장음표시 사용
191쪽
Peccat uter nostrum cruce dignius Acris ubi mo Natura incendit, sub clara nuda lucerna Quaecumque excepit turgenti verbera caudae Clunibus aut agitavit equum lasciva supinuru, Dimittit neque samosum neque sollicitum, ne Ditior aut formae melioris meiat eodem. Tu, quum proiectis insignibus, anulo equestri
Romanoque habitu, prodis ex iudice Dama
Turpis, odoratum caput obscurante lacerna, Non es, quod simulas, metuens induceris, atque Aliorcante libidinibus tremi OSSa more.
Quid refert, uri virgis ferroque necari 3
Auctoratus eas, an turpi clausu in arca,
Quo te demisit peccati conscia herilis,
Contractum genibus tangas caput Estne marito Matronae peccantis in ambo iusta potestas 3 In corruptorem vel iustior Illa tamen se Non habitu mutatve loco peccatVe Uperne, Quum te formidet mulier neque credat amanti,
coniuge aliena vi mam meretricula, uter plus peccat 'Illa tamen se Non habitu mutat ἐκ peccatve superne. elius intelligam Illa etenim se Explicat ea Sm cur poena in corruptorem sit iustior. Mulier domi manet, non mutat Vestem Plaut Mereat. IV. VI. 5. -- viro si iam donis egre83 fora8, Uiro si aussa, exigitur matrimonis. Utinam leae e et eadem, quae uxori
est, viros De habitu Ruhnken ad Sueton. Caesar. 44. reserens inprimis ad curam capitis et upillorum. Sed pereat uperne non intelligo. Conieci
quidem peccatve verbe, non Superbe, ut moechus, qui audacter, spreto saepe periculo peccat, sed peccat timide, et saltem modestius, quae domi maneat, nec Vestem mutet. Aliud tamen in ver corrupti latero sus
Cum te formidet mulier, neque crerint amanti. Omnes, quRntum OVi, haec cum superioribus unguut sunt quoque, qui eum interpretentur est. Ego iungenda puto cum sequentibus: Cum te formide mulier, neque eredat amanti, Ibi sub furcam. Adulter vel in citur Us. 56. muliere oonscia atque amanti credente Vel in ei tur
muliore inscia, cum amans fortunam tentat, in ertus, an audacia sua sibi
succedat. Si mulier te formidet neque credat amanti, te prodet mnrito suo, ibis sub furcam. Sic Nicia quum codicillos emmii ad Pompeii uxorem
de stupro pertulisset, ab ea proditus est, ut narrat Sueton de Blustr. Grammat. XIV. Eadem, credo, --mium, si clam intrasset: prodidisset. Dodeclinus: Cum mulier suspicetur amantem esse dubiae fidei, proditorem, fortasse ab ipso marito sub natum, atque ipsum maritum auxilio vocet. Omnia haec tu antea nosti posse fieri, et tamen unda facinus perpetras, pruden εν furcum A.
192쪽
168 SATIBARUIbis sub furcam prudens, dominoque furenti
Committes rem omnem et vitam et cum corpore famam. Evasti credo, metues doctusque cavebis3 Quaeres, quando iterum paveas iterumque perire
Ροssis toties servus quae bellua ruptis Quum semel effugit, reddit se prava catenis 3
HΝO Sum moechus, 'ais neque ego hercule, fur, ubi vasa aetereo sapiens argentea. Iollo periclum, Iam vaga prosiliet frenis natura remotis.
Τune mihi dominus, rerum imperiis hominumquerit tantisque minor, quem ter vindicta quaterque Imposita haud umquam misera formidine privet 8 Adde super dictis quod non levius aleat nam, Sive Vicarius est, qui servo paret, uti mos Vester ait, seu conservus, tibi quid sum ego Nemperi, mihi qui imperitas, aliis servis miser, atque Duceris, ut nervis alienis mobile lignum.
