장음표시 사용
11쪽
Divenditis prioris oditionis voluminibus noVa eum
paranda esset editio, huius nequo consilium nequo rationem mutare constitui, sed id quam maxime egi, ut, quae in prioru editione spectaveram, ca in altera quoquo tonorem meliusque adeo pra Starum. Quare anto omnia Herodoti verba relegi, haud quidem novis librorum manu scriptorum subsidiis instructus, quae vcroor sane ut unquam Requiri possint, sed egregie adiutus virorum doctorum opera in Herodο- tuae orationis forma dialectique rations a curatius Cognoscenda
et quasi stabilienda beno posita: qua in re quantum, alios ut taceam, Quaestionum criticarum do dialecto Horodoton libris quatuor, quos scripsit Fera. Iul. Caes. Brodori Lip-
Siae, sumtibus et typis B. G. Toubneri MDCCCXLVI),
doboam, quaevis soro huius oditionis pagina docero poterit. Emendationibus quoquo aliquot Cobeti, viri sagacissimi, usus Sum, quas singularis Surinoarii, rectoris Lei densit doctissimi, benevolentia ad me transmisit 3. Nequo in hac ver-
12쪽
XIborum omendandorum cura subsistendum osse ratus parem
curam ad Horodoti verba recto intolligenda, ad sententias illustrandas res quo ipsas ab Horodoto traditas explicandas, denique ad fidem rorum traditarum tuendum ac probandam converti: atque in his eo magis o laborandum censui, quo accuratius singulase propemodum regiones, de quibus Noster retulit, nostra aetate perquisitae sunt multaquo antiquitatis monumenta, quas aliquo certe modo ad Nostrum pertinent, vel recens inventa vel maiori cura ac diligentia sunt do- scripta: Summoque studio docti nostrae aetatis viri in iis versati sunt exponendis et illustrandis, quao ad antiquarum gentium sedes et migrationes, mores ot instituta, alia id genus omnino spectant; unde quantum frugis ad Herodoti Musas redundaverit, nemo fero nescit. His igitur omnibus ita usus sum, ut quidquid vel a viris doctis vel a peregrinatoribus eruditis allatum esset ad ea, quao ab Herodoto traduntur, illustranda, id sedulo observarum et quantum Rd Nostrum sacero videretur, adhiberem, haud noscius, en, quae in Musis Horodotois prodita exstant, haud raro egregiam
lucem accipere valdoque probari accurata ipSorum monumentorum, quae Rilliue supersunt, aut regionum, quas pater
historias perlustravit, inspectione. In qua materiae undecunque collectae copia brevitati consulondum orat: sod omnia ea diligenter indicanda, o quibus copiosior rerum traditarum cognitio poterotur, nequo omnino quidquam praetermitten-
13쪽
dum, quo vol singula scriptoris verba ac sontentiae vel ipsae ros traditae clarioro in luco collocarentur, iidosque Herodoti insigniter confirmaretur. Id certo in hac altera odition o me secutum osso profiteor: niun assocutus sim in tanta Operis a me suscepti nudo tantaque Omnium rerum
variolato ot difficultato, alii diiudicent, qui quantum labo
ris, quantum molestiae in his exanclandum suerit, quanta cura, quanta cautio in omnibus adhibenda, satis perspectum habuerint aut ipsi adeo experti sint. Emendandis typotiiotarum erroribus ogrogiam Operam navavit Georsim Aenotheus fi och, vir doctissimus mihique coniunctissimus: cuius diligontiam si quae cogerunt ), id moa potius negligentia si vo incuria factum esse scito. Ac dotii quo ne quid operis splendori deesset, redemtor honostissimus ac de litoris nostris meritissimus nihil non secit, quo porum praestantia totoque externo linbitu haec Eo commendaret oditio; instructa praetorea et imaginibus ligno incisis rerum ni, Horodoto traditarum et dolinoationibus locorum et regionum ni, historino patre portustratarum. Scribebam Holdoibomno exeunte mons. Septembr.
