Quaestionum Lucianearum capita quattuor

31쪽

lιGτεῖς, χ υρογραsti εἶτεῖς, munera Sati S p0SSint perspici. Tamen pronum erit colligere, Si comparaverimus illum eX cod. Theod. 9SSUmptum locum, iam regum temporibus hypomnemalographos nominationes ad liturgias' et commentari0S harum rerum' fecisse. Itaque nomon Apollonii a Ptol0m900 hypomnemalographo aut in commentarios in-

Scriptum aut eX eis deletum est, quod a liturgiis Apollonius lib0randus erat. Nam in alio papyro p0Stea Script0, frater Ap0llonii queritur, eum in Liturgias iniuste abstraetum esse of Lumbroso Rech. p. 203 in pap. lin. 7: ὁ Π ρογεγραs 1ώνος

At di xurit mrsitan quispiam: quid hypomnemalographo, quippe qui a Strabone magistratus nominetur AleXandrinia S, cum Apollonio Heracleopolitano 3 Concedo ea, quae de hoc

munere comperta habemuS, eum in ceteri S papyris OmnibuS,

qui usque ad hunc di0m publici iuris facti sunt, nihil de

hypomnemalograph0 tradatur, non suffieoro, ut hane difficultatem solvamus: iuvabit tamen hoc loco meminiSse, in

32쪽

III.

33쪽

salutem diuit', set salutationum intor 80 oecurr0ntium tibi salutoni'. Tamon ipS0 Statini confiteri coactu S est, Vocem val0tudinis' molius respondere ad graecum υγίεια ' quam salutis'. Ita quo etiamsi qua0 Schwargius do salutationibus

illis dissoruit r0cta iudi00mus, de Luciano lingua latina

bon0 0rudito adhuc dubitemus oportet: certe enim male eonvertit vocem latinam.

Sud Schwargii sent0ntia mihi quidem nondum approbata est. Quomoda 0nim illo salut0m dieit', in qu0 nihil nisi optatio inest, =faea; γελ bia' illud continetur γ' Quocum optime congruit illa quam Wi0landius' assert formula val0tudinem tuam cura diligenter.' Cogitandum erit, ni fallor,

potius de hau cura ut valeas ', quae Saepe in fine epi Stularum uSurpatur. Hoc modo illud ἐν Lis ελεῖσθαι ' vol pro ximo ad latinum curaro' 9000dit. Atque quanquam Luciu-nuni hoc modo fin0m 0pistularum cum iis qua se in initio dicta Solent, turpiter commutavi SS0 neceSSe OSt, tamen hunc lal Sum - qui pr0laeto major eSSet, quam pr0 qu0 illam defensionem scripsit - ab eo commiSSum 0SSe prorSUS incredibile non ost. Sod eum ne haeo quidem in opistulisconStan S formula sit, nihil nos sotro uerti fatendum est d0Drma Salutandi, ad quam Luciani verba spectant. y Atqu0haeo omnibus lare uv. dd. insita opinio, de epistularum formula quadam cogitari neeesse eSS0, omnino eSt evellenda

34쪽

neque enim Compertum habemuS, num in libro mandatorum, quem parum n0VimuS, eaedem atque in epistuli S formula ostiorint. iItaqu0 eum OX hoc loeo nihil prorsus emciatur, qu0 meliuS enuclearo possimus, quatenus Lucianu S reS Romanorum cognitas habuerit quaeque omnino de iis cogitaverit, aliundo nobis eX scriptis olus quasi auxilia areeSSenda Sunt. SehWal ZiuS qu0que, quoniam ex loco, quem tradtaVimuS, demonstrasse sibi videtur, Lucianum linguae latinae peritiS-Simum fuiSSe, alia multa assert, quae eidem rei argumento foro arbitratur.

Atque primum quidem, quod dicit, Lucianum, cum

SeneX magi Stratum romanum administraret, literas latinas Scivi SSe, pro nihilo habendum est. η Nam eum in omnibu Sorientis provinciis imperator magistratusque graOCO Sermone publice utebantur, tum in Aegypto semper eadem lingUR, a Ptolema0is regibus usu publieo iani recepta, a magi StratibuS romaniS, quod praefectorum edicti S, quae SuperSunt, dilucide dom0nstratur, usurpata ost. Quid Θ ab ipso Luciano quippe qui Virum romanum nobilissimum graeca non latina illa salutation0 eia' allocutus sit, nonne demonStratur, etiam in privata intor 80 eonsuetudine magi StratUS romanOS graeco Sermone USOS esse Θ Ν0quo ideo quatenus linguam latinam Sei Verit Lucianus, hac re percipi ullo m0d0 Ρ0test,

quanquam eum Verba aliqua latina Suivisse et con Sentane unl) S0lus Th. Marcilius sod. Bip. III, 595) do hoc libullo plura

35쪽

est neque equidem nego. Itaque eum in l. d. hi St. ConSer. c. 21. graeca nomina a latinis distinguere potuisse nomo crudo admirabitur D0indo Sehwargius, ut sententiam Suam aliqua Specie

seram.

