장음표시 사용
211쪽
dicitur a tertia Magis conveniret militiae Romanae. Et cur orinus addidisset et aerem iam Pila simile additamentum poscit. Et quum otia a sit quasi telum, quo aer petitur, aer diam edere non recte cogitatur. In ista imagine ede, non pulchrum epitheton est, quia diaetas magnum pondus habet et hostis Mena non petitur tela, sed stans Qversus. P. M. Foria est promus, re atrum Defendem pisea hiemae mare Acro sisContemnitur illo tempore, cum post laborem appetis cibum vilem. Et dopiscibus: Apud te amis tempore piscis, tamquam non e istiur, e sus est. Tibi videbitur hieme commodum I. commotum mare denegaturum piso . Atque talis interpretatio vera est. Sententia magis eluceret si legeretur Foris tibi promus. Post laborem stomachus latrat cibum. Non exspectas, dum promus aliquid delicati det coco parandum, aut hic pisces ex oro petat Promus tibi non est domi, mare ibi hiemat, quamvis promus sit domi, et pisces sint in foro. tibi ea foris, ut V. c. Vid. Heroid. I. I. Diruta sunt aliis, nimini regam reatant. P. M. Una putas aut in partum Non in eam ni re voluptas Summα, ea in te ipso est. Nihil ex antecedentibus apte resertur in partum. Optimum erat, qui partum, ut panis cum sale bene laniat stomachum Gnaeati qui sumest. Verbum multo elegantius cum caussa re istius coniungatur. Unde puta aut uri. Paritur non eae caro nidore volupta Summa, ea me imo est. Unde aut quomodo hoc fieri putas Quia voluptas summa est in
te ipso, non aliunde paritur. . . . M. Fulmentaria quaere sudando. Acro: quasi diceret Totum suave est, quod post laborem sumitur. Est senarius iambicus, unus ex istis, quibus sententiae monostichae includebantur, tempore etiam recentiore.
P. Iul. Dati, credo, excidit ex his Livii XXXIX. 14. Utque ab ine-diis averetur, adiutore triumriri quinqueviri, uti eis Tiberim uiae quisque reptimis aedi ita praee me. Legendum inque ab Reendiis averetur, ari istorea M. Similitudo literarum dati et ad in adiutores errorem peperit. Sigonius dati supplebat post quinqueviri, Gro V. mutabat uti in dati. P. 102. Totisque leonia nidis Livius saepe, . c. XLIV. 34. Neminem totis mox e tris quietum vi rea. Iuvenal. Satis. XIV. 155. Quam si me toto laudet ieinia pasto. Si desit in hac brmula totus, praepositio deesse non potest. In singulari iconia totum genus ciconiarum cogitatur igitur octo adiungitur nidis Iuvenalis Satir. XIV. 5. me est emo uua magni quoque vulturis et se Paseentis, propria quum iam facie arbore ni a. P. 102. Acumen est in antithea duobus et septem. Ut in Livio XXXVIII. 55. de quatuor obuiarimos uera Poenorum in Hispania, quotuor exercitus fudit fugavitque, ut duobus erutiis mecumberet. Notanda hic est κα- κολλέα, qua Velleius Paterculus saepius laborat, quam Ru kenius nonvuli agnoscere, nam intere eum non potuit. Velleius I. I. Quaetior misca tulit. Mortui eius iaetum sustulerunt quatuor fili. Cuperus quatuor sui delebat. Ru henius annotat neminem, semel monitum, a Verba requisiturum. Sed quomodo ferre potuit lusum in a tulit et uatiae ne Recte in Epigrammate illo de Nerone, quasi ex stirpe Aeneae a tulit his matrem, ustulit ille patrem. Quod pulchrum est in Epigrammate, saepe turpissimum est in historia acumen. Et si auctor Epigrammatis addidisset humeros, quibus Aeneas patrem sustulit, corrupisset Iusum, qui nunc facetus est.