ὶ Huius generis sero sunt haoc: p. I98 COl. II. lin. 29 pro ora eorum log. Othnicorum. - p. 20i Col. II. lin. 30 pro quae log. qua p. 20η Col. I. lin. 36 pro invenire log. inveniri. - p. 353 Col. II. lin. 21 Pro ex Schol. Theocr. log. et Selicit. Theocr. - P. 444 Col. II. Ηn. 36Pro optime log. Optimi. - Ρ. 523 Col. I. lin. 4l pro Ch3mbis log. Chutibis. - p. Mi Col. II. lin. 33 pro Graecia leg. Grne . - Ρ. 6In Col. II. lin. 25 pro eas leg. eos Et lin. 4b pro SUPtugiuin leg. septuaginta. - p. 74n Col. II. lin. 3 pro ἐνεῖναι leg. ἐπειν ι. - Ρ. 753 Col. II. lin. In pro eae r θεων Ieg. ζθόων. - P. 760 Col. I. lin. 45 pro Iuptionis log. phonis. - p. 768 Col. II. lin. 30 Pro opPonunter lug. Opponuntur. p. 781 Col. II. lin. 4b pro Vorho leg. I orke.
14쪽
. XII ad II, 124 de pyramidibus) 876,, XIII ad II, 141 ad verba: Σαναχαριβον βασιλέα υραβιων
15쪽
imagines huie Iolumini adiectae.
16쪽
Modorου γ λικαρνησσεοςJ Deseriptura nominis plura ut Setiwoig-haeusorias et Gais sordius monuerunt, qui πιικαρνησσῆος ediderunt; equidem ex iis, quno Siruvo motivit Aocundo spee. Quaest. do Horodoti dialecto p. 1 seqq. roponondum duxi
Rotiunt et hoo loco ot aliis I. 144.175. II. 178. III, T. VII, D. VIII
loq) geminatam litoram, et scriptis libris probatam ot ipsis munis: qua de re cons. Wasso ad Thueydid. VIII, 42 ot Bredov. Q uno tionii. de dialeel. Herodot. p. sis. Do mILearnasso Hor doti patria corium exstat Strabonis testimonium XIV. p. 656 s. s Io: plura vid. apud Heyso Quaest. HorOdd. p. 7 . et quae in Comment. Nerod. g. 2 Qxponentur: do reliquis, quae ad vitam Horodoti eiusquo scripta ni- quo ipsns imagines Portinent, vid. ibid. s. 1 6. Id unum hoe loco asseram, Aristotolom in his uero doti vorbis laudandis Thuritim Ha lienrnassensi substituisse: Ηροδο- to D Θουριου νμ' ἴστορι ης απο-
mons ratio. Ut onim δεικνυται osinrtis eis, qui opus exponit Apoetnudum , ut aliorum eo os at iudiein quo ipso sensu Horodotus opus suum Olympiis olim monstrasso
Coislin. png. ills nr. 3, ita απο- ενυνω absolutum doeinrat Opus et quasi persectum. Qui pnim opus suum in Olympinea praeloctiono spectandum proposuerat, nune ut absolutum edit vuleatque. Hinc rentas ut W1ttonhaehit ut arvorbis Soleett. Historieo. p. 339 ost absolutio. pi licia proposilio ostensisque tiMolati operis. Conso-rntitur alii scriptoris nostri loci I
lino philosophis, eodem monente Wyllcnbachio, demonstratio, roetae setontino ometrix argumontatio, ostgnoδMφις sivo. ut ait Cleoro Aeadd. 11. si tiroumenti ron lusio. CL Dio steti. Laert. VII. 45. Arist tol. Et hic. ad Nicomach. VI, 5. 3. Plat. Politie. p. 277 A. Nomis Oxplient:
phistarum ost ἐπιδειξις Ostensis.
