장음표시 사용
211쪽
De Poenis, et Censuris Ecclesiast. 2IIDO Excommunication . Ibieetio ab Ecclesiae communione , quae veteribus aegremiis , absisntis , abjectis suit nuucupata , excommunicatio recepto vocabulo dicitur. Ecclesiastica communio in religionis exercitiis consistit , cuiusmodi sunt sacri ritus, sacramenta , et officia Omnia Ecclesiastica, quibus interesse Christianis omnibus datur. Quin Ecclesiae particulares inter
se mutua communione Consociantur. Ea communio explicabatur olim Per admissionem Catholicorum alterius Ecclesiae ad Ecclesiastica officia, modo communicatorias deserrent, et litteras formatas,
ruas Episcopi de negotiis Ecclesiasticis sibi mutuo
Ex variis communionis Ecclesiasticae gradibus variae excommuni Cationis species fuerunt. Ipsae tamen ad duas revocari Possunt , majorem scili-4aet, et minorem Major, quae et morialis , et anathema fuit appellata , Christianos graviorum Criminum rem, 'atque in sceleribus pertinaces illigabat. Minor, medicinalis dicta , adversus eos serebatur, qui vel crimen consessi , vel de crimine convicu poenitentiam, et pacem Postulabant. Ιi inter publicos poenitentes ablegati Eucharistica communione , et Sacrorum Commercio ad tempus excludebuntur. Ceterum in nova disciplina minori excommunicatione innodantur, qui Cum excommunicato Vitando extra Crimen contra Ecclesiae Praeceptum communicant I . Utcumque flὶ Cap. Qι. dε Cleric. eaeon . minist. l. .
212쪽
autem haec fuerint oli in , in Pontificali Romano
tres excomi nication uni Species distinguuntur, scilicet minor, major, et anathema: quae distinctio veteribus Prorsus fuit ignota ). inter maiorem autem EXCommunicationem, et anathema illud intercedit discrimen , quod excommunicatio sine sollemnitate, anathema sollemniter seratur; ut ana thema veluti augeat praecedentem excommuni - tionem non vi ipsa segregationis, sed majoribus
exsperationibuS. Iam vero excommunicatio alia est latae , alia serendas sentontiam Ferendae sententiae excommunicatio a Judice , causa cognita , instigitur ; in eamque reus incidit, postquam Iudex sententiam pronunciavit. Inino sententiae excommunicatione illigatur quis ipso facto , seu post canonis violationem: Ex diversis formulis diversa excommunicationis species dignoscitur. Ubi adhibentur voces excommunicetur , ammaestur, Vel praecisemina sub Poena excommunicationis, serendae iante tiae excommunicatio intelligitur : sit imo facto
excommunic tus, vel, ipso jure excommunio tionem incurrat, latae sententiae excommunicatio designatur. Per maiorem excommunicationem criminosus ab Ecclesiae communione prorsus ejicitur; ut ejus membrum non amΡlius censeatur. Quare Ex
niunicatus omni iure, quod per baptismum quaesiverat , excidit; Sacramentis , sacris officiis , E clesiastica potestato spoliatur ; suffragiis Communi- ill m. Espen. de cimur. eup. I. g. S.
213쪽
Do Poenis, et Censuris Ecclesiast. u 15hus , Ecclesiastica sepultura , totoque fraternitatis . commercio excluditur; ad quodcumque Ecclesiasticum beneficium adspirare Prohibetur, et fructibus beneficiorum , quae ante excommunicationem suit consecutus, a die excommunicationis Susceptae destituitur. Postremo excommunicatus omni civili consortio prohibetur, cui nec a see dicendum, secundum apostolicam doctrinam si .
Ex recentiori autem disciplina vetus Circa ex- Communicatos rigor aliqua ex Parte remissus. Ii enim tantum vitari debent, in quos excommunicationis sententia a Iudice vecialiter, et evresso
fuit publicata, set denunciata, iis exceptis, quos Pro sacrilega manuum iniectione in Clericum in
sententiam latam a Canone adeo notoria consillerit incidisse, ut facium non Possit aliqua tormmpersationes celari, neque alia suffragio excusari. Cautum id quidem in quadam decretali , quam veluti a Martino V. iii Concilio Constantiensi editani primus S. Antoninus exhibuit, quamque universa Ecclesia recepit sa). Inde discrimen
evaluit inter excommunicatum vitandum, et toleratum; atque illius cum divinis officiis, tum iu Communi vitae Consuetudine , tion vero istius fuit vetita communicatio , ea excepta Communicatione , quae cum uxore, liberis, Servis, ancillis, creditoribus , aliisque hujusmodi in civilibus nhgotiis ex necessitate Permittitur. Ceterum , ut luis sit ex Coinmunicatus vitandus , duo illa omnino requi- 1J Aun. m. II. 10. 2ὶ S. Antonin. Summ. P. III tu. 25. c. 3.
214쪽
ai 6 Lib. III. Tit. XXV. , tru ur et rit sententia sit a Iudice' lata , et ut persona sit speciatim denunciata I). Cum Porro excommunicatio g-I ιma omnium
sit poena, ut ait Augustinus su), et aeternae mortis damnatio , nonnisi pro mortali cobet imponi crimino 5 . Crimen autem manifestum, aut Per Judicem legitime probatum esse oportet, quod Veteres canones passim inculcant 4 . Praeterea ex communicatio serendae sententiae, nisi competanti , si canonica monitiones 5 praemissa , se non debet, quod Synodus Tridentia et agnovit, et firmavit, ubi duas saltem monitiones praemittendas decrevit 6). Ceterum sententia pastoris seu iusta , sive iniusta fuerit , timenda est, uti ait Gregorius M. . i In excommunicatione serenda Posteriori aevo quidam ritus, ac certae sermulae fuerunt receptae diris , atque exsecrationi Irus plonae. Ritus iste d scribitur in Pontificali Romano 8 . Qui autem excommunicat, excommunicationem, ejusque causam nominatim proferre iubetur 9 . Sententia vix Pionunciata, Parochi, et vicini Episcopi certiores 1 ridesis Suaris. dε Censuri disp. IX. εαι. 2. R. 8. Augustin. Lib. de Corrept. α μαι. eap. 15.
215쪽
Do Poenis , et Censuris Eoaesiast. xi seri Wr Iitteras encyclicas debent, ne per ing rantiam cum excommunicato communicent I . Do Interdicto. Interdictum est censura Ecclesiastica, qua Sacramentorum dispensatio , publica divinorum ossicio rum celebratio, et sepulturae ' DIJlesiasticae usus iProhibetur. Aliud est personals , aliud Deciis , aliud mixttim interdictum. Personals personis
usu quarumdam rerum sacrarum oti Contumaciam,
quocumque cant, interdicit, a mbulatorimn pr Pterea appellatum. Locale locum tantum adfici tibi res sacrae seri prohibentur. mixtum et Personis , et loco, et rerum sacrarum usu interdicit. Bursus personale interdictum vel gene ale est, Vel Particulam, P ut vel Personae quaedam seu si gulares, Puta clerus, plebs, aut quidam ex ipsis: Vel Regnum , provincia, dioecosis, civitas, ECClesia eo obstringuntur. in Praesenti autem argumento illud adverti debet, si interdicto populus innodetur, Clericos eo nomine generatim non Censeri ; quemadmodum et Populus non obstringitur, ubi clericis rebus sacris interdicitur I . Contra , si civitas, aut Ecclesia interdicto subjiciatur, sub urbia , capellas, et Gemeterium Ecclesiae adja-
Centia eo comprehendi, Pontificibus placuit D. R iis Rom. lae. eu.
p. Si sententia 16. do sint. Meomm. in D. Cap. Si civitas 17. eod. in VI.
216쪽
Interdicti, quod ex gravi causa, et sollertini ritu ferri debet, Plerique numerantur essectus. Et primum quidem per interdictum cessant divina ossicia , i. e. Missae Publicao, Horae canonicae, Publicae Ecclesiae preces, et nuptiarum benedictiones. Non Prohibentur tamen publicae in Ecclesia conciones 1 , et Missa Privata, silentibus quidem Campanis, voce submissa, et clausis senuis, exesu- sis tamen excommunicatis, et interdictis, quo corpus Domini conficiatur, quod in poenitentia dec dentibus non negatur a . Quin Bonifacius , HL poenitentiam omnibus tari concessit, et divina o ficia omnia celebrari permisit secundum regulam a Gregorio IX. Praescriptam, exceptis sestis diebus I atalis Domini , Paschatis Pentecostes, et AS-suuitionis Beatae Mariae Virginis quibus sestum diem Corporis Christi, et eius octavam Martinus V. addidit ), in quibus etiam concessit divina ossicia celebrari, sed exclusis excommunicatis, atque admissis interdicto innodatis; modo, qui causam interdicto dederunt, ab altari ejiciantur, b . Praeterea excepto Baptismo , Confirmatione , Ρω-
nitentia , atque Eucharistia, et consectione arismatis in Coena Domini, Sacramentorum administratio prohibetur. Α Poenitentia autem nemo emluditur. Tantum excouimunicatis, speciatim interdi-Mtis , quive ope, vel consilio , aliove modo in d licto Perpetrando operam collum unt, nisi de i lii cap. Responso . . eod. e. .i2ὶ Cup. Permittimus M. eod. e K. 3ὶ Cup. uu. eod. in VI.
