Philosophia sacra, sive, Vita Divi Stanislai Kostka, Soc. Jesu, positionibus moralibus et philosophicis illustrata : ac ejusdem Divi, veri philosophiae sacrae magistri, praeviis apotheoseos honoribus humillime

201쪽

pit subinde osculara animam inter socio dividemia

rerum omnium oblitus est, praeter nonaen MARI F. Sciavit illud, antequam aliquid disceret: scivit illud , postquam omnia dedidicit. Prima haec o erupit infanti, S ultima morienti. Tandem Suaviter exspirat Angelo similis , Si pene versus in spiritum Coivit, hi spiritu Simmortales habitant. Excessus amoris sui , non febris Inec mori nisi amore debuit , qui amore vivebat. Improbe Amor , quid petis amplius 3 Olim occidisti Primogenitum MARIAE paulis post Matrem sustulisti 'odie etiam secundo Genito non parcis. Mortuus es , nisi serio ad mortem te pares , Timothee. Non addiscitur uno momento , quod nilnquam antea fuit in usu. Non dediscitur uno momento, quod semper antea fuit in usu. Momentum est , quo experienda haec scientia est. Nosse mori tam arduum est, ut cum illud tota vita didiceris , momento unico experiaris. Ad momentum ergo istud per totam vitam te exerce. Parva cura impendenda est parviS negoti ix maxima cura rebus maximis. Sapiens nihil magni mora lenti aggreditur , quod non serio prius expenderit. Omnes homines discunt artem , quam tractare volunt. Plerumque non bene agitur , quod non nisi semelagitur. Semel tantum moriendum est . Error , qui in morte Committitur , irreparabilis error est. Actor in theatro male agit personam suam , si non frequentius se ante exercuit. Advocatus male agit causam cui evincendae sanon prius paravit. Heu Quam periculosum est errare in quando

202쪽

quando error est sine remediori poena stibsequens sine

fine. Ut dis eas bene mori , exemplo Ssani, lai dissice mori a morte Mors separat animam a corpore licet amara sit , violentiam tamen inferre non potest , tiam suavisamus Eus saepstis creatis infert Se palabat AST AN Is L Aus , qui corpori , cui necessario naturae nexu conjundius fuit , nullo vitioso adhaerebat affectu. Hinc mortuus est sine tristitia , quia vixit sine adhaesione ad creaturas. Mortuus est sine dolore , quia vixit sine delectatione. Mortuus est sine timore , quia vixit sine peccato. Jucundum est mori illis , quos vivere non delectat. Anima sine dolore migrat e domicilio , quod nunquam libenter incoluit. Acceptabile est divortium illis , qui se mutuo non diligunt. Mors adimit omnia fortunae bona. Id ne sine questu accideret , mortem tempore praeoccupabat Stanis laus dividebat cum indigentibus,&thesauros praemittebat in coelum , ubi perpetua eorum usura erat fruiturus. Mors vitaei gratiae tempus claudit. Certabat cum velocissimo Stanislatis, quods stere non poterat , incursu intercipiebat tempus. Usuris pabat de illo , quidquid concessium erat transigebat diem omnem ut ultimam ; horam omnem , ut supremam. Sic disce mori. Negotium istud negotiorum summum. Lucra in eo . damnaque Vertuntur aeterna.

XXXII

205쪽

XXXII.

CRederem, fabulatum esse Platonem, nisi sabulam a Tngeret Socrati, quem resert montes in Coelo gemmeos asseruisse, quibus gemmae, quas in terris videmus tanquam decidua fragmenta, originem deberent. Negabit tantos unioni honores Alexander Luli uaniae Dux ratus, coelo mortem non oriri. Hic dum pretiosum unionem saepius mittit, eximit auricula, tandem altius insertum extrahere non valet Luditur itaque, qui ludit, S exorto ulcere vitam amittit. Sic unio perdidit unionem Vertim haec ita habeant , suum tamen pretiosis Cimeliis manet pretium. Purpuratus ille Galliarum Antistes miro unius gemmae splendore mirifice captus, s prope dixissem excaecatus, rem tantillam centum millibus aureorum aestimabat. Nuiali hanc arcae credidit soli famulorum fidissimo fidem ha buit Jussitque, ut cordis ac vitae instar diu noctuque sub axilla custodiret. Quid, quod osephus, Venetorum legatus

ad Uiuncassenum Persae regem missus, inter alia monilia tantae pulchritudinis carbunculum viderit, quem regno integro venire actitabant. Et certe ingens Thesaurus unio sit, oportet, quem in sinu suo natum conchylia tam sollicite custodiunt, ut, nisi piscator in eo tollendo cautissimum se praebeat, furaces digitos non solum arctissime stringant, sed etiam amputent. Probatur haec cura mortali

