장음표시 사용
11쪽
δει δείξεις liabuit, cum Scripta sua in publieo recitaret. λNam huc δει tu' et Lxιδε Du scias' usurpantur et de Sophistarum declamationibus et de recitationibus poetarum Soriptorumque et de unoquoque artifice, qui artis Suno Specimen in publicum odit. Hoe 0X Luciano ipso perspicitur, es IIIJ
Itaque sto ros se habet: Samosaten Sis Usque ad qua divi geSimum annum rhetorioam 0Xereuit artem; tum Scripta Sua publice recitabat; postea, eum nondum Con Senui SSet, Iliquamdiu, Sine dubio per complures annoS, Scripta publice reuitar0 d0stitit: tum Voro, SenoX factuS, eo tempore, qUO Herculem Scripsit, d0nuo in publicum prodiit. δQuae eum ita sint, r0oitatio lib0lli cuiusvis, quem paulo In te C0n Scripserat, praefationem, quae 'I GHῆς in Scribitur, HX00pisso Videtur, non do clamatio. Di X0rit forsitan piispium: si hae praelationes a rhetoribus prolusionum loco habitu0 sint, ii uod o Plinii opistulis cognOScitur, ea S quoquo declamationes, quibuscum copulatae
12쪽
0rant, pro Sophisticis habendas ess0. Atque quod vid0rimoti seripta Lueiani, quae P0λαλέ a ' appellare ConSU0Vimus, 'ab hominibus doetis soniper eXempla talium praefationum rhetorum prolata Sunt. Nec tamen hoc si110 0Xeeptione
suadam diei polost. Nam Plinius, cum in Epist. l. II, 3 0t IV, it Isa0i 0t Liciniani rhet0rum praefationes Commemoret, alibi, Epist. I, 13 de eorum qu0que, qui libr0S recitaverint, pra0sationibus loquitur.' Atqui Si quis Luciani Bacchum,H0ruulem, Eleutrum, Pr0methea in Verbis, ZeuXim, Herodotum, Harm0nidem, Scytham attente perlegerit, e01100det, lineo omnia osse poeuliaria Luciani ingenio, neque ad usitatam rhetorum formam redacta ea eredet. Distant enim δις διὰ νεασον, ut aiunt, et a declamatiunculis more sophistiuis Luciani, ab Hippia, DipsadibuS, En00m. nauseae, aliiS,- et ab Apulei narratiunculis, quae orat0riis quisquiliis depictae
13쪽
1 εος ' 'Hρ κλεις εἶς ιαραδοξολογιας κελ' nemo ad dial0g0s Satyriea lite Scripta antea recitata referre non poteSt, Cum in S0phiSticis, quae SuperSunt, quid 110Vi inSit, neSeiam. Lucianus igitur eo tempore, quo LeuXim Seripsit, iani transi 0rat ab rhet0ricis ad Satyrica Scripta componenda. Itaque cur Meesius de Baeelio, quem Sophisticis annumerat, aliter iudicav0rit, n0n intellego. In Baechi enim, quem eodem fere tempore atque Herculem composuit auctor, cap. 5 ita de materia reeitationis quam habiturus est, loquitur, ut 110nsophisticum sed Satyricum atque argumentumoa contineri appareat. Confera S velim ea potiSSimum Verba, quae Sunt Sub finem capitis DLaγγέλHos at αυτοῖς διε ἰὴν
UV. Ιων TOTE Zaέρων referenda putet ad id tempus, qu0 Lucianus, Scilicet anto plus viginti annos rh0tor extitori tyNonne optime referuntur ad Scripta Satyrica, quae permulta legerat, minimo vero ad deolamationes usitatissimas easque mediocres 3 Atque etiam alias, quae quidem post iter Luciani, qu0d Bis A eo. c. 27 deseribitur, eon Seriptae Videantur, praefationeS ita coortas esse puto, ut recitationibus ante-00SSerint, non declamationibus rhetoricis, quae sunt Eleutrum λ0t Η0r0dotus. η Tirocinia huius generis videntur 0Xistimanda osse Harmonides et Scytha, quorum de tempore, num tempori rhet0riuo auctoris adiudicanda Sint, adhuc ambigo. Concedendum tamen est, omneS προλαλιὰς aliquantulum
disserro ab aliis scriptis satyricis v0l hist0ricis Luciani, ita
ut et in narrandi rati0ne et in ornatu oratorio paulo prU- pius accedant ad rhetorica. Quod ni fallor optimo eXplicatur: rhetorica enim uSus est forma Lucianu S, ut praefatione - memoriter fortasse pronuntiata - velut Specimen libortio di00ndi artis dar0t, priusquam συγγραs s a' aliquod ex manuSeripto legeret
14쪽
niSi, qu0d primo aspectu fortasse paene ridiculum Vidotur,do ipsius Luciani roditation0 intorrupta verbolonus intelleguntur, cum praesertim Lucianus di sorte addat o. 8 Lai et
15쪽
rh0torica declamatione agi putaverunt homines ducti, Orator, p0Stquam mediam orationem interrupit, anni spatio intermiSS0, pergere atque longius ins0qui potuit 3 D0 hac rurecte nemo cogitavit.
At doclamation0m omnino non habitam eSSe Supra demonstravi, Sed recitatum esse librum aliquem. Ita res plane ac prorsus aliter Sese hab0t: dummodo librum fuiss0 talem eriStimemuS, Ut ea parS, quae priore anno reeitata esset, editi0110 publici iuris laeta in audiuntium manibus VerSata Sit, priuSquam alteram partem ab recitatore audivis-Sent; neque enim qui Squam Sanus omnia ab auditoribus mem0ria retenta esse putare poteSt. Qua re de uno eodemque libro cogitandum non erit, Sed do duobuS, filiorum prior Solus editus esse possit. Itaque lib0lli Sam0sa tonsis perlustrandi sunt, si inveniri possint duo, qui ita inter se coniuneti Sunt atque conexi, ut alter eo loco producat narrationem quo prior Substitit. Neque enim huc Spectant, quibus ocoultior tantum series inest argumenti atque con-Secutio, ut Vit. auctioni et Piscatori, Peregrino ut Fugitivis. Atqui intor omnia Luciani Seripta unum tantum par reperitur, qu0d ad ea quae p0StulamuS reSpondent: ergo habemuSqu0d quaerimus, Verarum Historiarum diuo libros duos. Ad qu0S Secundum qu0quo illud egro se quadrat. Hirtius λenim optimo admonuit, Ver. Hist. unum eX omnibuS ScriptiSLuoiani in libros sesso divisum: quam ob rem mihi quidem Veri simillimum videtur, prior0m monobiblon' editum eSSo.
Planckius η V0r. Hist. libros colloeavit inter i. de mere. cond. et t. de hi St. 00 Scr. , quem breVi p0Stea Scriptum putat.
16쪽
Qua de re facere non poSSum quin aliter iudicem. Auctorem enim Verar. Hi St. Vel plurima lectitasse conspicuum ost: Sed non tam philoSophorum Scripta rhetorumve, quam historiarum fabularumque Copias. Tempor0 autem, quo Sommerbroditus Veras Hist. 00nScriptas eSSO VOluit, Luciano prorsus alia curae erant: philosophioa et rhetorion.
17쪽
aliquo vitae tempore aecurato ab auctore pertraetatae Sint,pOStea, Ut memoria renOVaretur, iterum Strictim attactae.
Itaqu0 R0lidiust melius coniecit, libr0s, de quibus
agimuS, Script0s esse eodem fere tempore atque Iearomenippum et AleXandrum, id est p0st a. ' CLXXX., quod Lucianus hau s0nili potatu Epicuri laudi valde favorit.
Qu0eum 0ptime congruit, quod, Si HSum particularum reSpicimuS, Verae Historiae artissimo cohaerent cum his 0t ceteriS Scripti S, quae a Lueiano sene composita et Sunt et
Nam primum quidem particularium copulatio 1ιλι ν ἀλλὰ quae Saepi SSime usurpatur in Dialogis D0orum et Mortuorum Char0no Gallo Piscator0 Bis Aecusato Hermotimo Timone aliis pr0rsus deest in scriptis senilibus: Apologia pro mercede conductis Pro lapsu Baecho Hercule Verar. Hi St. l. I, II, Al0Xandro Icarom0nippo Saturnalibus CronoSolone EpiStoliS Saturn. ah, raro inest in l. de morte Peregrini dentercede conduetis Rhetorum praeceptoro Phil0pSeude Particula s λὶν eoniungi s0J0t in dialogis illis floruiatis aetati S cum Simplici , in s0nilibus seriptis aut cum duplici καὶ coniungitur, aut omnino deost. Ita tuo καὶ μὴν Saepe in Dialogis Deorum et Mortuorum Charone Gallo Piscatoro Bis Accusato Hermotimo Timono si ἰν -ὶ his omnibus dialogis d00st, y in0st v0ro in l. do morte Peregrini de n10rcede conduetis Rhetorum pra000ptoro Verar. HiSt. l. I, II, Saturnalibus Epistolis Saturn., qui eontra illo καὶ earent.' Vacui Sunt a partioula μὴν it. Apologia pro merced0 COII- ductis Ρr0 lapsu Bacchus H0ruul0s Al0Xander CronOSOlon.