Atque primum quidem de Gallia tam pavea inveniuntur in Luciani scriptis, ut per plures annos eum ibi VerSatum OSSe nullo modo oonstet. Legimus enim in Bis Aco. o. 27 verba Rhetori ues ha00 καὶ τα μεν εria τῆς ' Ωλ δος καὶ τῆς 'I 0νίας uέτρια, ες dε χλην γονιον συνβιδει λευσα Raὶ τὰ

narrantur. Iter in Eridano flumino laetum in Eleotr. c. 20t 4 deseribitur. Quibus minimo qua se in lepidiSSimn narratii incula 'Hρακλῆς inseripta commemorantur, res ignant. In itinere senim vorsanti Luoiano contigit, ut φιλ0σ0g 0ς

imaginem Η0rculis gallici illustraret. Haec omnia quae de Gallia referuntur, habemus: nusquam igitur uno diutius loco Versatus esS0 Samosa tensis traditur, nedum habeamia S, qu0d cum Plancki0 de longinqua Lugduni habitatione cogitemuS.

36쪽

Iam viduuiniis do italia. Ubi Luci anima fuiSSe quan- qua in duobus tantum locis aperto dieit, in tamen eX COm- pluribus libullis uolligitur. In Italia senim miser0S quOSdam mercede Conditotos vidit sed omnia, quae de rebus Romanorum in libello, ad quem Specto, narrat, non Se ipSumeXpertum HSS0, Sed ab illis Graeculis uompserisse affirmat. βAt Schwargi0 110n iste libellus in animo erat, cum a

Luciano mores consuetudinesque Romanorum acuti SSime

vero Lucianus nonne pluribuS quam in l. de mere. Cond. Confirmavit, non semet ipsum de moribus romaniS diSSerturum eSS0, Sed Nigrinum phil0Sophum, a qu0 paulo ante ha00 omnia audivisset y S0 ipsum non poetam trag0ediae habendum esse, sed histrionem tantum, qui quantum memoria Valeret, ostendere vellet. β Sed 110Seio an Schwargius Nigrini ob eam causam mentionem fecerit, quod eX DOLucianum diutius prope Romani urbem ViXisse demonStrari vid0atur. Compluribus enim Jovis collatis ' videmus, urbem

37쪽

quao quin Roma fuerit non dubium est, proXime afuisso a loco, quo LucianuS Se ipSe cum amico facit colloquentem. Cur Vero ruri LucianuS ViXerit, quae ratio Vi endi a consuetudine Sophistarum mercedi S eausa in itineribus versantium alienissima fuit, neSeio: niSi assectu oculorum Oommotus est. Sed ne minimum quidem usum Lueiano fuisso omnquopiam Romano e Nigrin0 00g110Seitur: eum et Nigrinus, qui talia de Roma narret, et amicus, qui maledictis eius Summo gaudi0 afficiatur, Roman0rum OSOres Sese ostendanta uerrimos. Deinde Vero, Si modo nihil eorum, quae 0X hoc dialogo concludi p0Ssunt, omittendum Videtur, non intellego, qua de causa Nigrinus omnia et in viis ot in domibus Romanorum cotidie laeta Luciano eXp0Suerit, Si hio res romanas aliquantulum et ipse iam cognitas habuit. Qua 11-quani quid loqu0ry ficta esse in hoc dialogo omnia, quibus loca et tempora et homines deSoribuntur, ab auctore, Atheniensium Voluntatem intuente, ne in s0 ipse odium malo idi hominis e0ntraheret, quis est, quin Videat 3ὲ Sed ut Lucianum res romana S ita, ut in Nigrino eas depinxit, ipsum compertas habuiSSe credere Velim, tamen nequaquam hino officitur, eum in Vitae romanae funditus per Oscendae Studio bene Versatum eSSe. Quicunque enim dialogum de qu0 agimuS 0011Siderate perlegit, n0n dubito, quin narrata Omnia admodum levitor perstricta atque fervidiore anim0 quam pr0v0ritato in laudem Athenarum eo Versa 0SSe concedat. Itaque non tam observatorem subtilem' in Nigrino equid0m video quam ea vit latorem obtrectatoremque ingeni0Sum, qui Singula, quae de depra Vata vivendi ratione Romanorum in omnium memoria eXStiterunt atque ore, quasi ubique decerpta