Ρ. 103. Cornu ipae bilibri Mauribus instillat Benueius haeret inter di-
212쪽
Versas Scripturas Craius odorem olei et uiuo odorem oleum. Utraque certe Latina est, et Horatio poeta digna Genitivus videtur magis exquisitus. Scribere quoque potuisset Cuiu odoom is nequea perferre - - - ipse
bilibri id Caiatinus instillat Livius XXXI M. Cui odio in Philippum per
metum iam diu moderata erat, id omne in aurili praesentia opem e ait. P. 103. Si te aliud prauum detorserit. Huc pertinet annotatio Gronovit ad Livium IV. 26. A vitio corporis ad vitium animi transtulerunt, adeo ει-quentat usu, ut propriam paene significationem exstinxerit. Apparet tamen origo cum translatione in illo Horatii Π. Satiram frustra vitium vitaveris illud Si te alio pravum detorseris. ravum nempe in Orpore detortum qu quo dicitur. Hic, puto, Verbum vitare magis suinet, ut accipiamus detorquere de cursu aequoreo Frustra Vitaveris illud vitium et deflexeris a Charybdi, si aliud te pravum ad Scyllam detorserit. Melius sibi respondent substantis vitium et pravum, quam vitium et te pravum, si praVus SiS.
P. 107. Culpa potare magistra Cato in Diris 159. stiva atque utinam facti me eulpa magistra Prima foret. Ubi Maliger: atque utinam primus hoc malum exemplum posteris reliquissem, ut dicerer auctor occulti amoris ut apud Horatium, culpa potare sessistra. P. 108. Culpa potare mastifera Conieci Paulla. Potuissem et Polla. Notum nomen ex P. Statio. Me quoque Virgilii appellatur Polla, in Vita illius, quam composuit Grammaticus Phocas. Ergo et nomen mulieris haudita nobilis. P. 108 emerata Ceres ut urgeret. Sic Deos adorare ut Sim. Gro V.
P. 110. Comite educere tantos. Comites tant , tantos Viros, scriptores tantae auctoritatis et gloriae, qui vel solo nomine te ad scribendum debebant impellere. Simoratius voluisset libros tantae molia, potius Scripsisset grandes. P. III. Rea mea fracta est. Nota metaphora naufragii, praesertim in re familiari, ut hic. Huius metaphorae duo exempla mihi semper mira acciderunt, Nepotis in Themist. VII. et P. Melae ΙΙ. u. Nepos Illorum urbem ut propugnaculum on itam ne barbaris, apud quam iam bis elaasem --oiam Dei e naufragium. ela Flumem ego naufraρio lassis Atticae in- gigne. Dukerus ad Florum I. III. 19. elae Verba ad explicanda Nepotis iam adhibuit. In naufraso lassis omnia sunt propria. Quis locus superat Metaphorae 3 am neque in Attica classis regia proprie naufragium fecit, neque in flumine Aegos tami classis Attica Fortasse Nepos scripsit apud quam iam bis ope regia fecisse naufragium. Ita solet Nepos appellare potestatem regis Persarum. De exempla vitae, deceptusne fuerit corrupta scriptura in Nepote an fortasse similia exempla exstiterint, quid dicam nescio. Nunc quidem exemplum non exstat nec Graecos ita locutos esse puto. P. II l. movit eterem mire novis Conieceram quoque Emovit veterem ire novus. orbus it abit, ut ite dolores, in malam erucem, alia. In
finitivos, qualis emovit ire poetas amant. Horat Carm. Ι. XXIII. 10. Atqui non ego te, tigris ut aperi saetulusve leo frangere peraequor. P. 12 Barbam pupientem. Non apparet quid Commentator Voluerit. Porphyrio disertius declaravit: Sapientem, non quasi ipsum sapientem, sed
213쪽
P. 1 2. Caudam trahat origo proverbii, ut multorum, latet. Potestne explicari ex simplicitate rustici, qui Vaccam auda trahit, quam trahere oporteat e libus Nos diceremus: Qui te deridet, ipse risu dignus est. Nam et ille caudam vacca trahit perverse et ridicule agit, non est sapientior. P. 114. Fugiet tamen haec aeeleratus vincula Proteus. Barthius ad Rutilitater. I. M. Varias significationes adiectivi celeratus attigit, hic pro ver-
nus significant, quam identur. Significatio pendet a pronuntiatione. I. Caesar V. c. aliter pronuntimit celarae Caaca, quid facias quam Damasippus sceleratus Proteus es olet. Ves Vultus ostendit discrimen, in Caesare iratus, in Damasippo sere renidens. P. 115. Herede Staberi summam ineidere epulero. Horatius, puto, in re eadem, quam ex testamenis repetit, usus est eodem Verbo. Cur hic ines-dere, mox insculpere Varietas ista habet aliquid affectati. Hic praeserrem