18쪽
Advorbium suopissime a Luciano USurpatum non inv0nitur tamen in Apologia pro mercede conii. Prolapsu Baccho Horcule Vorar. Hi St. l. I, II, Alexandro Icaromenippo Cronosolono a L; inust vero in . omnibus illis Dialogis D0or. 0t Mori. Charone Gallo Bis Aecusato Hermotinio Timone aliis Denique fortasse commemorari potest, particulam di in Scriptis, quae poSteriori aetati Samosa tensis attribuuntur, nunquam ad imperativum addi: in Apologia pro mercede cond. Pro lapsu Baccho Herculo Al0Xandro Ver. Hist. I, II, Icaromenippo Cronosolone Saturnalibus Epist. Saturn. PhilopS0ude Rhetorum pra000ptore de morio Peregrini de meroedo conducti S. Saepius coniungitur δὴ cum imporativo: in Dialogis Mortuorum Gall0 Vitarum Aucti0n0 Piscatore Bis
Accusato Hermotimo. LUCianum posteriore aetate, quod ad scribendi materiam attinet, propius accessi Sese ad Soriptores romanenSeS, qUidicuntur, ei Sque Similes, optime cum in Baccho et Hercule iam Sentimus, tum in Eleutro, ΡhilopSeude, Icar0menipp0 Atque eosdem Luoianum eo tempore, quo Ver. HiSt. con ScripSit, Studio ae favore amplexum eSSe apparet: mIgnam enim partem eorum, quae in Ver. Hist. loeatur, e Ctesia
fluxisse Scriptor ipso indicat I, 3; ut narrationus de sentibus mirabilibus in Vor. Hist. I, 7 0t II, 16 haud dubio imitantur
medicum illum, qui do fontibus p0rmulta congesSit mira. Itaque eam quoque narratiunculam de fonte Sileni, quae in Baccho est, o Ctesia assumptam esse probabile eSt; et cum similia 0X00ptis his du0bus lib0llis apud nostrum non inVeniantiar, h00 quoque argumentum fore puta Vi, Bacchum et
Vor. Hist. libros uno tempore SeriptOS OSS0. Ned Vero Omnem fruetum 0X narratiuneula illa ex Baceti. c. 7 desumpta iam pero0pimus nostrae disputationi:
19쪽
nam, Si recte eam interpretati Sumus, porro inde essicitur, Lucianum per totum annum omnino laeui S se: Sicut SeneS, die, qu0 e fonte Sileni hauriebant, peracto, Statim in annum proximum obmutescunt. Atque quia ille dieS, quo Seu0S loquaceS fiunt, anni Versarius erat apud Indos, in etiam Luesanum anniversario ne feSto ni fallor die - nescio an auetoritate quadam eVocatum - in publicum prodiisse mihi per-
Nunc demum Vidimus, omnia, quae de Seeunda peregrinatione Luciani aluoinati sunt viri docti, pro nihilo existimanda esse. De duabus tantum recitationibus agitur, quarum pDSteriori, Verarum Historiarum librum II. conti nenti, Bacchus annexa erat praefati0: priorem, Ver. HiSt. libri un I. continentem, eum praefatione, quae HerculeSV0eatur, coniunctam fuisse Veri simillimum est. Nam ne Hercules quidem carot indiuiis, quibus quae eXp0SHi confirmentur. Neque enim quae sunt in c. 7: ἡ ν&α ιερὶ τῆς
Luciani nosolo qua causa permoti denuo declamationum repetendarum, immo ita dicta sunt, ut de ea tantum recitatione publica, quam habiturus est, seneX loqui Videatur. Deinde ea, quae Sub finem leguntur: dia et ocio μολ-
λαγος ' addidit soriptor, non quo de tota Vivendi ratione commutanda atque do itineribus sophisti eis redintegrandis cogita Verit, sed qu0d ad insequent0m reeitationem Specta Vit,v0l potius Lucianoa quadam Subtilitate USUS ad eam, quae describitur in Vor. Hist. l. I mirabilem peregrinationem
maritimam Seu tran Smarinam, praecipue ad ea, quae Sunt
20쪽
ad studiosos. Qua d0 r0 n0n iam dubitabit, si c0gn0Verit, quae Philostr. in viti. Soph. de pot0ntia diseipulorum cum alibi tum l. II, 8 narrat: Philagrum s0phistam AtheniS