Philosophia sacra, sive, Vita Divi Stanislai Kostka, Soc. Jesu, positionibus moralibus et philosophicis illustrata : ac ejusdem Divi, veri philosophiae sacrae magistri, praeviis apotheoseos honoribus humillime

발행: 1715년

분량: 270페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

de causa perpetuum carcerem indixit oculis. Illibati audi. us specimen supra dedimus. Nullam rem aut tivo, aut adstititio odore imbutam, in manus sumpsisse visus Delicatum tactum cilicijs , flagellis pessime habuit. Gustum credi poterat funditus perdidisse adeo inter epulas, animo ad diuina defixo, nullum cibi percepit oporem. Qua integritatis custodia eam a DEO adeptus est in noeentiae praerogativam , quae non homini , sed Angelo debita , illum supra communem mortalium so

tem procul evexit.

Nemo castus Timothee , nisi cautus. Sine cura& sollicitudine nec hortus a lolijs , nec integritas a labe

conservatur immunis. In flammam mutatur flammarum hospes , Icoelo cadens, ubi stare non potuit, incendit, quacunque incedit. Quamdiu sensus probe sunt clausi,

tura es custodibus sis Innocentia. Per hos si pateat

aditus , ignem concipiet in cineres ibit misera. Opes magnae, male custoditae, non fures tantum alliciunt, sed eosdem faciunt ures, qui hanc alias artem non factitabant. Ante omnia Hussitarum Principis exemplo

foedus paciscere cum oculis , ut e cogites de virgine. Lubrica res est amor Medullis Coercitus pupillas rumpit, Caeclisque per oculos viam rimatur. Recte oculi sunt fletus instrumentum , quia sunt peccati principium. Ab obtutu curioso transitur ad verbulum unicum non

diu post profertur quid subobscoenum mox ridetur :deinde etiam gestibus aliquid sibi amantes significant nec quidquam ulterius Tandem ignis hic modicus to-

172쪽

tam absque remedio comburit animam a praeter laceras Christianae fidei reliquias nihil jam superest Pene damnassem ocu Ii retinam , quod tam multos irretiat, nisi nobilissima visus sensatio ibi formaretur Alterum est, ut a steminis tibi aveas . Phara, foemineos Hebraearum foetus vivere jubebat ad venerem masculos vetabat aeque iniquus , dum perdidit , ac dum pepercit Puellarum sinu pessima foventur incendi , quae, diu clausa, ruinam faciunt. Et quid videas in foeminis, nisi fictum Insulsa Lothi uxor migravit in apidem emortua est in sale , quo carebat viva. . Si solent forminae Sapiunt, cum pereunt Fuge hunc salem, si sapis. Sapuit castissimus AEgypti Prorex Josephus , dulces illae Rachelis Primitiae. Serviebat impurae purus P captivae ingenuus e quia liberali mancipi specie capitur domina . QVerecundum inverecunda procacius persequitur At ille domino , quam dominae obsequentior , statim fugit Inec suum amplius pallium ausus est tangere , quod foemina tetigisset Quid multa magdalena experta toties, quae de Esu virtus exiret , non contenta videre, volebat etiam resurgentem clangere Arcet ille manum scemanae ut videres in DEO cui non fideres homo.

XXVII.

175쪽

XXVII

S mortalium uIlus unquam Murnifici nomen jure potuit adipisci , certe Salomon adeptus est. Regum basilicae , imperatorum curiae , septem Orbis miracula Ephesinae Dianae templum , ad unum Salomonis templum mapalia fuerunt, tuguria. Operari templi tot filerunt, ut, nisi eorum numerum distinctissime dicerent divini libri , vix quisquam fidem haberet. Hierosolymis

laborarunt hominum supra centum millia trecenti Proia selitorum, in monte Onera portantium, po millia; latomorum , S saxa templo parantium 8o millia, Praesectorum

36oo Nutrii has operas ultra septennium , S ditavit etiam ditissimus Rex sine hostium spolijs, sine amicorum injurijs. Augebant splendorem trabes innumerae quidem , quod fidem pene excedit , a Ximam partem cedri , quae senectutem nesciunt, ct cariem non admittunt Dixisses sylvas integras in unam domum commigrasse La pides erant saxa quadrata I marmor Parium candidi sanaum. Crederes , tantam molem non humana industria, sed angelorum opera eductam. Ut paucis dicam omnia:

duo potentis imi sapientissimi Reges omnem S sapientiam & opulentiam huic fabricae insumpserunt. Sed hei Quam nihil mortale durat Z Illam angelorum coloniam , coeli suburbium , quo nemini polluto impunὰ penetrare licuit , homicidae persultant flammae , eodem-