P. 115. Omnia enim res Virtus, fama, decus, divina humanaque pubehris Divitiis parent. Primum mihi hic non placet omnis res, pro omnia deinde non placet ea omnis pare divitiis denique non placet ipsum substantivum rea, quia res in tali sententia plerumque significat rem familiarem, divitias ipsas, ut ΙΙ. Satir. VII. 7. ominoque furenti Committet rem omnem et vitam et eum corpore famam. ΙΙ. Satir. V. T. Et genua et virtus nisi cum re vilior alga est. Fortasse Horatius scripsit omnia enim, apes, Uir- tua fama, eo , divina humanaque pulchris Divitiis parent. Horatius extra metrum dixisset spes, Virtus, sama, decus, omnia divina et humana divitiis parent. Cicero pro Rosc. Amer. 23. Cum omnia divina atque humana iura scelere nefario pollutaret. V. Cori ad Sallust Catilin M. T. Si ea non frustra additur omnia, quibus iam fruitur, et quae sperat amplius, a diritiis pendent. Nemo spem adeo improbam concipit, quin divitiae explere possint. P. 115. Speravit magnae laudi fore. Acro: putarit. ota significatio. Verbum reddendum puto Livio XXXIII. 48. Hannibal, quum primum αἰ-
lendi eos, qui in portu erant, te ua habuit, navem solvit. Caeteri opitiquum postero die tandem eae somno pleni crapulae urreaei erit, id quod a rum erat, aliquot hora remis in naves collocandia et aneandis armamentis Maumserunt. Pro corrupto id quod aerum erat Oronorius legebat quod quo aitum erat. mego id quod speraverae, id quod futurum esse putaVerat.
P. 116. Quid similes alia sunt Livii XXXIV. 58. XXXV. 16. XXI. 45 Quid est, cur illi vobis eo arandi inest
P. 119. Hun medicus multum eter estque Messi Excitat. Conieceram: medio ingenium elere araque si ID. Acro iam annotaVerat: Utrumque illi concessit, quod est medico necessarium, scientiam cum diligentia copulatam. In Vulgato non memoratur eientia, memoratur tantum ditissentia, quae est in ter. Fidelis indicat modo eum, qui officio fungi studet. V. Arnigen admist. Catonis ΙΙ. 22. Corporis auaeilium medie eommiet faeli. Fides scientiam necessario secum non fert. Venerat mihi quoque in mentem medietis multa celer arte Melis P. 120. Accedere plures Ad numerandum. In tali gerundio corruptus est Livius XLII. 56. Praedam quidem praeterquam hominum, pecora autem msaime omnis seneris fuere, divisit ad epulandum militibus. Est in eo aliquid ridiculi. Gronorius sensisse videtur, legens praedae quod erat. Trans-
214쪽
pono Praeclam quidem, raeterquam hominum, divisit me a autem, maxime omnia generis fuere, ad epulandum milies-3. Praedam, praeter captivos, divisit aliis, non militibus pecora, quae fuere multa omnis generis, divisit militibus ad epulandum. Livius XXIV. 16. Praeda omnis, Wraeterquam mminum amorum, multi eone δα eae, et meus exe eum est.
P. 2I. Ni Gua atque noena aecedit atomaeho δειtura ruenti. APpositio est ornamentum orationis poeticae, ea prResertim, quae opes caret. Nam et appositio fit per copulam, de qua Cori ad Lucan. I. 528. Quare hiepotius legam ni elisus atque a Praesens oeedit stomaeho fultum ruenti. Nisi cibus et quidem sine mora accedit fultura stomacho. P. 2 l. Negabit, Quod Iatua aut renes morbo teneantur acuto. Muptius putabat Versum huc esse translatum ex I. Epist. VI 28. eininius eiecit Equidem aegre careo. Caussam cur Craterus negarit, addi oportere iudico. Caussa est in Versu. Sed, quod in Epistola recte se habet latus aut renes, non recte se habet in Satira Craterus, optimus medicus, dubitare non potesι, utrum aegrotet latere an renibus Craterus autem laquens inducitur. Damasippus poterat dicere laborat latere aut renibus, Craterus debebat dicero laborat et latere et rentibua Legendum puto: Quod latus et me morbo tentantur acuto.