38쪽

Prina uin dicundum ost, neque a Seli Wargio neque ab alio esuriptis Lucianuis ullum virum post Rutillianum erui posse, quom in re publica V01 Santem Lucianus Romae eon Venerit. Rutilli alimn igitur Lucianus a nuptiis, qua S eum Alexandri filia paravit, dehortatus est. y Rutillianus autem Roma0 erat ergo Lucianus quoque aliquamdiu Romae commoratu S QSt. Certi SSime, hoc non nego, Sed nullo modoox 00 colligi licet, quamdiu illic fuerit. Sophistas senim porogrinantes celerrime et ipSum imperatorem et alios viros illustr0sy cognovisse OX Philostrati viti. Soph. Duilo ost intolluctu. Namque illi S temporibus graeca seruditio Romae tantopere Vigebat, ut facile qui non nisi gra000 loqui didicisset, su Romae comm0rari et Viris ronianis nobilissimis familiariter uti p0SSet. Tum Vero Lucianum ut erat inimicissimuS menda et O atque Superstiti0ni, tale consilium d0dissumihi quidem videtur consentaneum, etiamSi nondum l0nginquus usus sibi interceSSiSSet ac familiaritas cum Rutilliano eum praeSertim VetereS neque tanta cautione Vituperare Duque laudaro tanta temeritate quanta redentiores Solitos

sesso ex Samosa tenSi S ipSius libellis passim discatur. Atqu00tiam Rutillianus, qui illo consilio 110glecto puellam tamen

in matrinionium illa Sit, Lucianum parum novit: an Oraculum

eum potiturum fuiSS0 puta S ab Al0Xandro de Luciano ipso, si cum eo iam diutius Virisset γε Deniquo Rutillianus ser

latina parum didiciss0. Quod ni sillor o Luciano ipso

39쪽

00gn0suitur, qui talia Verba facit de omnium Gra00orum

n0n est, quin h00 βαρβαρί ιν iiS qu0que Graecis attribu0ndum sit, qui diutius in Italia VerSati Sint, niSi omnino sor-m0nis latini ignari manebant: cuius rei eXempla reuentiorisqu0que temporiS p0pulique praeSto Sunt. Sic Ρlutarchus,

ut exemplum asseram noti SSimum, etSi rerum romanarum

Studiosi SSimus erat, tamen mi τι ς Dbaς' linguam latinam didioit. y Atque Si perscrutamur seripta Lucianea, nunt reperiri p0SSint, quae eX libris auctorum romanorum Seu pedeStrium Seu poetarum Sint deSumpta, prorsus nihil reperiemus. MeliuS igitur quam Wi0landius, qui dissimulatam esse a Graeci S cognitionem Romanorum putat, * Fr. A. W0lsus et Si0V Sius Graeeos eorum temporum non modo non imitatOS eSSe litera S romanas, Sed nologisso quid0m iudica Verunt.' Itaque Ziegel eruS, eum permulta asserat, quae Lucianu S e graeciS Omnium Scriptoribus temporum hauserit, de romanis nihil in Vestigare potuit depromptum. Deinde, ut, quid Lucianus de Romanis Senserit, forsitan paul0 dilucidius perSpiciamus, VideamUS, quomodo rerum

3) Wolfius in ann. ad Η0r. Sat. I, 1, 15. Si eversius in vita Libanii p. 12. cf. Cramor, diSS. de Studiis, quae Voleros ad aliarumguntium contulerint linguas. Sundiae 1844 p. 18.4) in e0mmunt. de Luc. pootarum iudico ut imitatoro p. 43: scriptor aliquis latinus num a Lucian0 0XpressuS Sit, diu multum quo quaesivi, Sed frustra.' Verba quae Iacobi igius ad AI0X. c. 12 quasi romana o Lueiano assuri, recto intellecta osso negat ZiegeloruS p. 44. Neque igitur operae pretium est, pluribuS Ia00bitgium rosollero aliosvo Similitor iudicantos, ut Grausertum, qui ait Anal. p. 162 dou in dorlatoiniscliuii Literatur 90 bowandorion Lucian.'

40쪽

ig ὁ τόιε γελασας ' χελ. Enuntiato igitur rotativo: ἐν ... εὐχOs νοις miro quodam modo narratione interrupta do Romanorum antiquitatibus eXponit Lueianus, quod alio loeo nusquam lacit. δ