217쪽
Poenis, et Censuris Eretrii L 219 delicto satisfecerint, vel de satisfaciendo caverint, P uitentiam denegari placuit 1 . Postremo per interdictum a sepultura Ecclesiastica omnes, etiamsi parvuli suerint, excluduntur. Qui autem interdicto nullam causam dederunt, in loco non inte dicto sepeliri non Prohibentur: quemadmodum et clerici nil tale proeneriti in loco interdicto re ne sepeliuntur, mula sollemnitate adhibita a). Qui inini dictum violant, gravi crimine innoda tur. Quod si clerici id attentaverint, a canone alieni sicli ad electionem eum aliis non admittuntur, absolvendi ab ea irregularitate uni Papae Potestate reservata 5). Qui vero interdicto illigatos in loco Sacro sepeliunt, in excommunicationem incidunt, cuius absolutio Episcopo reservatur 4). Neque excommunicationem devitant Regulares etiam exemti, qui interdictum generale , aut I ale non Se vaverint 5 . . Do Suspensiouct. Suspensio est censura Ecclesiastica, qua clericus ordinis exercitio , salva dignitate , ad emendationem prohibetur. Ea triplex est, ab incis scilicet , a benescis , ab osscio simul et benescio. Ab officio suspenditur clericus, cui omnibus ossi-
218쪽
22O . . Lib. III. Tu. XX Reiis Eiruis isticis interdicitur , quae vel ab ordine , yel a iurisdictione . desCendunt. Quae enituclericis, ac laicis communia Sunt, suspensis clerici non prohibentur. Ita ipsis Sacramenta, ingressus in Ecclesiain, Communes Preces Patent. Suspensione a beneficio clericus beneficii fructibus, at non officio excluditur. Per suspensionem ' denique ab officio simul et beneficio et beneficii fructibus , et sacris officiis clerico interdicitur. Quaevis susPensio ver omnino, vel ex parte indicitur. Ubi ab omni suuctione clericali clericus Prohibetur absoluta suspensione Plectitur; si vero aut 3Iissae celebratione , aut hahendis ordinationibus abstinere tu laetur, ex Parte suspensus intelligitur. Praeterea susponsio vel Perpetua est , vel temporaria , vel ad certum locum restricta. Perpetua nullo tempore solvitur, salva manente dignitate. Temporaria certis temporum intervallis elauditur , veluti si Episcopus per annum ab ordinum collatione abstinere iubeatur. Ad certum locum suspensio restringi videtur , ubi clericus , qui aliis in locis sacris operari , aut iurisdictione uti non prohibetur, certis in locis ab iis abstinera debet. Illud autem certi juris est , non omuem
SusPensionem censuram esse. Quae enim nullo tem- Poris spatio Cint rcetur, Ceusurae .uomine venit,
quippe quae ad emendationem irrogatur. Quae vero in perpetuum, vel ad tempus infligitur, poenit Potius , quam Censura videtur. Oritur autem suspensio vel a .lure, Puta eo
tra clericum simoniacum, vel publice fornicarium; vel ab liomine , tibi quis per Iudicis sententiam hac Censura Percellitur. Ferenda est Porro senten-
219쪽
De Poenis , et censuris Ecclesias . uultia scripto, expressa musa ProPter quam Pronunciatur; nisi velit Judex suspensionem a divinis os-ficiis subire, et ab Ecclesiac aditu excludi a)
Ceterum suspensus ab uno minime suspensus ab aliorum conneXu cenSetur. Quare SusPensus ab or
dine neque a iurisdictione, neque a heneficii fructibus abstinere debet: odia enim Iestringi, Voluere Pontifices. Si quis Vero, suspensionis negle-
Cta Sententia , ordineS eXercet, a canone fiet alie