P. 121. Quia enim di iret, barathrone Dones quidquid his bea, an nunquam utare paratio' nec tam apte pendent a superioribus quid avarus' -Muleua et insanus. ut culpa librariorum inde mulsa credam. Ubi nunc laguntur, Vix explicari possunt. Sed alia quoque magnam dissicultatem habent. FBinor, me, lectis Virorum eruditissimorum interpretationibus, nondum intelligere ista: Non est periurus neque sordidus immolat aequis Hie porcum Larti a Verum ambitiora et u ae Navisset Antimram. Versibus transpositis, duobus cum dimidio eiectis, omnia in lucerim clara apparent, ut nemo amplius offendatur. Horatio digna sunt: Quianam igitur sanua' Qui non aeultua. Quid avarus '' Stultus e manua. Quid enim dissere, arathrone Dones, quidquid habes, an nunquam utare paratis Naviget Anti-πram Quid, si quia non sit avarua, Continuo anuar o Minime. Cur Serieem Dieam. Non est cardiaeus, Craterum dirisse putato, me aver Beete eae oleur, sumetque Moabit, Quod larua et rene morbo tentantur aeuis Avarus est stultus et insanus. Non enim differt ab eo, qui sua omnia in barathrum abiicit Avarus debet navigare Anticyram, ut sanetur, ibi potet, quidquid hellebori ubique Mintur. Quae eieci, non intelligo, nec quod ad connexionem cum tota disputatione, nec quod ad sententiam ipsorum verborum attinet. Grumius inminoe p. 240 seq. genuinos versus tantum agnoscit hos: Tu cessas agedum sume hoc tisanarium oryzae.' Quanti emtae Parvo. -Quanti ergo Octussibus. Eheu. Quid refert, morbo an furtis pereamve rapinis 3 Quisnam igitur sanus' Qui non stultus. Quid avarus Stultus et insanus quid enim differt barathrone Dones quidquid habes an nun- qum utare paratis' P. 122. Natura oercet merere est ab areere, αρκεῖν. Natura iubet satis esse oontentum esse, αρκεῖν, eo, quod ipsa finit. Nos in patria lingua appellamus hominem contentum, qui putat se rem satis ultra id, quod optabat,
P. 122 Agrippa Acro Ideo Vis patrimonium tuum consumere, ut
215쪽
plausus habeas, qualo Agrippa habuit, cum is a stultitia Vulpes, ille vir a nobilitate ut leo.' Legendum: cum sis ab astutia vulpes, ut ille vir a nobilitate leo. P. 124. Rectum ammi εστ f Quoraumr Longum est enarrare, quam variis modis interpretes cum Vetusti tum recentiores quoraum explanare conantur. Satis hahebo afferre scholis Acronis et Porphyrionis Acro: Quorsum insanus quin multa generis insaniae sunt, de quibus fuit insanus AiaxfIn quo insanus ob quam caussam Vel, in quam partem Acro fortasse vidit quorum pro quo um. Ad quorum certe portinet pars prior scholii. Porphyrio: Quorum inter quos, in quibus insanus est, utrum inter luxuriosos, an inter ambitiosos Alter in quorum cogitabat estotis, alter homi a. Omitto diversas recentiorum opiniones. Dico tantum suspectam mihi esse locutionem, reetum animi ervare, pro una mente erae, cum Vulgo signi et virtutem Mere, Mere quod bonum e luatum M. Sola ponuntur sibi contraria reolum et pravum Neorum animi tam credo, inusitatum St, quam pravum animi esset. Non me fugit, pereare et imanire in hac disputatione eodem sere redire, oratium tamen scripsisse puto: Rectum animi ervas curaum rExempla quaedam ostendent, quam pulchre hoc dictum sit. Horat. H. Satir. V. 78. Tamque pudiea, Quam nequiere proci recto depellere eurau. oratius h. l. mox loquitur Sta animo, ut Ennius apud Ciceron de Seneci. 6. Quo vobis mentea, rectae quiae t-e viebant neehae dementes eae flexereolai Mentes, quae olim rectum cursum serVabant, quo se iam detorsero' Μentes Netae eant, ut gubernator ad claVum, clamans Neptuno numquam hanc navem, nisi rectam. Curaum ervare non est cur exemplis confirmem.
P. 124. manu quia enim Aia Ferit, quum atravit ferro peetis Μelius fortasse insani quid enim Aia Ferit. Quid insani erat in acto Aiacis' Interfecit mille ovea. Parum mali in re ista, ut propterea insaniisse dicatur. Tu insaniebas, cum Vim uxori et natis inserebas. Ille non insaniebat, qui
abstinuerit. P. 126. Hunc circumgonuit fadiis Belion eruentia. Rectum quoque esset factibus Bellona mentis. Vid vitam. IV. M. Tisiphone madefaetam sanguine umit Importuna facem Petronius p. 93. de Discordia: an ineam tremula quatiebat lampada deaetra. Apud Statium Theb. IV. . ipsa Bellona manu rutilam alendi facem. P. 126. Merede tuum. Livius XXII. 32. Gratum sibi patres Romanos populumque faeturum, i omnes res Neapolitanorum ma duaeissent. Plura interpretes ad Euang. Lucae XVI. 31. P.M2T. Seonis ego, indionua, qui tantum orat eam aufert Sume tibi ei l tibi tantundem. Mallem aufer Inde tibi decisa Auser inde, ex tanto, quod mihi nimium est. P. M. Casu medicusve levarit eorum eae praeeipiti, mater delira ne-eabit In elida saeum ripa febrimqua redueee. Dissicile dictu, quomodo quis eae praeeipiti metur: qui in loco praecipiti stat et inibi est, ut praeceps eat, latitur, non adeo levatur. Tum necabit et febrim redueet, hysterologia mihi hic non serenda videtur Versus certe longe elegantiores prindirent Cama modicuo levarit, di oelia saeum ripa delira necabit. In levarie facile ex antecedenti cogitatur aegrum, in delira cogitatur maere aeter sunt suis, lassatoris poetae estor uniuscuiusque sensum.
216쪽
Uel in oratione prosa melius esset Mater pueri aegrotantis ait: mi' quartana puerum reliquerit, stabit in Tiberi Casus vel me*cus levarit, delira fixum in ripa gelida necabit.
P. 130. Diserit imanum quae in me meronymus QV. Pelag. Quum dixeris, quae volueris, audie quae nequaquam velis. P. 131. Soli ho Tano vitum, qui sua terga videbat ob eandem ea sam Gronorius non serebat ista, quae leguntur in Livio XLII. 61. Spolia enesorum hostium humeris gerente ante ora sua audivere. Annotavit Vir magnus: OBistonis utique fuere hoc genus hominum, qui, quis humeris gerebant, ante ora sua habuere. Legit facinora gua audirere, Vel Mora. Coniicio: auas laudes audirere. In os laudabantur. Emendandus hic est auctor Synon. Ciceron ed. Μ ni p. 46. Virtute8. Laudes. Re stratae Fortia. I. facinora.
Mahnius volebat fortia faeea. P. IM. Maiorem Orpore et armis Addo exemplis hoc Livii XXXVI. 29. Aliquamdiu dubium proelium fuit, ut eodem eae parte ueraque genere et
P. 138. Quatentia ima petit volt en aliena virettu8. Porphyrio ,, Aliena. invidia. Lege vinaeea. Vocem illustratam Vide in exico Rustico G neri. Idem Porphyrio annotavit ad huius Satirae s. 14. ,marem cohibent calloga vitellum: Ovi pars media. Et nota quod, cum hic iusculino genere dicat, alibi seminino sic: Quatenus ima petit volvens aliena Vitellus. eladoreus putat Porphyrionem aliena iunxisse cum vitellus, tamquam essent substantivum et adiectivum. Porphyrio, ni fallor, aliud Voluit, hoc nempe quando vitellus dicitur de ovo olumbae, quasi in genere seminino dicitur, de ovo marem continente, quasi in masculino genere. Eodem fere modo, quo vitellus columbae dicuntur pulli ranae, II. Satir. III. 315. ubi Acro: Notatur hoc quod dicat pullos, filios ranae. P. 40. Oblitum, quanto tiram sumtumque minorem me habeant, tanto reprehendi iustius illis, Quae nisi divitibu nequeant eontingere menala. ordo verborum mutatus sententiam emese faciliorem oblitum tanto repre-Mndi iustius, illis me habeant quanto euram Rumtumque minorem Quae nisi divitibus nequeant contingere mensis. Iungenda puto minorem illis, non iustius illis.
Ρ. 143. Quinte, puto, aut Publi, laudent praenomine molles Atirieulae. Non dicitur puta pro mihi crede, dicitur pro exempli ea sa, iudicoHeindorfio. Vel sic tamen est ellipsis imperativi die, loquere. Durum, die, loquere puta. Pulchrius arbitror: Quinte, Tite, aut Publi. Quodcunque sit praenomen senis, semper eum praenomine alloquere Tri praenomina necessitatem talis astabilitatis magis urgent. P. 43. Infantes atatuas. Mutae dici poterant quasi muta regna, quae tam indignam sortem non merentur, nec Verbis possunt deplorare. P. 146. Me tibi Penelope frugi est. Auctor Epigr. in Anthes Bum. T. II. p. 541. Penelope, Quo si easta manes, ut iam convivia vis- , Atque fututorum sit tua plena domus.