Quisnam igitur liber sapiens, sibi qui imperiosus,
Quem neque pauperie neque mors neque vilicula terrent, Responsare cupidinibus, contemnere honores
Di sub fuream prudena. Iam legendum imprudena imprudentia tua, quia voluntatem mulieris non priuS X- PlorRVeras, quam ab ancilla indu reris. Quaere8, quando iterum paveaa. Μelius preces. Ut in principio huius
orationis Pereat uter matrum cruce
dignius. Appuleius Apolog. p. 383.
Namque pereatum emel, ut bonu3 quisque matea ollicitius avet, ita, qui ingenio malus eat, eo dentius integrat Tota Davi oratio versatur in eo, ut demonstret, tam dominum quam sero peccare, et illum eius. Ita
Vf. M. Qui preea minus Ioe an hic
Quae bellua ruptis, Quum emes a vie redulit se prava eatenti Exponunt stoliae perversa, stulta, alii iungunt quae Milua rara, quod Set saeva, ob seritatem Vincta hi dubitabant, an pravn significare posset stolida. Et ego dubito Conieceram reddit se eaeperta catenis. Sed ru-quius in Cod Divaei legisse sibi videbatur priva Verbum igitur obscure seriptum erat. Fuitne prave Quae hellua ruptis, Quum eme e me, re iere, prave, eatenis Oratio Davi fit semper vehementior. Sic Rutem, quos irati reprehendimus, in medio
Verborum cursu alloquimur. Horat. ins 95. Vel eum Pa iam 9πω, in-
gane, tabella Satir ΙΙ. VI 29. Quia tibi vis, insane. Lucret. III. 1039. Qui melior multis, quam tu , uir,
improbe, rebus Acerba exprobratio. Bellua, malum semel experta, idem -Vet. Tu, o pr. domino, stultiores, quam bellua. Tam coecum tua te pravitas facit. Alii servis miser. Velleius Patere. II. 3. Loertorum suorum libere ,
193쪽
Fortis, et in se ipso totus teres atque rotundus, Externi ne quid valeat per leve morari, In quem manca ruit semper fortuna. Potesne
Ex his, ut proprium, quid noscere Quinque talenta
Poscit te mulier vexat, laribusque repul8um Perfundit gelida rursus Vocat eripe turpi
Colla iugo: Liber, liber sum, dic age Non quis:
Urget enim dominus mentem non lenis, et acres Subiectat lasso stimulos ver8atque negantem.
Vel quum Pausiaca torpes, insane, tabella, Qui peccas minus atque ego, quum viri Rutubaeque Aut lacidoiani contento poplite miror Proelia, rubrica picta aut arbone, Velut si Re vera pugnent, seriant Vitentque moventes Arma viri Nequam et cessator Davus; at ipse Subtilis veterum iudex et callidus audis.
Nil ego, si ducor libo fumante tibi ingens
Virtus atque animus coenis responsat opimis 3 obsequium ventris mihi perniciosius est cur 3
se Liber, liber sum, die age. Quasi ex formula, ut Liber rato, et ivia
Romanus um. Nemo me exet et iniusta contumelia assciat Liber sum. Cuius tanta est insolentia, ut me non
liberum ducat quis est iste dominus, qui mihi superbe insultat
Et aere Subiectae lasgo timui , veredatque negantem. Malim ver 8atque neganti, et stimulos Versat neganti, quos lasso subiectavit. Qui lassus est, progredi cunctatur, qui negat, non vult. subiectare stimulos minus est, quam
vergare. Imago similis est Virgilianae de iste Aen. I. 9, quae tentat Deum Pectore excussisse Tanto magis ille fatistat a rabidum, fera eor man8, fuitque premendo et s. 100. E frena furenti Concutit et timulos tib pectore vertit Apollo. Contento poplite miror Proelia Non exprimitur status gladiatorum contento poplite pugnantium, sed Davi contento poplite mirantis Poplites contendere, sursum erigere oportet, si quis accurate intueri velit picturam in alis positam Tales autem picturae erant in parietibus, plerumque tabernarum Plaut. in enaechm. I. II. 34. Dic mihi, num qua tu vidisti tabulam pietam in parisee, Ubi aquila Catamitum raperet, aut ubi Venus a neum Idem Captiv. V. V. I. Phaedrus o. VI.
Quum ieri murea mustelarum exer
citu, maioria quorum in tabernia pingitur Γραπτην ἐν τοίπν μάχην, in Anthologia, et alia ibi interpretes comparant. Atque ita iam Acro: Quoniam gladiator dum dimicat extendit suum poplitem, aut quia, dum attentus aliquid spectat, erigit se et extendit poplitem suum. Obaequium ventris mihi perniciosius eat cur Temo plector enim. Qui tu impunitior Antea legebatur mihi pernici ius est eur Recto iam Cru
quius emendavit. Praetere emendan
dum puto: eroo laeto . Enim quit impunitior illu, si a parro umi
194쪽
in plector enim. Qui tu impunitior illa,
Quae parvo sumi nequeunt, opsonia captus 3 Nempe inamarescunt epulae sine fine petitae, Illusique pedes vitiosum serre recusant Corpus an hic peccat, sub noctem qui puer Vam
Furtiva mutat strigili qui praedia Vendit, Nil servile gulae parens, habet Adde, quod idem
Non horam tecum 88 potes, non otia recte
nequeunt, Op3onia eapta, Verum ost: ego plector tergo, nec est mea poena. Tu autem non es impunitior, tu Verout enim, tu magia puniri in stomacho, quam ego in tergo. Enim, Significatione adversandi, apud Omicos, quos Horatius non semel imitatur, saepe in principio orationis ponitur, a librariis non intellectum. Plaut. it. Glor. H. V. 19. P. Quid metuis S mim is me perdiderimus uspiam. Confoudend. ad Appul. etam. IV. p. 255. Ruhnkenius ad Terenti Phorm. IV. IV. 13. censet, Solis Comicis, quos Appuleius imitatur usitatum esse, hanc particulam adversativam ab initio Onere Gronovius quidem ad LiV.XXXIV. 32. non ita censuit, qui exempla Livi affert. Illusique pedes viti um ferre recu-8ent Corpus Commentator: . Illu8i Vacillantes, titubantes, tamquam decepti multo vino et cibo. Si oratius scripsit illusi, cogitasse Videtur
Graecum ποσαελίζειν, quo utitur . e.
τους πεπωκοπας. Plautus Pseud. V.
I. I. ubi ebrius pede8, alatiis an non re mox magnum hoc vitium vino est: Pedes aptat primum Luetator losua δe. Grοn- in Lect Plautis. p. 278. ista egregie explicat. Nota sunt 3upplantare, pedem ubducere, deluctatoribus; quod non sine dolo fit: unde et πτερνέζειν apud Graecos V. T. interpretes figurate decipere significat Recte adeo Commentator: m- quum decepti. Tamen i/lusi eram esse scripturam non arbitror. Desidem
aliquid, quale lasgaei insati collapsi;
ipsum Verbum, Horatio dignum, Ortasse alii in montem veniet. Interea
assero locum Senecae Epist. 5. Qui cibus postquam coepit, non ad tollendam, sed ad irritandam famem
quaeri, et inventae uni mille eonditurae, quibu8 viditas eaecitaretur; quae desiderantibus alimeris erant, onera sunt plenis. Inde pallor, et nervorum vino madentium tremor, et miserabilior eae eruditatibus, quam eae fame macies. Inde incerti labantium pedeo, et emper, qualis in ipsa ebrietate, titubatio. Inde in totam editem hu
Adde, quod idem Non horam tecum Gge pote8. Davus adhuc ita erat locutus, ut sua Verba non ado ad Horatium pertinerent omniis, Horatius certe,
si quid ut proprium agnosceret, Sic satis dissimulare posset. Nunc autem Davus vitia heri sui nota tam diserte carpit, ut ille amplius tacere non possit. Ira erumpit, et clamat: Un
Non otia recte onere. Xpr sit Graeca, τι παριν ευ καλω τέΘε-σΘαι, ut in Carm. III. XXIx. 32. Quod adest memento Componere aequu8. Otis, tempus, re ille recte ponit, qui rationem reddere potest, cur ita iis usus .it, ut usus est metaphora repetenda est a calculis, qui recte vel secus ponuntur, adduntur, subducuntur. Terent.
