장음표시 사용
201쪽
Do Criminibus Ecclesiasticis. uobApostatas, si idololatriae quoque crimine arces Serentur, nec in As communionem , i. e. reconciliationem accipere , placuit Illiberitanis Patribus si). Sed ab ea severitate sensim descitum; et aetate Cypriani Apostatis ad Ecclesiam redeunti bus absolutio Post longiores, vel breviores Per actae Poenitentiae inducias non denegabatur , Prout scilicet criminis ratio, et riclesiarum mores Postulabant.
Latiori notione Apostatae dicuntur, qui Post
Prossessionem monasticam emissam ad Vitam Secu
larein transeunt. Veteribus placuit, huiusmodi de- Sertores Monachos excommunicatione percellere s). Ex regula Benedictina Monachi Apostatae si vitae emendationetii Promittant, in ultimo gradu rec Piuntur b). dure novo apostatae apud ProPrium monasteri uiu , et in aliis religiosis domibus eius
doni ordinis crimen purgare debent 4 .
Haeresis est ercor intellescius in sae , quem v
Iuniatis pertinacia aequitur. Itaque ut aliquis haereticus dicatur, non sussicit, ut aliquem erro' rem imprudenter pronunciet, Sed ne me CSt, ut
salsae. alicui, doctrinae Catholicis dogmatis adversae
202쪽
sciens , ac Prudens adhaereat. Hinc illud Augustini et errare possum , sed haereticus non ero ;Qui consonat commune Theologorum, et Canon ista Tum Carmen : Non error, εed erroris pertinacia haereticum facit. Non modo qui a Catholica religione aberrantes aliquem errorem circa fidem adoptant, maximum crimen admittunt'; sed et de haeresi suspecti M-Glesiasticis poenis subjiciuntur. Huiusmodi suspicio vel Mois vel uehemens, vel Diolenta est, Prout argumenta , et indicia graviora sunt, aut leviora. Ita si quis semel haereticorum conventiculis inter-suerit , levis suspicionis reus habebitur. Et si quis errores pronunciaverit in rebus ad fidem pertinentibus , uehementi suspicione Premetur: etenimadversus eum iuris praesumtio locum habet. Postremo ubi quis de haeresi suspectus haeresim abiurare nolit, et ea de causa excommunicatus in excommunicatione Per annum Permanserit, violenta gravabitur suspicione i). Haereticos variis Poenis coercuit Ecclesia. Praeci
Pua adversus eos excommunicationis latas actnten
tiae Poena fuit constituta su); quam etiam eos sequi placuit , qui haereticos in loco sacro sepelivcrint, quique eorum saritores , hospites , defensores fuerint, aut cum illis in sacris communicaverint 5 . Praeterea haeretici si in clerum suerint cooptati , sit Cap. cum contumacia T. de meres. in M. Cone.
203쪽
Do Crimini ins Ecclesiasticis. vo5 perpetuo ab omni ossicio , ct beneficio deponuntur i). Quin et irregularitas cum infamia haereticos ipso iure sequitur sa); qua quidem non solvuntur, etiamsi ad Ecclesiae Communionem redierint 5 . Hujusmodi autem Poenam et haereticorum fautores, et eorum liberi usque ad secundum gradum Paternae lineae , ad primum gradum in linea materna , subire voluere Pontifices , ubi tamen parentes in haeresi maneant, aut in haeresidecesserint 4 .
Non modo Ecclesiasticae regulae haereticos consti tutis poenis coercuerunt, Sed ipsi Principes, adversus eos SeverioreS leges tulerunt. Ut reliquas divales ea de re leges omittamus, instar omnium
sint Friderici II. constitutiones. Anno 1224 lata lege Princeps providentissimus voluit, ut haeretici Pervicaces in imperii terris degentes, publieatis bonis, morte, et igne crimen expiarent 5 . Tum constitutione per regnum Siciliae valitura edixit , ut haeretici pervicaces Post bonorum publicatio nem vivi igne absumerentur 6 . Adversus haereti corum fautores ipse Princeps perrituum exilium , bonorum publicationem , et infamiam indixit, qua
eorum quoque filios adspergi voluit ). . Jam vero ubi haeretici ad Ecclesiam Callioli eam 23
cap. Ad abolendam s. dε Heres. eii. p. Quicunque 2. S. 2. eod. in M. Can. 2. c. I. q. T. Cap. Statutum 15. de meret. in n.
Goldast. ιom. I. constit. ImperisI. Const. Dconsutilem de meret. ae Priaret. Const. Patarenorum de Pularen. receptatori Diuitiaco by Coos
204쪽
reverti velInt, secundum Veteres regulas Perversam doctrinam scripto durare debent, et Catholicam fidem profiteri i). Qui in haeresi suerant 'nati , 'et baptizati, per manuum impositionem recipi hantur. Contra qui baptizati in Christi Ecclesia inhaeresim prolapsi erant, si, tiride aberraverant, revertebantur, Per Poenitentiam 'reci Pi solebant. . Huiusmodi poenitentia decem annorum spatio a Patribus Illiberitanis fuit conclusa a . Patres Agathenses, et Maonenses ad tres annos eam redux
Sehimatis nomine designatur diseisio, qua quis seipsum ab Ecclecticis communione Mindit. Inter haeresim , et schisma 'hoc interesse arbitramur , ait HieronImus 4 , quod haeresis peree a m dogma haeat, schisma propter Episcopa- Iem dissensionem ab Ecclesia eariter separet. Itaque haeresis novis doctrinis violat Ecclesiae unitatem 1 schisma ex disciplinae causis vincula un talis abrumpit, et Episcopalem auctoritatem convellit. Illud autem certum est, schisma ut Huri inum in haeresim delabi. Plerumque enim schismatici sibi dogma conficiunt, quo ab Ecclesia i m discessisse commonstrent ; ut illud omittam ,
cone. Nisam. ean. 3. Cone. Illibera. ean. 22. Cone. Agath. ean. My. Cone. Dam. ean. v.
205쪽
Do Criminthus Ecclesiasticis. 2O7 schismaticos Romani Prinis veritatem attentare, quae inter Catholicae fidei censetur.
Schisma autem vel internum Iernum.
Interni schismatis reus est, qui as esia sua discedit, eamque, excitatis turbis, in βω- βω- tus dissolvere adnititur si). Item inter stu isma Episcopi moliuntur, qui a reliquis
laciunt, salva tamen Catholicae fidei, et Romano Pontifici reverentia. Externum schisma dicitur , ubi Ecclesiae particulares communionem inter se abrumpunt, et in Particulares coetus abeunt Huiusmodi schisma universale erit, si aliqua Ecclesia, aut plures Catholici ab unitate Ecclesilae Catholicae discedant, quod Donatistas fecisse Constant. Ceterum cum schisma Plerumque haeresim' adiunctam habeat, schismaticos iisdem ferme poenis 'achaereticos subjecerunt Ecclesiasticae regulae.
Simonia definitur rei spiritualis, vel spiritualibus
adnexae' mercimonium , ab Illius auctore Simone Mago ita nuncupata. EX Te Pta Interpresum se tentia triplex est Simbniamentans , comoeritioncilia , realis. Meriistis voluntate .tantum' concipitur, 'nec extra antitam egreditur. Iti si quis ossicii simulatione futuro' eo tori aliquid ' osiora spe
beneficii Ecclesiastici ab eo impetrandi, mentali se se illigabit Simonia. Isthaec Simonia, cum in-
206쪽
Lerius lateat, Iion mortalem iudicem , sed solum Deiani habet ultorem. Conventionalis Simonia conventionibus , aut Pactis Sive taCitis , Sive expressis animum offercndi pretii patefacit, etsi essectu sue rit voluntas destituta. Ubi Porro ad pacta essectus accessit, realis Simonia adpellatur: cujus sane criminis non modo ipsi contrahentes arcessuntur; sed etiam interpretes, sponsores, depositarii. Hisce Simoniae speciebus addi potest, quae per cons dentiam, seu contracta saucia, fieri dicitur. Huiusmodi censetur simonia, cum beneficium recipimus, ut eius fructus alteri reddamus; aut certo post tempore titulum restituamus; aut cum usque ad certam insantis aeuitem iii amici alicujus fidem beneficium deponitur, ut illud adulto depositarius restituat. Simoniaca quoque cenSetur Pensionis r servatio sine Superioris auctoritate, et renunciatio beneficii, reservato ad idem regressu, ceterique
tractatus hujusmodi, qui fiduciarii dicuntur 1 .
Pecuniae autem nomine in causa Simoniae non
solum pecunia numerata intelligitur; sed quidquid
Pretio aestimatur. Hinc tria pecuniae nomine in praesenti argumento designari solent, nimirum munus a manu, muΠus a lin a, et munus ab obsequio sa). Munere a manu continetur Pecunia, seu id omne, quod in terra possidetur, ut ait
Augustinus b). Munus a lingua fauor est, ait Gregorius M. 4). Favor enim, et gratia apud
207쪽
Da Criminibus, Ecclesiasticis. um homines, et Praecipue Potentes Pretio maximo aestimatur. Saepe enim Pius Valet favor potentiorum, quam honesti , et plurimi exacti labores. Postremo Per munus ab obsequio designatur Seroilus inciρ-bito impensa 1 . Itaque Simoniaca labe inficiun tur, qui collatoribus, aut Patronis servitia impen. dunt ea lege seu tacita , Sive expressa, ut sibi beneficium conferatur. Illud autem explorati iuris est, etiamsi beneficiarius ignarus sit admissae per alium Simoniae , beneficii collationem simoniacam esse , quod Caelestinus III. rescripsit ; nisi quis Pecuniam collatori dederit, ut beneficiario insidias pararet: malitiis enim hominum non est indui
Adversus clericos tum Simoniam ordinatos, tum, ordinantes depositio , adversus laicos excommuni
vitio a Patribus Chal donensibus stat indicta , in quorum sententiam Posteriora concilia discesse runt 5). auro novo ordinantes quidem suspenduntur a quorumvis ordinum collatione Per triennium ; ordinati vero a suscepti ordinis exercitio , quousque veniam a Romano Pontifice impetrave rint 4). At constitutione Pii V. simoniaco ordi nati per decennium ab ordinum Susceptorum exercitio ipso facto suspenduntur , et carceribus per annum mancipantur 5 . Collatores vero ex Bulla ly d. Can. 114. C. I. g. r. is Caip. Nobis 27. eil. de Simon. η Cono. Chalaed. ean. 2. Aurelian. II. ean. 4. Ita
s. Cap. si quis 45. e.. de Simon. 5ὶ Pius V. Const. Cum Primum. T. II.
208쪽
Sixti V. a quorumcumque ordinum conlatione, et ab usu Pontificalium munerum Perpetuo suspensi ab ingressu Ecclesiae interdicuntur I). Item iuro novo Simoniacis, etiam Simoniae mediatoribus, indicia sitit excommunicatio latas sententias Romano Pontifici reservain sa).
Do Poenis, et Censuris Ecclesiasticis. Ex potestate, quam a Christo accepit Ecclesia, poenas Ecclesiasticas iure suo irrogat, iisque in
Sontes , et contumaces animadvertit. Uaelestiaticae autem Poenae a civilibus longe distant: illae enim spirituales sunt, et in emendationem delinquentis, . atque Ecclesiae salutem infliguntur; hae vero Correrales Sunt, a et vel bona , vel corpus delinquentis atterunt. Jam vero poenae Ecclesiasticae a veteribus cor suras fuerunt appellatae; neque quidquam discriminis inter poenas, et censuras fuisse videtur. Sed ubi Innocentius III. nomine cfnsuras non solum interdicti, sed et sumenctionis , Excommuni α-tionis sententiam intelligi pronunciavit 5), exinde,
Scholasticis adlaborantibus, a censuris poenae suerunt distinctae. Poenas itaque nomine Privatio Hὶ Sixtus V. Const. Sanctum. 2ὶ Mimo. Cum detestabilo 2. de Sinum. in Commun. 3ὶ Cap. Quaerenti M. de reis.' Signis eii.
209쪽
Do Poenis, et Censuris Ecclesiast. III spiritualium bonorum doeignatur. Censura autem appellatur Privatio spiritualium quorumdam bonorum , quae ad rei emendationem irrogatur. Quapropter poena Ecclctiastica, et censura in eo conveniunt , quod utraque est privatio spiritualium bonorum ; in eo autem inter se disserunt, quod illa in criminum vindictam instigitur, et Perpetua est; haec Vero in emendationem irrogatur, et ab legitima potestate auferri potest. CPorro serendarum censurarum Potestas gladio spirituali adhaereti Hinc origine sua uni Ecclesiae censuras infligere a Christo datum, elavibus regni melorum ipsi traditis. Quare illis tantum censuras irrogare licet , quibus vel mandata iurisdictio competit. Iin Episcopus confirmatus, licet non sit Consecratus, censuras iure suo infligit. Et clericus minoribus ordinibus initiatus, si Episcopo vicarius Constituatur, censuras ferre non Prohibetur. Qui vero ordine , -t spirituali Potestate destituuntur , veluti laici, ac seminae, censuras nullo Pacto irrogare possunt 1 . Censuris autem illigantur tantum, qui fidem Christi per baptismum susceperunt, et jurisdictioni ejus, qui censuras irrogat, subsunt. Hinc pagani, Judaei , ipsique catechumeni iis non obstringuntur. Ne Porro a Regularibui exemtis censurae Contemnerentur , eos Tridentini Patres censuris per
ordinarios latis teneri voluerunt ca). Illud quoque exPlorati iuris videtur, licet mortui directe
210쪽
IIa Lib. III. TD. XXV. censuris percelli nequeam , non prohiberi Ecclesiam in mortuos anathema infligere, eorum me moria veluti damnata. Vetus isthaec suit Eecle siae Africanae disciplina. Quare in canonibus Africanis anat hema Post mortem Episcopo dicitur, qui ei linicos , aut haereticos Sibi heredes scripserit I . Hujusmodi cxecrationes pedetentim in reliquas Ecclesias migrarunt Q. Porro qui censuras Per sententiam specialem irrogavit , a censuris absolvit: Dominus enim par
suras solvere hon Prohibetur. Metropolita autem a censuris per Sustraganeum latis absolvere Potest, modo servaverit ea, quae Innocentius III. prae scripsit 6). Quae vero censurae latae sunt a Canone , vel ab homine per sententiam generalem,
ab iis absolvi quis potest vel ab Episcopo, vel a
proprio sacerdote ad consessiones eaeipiendas destinato illis tantum exceptis censuris , quas auri reservavit, qui eas inflixit. 1l cod. Istiean. ean. 81. η Leo Μ. epist. 83. ad Theodori Foroisdie . sdas. Pum epist. ad E se. Dardan. 33 Cun. 51. de Poenit. Din. s. Cun. δ. c. n. q. λι5J C . vit. de Ostie. Ordinari e-.i6ὶ Cup. Ad reprimendam 8. ε i. ood.