17쪽
oratio ficta publieo proposita et ad Ostentationem composita. Undo satis palol, in Herodoti loco non eOrrigondum ess 3 ἐπιδειξις, ut voluit Iloelior in Comm. crit. de Antholog. Grace. T. I. p. abl. , quom voi soquens oratoδεμίωτα n tali coniectura revoeare debebat. - ἴστορίη indisatio et cognitis rerum, qu ne sunt sactaequo sunt, ηiVe, ut Sehweighnousoriis vult, nolitis, δε-cDήnia contempliando, perstinctiando, inquirendo comparata. Mune resern-tur tum ad ea, quae quis ipso viderit norit tuo, tum ad ea, quae ab aliis inquirendo et indagando acceperit. Arctiori quidem sensu Horodotus iστορι ην distinguit ahoii ει, quo, quao ipso suis Oeulis usurpaverit, indicet, cum Istoρίη ad ea portineat, quae ex aliorum, quos consuluit, Darrationo fluxerint. Vid. II, 9 ihiq. noti. II, 118. Sod h. l. latiori sensu adhibuit voeom, cuius qui post fueritia sus ne significatio . hie exponere non attinet. Ad Horodotoum usum magis aecedit, quod Aristo totos Do anim. I, l) dixit την τῆς tibv-χῆς ιστοριαν, indagati novi inde quo enatam cognitionum declarans, quo eodom nonsu τὴν τῶν ζεύων isto ριαν dixisso idem putandus ost. Atque indo quoque fluxit, opinor, quod, ut monuit Crouκerusseons. otiam Hi t. Κunsi der Gr. p. 137. 166 sq. d. sec.), Polybius
75.), i. e. historiam demonstrativam, quae nimirum ex iis, quae gesta Munt, ratiotiis ope, quid sat sorivo debeat, concludondo commonstrnt. Vid Dahi malin. Herodot. pag. 108. set potissimum Seliis iglaneusor. nda lyb. I, 2, η. s T. V. p. 127).Wytistitiaeh. ad Plutareti. Moral. T. VIII, 1 p. 807. Do ipso vorti Istoosis in historia scribenda apostorioribus adhibito eonf. Uester nianti. ad Plutarcii. Nolon. a. v. 10. Sintenis ad Plutnrch. Thomistocl. 25. p. 15M. Apud philosophOR ιaro- ρια ost scientin s. rtitio: vid. Pla. ton. Phaed. p. 96 A. et Ast ad Platon. Phaedrum p. 2Is. Verbum istoρειν apud Herodotum aris i fandi. quaerendi notiotio obvium;
Iutigendum: τα γενομενα ἀνθρώπων, ut hominum Dela s. res oestiae declarentur. Haud raro enim
Horodotus praepositio nom ἐξ pro Dπὼ usurpnt. Tu vid. II, 148, alia, quae duduim protulit Wos selingius. Aliis i ungero placuit: ἐξ ανυρω-
πωτ-hoe soro sensu: ne rea festiae evanescant ea hominum memorivi per temporis disrurnuntem. Quia rectius eum Wylton hae hi O vortas : ,,us neque ea, quae ab homini-hus facta sunt, evanida fiant, i. e. ut neque 16minum faeta diuturni te temporis in obliuionem abeant. At
quo ἐξιτηλος, quod duetum est nvorbo ἐξιεναι, ut proprio do eolor
aut tinctura evanoscente necipion-dum, ita deinceps do iis, quaseul que saeilo abeant ititoreantve, quRevoi tomporo deleantur vol memo
T. 1. Noquo aliter soro ad soni D-tiam Goorgius Plirant et os in historino prooemio p. 5 od. Bokk. Iam quod attinet ad illam abuti
18쪽
μήτε εργα μεγαλα τε καὶ θωυμαστὰ, τα μὲν Ἐλλησι, τα δεβαρβαροισι αποδεχθεντα, ακλεῶ γένν αι, τα τε ἄλλα καὶ δι' ῆν αἰτίχν ἐπολέμησαν αλλήλοισι.
dantiam, quam quidam in eo sibi unimadvortisse visi sunt, quod qui modo dixorat: τα γενομενα, Ontinuo addit τα ἔργα. ut adeo, ne idem dixisso Noster consentur, γενομενα mutandum sit in λεγομενα satis lineo refutavit Dorvili. ad Chariton. pag. 202 ed. Lips. cuius no-lao CP. addi vult Aristolol. Poet. IX, 2. p. 24. Tu cons. quoquo Aptigit Advorss. ad Sophocl. Trach. 2 s. p. lio. Et firmatur vulgataloelio Dionysii Halle. tostimonio in Epist. ad Cn. Pompol. T. II. Pag. 206. Namquo τα γενοuενα in universum indieant on, quae tacta suerint cum frequens huius participii in historia omnino sit usus),τα γα sigillatim declarant, quae praecipuo hoc oporo sibi tractatida sumit pator historine, i. e. nnrrnistionem eorum, quas intor harbaros utque Graeeos fuerint acta. Undo auspicoris lieet, bone hisco verbis indieari duplex scriptoris munus, ut ot in univorsum res ab homini bus gestas enarrot Et sigillatim dobollis intor Graoeos ac Porsns gestis exponat. Qui igitur Gallico hune loeum sie roddidorunt, ut ταγενομενα verteront evenementa, ταεργα aellans, vix illi vorum loci sensum assecuti videntur. nonsitiatret Rotinuimus scripturam a Rehweigia. v. Var. Lecit.
dot. p. XXXVII. Bredor. l. l. p. 142 soq. Mox reliqui ακ ῶ, ab Omnibus eodd. iii intum ot Aristidis orat. II. p. 38l Iobb. auetoritato quoque probatum, quod in ciκλεια mutari vult idom Bredov. p. 257.