195쪽
Ponere , teque ipsum vitas fugitivus et erro,
Iam in quaerens, iam somno fallere curam; Frustra: nam comes atra premit equiturque fugacem.
Unde mihi lapidem3 Quorsum est opus3 Unde sagittasy Aut insanit homo aut versus facit. Ocius in te
Ni rapis, accedes opera agro nona Sabino.
quisquam bene subducta ratione ad vitam fuit, Quin ea aetaδ, δυδ, em
per aliquia apportet novi. Si omnia
recte posita et computata sunt, tum ratio eo tae, rationes pare Sunt,
caussa legitima rei gestae affertur Constips ad Tacit Annal. I. . Teque imum vitas fugitivus et erro. Pro et erro in aliis ΜSS. Iogitur utere . Unde emendari posset Teque ip8um vitans, fugitivus ut erras. Misorvus fugitivus locum ex loco mutat,
ita tu in eodem consistere, et tecum esse non potes Vitans te ipsum, et quaerens in et somno curam sallere. Ridicule, quod in Carm. I.
XVI. graViter: Quid terra alio α- lentes Sole mutamus patria quis
Maul Se quoque fume Lucianus de
hUt Nasidieni iuvit te coena beati ΘNam mihi quaerenti convivam dictus here illic De medio potare die. Sic, ut mihi numquam
I .m mihi quaerenti convivam di-etus here illic e medio potare die.
Locus sortasse partim emendandus, Rrtim aliter, quam vulgo fit, intelligendus est. Legamus V. c. Nam mihi quaerenti onuiuam dictus here illuc De medio potare die. Horati , qu-rens conviVam, miserat, qui amicum invitaret. Sed, ut servus renuntiabat, amicus iam diserat ad Naaidienum, promiserae ad Nasidienum, promiserat illi ad eoenam, diserat potare, diserae a potaturum illuc, et apud Petron 30 fora coenae non mutandum in foris. Omnia ista sic Latine efferuntur, ut notum est. Conviva diotus eras, ut Iuvenal. Satir. XI. 60. Cum sis convivm mihi promi us Schol. oqui te mihi convivam promisisti. In Iuvenale mihi est dativus commodi et Lucian. ConV. 22. παρὰ του αθn
σοὶ ὁ νύnro ἐααυτὸν φυλάττε ιν In Horatio incommodi quod ad me attinebat, mihi dictus eras alio mihi con-ViVa esse non poteras Plaut. PerS. I. I. 20. Mihi quidem tu iam era mor- - , quia te non visitavi. Dixeras te illuc potare, ire potatum, Maturum. Praesens tempus in hac re usitatum. Plaut. Trucul. II. IV. . mone hodie coenaa, alvo eum advenia' artial. II. 9. oeno domi. In l. 1. Petronii triclinium habebat tabulam III et priri. Kal. Ian. G. Noater foras coenat. Illis diebus nunquam domi coenat, sed semel alio dixit.