217쪽
P. M. Per somnum. Recte Acro: per somnum. Elegantissime Livius XXXIII. M. Viae satis redere a quisque audivisae; ἐii alio interrogare mirabundi, velut omni vanam aperiem quod ad quamque pertineret μα-rum aurium fue minimum redentes, proximo interrogabant. P. 148. Si paullum potes, Maerimare; ea -- einehius ex coniecturn Lachmanni edidit illa ima e re est Gaudia prodentem vultumiselare. Μihi illud e re est hic non satis significare videtur. Nam gaudia celare non inn- tum e re est, utile est, sed prorsus necessarium, nisi omnem spem aliorum capiendorum abiicere vellet. P. 149. Velare vultum Cato in Diris 135. Non aurora novos etiam ploravit amorea, Atque rubens oculos roseo velavi amieeti. Sic recte emenda
P. 14 sq. uetitia atque Di melius Livius XXV. 16. Quando res quoque Romana in dies melior atque auetior feret. P. 50. Ut illi, hesauro inuento Conieceram quoque ut olim Thesauro invento sq. Ut olim dives amico Hercule, quem mercenarius agrum, illum ipsum, thesauroramento, mercatus aravit. Conseratur porro Calpurn. Ecl. IV. III. am neque damnatos metui laetare ἐψone P tor, et invento, si fora dedit, eleur auro. P. III. Ne mala me ambitio perus ne plumbeus uater Auetumnuaque oravis, Libitinae quaeatus acerbae. Gruppius binos versus delet. P. 152. Dcipiendarum rerum auctor Ianus. Eadem, quam Vesebm, Sen
tentia, iam est in verbis Commentatoris. Et sic iam alii, et oderiinus. P. 155. Perditur hae inter Legi quoque poterat Praeterit haec inter vel Haec inter periit. Error ortus ex male transposito Periit hae inter, quod, qui metrum laedi videbat, mutavit in perditur. P. 157. Lepos. Huiusmodi nomina sunt Amor, Favor, Spea, rog. Vide Bum Anthes T. II. p. 190. P. 159. Cervius Miror hoc nomen tribui homini honesto et convivae Horatii, idemque tribui accusatori et calumniatori in II. Satir. II. Q. P. 159. Semesaque larui Fruata dedit. ulto suavius esset furta δε- ait. Huiusmodi Vocabula, magis propria hominibus, magnum decorem fabulae conciliant. Et mus erat rusticus, vivens in dorso nemorum, ubi habebat cavum. Quae in agris crescunt, unde mures isti sua quaerunt et condunt, ea non adeo furta esse ducuntur; sed quae ex illis rapiunt, acina arida et lardum, hisec furea censentur, et festive sic appellantur. P. 160. Terrestria quando Mortales animas uiuunt sortita. Illud quando nec cum iis, quae antecedunt nec quae sequuntur, satis cohaeret. Melius: Carpe viam, mihi earpe eomes. Terrestria fato Mortale animas vivunt
sortita, neque ulla rat ut sono aut paruo et fuga: Quo bone ire sq. Omnibus moriendum est, quocirca, dum Iicet, vivamus. Fato sortita, ita satoplacuit. P. 61. Agit laetum eontanam. Nota formula vi convivam. Restituenda videtur Livio XLIV. 5. Rhodios nuntio in orbe terrorum arbitria belli pacisque agere Deorum nutu arma umturos positurosque Romesno MM. Iam
non Deo foederum testes, ae Rhodio habituros. legendum: Rhodios nun-
218쪽
tio in orbe ferrarum urbitro belli pacisque stere, quorum nutu arma sumturos positurosque Romano erae. ulto invidiosius est agere arbitros, quanturbitria. Quo invidiosius, hoc magis huic orationi convenit.