tissimum auctor doelararo voluisse
videtur, quod sigillatim hoc in opere spectet, quid praeter alia
praecipuo eo continentur. Neque enim on tantum, quae et Ornoeiot barbari omnino uosserint, sed causRs praeteron, quibus tantum holium sit oxortum, exponere sibi in animo osse declarat. Quapropter recto Wytionbnehiuge , , n reliqua soporal, ιυ quae mutu helii eausam praehtierunt. Indo enim, opinor, apparot, haeeee verba cum proximo anteeedontibus stinguipso aretius eoniuncta osse, quam ut ad remotiora: Ηροδ. Ἀχικ. lato-
haousori aliorumque ost solitontia probe referri posesint. In elau9ula doniquo notamus eum Wytionb. aliis quo simplieom illam et voro antiquam dicendi rationem in Oxordio. quo scriptor usus ope ris sui eonsilium paneis declarat. Documento sunt alii illius aetatis scriptores, quos simili modo operibus suis prae sat s os o Recepimus. Mittam nune Thucydidis exordium; propius hue portinet monente Creuetoro . Iloeataeus illo Milosius, qui tosto Dometrio doΕloeut. 12 ita historias silao initio posvorate Evincito ς Μιλήσιος ωδεμυθιεται. Deoilus Lneatius: ταδε
mapus Locrus: Τιμαιος ὁ Λοκρος eάδε ἔτα. Uid. Valeti. ad Tlio erit. I, 65. Th. Gale opus . Mythol. p. I. Ae spectat hue quoquo Dionis Chrysostomi locus in Or. LIII, s. p. 637 Εm por. ubi inter scriptoros, qui oporis initio et fino aliisquo otiam
partibus nomen suum adposuerint,ot Hoentasus ot Horodotus itemquo Thucydidos commomorantur. Quae cum ita sint, mittimus eum, qui totum exordium, ab antiquitato ut
19쪽
4 HERODO Pri IIερσεων μεν νυν οἱ λογιοι Φοίνικας αἰτιους φασὶ γενέ- 2σθω της διαφορ)jς. τουτους γαρ απο τῆς Ἐρυθρχῆς κειε ομενης
alia taeoam) satis commendatum, ab Horodoto pro et una esse negni, eiusdemquo amasio et honorum haerodi Plosirrhoo Thessalo adseri-hit. Cons. Ptolemaeus Hephao filio
1003. Cuius solitontiao lubrica nil- modum argumotita iam satis excussit Seliwoigli., eui addo Dahl- mann. Herod. p. 231. Quo magis miror nostra notate exstitisso, qui hoc prooemium patinum videri ad sutum, praefixum Herodotso Opori
cens uorit es. Raumer Antiq. Bries. p. 117 seq. , quum praetor Aristotelam l. l. Dion3sius Hal. Epist. ad Pomp. VI. p. 767 ot Dio Chrysost. Or. LIII. p. 278 hoe prooemium agnoscant. Qui autem HorOdotus libri initium ponero potuiΑ- sol verbis: Περσεων μέν νυν οἱ
λογιοι κ . t. a.' Tu vid. omnino Crouetor. Dio histor. Κunst p. 155, ex quo huc adseribam verba, quibus vetus Germaniao scriptor. Iacobus Unrestius in Chronico Carinthiaeo et Austriaco opus suum in
et ouieorum Rhaeticorum, quae Ru-etoro Guloro do Winoeli prodiorunt Turioi Helvet. lG16. . aliisque in
Diodor. II, 4. Add. Horodot. II. II Arrian. Ind. 1. ot cons. Dalilia manu. Uerod. p. 108, qui iuro ad id attondi iubot, quod hie primum
sontos auctor iudicat, unde sua hauserit. Ae seimua utiquo at alias torras et ipsam Persarum terram ab Herodoto visitatam suisso, qui indo ex doctorum illius gentis narratione et colloquio haec retulorit. CL Dahi mann. l. l. p. 76. II. Et Iloyso l. l. p. 98 sqq. - In seqq. eum Schwoiuli. et Gnis . edidimus:
omnes constat. rubri maris nΡpol lationo indieari latiori sensu omnon Oeeanum Australem, solis OrientiAradiis, opinor, primum collustratum indequo rubefeentem, aut suxis r bicundis in litoro rubro colore r
splendontem. Cons. I, 202 su. ibi que noti. Wion. Jahrtib. LXVI. D. 3). Quare quod modi terraneum est mare illi quasi oppositum. a Turcis ae Porsia tithum diei monent.