196쪽
In vita fuerit melius. ,Da, si grave non est, Quae prima iratum ventrem placaverit Aca. In primis Lucanus aper leni fuit Austro Captus, ut aiebat coenae pater acria circum, Bapula, lactucae, radices, qualia lassum Pervellunt stomachum, siser, alec saecula Coa. His ubi sublatis puer alte cinctus acernam Gnus e purpureo mensam pertersit, et alter
Sublegit quodcumque iaceret inutile, quodque
Posset coenantes offendere ut Attica virgo Cum sacris Cereris procedit fuscus Hydaspes, Caecuba vina ferens, Alcon Chium mari eXpers. Hic herus: Albanum, aecenas, sive Falernum Te magis appositis delectat habemus utrumque, Divitias miserast Sed quis coenantibus una,Fundani, pulchre fuerit tibi, nosse laboro. Summus ego, et prope me Viscus murinus, et inha, Si memini, Varius, cum Servilio BalatroneVibidius, quos aecenas adduXerat umbraS. Nomentanus erat super ipsum, orcius infra, Ridiculus totas simul obsorbere placentas: Nomentanus ad hoc, qui, si quid forte lateret,
Indico monstraret digito nam caetera turba, Nos, inquam, coenamus aves conchylia pisces, Longe dissimilem noto celantia succum:
Leni fuit austro Captus. Elegantius leni hie fui a tro captus. Nu-sidienus quasi digito monstrat. Ita Nomentanus s. 45. a quid forte lateret odio monstrabat digito. Divitias miseras Nasidienus, salsa
modestia superbus, Vina pretiosa extenuat. Dives sum utriusque Vini,
sed parvi lacio miseras istiusmodi divitias, quas nonnulli adeo mirantur. Plautus Militem gloriosum simili superbia utentem acit, ut IV, II 64, ubi
serVO, Vehementer laudanti Heu mrele odiosa res et s. l. Non mihi avaritia δquam innata rat. Satis est
divitiarum. Idem iam de se dixerat
Ι. I. 68. Nimia ege miseria pulchrum esse hominem nimis. Pulchrefuerit Plautus emat. III. m. l. Obaonium euramua, puἰehre ut almus Petronius 46. Inveniemua quoamanducemu8, pullum, ova. Bella erit. Nam aetera turba με inquam, coenamus aves eo hylia pisera, Tori dissimilem noto elantia uecum. Non una me dissicultas in his moratur Naaidienus et Nomentanus artem Oenstrum soli tenebant, habentes et palatum sapientissimum, et Nomentanus fungebatur quasi munere nomenclatoris. Uterque probe sciebat quomodo quisque cibus isset compositus. aetera
197쪽
Ut vel continuo patuit, quum passeri atque Ingustata mihi porrexerat ilia rhombi.
Post hoc me docuit melimela rubere minorem
Ad lunam delecta quid hoc intersit, ab ipso Audieris molius. Ium Vibidius Balatroni:
turba Fundanius et omnes alii, non sciebant, caetera turba, O meriamuδavra conchylia, iacea. In his inquam plane otiosum et plus quam superVR-cuum est, cum sole clarius appareat, Noa et aeteram turbam esse omnes convivas alios, totum conViVium, X-ceptis Nasidieno et Nomentano. Et
cur opus erat interprete omentano 'quia coenabant aVes, conchylia, is S, celantia succum noto dissimilem. At herus et Nomentanus eudem coenu-bant in eo igitur omnes erant RreS, neque desiderabatur explicatio, nisi cur V. c. avis illa celaret succum noto dissimilem, quid faceret dissimilitudinem.