176쪽

que elemento prosa natur sanctuarium , quo lustrabatur. Liquescit lampas, aeterni solis aemula. Jam nihil est , nisi lampas una , totum templum Armillae , c mundusta minarum praeda striat, inter incendiarium S incendium divisa. Incumbit spoliis praedator ignis qui avarus juxta ac prodigus , quidquid rapit , momento decoquit

Δ alumnus ingratus alentem perdit materia. Accurrite civςs,

ferte citi fontes lQ uod ego infinitum negavi, Posthac concedite Philosophi Potest pars non tantii in aequalis esse, sed Scmajor suo toto Exilis ΤΑNIs LAI portio toto Stanislao est major Modica pars corporis cor est , dc mundi perticula Pat enim cordi Stanista ipse mundus votorum particula est. Admittit omnia , nec impletur post omnes thesauros adhuc avarum , post omnes delicias adhuc Gidum , post omnium bonorum copiam adhuc egenum est: etiam cum plenum est , Vacuum manet O amplitudinem cordis, aequalem amplitudini DEI Meditabatur Augustinus mysterium Trinitatis,4 audaci cogitatione Oiba quo ire homini non licet Risit Angelus puer Doctorem senem , de fossulam ostendit , in quam prius se

totum oceanum diXit derivaturum , quam Augustinus in se totum derivaverit DEUM. Agnovit errorem Augustinus, clausit ingenium Q cor aperuit. Res mira i ta tim totum excepit DEUM. Sequitur tantummodiorem

discipulus Stanis laus. Quod a DEO acceperat cor, i DEO restituit, plenus DEO incessit,ac immersus divinis animus posthac ad creata emergere non potuit Haud

177쪽

immerito stanislaum templo comparares, ubi fidei Petra fundatur in baim virtutes eriguntur in columnasci dia vinae gratia disponuntur in fenestrasci amor exaltatur in tholum sensus aperiuntur in portas divinae laudes animantur in musicam cor exornatur in aram Voluntas consecratur in sacerdotem y cupiditates mactantur in victimas s pia opera offeruntur in sacrificia. Certe nihil videbis in hoc 3uvene Religioso , quod non sacrum horrorem , coelestem quandam reverentiam , religionem angelicam divinam quasi spiret majestatem. At enim templum hoc Divinus ignis subinde ita corripuit , ut solliciti tyrones exclamarint orte G t fontest Vertim novo miraculo aqua ambiebat ignem , non extinguebat pacem in corde retinent ignis d aqua. Qui alibi hostes , inritanista amici sunt, de domus ejusdem inquilini. Non frustra imberbis ore pingitur Divinus Amor, Timothee. Vult imago haec cum parvulis semper crescere. Ut nemo sine corde , ita nemo vivit sine amore. Felicem te , si amor tuus ibi sit, ubi amores posuis e nunquam poeniteat i Rara inter homines amicitia constat. Saepe quos mane unxerat dies , serus idem dividit. Sunt corcula plerumque diaria , lubrica S fluxa fide. Sunt pluma magis plumei vitro magis Vitrei , indigni amici nomine. Sic amat amicus Pylades, ut nemini bis sit amicus. Sic amat amicus DEUS , ut amorem aeternus foveat. latus in crucis cathedram Magister hic veri amoris, idiomate amantium posthac loquuturus, 2 rQ

178쪽

ore clauso eo aperuit. Fideliorem interpretem doctrina cordium hactenus non invenit. An amet M loquatur ex corde , transfixum latus, veluti novum guttur, interroga Videbis, quam sincera tela ibi faber Amor cudat te ipsa pectoris arcana pandat. Cum adhu multa Volentem flere spiritus defecisset, quas non potuit amplius ex lumine , dedit aclymas ex vulnereri ut novo prObaret argil mento, qu bd Amicorum calamitates plane miseratus sit excorde. Quid ergo hoc est Ubi audietum nostrum Ubi fides 'Amantur opes, pecuniae aurum: quid periculosius Amantur honores tituli, dignitates quid vanius Ἀ-mantur deliciae, voluptates,illeeebrae quid foedius 'Amantur equi, canes , feles , porci quid vilius 3 Etiam quae odio dignisssima sunt mundus , Caro, S Daemon amantur: solus Amor non amatur. Fieri ne poterit, ut , cum Ausit diligit hominem , tam parum homo diligat Eupat Ama, amabo , Amantem te Nimis durus fores, si amore rependere nolles, postquam te tanta dilectione praevenit. Non alius petit cor tuum , quam qui illud condidit imo munus credit , dum suum recipit.

Implere hospitium cupit , quod exstruxit sibi. Ne homo cor recuset , impressit cordi desiderium sui itam diu inquietum reddit , quamdiu eo hospite caret , qui solus hospitium implere potest. Admitte , ama me, clamat tibi apud Divum

Bernardum aut ego damno te.

XXVIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION