장음표시 사용
31쪽
PRAEFATIO XXXIXqui solsius utrem ita interpretantur ut apricationis
amantem Se poeta dixerit, non attenderunt Vim adiectivi Votus, de qua verissime admonuit Oderlinius Opus c. I p. 29. qui calvitiem p00tae illis verbis indicari existimat. Quae ingeniosa est explicatio veram non prius diXerim quam aliquid certius constabit doipsa calvitie, quam non Satis testatam credo verbis quae leguntur Epist. I, 7, 26. nigros angusta fronte ea lios. Ac nescio an opinioni illi vel ea refragentur quae poeta de se ipse scripsit Carm. III, 16, 19.
iure perhorruilate conspicuum tollere Verticem, Maecena8, equitum decUS. Quae si poeta scripsisset calvae campo, ut ille ait, com SpicUUS, risum Maecenatis vix effugissent. Nisi sorte dicas posteriore tempore quam ista scripta Sunt a Dillos Horatio effluxisse. At fieri potest ut vitium scripturae subsit, ita illud fortasse tollendum, ut poetam solis amicum se dixisse Xistimemus, quemadmodum Cirtutis amicum dixit Sat. II, 1, 70. pro usitatiore vir
Epist. II, 2 87. 1aeo est omnium librorum Scrip
frater erat Romae consulti laetor, ut alter alterius sermone meros audiret OnoreS.
Haec quotiescunque legi, non recte dicentis poetae sed misere balbutientis orationem audire mihi visus sum. Quid enim hoc est Romae olim par fratrum fuit, ut summis se invicem laudibus efferrent Quae n0n infantia dicendi est, sed perfecta perverSitaS, cui mitigandae ne ii quidem aliquid attulisse censendi sunt,
qui fratrem de eo qui fraterno amore amat interpretantur. Ita enim hoc diceretur rhetor OnSulium tam fratem animo amabat, ut iterque S inVicem uin
32쪽
inopere laudaret. Quae illa non sanior oratio est. Quid igitur fiet num emendatione locum in ordinem redigendum conabimur ea Vero, sat scio, reperiri potest nulla Lacunosus locus est, ita quidem, ut OS rhetor aliquid excidisse Videatur, quo utrumque alterum vehementer admiratum esse dictum erat. Id si concedatur, vix dubitari poterit quin ipsa fore Horatii erba reppererim seribendo: frater erat Romae consulti lietor, uterque alterius laudum sic admirator, ut alter
alterius sermone meros audiret honores.
In quibus sic admirator prorsus ex Horatii more dictum est. D. Epist. II, 1, 23. sic fautor veterum Sat. I, 10, 10 ouis tam Lucili fautor inepte est. Eiusdem epistolae vers 112. honore indigna ferentur non Credo QOrrupta esse. Inest in hoc loco quaedam dicendi brevitas, cum sententia sit non dubitabit delere verba, quaecunque in lucem publicam emissa a legentibus nullo honore digna habitum iri intellexerit; nam ferri idem fere est quod haberi, aestMari. Denique VerSU199. recipienda erat I. M. Gesneri emendati pauperies inmunda modo procul absit. Abest Vulgo modo, pro quo in libris quibusdam domu Vel domo scriptum est, merito improbante Benileio, qui e cod. uim edidit pauperies inmunda procul rocul absit. Sed hoc παθλὶτικc0τερον est neque huic loco aptum, ut recte iudicat Ges erus et post Gesnerum Hoeperus in Selinei-dowiniihilol. ol. VII p. 109. Quo accedit quod modo
ad Sensum prope necessarium est nec de ultimae syllabae mensura timendum esse docebit Lachmannus ad Lucretium II, 1135. Non enim credo Horatium modo propter Sequens procul iambica mensura extulisse. Nunquam enim ultimam brevem positionis lege produxit, ut hanc etiam ob causam dubitabilis sit Bontidii
33쪽
tantur in annos. Tam neglegens autem positionis fuit poeta noster, ut ne ante muta quidem consonas breves syllabas produxerit, ut Sat. I, 2, 30. in fornice stantem R. 71 velatumque stola. 3, 44 fastidis strabonem. 140. Feccavero stultus quamquam ibi peccaro editur post Bentleium, cuius regulae repugnat Sat. I, 4, 104). porro Sat. I, 5, 35. 1 raemia scribae. 10, 72. saepe stilum τertas II, 2, 36 quia scilicet illis. II, 3, 43. quem mala stultitias denique ib. 296. haec mihi Stertiatus. Vides
exempla unice ex Satiris i. e. ex primis Oetae earminibus petita nam in reliquis ne semel quidem hanc sibi licentiam sumpsit, quam nec vidius ne ceteri Augustae aetatis poetae caverunt. Ne talia quidem
quale est qu0 Sat. II, 5, 28 legitur stae natis, in lyricis Epist0lisque sibi indulsit; nam membra Glyconis Epist. I, 1, 30. multo lenius est nec repugnat ceteris. Ex his existimari potest, quam salso eurthampius Carm. I, 15, 17. aliique probaverint calam spicula no- si pro Cnosia Ab illa igitur libertate postea recessit
poeta, quem constat etiam aliis in rebus seriora ea mina ad severiores leges revocaSSe, e quo genero etiam hoc est, ab aliis, quantum Seio, non ObSerVatum,
quod in quarto darum libro in strophis Alcaicis nunquam utitur anaerus brevi. Epist. II, 3, 65. regis Fus sterilisque diu palus aptaque remis. Horatium in duobus tantum vocabulis a recepta syllabarum mensura recesSiSSe memini, UO-rum alterum est Vaticanus Carm. I, 20, 7. alterum it sanarium Sat. II, 3, 155; nam πτισαναριον non poteSt non antepenultimam corripere, ut sit in omnibus huius generis deminutivis, φυχαοιον, VTTaοιον, pqτταοιον,
aliis . . ad Menandri Reliqu. p. 180. Consulto omisi tilus Carm. I, 18, 2 quod non credo Horatium pri-
34쪽
XLII PRAEFATIO vim sic dixisse. Quae praeterea afferri poAsunt, indemiator Sat. I, 7, 29. Nasidianus Sat. II, 8. aliisque l0cis, pituit Epist. I, 1, 108. fortasse etiam vietus Epod. XII, 7. suam sibi habent excusationem et per SynaereSi efferenda AS constat, ut fit in trisyllabis consilium et principium Ab his uinibus salus diversum est; nam Vaticanus et tisanarium facile vides inepta fuisse Versui, nisi poeta aliquid licentiae sibi SumpsiSAet. Itaque corruptus est l0cus, viditque id iam Benti eius qui transpositis vocabulis edidit sterilisque palus prius. Neque improbandum hoc esset, nisi I. M. Gesnerus, laic quoque ab editoribus neglectus, et post Gesnerum oderi inius multo probabilius scriben
sterilisque palus diu aptaque remiS. Hiatum neglexit Horatius etiam Sat. I, 9, 38 si me amas, II, 2, 28. num adest honor, et in iambico adeo metro pod V, 100. Esquilinae alites ne Virgiliana illa afferam ale Male inquit Iolla, et Hyla Hyla omne sonaret. D. Lachmannus ad ueret. VI, 743. Praeterea in eodem lio versu haud iniuria mireris portum Iulium iis verbis significari ab Horatio, quae August0, regis appellationem summopere deprecanti, ViX placuerint. Advertit ea res iam Gesnerum, sed mala interpretatione difficultatem expedire studuit me iudicio permultum interest regis opus dica a Tectium opuS, idque ipsum p0etam scripsisse, mihi quidem non impr0babile videtur. Epist. II, 3, 154. si plausoris eges Explosit hunc plausorem Benileius invenustum enim minimeque moris Horatiani est plausoris dum plaudite, quod non animadvertit qui plausoris defendit rellius, ceterum recte de Benileiano fautoris dubitans. In codd. Varie Scribitur, si plusoris, si Flus oris, si Flasoris. FortaSAe
35쪽
igitur scribendum vectatoris eges, miSSa particula CO dicionali, quae orationi forma Horatio sollennis est nec paucis locis nunc restituta, ubi Vulgo priorem nunciationis partem per interrogationem efferunt, non Omnibus illam locis aptam, velut arm I, 27, 10. Sod finem scribendi mihi faciendum esse ideo, ceteris quae dicturus eram nec ea pauca sunt in aliud tempus dilatis neque enim commentarios in Horatium
scribere volui, sed Sparsim et sine certo consilio adnotavi quaecunque caSUS Offerret, quorum Si unum alterumque idoneorum iudicum assensum tulerit gaudebo. Praeterea haec teneri velim. A tradita librorum lectione ubicunque iVe meas, quae pauciSSimae Sunt, SiVealiorum emendationes secutus recessi, id in margine
inferiore indicandum duxi, ut iam facili obtutu in toto Horatio quid coniecturae, quid codicum fidei debeatur intellegi posse dicerem, nisi haec ipsa librorum fidos
saepe incertissima esset multisque locis codices nil nisi
Correctorum manus referrent. In commemorandi orb
ticorum coniecturis aliis parcior, aliis liberalior quam decebat fuisse videbor difficile enim tali in re omnium desideriis satisfacere. Equidem non indicavi nisi fere eaS, quarum cognitionem discentibus mihique ipsi in meis de Horatio scholis utilem fuisse memineram Benileiana lectionis diversitatem indicavi poti0rem, qui cum alia ingenii sui lumen secutus, alia e codicum uetOritate mutaverit, haec ita fere distinxi, ut illa simpliciter ac ne addito quidem auctoris nomine indiearem, quae autem e libris duxisset sterisco notarem. In quattuor darum libris etiam ea carmina, quae Vulgo m0n0Stropha vel distropha esse censentur, ad Strophas tetrastichas revocavi, eandem quam in prima editione legem Secutus, quam qui reprobarunt anamque SSedictitarunt viri ceteroquin doctissimi, ratione CRUSRS-
36쪽
XLIV PRAEFATIO que dissensus sui aut nullas attulerunt aut nullis simillimas Eam legem si eerthampius, quem Virum ego post Benileium unum omnium praeclarissime de Horatio meritum esse profiteri non dubito et futilissi, mi saepe rationibus oppugnari indignor, is igitur si eam quam dixi legem cognitam habuisset dubitari non potest quin compluribus locis cautiorem criticum se
praebuisset. Denique orthographiam curaVi, certe Volui curare,
ut sui quam simillimam efficerem quo magis hic illic
relicta esse doleo quae aequalitatem scripturae aliquantulum turbant, ex quo genere est quod bis terve legitur tento pro emoto, conpono pro compono, unquam prownquam et quae sunt his similia operarum errores
non credo irrepgisse, nisi quod Carm. I, 22, 14. auritas pro Daunias positum est, et ib. 24, 13. post quid interrogationis signum excidit.
Scribebam Berotini m. Iunio a. MDCCCLIV.
37쪽
dum vidi a quoquam sic refutatum esse, ut Horatium illorum Versuum auctorem esse persuaserit. A. 43. ex duobus Bland et cod. B. scribendum delenit pro delinin Carm. III, 3. In antiquissimo cod. Bland hanc oden nec inscriptione nec litteris maiusculis a praecedente separatam esse testatur Cruquius, et disertim Porphyrio non est alia haec da quam fmperior, sed illi adhaeres. Hoc recte probaverunt Cruquius, Hauptius, Lachmamnus Museo Rhenano a. 1845. p. 616. aliique, quos sequi debebam.
Carm. III, 4, 69 - 72. Haec spuria esse intellexit Butimantius Mythol. Vol. II p. 368. Carm. III, 8. Ultimam stropham iam Guieto o θείας suspectam seclusi totum carmen Horatio abii dieat eurthampiUS. Carm. III, 10 15. O Pieria pelisee saucius. ieria dubitari potest gentile nomen habendum Sit an proprium. olyaenus Strat. VIII, 35. Πυθου νδρος ἐν δοξου apud Myusios o υγατηρ ΙΠιερία. Aristaenetus
arm. III, 11, 17-20. De his versibus, quos in marginem relegavi, Vide Naehium puso I p. 73. Uilbinam quoque Stropham, eerthampi merito Suspectam, vellem certe uncis cireumdedissem. Carm. III, 15, 11 illam cogit amor Nothi Hoc nomen, cuius Ullum exemplum asserri potest, Vereor ut
ullo unquam tempore Graecis in usu fuerit, quod si quis serte ab ipso poeta ad similitudinem latini nominis urius si tum dicat, demonstrare debebit, ullum apud Horatium nomen inveniri, quod suo ipse arbitrio finxerit. Itaque nescio an Cothi poeta scrip8erit, cuius nominis exempla habes apud Strabonem VII p. 321. et in Tei titulo apud Oeckhium vol. II p. 649.