Tenue discrimen, neque indigens Oginquam. Quid autem conchylia e- Ianeia auecum disgimilem notos Acro: oeelantia, intra se continentia. Et Sic credo, Omnes taciti accipiunt. Rectene ita dicitur celare Quomodo autem celat, quod gustatum statim apparet esse dissimile noto sapori Quid noto 3 Acm: noto id est, omnibus usitato, vel noto, quem omentanus et Nasidienus noverant, aut quem ego postea cognovi. Vides Acronem ipsum non intelligere. Totus locus omnino difficilia intellectu est, fortasse sic legendus Nam caetera turba, Nos tamquam coenamu ave conchylia pisces, Lonoe dissimili notum celantia uecum. Caetera turba, nos coenamus hic e ter turba sere est nominativus absolutus nos coenamus conchylia, pisces, tamquam V , tamquam Sent RVes, ita conchylia et pisces non modo figura, sed etiam sapore mutata erant in Ves, ut ea pro avibus ederemus Celabant Rutem notum succum succo longe dissimili, qui longe dissimilis erat succo
naturali piscium et conchyliorum. Ingenium et ars cocorum tam docta et elegans discitur ex Petronio Petronius 69. Nam cum Oritu G8et, utris putabam , an8er altilis eireaque piδee et omnium oenera avium, inquit
Trimalchio quidquid videtis hie positum, de uno orpore ege factum An-Ser, Pisces, Ves, Omnia acta erante uno corpore suis, ut explicatur in capite sq. 0. Ita reδcam, patriimonio non corpore, ut ista coeu metiade porco fecit. Non poteδ erae pretiorior homo. Volueris, de vulva faciet piscem, de lardo palumbum, de perna turturem, de eotiphio gallinam. Ita cocus asidieni secerat Ves expiscibus et conchyliis, eorumque --
cum dissimili piscibus, plane simili
avibus celaverat Horatius scribere potuisset Noa coenaviti ave tamquam conchylia, pigera No tamquam O namus ave eonchylia pisces dicitur ex consuetudine, qua Verba traiicere amat,
ut ordo quoque aliquid poetici coloris sermonibus adderet. Dodeclino duo versus tam dissiciles visi sunt, ut unum excidisse putet, quo discrimen inter utrumque cibi genus significetur, V. c. ngenito tonarie ul8ω arte aporea, et Nativos ignari e uisos arte aporea. Deinde locum prorsus eodem modo explicat, quo ego feci, usus quoque Petronii exemplo Daedalus cocus e bulba faciet piscem sq. Ignorantia turbae, --dit, statim apparet, quum Nomentanus Fundanio porrexerat ilia rhombi et passeris, quem cibum hic pro longe alio habebat, quRm erat.
198쪽
Nos, nisi damnose bibimus, moriemur inulti; Et calices poscit maiores Vertere pallorrim parochi faciem, nil sic metuentis ut acres Potores, vel quod maledicunt liberius, vel Forvida quod subtile exsurdant vina palatum. Invertunt Allifanis vinaria totaVibidius Balatroque secutis omnibus imi Convivae lecti nihilum nocuere lagenis. Affertur squillas inter muraena natantes, In patina porrecta Sub hoc herus: Haec gravida, inquit,isCapta est, deterior post partum carne futura. His mixtum ius est oleo, quod prima Venasei Pressit cella garo de succis piscis beri,
Vino quinquenni, Verum citra mare nato, Dum coquitur, cocto Chium Sic conVenit, ut non Hoc magis ullum aliud, pipere albo, non sine aceto, Quod ethymnaeam vitio mutaverit uvam. Erucas virides, inula ego primus amaras
Monstravi incoquere illutos Curtillus echinos,
Nos, nisi damnose bibimus, moriemur inulti. Si cogito quam rara sint huius adverbi exempla, quam frequens contra usus adiectivorum omissi ut, tamquam sere in eam sententiam ad-d-or, ut oratium scripsisse putem: Noa, nisi damnosi bibimus, moriemur
inulti. Bibimus ut damnosi, qui suis
rebus damnum afferunt, eas prodigunt.
Quod prima Venafri Pressit cella. Oleum, quod primum, prima Vice baccis in cella exprimitur. Primus a proprio substantivo ad aliud transfertur Virgil. Georg. I. I2. Cui prima frementem Fuit equum tellus hoc
est equum primum. orat Satir. II. III. 93. Hos utinam inter Heroa natum tellus me prima tulisael. Cons.
GronM. ObserV. I. VII. Quid sit primum oleum, discimus ex Columella XII. o. Sine autem in cella olearia
tris labrorum Wdine3, ut unu primae notae, id est primae preδδurae, alter 8eeundae, tertius tertiae. Nam plurimum refere non miseere iteratioriem, multoque minus tertiationem cum prima preMura, quoniam longe meliorismporis Me quod minore in prelis, quasi liaeivium defluaeerit Plinius Η.Ν. XV. I. Prima unda preti au tissima, ac deinde per eminutiones. Quod igitur oleum cella Venafri prima pressit, est pinguissimum, optimum Venastinum. Postea Vidi et ambinum explic Ser oleum, quod primum ex olivis Venafranis manavit Verius,
quam Xpressum est quod nostro sermone parentem Seu matrem guttam
appellamus. Franci nempe appellant mere-gouite, quod e baccis sponte fluit,
ante quam exprimitur Vel calcatur, quod praecurrit, ut nostro sermone
diceremus. Haud dissimili modo Plautus Amphitr. I. I. 274. Eam hirneam)esto, ut matre fuerat natum, uini eduxi meri. Tale merum non est o ruptum aqua aliisve rebus admiXtis.
199쪽
Ut melius muria, quod testa marina remittat.
Interea Suspen8 grmes nulaea ruinas
In patinam fecere, trahentia pulveris atri, Quantum non Aquilo Campanis excitat agris. Nos maius eriti, postquam nihil esse pericli Sensimus, erigimur Rufus, posito capite, ut si Filius immaturus obisset, flere Quis esset Finis, ni sapiens sic Nomentanus amicum Tolleret: Heu, Fortuna, quis est crudelior in nos
Te deus Ut semper gaudes illudere rebu8
Humanisl Varius mappa compescere riSum Vix poterat. Balatro, suspendens Omnia RSO, Haec est conditio vivendi, aiebat, e0que Responsura tuo nunquam est par fama labori. Tene, ut ego accipiar laute, torquerier omni Sollicitudine districtum, ne ani adHStUS, Ne male conditum ius apponatur, ut omnes Praecincti recte pueri comtique ministrent 3 Adde hos praeterea casus aulaea ruant Si,
in emper audes illudere rebus Humanis Huc pertinet, quod DODR-tus observat ad Terent Eunuch. IV. VII. I9. AnimadVerte, quantam Vim
habeant ad delectandum in Comoediis
SeVeris sententiae, cum a ridiculispersonis proferuntur. Hic sententia
profertur de persona ridicula. Ut semper gaudea, ita in Virgil. Georg. III. 218 legendum putavi: Duleibua illa quidem illecebris ut aepe verbo Cornibus inter se subigi decemere amantis Ubi vulgo et sepe, quod intelligi non potest. Emendandus in eodem verbo est Plautus Stich. V. . I. Salvete Athenae, quae nutrico Graeciae. Terra herilia patria, evideo libena Leg. interra herili patria, ut te video libens Sic in ers. IV. III. 3I. Salae. Ut te amplector
libenas Virgil Aen. II. 183. Ut te
post multa tuorum Funera, po3 vario hominumque urbisque laborra, Defessi adapisimus Pro ut usitatum et quam Reddendum hoc Plauto Bacch. II. I. I. erilia patria salve quam eo biennio Postquam hine in Ephe-8um abii, eo pieio lubens. Legendum: quam est biennio Postquam hine in Ephesum abii, te eonvicio lubensiri ponaura tu nunquam Me par fama labori. Interpretantur tuis, Nasidiene, studiis, curis et molestiis, quibus de aliis, uti iam de nobis, quos splendido convivio accepisti, meres. Est, puto, Sententia generalis Homines hac conditione nati sumus. Impende laborem rei utilissimae, quantum pomis, fama nunquam tuo labori respondebit. Adde hos praeterea caδυε. quidem amrmare sere ausim, Horatium scripsisse: Addi hos praeterea casua Tenetorqueri omni sollicitudine districtum lAddi insuper tantae sollicitudini hoseMuS, ut aulaea ruant, quod modo vidimus, ut agaso patinam angat, ne alios casus memorem Terent Phorm. II. Qi 25 Tem asymbolum venire,
200쪽
Ut modo si patinam pede lapsu frangat agaso. Sed convivatoris, uti ducis, ingenium res
AdVersae nudare solent, celare Secundae.