P. 164. Clavum ut mutare in horuA. Acro: Quasi sui propositi gubernator. Clavum autem aut vitae aut purpurae. Iam olim igitur dubitatum. Mihi lautia vitae placet. Gubernator in portum tendit. Eo linum, et per clavum, cursum dirigit. Tenet clavum et cursum rectum, non mutat, sibi in regendo constat Ennius ed. Μerulae p. 40I. Ut clavum Geum teneam na- vimque ubernem. Quintil. Instit Orist. II. IT. Nam et gubernator vulturina nave in portum pervenire. Si tamen tempe8tate fuerit abreptus, non ideo minua fuit oubernator, lateque notum illud: dum elavum rectum teneam in elavum rectum, ita, credo, usitarunt Narim rectam, quod iam attigimus ad p. 124. Notum est proVerbium nunquam, Neptune, hanc narim nisi ree- eam ορΘὰν τὰν ναυν, de quo GeSner o l. l. Quintiliani, quod iam in S-ligeranis explicatum erat: Quaecunque tempesta Venist, Neptune, si evertas navim, sedens ad gubernaculum semper rectum Verte. Vir magnus non ita
scripsit. Sunt, ut multa in huiusmodi libris, negligenter edita. Ex hoc proverbio interpretor Plauti Epidic. I. I. 69. Haeccine ubi seibi aeneae puppis
Pereunda est probe. ihi pereundum est. Sed peribo probe, καλῶς, Neptunus hanc puppim non nisi rectam Vertet Grinis serVi oratio, nec pro servo, atque ideo ridicula Polybius V. 38. de Cleomene, qui υΘανατῆσαι σπουδάζων, καὶ μnδἐ αναξιον πομεῖναι τῆς περ αυτιν προγεγενημένnc ολμης, simul cogitabat illa Homeri: Μὴ μὰν 4 τουδεί γε καὶ κλειω ὰπολοίμην, Αλλὰ μέγα ρεξac τι καὶ ἐσσομένοι τι et ΘέσΘαι. Non multum hinc abit dictum Vespasiani apud Sueton. 24. Imperatorem tantem mori oportet. Seneca Epist. 37 Recto tibi invictoque retendum est. P. 164. Tanto levius miser a prior ille. Non laudo illud levius miser, quia agitur de hominibus altero in Vitiis constanti, altero levi. Opposita sunt constans et levis, et on8tantior praecedit. Horatius dixisset melius de eodem homine quanto eo tantior isdem In vitiis, tanto minu et miser, Vel tam nobilius miger. Priscus est miser, Volanerius est miser. Uterque peccat. Sed qui sibi in peccatis constat, nobilius et sortius facit, minus adeo miser est, sibi quidem et aliis Videtur, quam qui natat. Animus et Virtus quaedam in ista constantia cernitur. Et non Sentit se esse miserum. Gloriatur magis, quasi qui audeat. Nobilius miser St, generosius perit, quam alter ille levis.
P. 165. Usque reeu 3. Conieci ire reo es. Propius ad usque acceditis8 ree Usus persecti vel ex Horatio notus. P. 65. Si nusquam es forte Oeaeus. Rectum quoque esset: si nemo forte voeavit. P. 66. mono latera clamore furisque. Non fugiaque Confirmat Iuvenal. Satir. XIV. 62. me lavet argentum, vaδα opera tergeat alter, ae domini furit instantis virgamque tenentis. P. 167. Illa tamen e Non habitu mutatve loco peceatre Auperne Wit-hοfius Dissert. ΙΙ. de Distich. Catonis repetita in edit Arnig legit peceat 3equeri te i. e. non, ut tu, o impotenti libidine mutat habitum e locum, similiter in aedes alienas irrepens, nec peccat, ut tu, Vagans et pMSim Go-
219쪽
quens, in omnes Scilicet domos, convivia, porticus, templa ipsa Sequi illustratis Carm. II. V. Iam te equetur et IV. I. Iam volucrem aequor. Ego nunc legendum coniicio: Non habitu mutatve loco peceaeque pudenter. Qui proiicit insignia, anulum questrem, fit servus, et alia facit hero indigna, peccat ita, ut nullius cum rei pudeat. Omnem pudorem abiecit. ulier, quam-Vis peccet, aliquem tamen pudorem servat, non mutat habitum, manet domi, sollicitatur non sollicitat, peccat adeo, cum moecho quidem comparata, pudenter. Peccat, sed videas illam pudere peccat verecundius Gellius N. A. ΙΙ. XI. Verba philosophi oregrini refert: Si ciant homine nihil omnium rerum diutius orae celari, repre83iu pudentiusque peccabitur. Ex pudenter literis male transpositis tandem nasci potuit averne. In Cod. Sax erat peccatque. P. 67. Quum te formidet mulier. De muliere, quae praecedit, dici non potest, Vel propter peccatum herile, cuius conscia est serva. Sed iam alii antem locum distinxerunt, ut distingui volebam. P. 168. Dominoque furenti Committe rem omnem et vitam et eum eorpore famam Melior ordo Commiute rem Omnem et famam, et eum eo ore vitam. E plane in potestate domini. Hic tibi eripere potest omnem rem ει- mnm, corpus et Vitam. Rea et fama iunguntur in re tali, de qua annotavi ad p. 20. Fama malum gravius quam re tulit. In Vulgatis non est climax. Corpus quid hic significet, Otum St. P. 169. aeterni ne quid valeat per leve morari. Hunc versum melius sequeretur s. 84 Quem neque pauperis neque mora neque vincula terrent P. 169. Umet enim dominus mentem non lenis. Vocem dominu illustravit Heina ad Ovid. Rem 73 ubi ait: Vide divinam Horatii Satiram apud quem frugi ille Davus super tota hac re egregie philosophatur. Nihil ad laudem Horatii maius dici posse arbitror Nescio an sospitator ille poetarum
unquam sensum Sic declaraverit.
P. 70. Illusique pede vitiosum ferre Neusant Corpus. Conticio Illuduntque pedes, 'vitiosum et ferre recusane Corpus. Illudunt tibi, te saliunt recusantes serre corpus ita vitiatum. P. III. Unia mihi lapidem Iuvenal. Satir. XIV. 56. Una tibifrontem libertatemque parentiδ'
P. ITl. Mihi latus Liv. XXIV. 4. In Sicilia Romanis omnia mutaverat mors Hieronis. Ρ. 72. Aeria circum Rapula, laetueae, radices, qualia araum Pervellunt tomachum, siser, alec, faecula Coa. Rapularum, lactucarum, radicum Vis satis expressa videtur per acria quae sequuntur iser, alec, faecula Coa vim habent maiorem, quae adeo magis proprie dicuntur stomaehum pervellere. Fortasse legendum Aeria circum Rapula, radice8, lactucae, et,
qualia lasaum Pervellunt stomachum, iser, alae, faecula Coa. P. 172. Nam caetera turba. inoris ingenii, gulae non tam doctae. Ovid. Fast. ΙΙΙ. 628. Incipit Aeneas. Caetera turba allet. Frequentatur turba dignioribus opposita. P. 73. Ad artem istam cocorum facit illud, quod apud Livium narrat Flamininus XXXV. 49. Est autem res simillima coenae Chalcidensis hospitis mei, hominis et boni et sciti eonvivatoris. Apud quem olstitiali tempore eo-miter accepti quum miraremur, unde illi eo sempore anni tam multa et va-
220쪽
ria mutis, homo non, quam isti unt, lorisma, reniden eondimentia ait sarietatem illam et pretem ferinae amis eae mansueto au faetam Plutarchus in Vita Flaminini. II. Δειπνουντορ αυτου παρα τε ξενου, καὶ μεμφομε
τοῖς ἡδυσμασι. P. 176. Nomentanus amieum Tolleret. Porphyrio: Tolleret, peritu tolleret. et Tolleret, perire tollor. Paulyus signis lacunam significavit. Porphyrio ortasse scripsit: Tolleret, erigeret, solaretur. P. 176. Contra sunt loci, in quibus infinitivus videtur esse mutandus in indicativum. Livius XLV M. Satia peeeatum in Camillo a maioribus vestris est, quem tamen ante receptam per eum a Gallis urbem violarunt. Satis in-auper a vobis in P. Africano Literni omicilium et aedem fuisse domitoris Afrisae, Literni epulerum ostendi. Erub eamus, oloria a par illi viris L. Paullua iniuria vestra exaequetur. Gronovius legit satis insuper nos in P. Africano, Literni domicilium et aedem fuisse domisoria Africae, Literniaepulcrum tendi erubescimus. Gloriane par illis viri L. Paullus iniuria etiam vestra eaeaequabitur ' Fortasse simplicius erat Satis insuper a vobis in P. Afrieano Liternum domicilium et sedem fui e domitoris Africae, Literni sepulerum ostendit. Gravissime et invidiose sepulcrum tendit: non modo, quia ibi sepultus est, sed etiam sepulcro fuit inscriptum, quod narrat Valer Marim. V. 3. Ingrata patria ne aga quidem mea habes. Utrum hoc ita fuerit inscriptum, an aliud, nil restri. Scipio certe in patria sepeliri noluit Liv. XXXVIII. M. Vitam Literni estit, in aesiderio urbis Morientem rure, eo ip8 loco sepeliri a iu/aisae ferunt, monumentumque ibi aedif- eari, ne funus sibi in ingrata patria feret.