter inserere TYXΗΣ. De reliquis ipse nihil extricavi dignum c0mmemoratu.
47쪽
delitescet equidem suspicor E DEPOY. Quod autem tertio loco, ubi codd. xlii boni ENAINEII , Nilibeckius coii iecit ἐμιαίνει o,
plane ulloiiii in id est et ab ipsa sententia et ab orationis Orma, quae Secundam, non tertinin verbi personam aperte agitat. Et ex altera quidem parte sanius est quod Bursinini exco ritavit ἐμαινον tamen ne hoc quidem Verbum aptum videtur non enim
agitur de insania, agitur de raptu et vitiatione Scripsi rat Seneca, nisi egregie ultor, E YMAIAOY inter E et V, ut si omissum est fi , cetera Simplici incuria deformata. Transeamus ad sententiolum Damae combri nondum emendauim Contr. II. 14, 12 p. 23,ll. Cuius extrema verba leviter obscurata Bursianus recte legit ita: σωιίαν σαΠενηὶ ea quae
Praecedunt quaeque in codd. ita picta sunt: THTHME nisi quod in Q TH- , in TQ - -- exstat), idem Bur-
SinnuS, - nam antiquiorum criticorum commenta, ut fere in Graeci S tacere praeStat, emendasse sibi visus Si Scribendo
ἐπι την ἐμην sed neque ie8Slingio persuasit neque mihi; nam, ut alia praeteream, talis sententia a filii parte dicta serri nequit in Serie Sententiarum dictarum a parte patris. Mihi locum noStrum perpendenti illud σωrων otio 1 1νη prodere Semper ViSum S ety mologicam, quam artium scriptore vocant, figuram, desideroque adiectivum vel simile quid. Nescio an certa sit emendatio: TYI HIIEN- ωτωτίαν σωτευ h. Increpat pater filium invisa, inquit, mihi est tua luXuria. Contr. VIIII. 25,29 p. 411, 32 et Verbi S, quae Supra a praVa mutandi libidine vindicare studuimus, adnectitur Euctemoni quaedam Sententia, cuius tristem speciem tessiingius proponit hanc: παντε ἐνόιιι o or ECATO. x Prima verba evidenter emendata Sunt a BurSiano parum prospere ei SucceSSit extremi correctio, et ne ipse quidem inventum suum σεσouo in teXtu ponere nuSUS est. mihi haec occurrit emendatio, quam tua SSenSione non planey Levieulus error in illius apparatum eritieui irrepsisse videtur, in qu exaratiun est II, TECE IO OOHACV ιTO rectius dedit ursianus II 1 TECHMO VAD DII EC TO, idemque sine dubi legere veteres edi-t0res: f. d. Gron. a. MDCLXXII. p. 3l I. Cetenim ipsunt 1Π0que ieSS- lingium idem sequi docet eius textiis; sed adn0tandam hanc rem ideo duri, ne quis inscius in fraudem incideret.
48쪽
indignam fore spero: παντε ἐνομιζον ει E E YTO; id est:
credebant omnes captivi ei, qui e carcere ad proconSulem Oenantem ductus erat, ab hoc libertatem esse cor ieeSSnm.