Nasidienus ad haec: Tibi di, quaecumque preceris, Commoda dent ita vir bonus es convivaque comis: Et soleas poscit Tum in lecto quoque Videres
Stridere secreta diviso aure SUSUrrOS.
tinctum atque lautum e balneis Otiosum ab animo quum ille et cura et gumtu absumitur. De infinitivo isto multi multa vide modo Cori ad Lucan. V. 695. et Heindori ad Satir. I. Ix. 2. Librarii saepe in indicativum comerterunt. Emendandus V. c. Virgil. Eclog. IX. II. Heus cadere in quemquam tantum celus ubi nunc legitur cadit. irum adeo, Angelum aium Frontoni p. 403. post decerni intrusisse suo par fuit. Sed totus iste locus
afferri meretur, quia corrupta quaedam in eo sunt Hoc idem recte provisum me, si fato euneta humana δε- eernuntur. Hoccinefato decerni μι- Ium ergo inter bono ac malo fortunarum digerimen erit Nulla die/,
nulla fatis diiudieatio, quali viro f-ἐius eripiatur Hiciatus, ut disi, non recte edidit meoine fato decerni par fuit Tum in explicanda perversa lectione diea, fecit, quod potuit;
nulla die interpretans, nempe a o eca fata uni, Vel reserens ad rem foremem. Simplex et verum erat:
Nulla ti, nulla fati diiudicatio, quali viro lius eripiatur. Fronto
brevi ante dixerat Saepe etiam -- postulo cum Dis immortalibua, et fatatumio compello. Tibi Di, quaecunque preceris, Commoda dent ita vir bonu G, convivaque omis. Quaecunque commoda tutibi precari possis, opto ut Dei ista tribuant et ex animo opto, qui tam bonus Vir es. Horatius scribere potuisset quaecunque mereris tam bonus Vir es, ut, si tibi apprecer Omnia, quaecunque mereris, commoda quam plurima meis ccepturus sis. Si Horatius scripsisset: ta nq, quae cunque preceris, Commoda dent, ut vir bonus ea convivaque comis, haberemus et usitatam Ormulam, et cu- tam ironiam lucraremur, Tam Vere
opto tibi omnia commoda, quis Vere bonus Vir es. Stolidus Nasidienus non Senserat, se a Balatrone irrideri: B latro autem ala animi sibi conscius, verba Nasidieni sic accipere debebat, ut Nasidieno exsecratus esse Videretur. Talia sunt illa apud Plautum Captiv. III. V. 87. Tu Ariatophontra, de me ut meruiati, ita vale. Seudol. IV. I. 33. Ita me Di amerit, ut ego ob tuam, Simia, persatam te amo Casina II. III. 18. Mi lepos: respondet alter nempe ita, ut tu mihi es. Phaedrus IV. I. 19. Si vale , ut farina G, quae iaces. Quod dubito
an interpretes recte ceperint. Terentianum certe illud valeant, qui internos lacidium velint, eo non erat referendum. Felio Videbatur esse farina, non erat. Μus abiens, dicebat, ut mos erat, vale, Sed sic, ut farina es: non erat ergo ei non optabat, ut valeret, Sed contra, ut periret. Simillimum illud Plauti supra allatum: eme ut meruiati, ita vale. Me meruisti, ergo miae Valeas. Exempla sormulae bono sensu adhibitne sunt quoque in Plauto. V. c. Stich. IV. I. I. Da me D bene ament, me que mihi
bene erea in Ilias, Ut mihi volupe eat, Pamphilippe, quia vos in patriam