Illius voro eum crebra npud Nostrum sat montio eum latiori tumaretiori senAu, singulis loeis necti-rntina inquirondum. Namque nretiori sen Au partos quaedam illius maris sadem dosignantur appellatione, tum quod nunc dicitur nurreruhrum. sive sistis Arahima, κολπος
20쪽
CLIO. I. I. 5θαλασσης απικομένους ἐπὶ τήνδε τxim θαλασσαν καὶ οἰκησαν
Hoo loeo qui Arahi intolligunt sinum, Phoenicum sedes primitivas ad illius sinus litora, ad Aolanilom sinum, reserunt. ipsamquo gontoni
tondunt. Qui Persicum sinum hio intelligero malint, Strabono potissimum utuntur teste i I. p. 42 A. II, A. XVI. p. z8i s. Ilai A. B. d. Iustiti. XVIII, a. Nesych. sub V.
νικες. Dionys. Porieg. 905 soq. ibi- quo Seholi. Stephan. BFE. s. v. A istoc. Psolido rigenes s. Hippolytus de hapros. p. 85. , qui Phoenicos o sinu Porsico nd maro moditerraneum eommigrasse serit,it. Undo vulvaris orta sonioni in do Phoonteum sodibus principitius ad sinum Porsicum. Mndo vol roein via ad in nro modi torranoum migrarint, volprius nd sinum Arabicum profoetiitido domum ad illius maris Oras pervenorint. Quae nunc pluribus x potiero non Vnent. Plurn Boch. voltgos h. I. p. 258 sq. st Riltor. Erdhundo II. p. 16a. Ad Horod tum rovertamur. qui, si rinum Persistim rubri maris appollatione ut
l oxit. epronio firmabit illam sontoniatiam, qnn Phoonteos primitus ad istum siniam habitaverint, a Sirn- hono . aliis prolatam, ipsoque Πρ- rodoto indicatam VII, 89. Nam do Arnhieo xisti haudo eogitandum osso monot Dahimnia n. p. 82. 83., qui quod latiori sonsu lito rubrum mare intelligi vult, haud prorsus
tamen sententias Vulgo roeopino advorsatur. Sod hano ipsam sontentiam do Phoonteibus n sinu Porsico ad modi torranol maris oram dolatis prorsna lalsam osso, Herodoto ad erodendum prono ohtrusam nec ullo modo probandam, nostra aptato plures viri doeti eoni nil runt . praseipue Movors Annali. philos . set thool. eathol. 184q.
II. p. 12. Hall. Encyclopa d. sset. III. Vol. 24. p. 327. Dio Ph Gniet. II. I. p. 28 seq. 38 soqq. , Fr. II. Multor Dis s. do rebus Somiti. Borol. 18al) p. 20. Zander ine Hall. Eneyelop. Seci. I. Vol. 37. p. 426 seq. Honestonborg: De rebus Tyriorum p. 93. Starh: Gaga p. 37 soq. At hono Herodoti patrocinium suscepit Borthoati s Zur Ges h. d. IArnolit. p. 164 8sq.), rubrum maro h. I. non aliud nisi Persicum intolligi posso do ons; quae de primitivis Phoonioum sodihus h. l.
tradantur, pa vel posteriorum scriptorum tostimoniis eonfirmari noti omnino quidqliam habere, quod fido minus dignum videri queut noe deniquo iis roseaeari, quas in
ndmodum novo contos semiticas ad sinum Persicum s. maro rubrum)habitantos ab Arianis B superiori Asia doseondontibus loco e dorse aetas sibi trans Euphratem ae
Tigrini novas sedos quaesivisse occasum versus usque ad mediiserra noum mnro, en ius oram indo Ah
Asia minori usquo nd AEgyptum soro tonitorint. His igitur gontibus
si Phoenteos neconsontiar, II rodoto sun constabit anetoritas. sino ido- non causa nunquam sollicitanda.
euius sinus Porsas ineludit. Ni mirum mare Emilraetim nppollatum otiam ost muro oppati . Vid. Le- trotino in Iouis at d. Savans 18i8.
it in orario illud nomen primum diserto inditum mari Erythraeo. απικοuένους ἰπὶ trium την θαλασσανJ noeee mare Nostro dieiturmaro medi erraneum. Exposuorunt seli voletinous r. nd Appian. Prooem.