Quaestiones grammaticae ad Scauri artem restituendam spectantes

5쪽

EDIDIT

7쪽

Grammatica latina quomodo temporum decursu exculta aque aucta sit qui quaesiverunt, inprimis in Charisii institutiones grammaticas operam impenderunt ut in quibus 3ptimo fontes discem possint, Diomedis autem libros neglexerunt, cui scriptori nescio an Christit sontentia anno huius saeculi sexagesimo altor prolata fatalis suerit, qui x disquisitione de Diomodis sontibus habita haud magnum emolumentum nobis suturum esse censuit. Ρhilol. XVII p. 128 sqq.). Sod talom disquisitionem pluris habere in recessu quam fronte promittat, AEummro Wii dissertatione quae inscribitur Symbola critica ad grammaticos latinos GryphisWal-dia 1880 satis superque elucet. Nam quamvis multis in rebus ummromi non assentiar, tamen hac in re prorsus cum e facio, quod e Diomedis arto Scauri grammatici fragmenta facillimo erui posse existimo. Quare inquisiturus sum in eam Diomodis secundi libri partem, quae inde a pag. 439, 14 incipit, quippe quae singularem quandam speciem prae se ferat multaque praebeat, quae Diomedes solus exhibet.

Cap. L me Diomedis capite quod est de metaplasmis.

1. ummromius paginis 5-19 explicat. quae ratio intercodat inter Diomodom et Charisium Donatum Sacerdotem, deinde breviter exponit, qua ratione in libris auctorum Suorum exscribendis usus sit Diomedes: Consuit autom ,Diomedem complurium grammaticorum commentarios in unum quasi corpus conflasse, neque ut Charisium deinceps eos exscripsisse p. 11) Quibus rebus constitutis ad capi-

9쪽

Grammatica latina quomodo temporum decursu exculta atque aucta sit qui quaesiverunt, inprimis in Charisii institutiones grammaticas operam impenderunt ut in quibus Optimo fontos discerni possint, Diomedis autem libros neglexerunt, cui scriptori nescio an Christit sontontia anno huius saeculi sexagesimo altor prolata fatalis suerit, qui x disquisitione de Diomodis sontibus habita haud magnum emolumentum nobis futurum esse censuit. Ρhilol. XVm p. 128 sqq.). Sod talom disquisitionem pluris habere in recessu quam fronte promittat, AEummro Wii dissertatione quae inscribitur Symbola critica ad grammaticos latinos GryphisWal-diae 1880 satis superque elucet. Nam quamvis multis in rebus ummromi non assentiar, tamen hac in re prorsus cum e lacio, quod e Diomedis arte Scauri grammatici fragmenta sacillime erui posse existimo. Quare inquisiturus sum in eam Diomedis secundi libri partem, quae inde a pag. 439, 14 incipit, quippe quae singularem quandam speciem prae se erat multaque praebeat, quae Diomedes solus exhibet.

Cap. L me Diomedis capite quod est de metaplasmis.

1. uminoMus paginis 5-19 explicat. quae ratio intercodat inter Diomedem et Charisium Donatum Sacerdotem, deinde breviter exponit, qua ratione in libris auctorum suorum exscribendis usus sit Diomedes' Consuit autem ,Diomedem complurium grammaticorum commentarios in unum quasi corpus conflasse, neque ut Charisium deinceps eos exscripsisse p. 11) Quibus rebus constitutis ad capi-

10쪽

-tis. 30'-mst Iasillig- ntes eruendos utitur; ubi complures a Diomedo libros adhibitos esse, iam ex metaplasmorum definitionum diversa cognosci forma huius enim ratione habita duas posse componi definitionum series, vid. p. 16 et 17 quarum altera ad Charisii, altera ad Donati sontem redeat. Accedere quod in ipsius Diomedis verbis nonnulla exstent vestigia, quibus complures eum sontes contaminasse prim obtutu perspicuum fiat. Nam pag. 17 sit aphaereseos explicatione disortis verbis priori definitioni: Aphaeresis est aeque generalis metaplasmus, qui fit per detractionem, sed specialiter observatur alteram sic adnecti Item dea haeresi aphaeresis est ablatio e. q. s. Quid enim, inquit ΚummroWius, sibi volunt verba item de aphaeres nisi indicant sontem aliorum nam si illa omnia ex uno hausta essent fonte, verba sed specialiter observatur statim exciperet dotaui specialiS. Praetor Onati Charisiique auctores adhibuisse Diomedem tertium, cui debeat, quae ultimo loco de prothoseon parallage scripserit. Haec e Sacerdotis sonte sumpta esse, os p. 19). Neque minus ad tertium reserenda esse auctorem, quae de paragog Diomedes exposuerit. 2. Qua in expositione u romius mihi erravisse videtur, primum quod Diomedem per totam artem eadem libri sontibus conscribendi ratione usum esse opinatur, qua primo in peris capite usus sit. Quibus argumontis talis sententia niti possit, nescio. Immo cum per se verisimile sit, grammaticos modo unum modo plures exscripsisse fontes, modo hunc tanquam ducem sequi ex illo paucis additis, modo illum praeoptare ex hoc paucis adnotationibus adiectis, hoc postea multis locis elucebit. Quare cavendum est, ne, quoniam in nonnullis conscribendis capitibus Diomedem e compluribus hausisse sontibus vidimus, in quocunquo capite complures adhibitos esse suspicemur, priusquam ad imam disquisitionem accesserimus. Iali enim suspicione Aumm-