Contr. VIIII. 29,l8 p. 445, 10 Nicetes egregie lixit in hoc
eodem loco συνοῖδε tuo ν' τιν - θυγαrηρ, καὶ πρ0 τεθηκεν ἐκ θυ-τov. Sic vulgo laec olim circumserebantur, sic Secure ediderunt et ursianus ot ies stingius ego ut cetera probe emendata accipio, ita Graecum non puto h Drcreti ἐκ et o Diot', cumque ne codiceS quidem exhibeant K, sed , non dubito, quin scribendum Sit συνοῖει μοί φησιν, ἰ θυγαΓηρ καὶ προσεθηκεν ' Η Ουrov. Contr. X. 30,15. p. 476,9 illuc in narratione: πο τένοcaνηρεθη, o comm εἶχεν ἐχθρ0i νυσε T VI PRO CT ,ατηγορεῖν δυναμενovc. Hoc loco cur MeSSlingius palmarem Suam emendationem παρρησιαστηc, quam in adnotatione proposuit, inteXtum non receperit, ego nescio mihi certissima videtur. Dicit pauperis occisi filius suspicans divitem inimicum intersectorem eSSe n quo pater interemptus Sit nescire se, scire hoc inimicos
illum habuisse utpote hominem natura perquam liberum. Similiter p. 469, Albucius dicit libere loquitur nihiltos Uendit, et p. 47l,l Latro ita narrat orescere deinde in dies diu u Uterius immo en ia, alterius Gertote. Nihil autem est quod idem tess-
HTOI IN AI AMEN Scripsit, κατηγορειν δυναμενουc quid euim ad rem possinino inimici illi accusare necne Immo restituendum est: AKHI OPEIN UNA MENOE, h. e. qui iserat, ut maledicere non dubitaret, sive, ut refricemus memoriam loci sus)ra a nobis tractati, homo eidae linguae. Contr. X. 34, 23. p. 12 3. iussi ingius ursiani vestigia premens edidit Nicetes diast ἐν πνρὶ σιδηρω ζωγραφουννα ημῖν , τυραννουν ra Ego in his aequio cere nequeo. Nihil die domutandi audacia, - codd. habent E HYNLCI V PDi
quaero, quali haec sit Sententia, qualis orationis forma. Quid sibi volunt illi accusativi quid est ζωγραφεῖν et τνραννεῖν ἐν πυρὶ, σιδήρω quomodo Xcusatur asyndeton Vide nonne magis id pla
49쪽
Si serri, et igni piliguntur, suo in illo se runtur Ot coui centur Ecce tibi argutiae vero illotori uio: iubent ni in liutores in deliciis hoc argumentandi genus, ut illiani perverse liquid vel ponatur vel sat coniecturiun capiant ex re maiore. Xeniliti gratia cis p. 401, liqui sic convisatur, quo Diodo irascitur JIam, ut concludamus aliquando commentationem OStrum,
ultimum tractemus locum Graecum, qui exstat in eiusdem Ontroversiae 48.4 14, 1. Reser Seneca cum cavillatione cerbisque acetiis saluam quandam Glyconis Graeculi sententiam. Senim β 27 romit rideri olfurios ad tabidam Parrhasi advolare,
subellam notissimam inepto in suos usus convertens. Sunt autem
Senecae verba, ut apud iussi in gium leguntur, taec: pyridioniaeque familiariter in teinplum rosertrios subire putavit quam passeresiaut columbas dixerat entin σαρκοφὰγα σου ἡ γραφὴ AC ψωα. Atque aut quidem fecit ille, quod monstrum quale in codd. habetur integrum repraeSentare quaIn aliquo e eiS, quae ad manum ei erant, commentis uti maluit Nam quod Bursianu olim in teXtu posuit καια nequaquam sati Stacere ipSe Sensisse videtur, quippe qui in adnotatione haec addiderit: sori.
tamen Scr. Si παrg, ut fuerit verbum graecum παγα ab eo
quod est παγ' sormatum idem significans quod παγιδενειν ab eo quod est παγίς At vero haec cuin scriberet, de fumo ad ammam, ut aiunt, Vir egregius tetendiSSe videtur; - quis enim erit qui illud verbum παγαν ei acceptum reserat Ipse autem iesstingius invento suo, quod dubitanter in adnotatione propoSuit, ,παγιδωσει Nolo iure non multum tribuisse videtur nimis violenter mutantur quae tradita sunt tolliturque illud sed, quo, qu0niam Suam vim habet, egre caremus Equidem fere praestiterim Scribendum Sse σαρκ0 Iar σου et γραν ALIA TAI BG. Quod quam bene cuin rhetoris illius consilio conveniat patet: Vult atrocem illam imaginem tam accurate veritatem imitatameSSe, ut Vel ave rapace deciperentur et tamquam ad praedam