Quaestiones grammaticae ad Scauri artem restituendam spectantes

71쪽

elegisse iure dicere non posset, cum duodecim exhibeat j. At Donatus talo sontem inspexisse nequaquam Videtur, immo secutus esse Cominiani auctorem. Nam primo loco, quem etiam hic primo loco habet, soloecismum exhibet εο-dem exemplo addito secundo loco eum, qui inter generum soloecismos, quae secunda apud Cominianum species est apud illum primum obtinet locum tertio loco eum, qui apud Cominianum eodem sequitur ordine, eodem addito exemplo. Inde ab hoc verum loco, nisi sorte quis soloecismum qui fit per comparationem addere vult, ordo perturbatus est, Cominiani vestigia evanescunt; quae ex tabella,

quam huc addo intellegi possunt:

per accidentia partibus orationis fiunt soloecismi hi: Verg. Aen. IV. 661. Cominianus 1 per svalitates no a per qualit nom.

min.

Verg. Aen. IV. 61.2 per qualit verbor. Aen. XII. 16.3 per qualit adverti.

intus eo, intro sum.

4 per qualit. PraePos. Aen. I. M.

Donatus.

10 per adverbia.

intus eo, oras sto, Italia venio, ad Romam pergo.

11 per praeposit. sub lucem. Aon. XI. 686.5 per enera nomin. Aen. II. M. 6 per genera verborlavatur.

2 per genera nom. Verg. buc. I. 62. Plaut capi. II. 2.107. 7 per numeros. Asn. I. 12.3 per numeros. Aen. I. 12.1 Iam prioribus temporibus e magno soloecismorum numero certum quendam elocium esse, e Diomedis verbis cognoscitur: 453,30 8οIoecismus fit modis generalibus quattuordecim, aut ut quidam quindecim. Lucilium autem centum soloecismorum nomina numeraviss e

72쪽

Cominianus. Donatus.

8 per casus. Horati p. I. 7, 22. 6 per casus. si per personas. Aen. I. 73.

xosqvs laros .... per personas

10 per modos. Danai, qui Parent . . . Aen. XI. 12. 6 per modos. ineorti auctoris exemplum. Hi per tempora. 8 per tempora. Aen. III 2. Aen. III. 2.12 per comparation per comparat. Aen. IV. 576. nn I. 5.13 per ordinem coni. 2 per coniunctiones. Aen. II 37. autem fieri autem non debet. 7 per significationes

verbor.

Ennius si Ac ne quis dicat, Donatum hac in capitis parte alium sequi auctorem. Nam cum iam per so verisimile non sit, Donatum, ut propter compendium exempli causa perpauca monstraret plures lantes inspexisse, cumque ad illud perpauca respicientes tres vel quattuor soloecismos expectemus, etiam Verba

inde a pag. 394 eam speciem praebent, ut facile de intor- Ροlatoris manu cogites. Nam primum codex S nonnulla omisit, quae librarius nescio quis mala lacundia addidissovidotur vid. filii ann. ad 394,7 sqq.). Deinde cum antealemmata, ut ita dicam, ita sint conformata, ut primo accidens parti rationis nominetur, inde a 394, tantum ipsae orationis partes enarrantur per adverbia, per prae oSitioneS, rel. Denique de adverbiis ot praepositionibus Donatus in eodem capite p. 93,21-24 iam git, ita ut duobus locis idem proferret, cum brevissimus propter compendium esse sibi proposuisset. Iam pridem autem has interpolationes actas esse indocognoscimus, quod commentatoribus eadem artis Donatiana sorma in manibus suit os Sergius 64,10). Habemus autem testimonium hoc: Keil vol. V, 325): Artium Bonati

73쪽

liber ita a plerisque vitiatus est et corruptus, dum unumviSque pro ibitu suo sive eae aliis auctoribus sive quod ei visum estauincit . . . . ut nisi in antiquis codicibus viae purus et infester, ut m eo est editus, reperiatur.

Quae cum ita sint, verba 394,4-22 magnam partem intorpolatori tribuere non dubito, neque minus mihi er8uu- Eum est, etiam in antecedentibus interpolationes extare; quas detegendi argumenta mihi non praeSto Sunt. Do Diomodis disputatione haec Statuere OSSumuS: primum moneamus Verba vel a Solone, estum auctore, qui in auferenter locutus est 453,28 non suo loco exhiberi, cum ordine servato ante verba Latine a quibusdam stribilio appellatur ponenda sunt ); facile autem credas, hanc vel illamannotationem ab interpolatore in margine codicis archetypiadscriptam in hunc ineptum locum a librari insertam 8Se, quem obtris in codicibus obtinet. Deinde verba 455,36)ceterum apud poeta barbarismus metaplasmus dicitur, soloecismus schema nominatur iam pag. 451,28 et 2 extant ita

Consormata ceterum apud poeta metaplasmus vocatur soloecismus autem schema; hoc quoque loco apud Cominianum leguntur. Quae utrum Diomedes ex memoria iteraverit secundo loco, an ab interpolatore addita sint, cum hoc Scire

nihil intorsit, liborum opinaturis relinquo. Quot sontes autem adhibuerit Diomodos, ex ipsius verbis difficile est cognitu nam cum dicit 453,29 soloecismus t modis yeneralibus quattuordecim, vel ut quidam quindecim, ut haec iam in fonte invenerit, facile fieri potuit. Atque si quaerimus, quemnam sontem habuerit in munibus, neque Cominianum neque anonymum Charisianum ei praesto suisse apparet. Cominianus enim quattuordecim exhibet soloecismos, quorum XII in tabella in pag. 65 posita

1 Latinae versionis auctorem Aurelium Opilium fuisse e ragmento a Keili vol. V edit discimus, ubi pag. ι28, haec leguntur: Soloecismum Latine nostri diserunt, ut ait Aurelius Filius, stribili

74쪽

- 68 oxhibui addito hoc, qui fit cum coniuncti pro adverbio ponitur Diomedes hos hoc ordine soloecismum qui fit per immutationem 1 generum nominum, 2 generum pronominum,3 casuum 4 numerorum 6 personarum 6 temporum, )qui fit per qualitatem verborum 8 per modo Verborum,

9 per adverbia localia, im per praepositiones 1l per gradus, 2 per geminationem abnuendi 13 per ordinis immutationem 14 per immutationem accentus. Iam vides utrumque alios alio ordine habere. Deinde conseras haec Diom. 454,25 septimus modus per Militate verborum c ut . . Verg. georg. II, 25 ηnxit

enim commune verbum nutritor ab eo quod erat activum nutrio, cum deberet dicere nutrito. min. 266,25 per qualitates verborum ut . . Verg.

Asn XII, 16 pro idebatur; posuit enim in nitivum verbum pro nitivo cf. 267, l).

Alium apud unumquemque sensum habere verbum qualitatis vides. Neque minus vox modus ab utroque alia adhibetur notione Diom. 454,29 octavus modus t per verborum modos ut . . Aen. II, 10 videri enim Mnitivum

modum posuit pro pronuntiativo, cum debere dicere videbantur. Comin. 267,8 per modos, ut nec veni nisi fata locum

sedemque dedissent Aen. XI, 12 pro nec venissem. Neque aliter re se habet, si Diomedis disputationem cum anonymi Charisiani contuleris. Hunc enim ab e non in usum vocatum inde intellegimus, quod tunc non dicere potuit, alios quattuordecim alio quindecim numerare soloeci8mos; nonymus enim duodeviginti habet. Sacerdotis

denique Ructorem eum non Secutum esse primo Obtutu elucet es VI, 449,l 5 sq.). eque Donati auctorem in enumeratione soloecismorum propterea videtur adhibuisse, quod Donati dispositionis vestigia nulla apparent. At Omnia, quae apud Donatum 393,5-17 tanquam prooemii loco sunt, apud Diomedem sed multo uberiora atque alio ordine redeuut. De quibus nunc nobis disputandum est cs. t Bllam pag.

75쪽

an cum in illo extarent, a Donato missa sint, nemo diiudicare potest. Proprium autem eorum est, quod, cum quReapud alios grammaticos legantur veriloquia omnia ex uno sonte hausta sint, ex alio sonte fluxisse videntur Serv. IV, 445,35. Soloecismus dictus est vel e Graeca etymolostia, quω σφου λογου αἰκισμος id est sani sermonis vitium, aut certe ideo quod χλοακοι venientes Athenas et male loquentes nomen eae se vitio dederunt. Pompeius V, 288,28 soloecismus dictus est hac causa Solo quidum populi sunt circa Ciliciam hi venerunt Athenas dum pessime loquerentur Minde tractum est, ut dicerentur vi

tia . . . Soloecismi est tamen alia vera ratio . . . Soloe

cismus quasi σφου λογου αἰκισμός id est sani verbi corruptela

Sacerdos VI, 449, 18 soloecismus dictus est duobus modis, vel quod sit του σνου λογου αἰκισιμος i. e. intestrae laesio dictionis, vel quod aliquando Σολοικοι Cilicienses cives, Athenas profecti non inteor loquentes vitioso Sermoni ... nomen dederunt.

Deindo definitionis media pars apud Donatum, ultima apud Charisii anonymum 267,23 legitur, quem nequaquam Diomedem in manibus habuisse antea probavi. Immo haeciam in Diomodis sonte fuisse, a Donat OmiSS OSSe cenSeo. Nam etiam in capite de schematibus Diomedem similem sontem in usum vocasse vidimus, in quo definitionem exciperet explicati a verbis id est cum orsa ibique Donatus tantummodo desinitionem, Charisius explicationem exscripsit. Qui Diomedis lans, cum Scaurum fuisse demonstraverimuS, etiam in capite de soloecismo conscribendo eum Scauri artem adhibuisse sequitur, quem toto capite de vitiis rationis eum exScripsisse vidimus. Similiter autem, ut in illo, ita hoc in capite non omnia e Scauro desumpsit, sed partem tantummodo. Scauri inim disputatio, quem pro clarorum

76쪽

poetarum testimoniis pauca tantummodo et singula verba exemplorum loco posuisso vidimus, minus Diomedi, ut extremae aetatis artigrapho placuisse videtur, quam eiu auctoris, quem inde a p. 463,3 secutus est. Primam autem Diomedis definitionem Soloecismus est contra rationem Romani sermonis disturbans orationem subintellegendum est vitium vel legendum disturbata oratio JScauri esse quamvis accurate demonstrari nequeat, tamen

verisimile fit, si Scaurianam definitionem troporum hanc legimus troputa est ut ait Scaurus modus ornatae orationis et dictio translata . q. q. Utroque enim loco generalem Pecialis xcipit definitio particula et anneXa. Anonymum denique Charisianum perpauca Scauriana servasse e tabella quam addidi patefit apud Cominianum autem sero nulla extant Scauri vestigia.