38쪽
XVIII PRAEFATIO Carm. III, 17. Delevi quae non sunt Horatii; vid. Butimantius Myth. Vol. II p. 365. Totum carmen qui
Horatio eripi voluit eerthampius, vereor ne hi quO-que iusto SeVeriorem se praestiterit, qui qua rationes iudicii sui affert, refutare posSem, Si hoc regerem, OmneS. Ceterum non natali celebrando scriptum Videtur earmen, sed instantibus postero die Saturnalibus conicias hoc e postremis Verbis cum famulis operum solutis, ad quae comparandus est L. Accius apud Macrobium Sat. I, 7.imque diem celebrant, per agro urbesque fere omneSexercent epulas laeti, famul08que procurant
qui Sque uos nostrique itidem, et mos traditus illine iste, ut cuin dominis famuli opulentur ibidem. Etiam porci sacrificium quod memorat Horatius Satu natibus sollenne fuit. V. Martialis pigr. XIV, 70. Carm. III, 23, 17 20. Quidquid tentes ut hos versus a fraudis suspicione vindices, nunquam efficies ut vel sententiae vel latinitati satis fiat; quominus eos eripere Horatio dubitavi. Idem Guieti et eorthampi iudicium. Carm. III, 25, 8 in iugis dono stupet euhias Hebrum pros ciens. Recepi Hauptio praeeunte Bonileii emendationem certissimam, quam qui reiciunt, ne legisse quidem videntur entiet annotationem Edonos
et Hebrum quamquam longo intervallo dissitos similiter coniunxit Theocritus Idyll. VII, 111. εἴ ς δ' 'mis νέων
Carm. III, 26, 1 Elegans ac nisi fallor Vera est Caroli Frankii mendatio visi duellis nuper idoneus. Versu non beatam Cypron eo aptius dixisse putandus est poeta, quod Macaria vetus illius insulae nomen fuisse constat e lini NH. V, 31. Carm. III, 27, 21 24. Mos versus fortasse recte
39쪽
PRAEFATIO XIXdamnavit eerthampius, quamquam quod ripa pro imiore Augustae aetati esse negat, ipρ refellit Horatius Carm. II, 18, 22. Versu 69. haec leguntur moae ubi lusit satis, abstineto, disit, is arum, cum tibi invisus laceranda reddet cornua taurus. Bentleius qui vitium loci in altera horum verborum parte latere putabat, orbbendum coniecerat iam tibi iniussus. Rectius fortasse et loquentis personae etiam accommodatius pro abst neto scribetur abstinebis. Carm. III, 29 b. eripe te morae, ne Semper udum Tibur - contempleris Perelegans est Lachmanni mendatio ab Hauptio recepta eripe te morae hic semper udum Fortasse tamen retineri potest librorum scriptura in hunc sensum accepta eripe te rebus, quae te morantur et impediunt quo minus Semper udum Tibur
contempleris. Ita moras diXit poeta Carm. IV, 12, 25.
Carm. IV, 1 16 late signa feret militiae litae. Indicavi mihi Horatium scripsisse videritate militiae signa fere tuae. In hoc enim metri genere adiectivum et substantivum sic ponuntur, ut finem utriusque ordinis occupent. In primo statim carmine habes: hunc si mobilium turba Quiritium certat tergeminis tollere honoribus. illum si proprio condidit horreo quidquid de libycis verritur areo.
est qui nec veteris pocula massici, nee partem solido demere de die Spernit, nune viridi membra sub arbuto
stratus nune ad aqua lene Caput Sacrae. Seu visa est catulis cerva delibus, Seu rupit teretes marsu a per λω928.
Nympharumque leves cum Satyri chor
40쪽
XX PRAEFATIO Et sic constanter e quo intellegitur male eertham pium in Carm. I, 33, 13.
ipsum me melior cum peteret Venus, mutari voluisse Verborum ordinem: ipsum me peteret cum melior Venus,
quod prorsus contra Horatii usum est. lotest vero ino de quo dicere institui versu etiam ita scribi: late signa tuae militiae feret. Nam hoc qu0que fieri 80let, ut prior ordo in adiectivo desinat, alter a substantivo ordiatur: luctantem cariis suctibus africum.
Venator tenerae coniugis inmemor.
qu0dsi me lyricis vatibus ingeres. multisque aliis locis. Sequuntur igitur versus Asclepiade easdem leges, quas in pentametro dactylico poetas secutos esse dudum intellectum est. Eiusdem carminis Versu 20. revocavi quod optimi libri, et in his duo Bland antiquissimi, habent sub trabe citrea, quod cesserat alteri scripturae sub trabe curis, e Carm. I, 1, 13 temere huc translatae. Vec vero trabo dicit poeta totas e citro caesas, sed citri laminis et segmentis obductas. Statuis quoque adhibita esse citri ligna ostendi Anal Alex. p. 151. Carm. IV, 4, 18 2. Delevi versus ab Horatio ceditissime non Scriptos spurio esse primus Vidit Guietus, quem deinceps plures secuti Sunt, quorum Ianus A. 22. et ante diu recte inseruit. Versu 24. revictae optimorum librorum consensu probatum Ove, Si quis ita velit, dixit p0 et pro scissim victae, O pro ProrSuS victae. Ac fortasse hic quoque graecum loquendi usum, quo αντινικαν eodem qui hic requiritur intellectu dicitur, poeta Secutus est. Glossemati simile est quod Bonileius e codd. Xhibuit repressae Versui3 cremato