206쪽

conchylium, Ioetae concinundi Exuvi: debet' honos.Duia dum nega Vit Seneca, vitam humanam brevem este, sed fieri. Non, inquit, exiguum tempus habemus; sed multum perdimus. Impendimus bonam partem somno, magnam tio, ah quam ludo. Cur ludimus eam vitam, quam brevem querimur Cur impellimus tempus, quod ire velocius dicimus Sic est. Non accipimus brevem vitam, sed facimus. Non inopes temporis, sed prodigi sumus Nihil vivunt, qui male vi-Vunt; nec annos impii usurpant, sed perdunt ampla

aetas virtuti patet, si bona disponatur Certe modico ten pore longam aetatem decurrit Stanislaus, quia anno a U-xit virtutibus; S ut mortem falleret, jam coepit immortalis esse, cum viveret Suspexit in juvene senem antiqua Roma dissicile est credere, quantum divulgatus illius obitus iminium ranimos si fecerit. Etiam uexagenarii adrepebant, ut juvene sedecim annorum discerent vitam prorogare Plurimis sponte fluxerunt lachrymae; S ex repetitis suspitiis facile conclusit forma cada Verica, qtiam nΟ-bili animae successisset Funus in Tyronum solatium ad templum Divi Andreae longa serie deductum est lacere alibi Magister virtutum non debuit. Exuviis debetur honos , Timothee, quia rarissimam clausere gemmam. Si admirabilem omnium virtutum Varietatem specto es, Sapphirus: Si ardentem, tam in DEUM, quam homines, amorem, Chrysolithus: Si ad Christi legem alios trahendi desiderium, Magnes, ac plane Siderites Si omnium oculis gra an innocentiam , maragdus: Si temperantia studium, Amethystus: Si ita bene coepias laudabilem

207쪽

dabilem constantiam, Adamas: Et rari denique exempli optimam indolem Peryllus fuit , alias in sola ut

scribunt, India reperiendus Hinc nemo domum redit, qui non illud secum tacitus repeta Utinam moriatur anima mea morte sanctorum s Nec miror 3 quia nemo ita vivit u celerate , quin optet mori bene. Desperatissimae vita est , qui bonam hortem non optat. Roga,

quam soles, improbum , neminem ostendes, qui talis mori velit , qualis vivere audet: Disi quis aut DEUM neget aut in seros nesciat aut rideat aeternitatem. Veiatum quam lepide ista me ne mori omnes cupimus; vivere omnes, sed bene, non laboramus. Ita multis vivitur, ni sperari, nisi miraculo, mors bona non possit. Votum illud ne eludat fatum , hoc desiderium ne evadat in delirium , spem mortis bonae non morte, sed a vita sumamus Ut Echo voci , ita mors vitae respondet. Si blande vox insonuit, Vipsa blande resonabit Echo. Si autem absona, insulsa, aspera, hiulca horida vox intonuit; ipsa absonum quidpiam, insulsum, asperum, horridum de triste

reddet Echo. Qui vivit vita peccatorum , morietur morte peccatorum . quomodo enim parebit coram Deo , quem

irritavit Coram Patre , quem inburiis affecit Coram Rege quem despectui habuit , coram Amico quem perfide prodidit Coram Belii Duce , quem turpiter deseruit Coram Sponso, cui idem fregit Coram Judice, quem proterve despexit Coram Redemptore, quem sceleribus suis iterum in crucem egit fa o modo evadet cimii lenium Quomodo uesistet Omnipotenti QuO-

208쪽

Quomodo fallet Sapientissimum est Enim veto videbit tune, quod nunquam fuerat spectatum. Comprehendet, quod

nunquam fuerat cogitatum. Experietur, quod nunquam fuerat apprehensum. Igitur methodus bona mortis est methodus bonae vitae. Ne fallat desiderium, praeveniat studium. Praecipitant tempora evanescunt horae occidunt soles, transeunt dies; essivunt menses; dilabuntur anni avolant lustra volvitur vita. Post primum Ο- mentum, quo egreditur, Domum Eternitatis ingreditur

anima, mox audie : Tensus non erit amplius. Decursum est stadium ergo nulla spes amplius obtinendi bravii. Confectum est bellum ergo nulla spes amplius reserendae Coronae Finitae sunt nundinae Ergo nulla spes amplius comparandae mercis. Clausa est ianua, ergo nulla spes amplius intrandi Coelum. Amfusnon erit a lim.

XXXIII.